Stopp ofbeldi- fræðsluefni á yngsta stigi grunnskólans

Faglegir leiðtogar grunnskóla, skólastjórnendur, geta tekið inn alls konar stefnur og hugmyndafræði inn í skólakerfið án þess að kennarar hafi nokkuð um það að segja. Vilji kennari ekki vinna undir því sem honum er sagt að gera getur hann farið annað. Gagnrýn hugsun og ólíkar skoðanir virðast ekki eiga upp á pallborðið, því miður. Með ólíkum skoðunum, rökræðum og faglegum samræðum myndast heilsteypt samfélag.

Námsefnið frá Menntamálastofnun ,,Stopp ofbeldi” á að nota í grunnskólum á Akureyri eftir því sem ég best veit. Ætlað yngsta stigi grunnskólans og fjallar um kynferðislegt ofbeldi. Halda á námskeið svo kennarar geti komið þessu skammlaust frá sér.

Bloggari kynnti sér efnið fyrir nokkru síðan. Myndböndin eru þýdd af norsku og þykja norskum foreldrum þau verulega umdeild. Þeir spyrja ,,Hvenær verða myndir af ofbeldi að ofbeldi? Mörgum foreldrum ofbýður og segjast ekki hafa fengið að upplýsingar frá skóla barnsins hvenær myndböndin verða sýnd. Margir norskir foreldrar upplifa myndböndin sem ofbeldi gagnvart barni sínu. Þeim finnst fræðsluefnið óviðeigandi með öllu, ekki að ósekju.

Foreldrar ekki spurðir

Bloggari sendi fræðsluefnið á nokkrar foreldra sem eiga börn í grunnskóla. Til að gera langa sögu stutta ofbauð þeim grafíkin í myndböndunum og margt af því sem sagt var. Foreldrar vilja sjálfir sjá um þessa fræðslu sem fjallar um kynferðislegt ofbeldi. Ber skólayfirvöldum ekki að virða það?

Myndböndin of löng segir eitt foreldrið. Grípum í orð foreldra en þetta er bara brot af því sem þau sögu:

,,Hvort ég myndi sýna ungum börnum þetta myndband er mjög tvísýnt. Þess vegna þurfa foreldrar að skoða og ræða.”

,,...hún er veitir upplýsingar sem eru varhugaverðar fyrir áhrifagjörn börn og getur haft í för með sér mögulega kveikju að áhuga ungra barna til að snerta sig eða hvert annað.”

,,... skilaboðin góð en myndefnið heldur óhugnanlegt.”

,, Margt ágætt en fleira slæmt. Fyrir unga brotaþola  gæti þetta verið gott efni að horfa á undir leiðsögn fagmanna.”

,, Sé ekki ástæðu til þess að sýna minni 7 ára þetta, ætti mögulega betur við í 8. bekk í minna barnalegri útgáfu.

,,Ég myndi ekki sýna barninu mínu í 6. bekk þetta, efast að hann hafi þroska í það. Vil sjálfur fræða hann og hin börnin um þetta með mun mildari myndum.”

,, Mér finnst pínu eins og myndbandið sé að fara misnota barnið mitt. Erum við ekki að reyna leyfa börnum að vera börn?”

,,Ok. What the hell. Er ég að horfa á ????????. Hólí sitt.”

,,Myndirnar eru óviðeigandi fyrir svona lítil börn. Ætlar grunnskólinn virkilega að sýna þetta án samráðs við foreldra?”

,,Við þurfum að skilgreina hlutverk foreldra og skóla. Skólinn á ekki að sjá um þetta.”

,, Ég sá reyndar bara tvær af þessum teiknimyndum. Það var of mikið fyrir mig, ég fann fyrir viðbjóði og ég horfði ekki á meira.”

,,Teiknimyndir af barnaníði eru ekkert skárri heldur en leikið efni af barnaníði.”

,, Ég skil forvarnar hugsunina en ég vill fá að kenna mínum börnum þetta bara sjálfur í takt við þeirra þroska og hugsun.”

Er skólakerfið komið út fyrir hlutverk sitt

Í leiðbeiningum frá Menntamálastofnun segir ,, Góður undirbúningur er lykilatriði þegar halda á samverustund með fræðslu um kynferðisofbeldi, til að tryggja að bæði fullorðnir og börn upplifi að þau séu örugg. Við mælum því með að starfsfólk lesi allar leiðbeiningarnar vandlega áður en myndirnar eru sýndar.”

Hvernig ætlar kennari að tryggja andlegt öryggi barna sem sjá þessi myndbönd? Hvernig ætlar kennara að tryggja að nemendur prófi ekki eitthvað af því sem kemur fyrir í myndbandinu, á hvort öðru?  Getur kennari verið ábyrgur fyrir því? Eins og eitt foreldri segir ,, Það tekur nefnilega skýrt fram að fullorðnir mega ekki snerta börn en talar ekkert um hvort þau mega snerta hvert annað...”Ætlar kennari að bera ábyrgð á tilfinningaröskun nemenda sem kann að koma undir fræðslunni? Forvitni þeirra á hvort öðru í samræmi við myndböndin? Þegar stórt er spurt er fátt um svör!

Vissulega spyrja margir að því hvort skólinn sé ekki kominn út fyrir það sem honum ber. Þegar um viðkvæm málefni skiptir máli hvernig maður nálgast það með barni. Er heppilegt að ræða málið í stórum hópi nemenda sem hafa mismikinn skilning á því sem fjallað er um í myndböndunum? Er ekki betra að foreldrar sjái um þessa forvarnar fræðslu með barni sínu, kannski á mildari hátt. Ætli 7 ára barn skilji lagasetningu um kynferðislegt ofbeldi, sem komið er aðeins inn á, eða skilja þau betur þegar pabbi og mamma segja að enginn megi snerta kynfærin þeirra. Veltum þessu fyrir okkur.

Bloggari tekur undir með norsku foreldrasamtökunum og spyr þig lesandi, hvenær verða myndir af ofbeldi að ofbeldi?

Umdeilt fræðsluefni frá Menntamálastofnun

Hugmyndafræði og tískustraumar virðast há stofnuninni í útgáfu námsefnis. Önnur mjög umdeild bók, Kyn, kynlíf og allt hitt, fékk ágætis umfjöllun víða, nema í fjölmiðlum. Í þeirri bók er rekinn áróður fyrir ákveðinn hugmyndafræði og orð sem vísa til kynja, strákur og stelpa, finnst varla í bókinni. Höfundurinn, sem er kanadískur, leitar hófanna í kynleysisstefnu sem virðist ríkja í mörgum löndum og koma á í öðrum, m.a. hér á landi.

Nokkrir foreldrar kærðu bókina, að efni hennar sé kennt hér á landi en bókin er umdeild. Menn velta vöngum yfir hvort fræðsluefnið og myndræn framsetning eigi við á miðstigi grunnskólans. Eins og í öllum bókum má finna góða fræðslu inn á milli þess slæma sem virðist meira af en minna af í umræddri bók.

Palestínumaður búsettur í Danaveldi er ákærður fyrir að mæra hryðjuverk. Fleiri Evrópu þjóðir hætt stuðningi við Hamas.

Tuttugu og sex ára gamall maður er ákærður fyrir hryðjuverk á samfélagsmiðlunum en réttað er yfir honum í dag, 15. febrúar, í Kaupmannahöfn segir í frétt Kristelige dagblade. Aðrar þjóðir í Evrópu reyna að draga úr stuðningi sínum við hryðjuverkamenn með lögsóknum og ýmsum bönnum.

Palestínumaðurinn er kærður fyrir myndskeið sem hann birti á Snapchat þar sem hann samkvæmt saksóknara styður hryðjuverk Hamas þann 7. október í fyrra. Í Danmörku er hægt að refsa manni með sekt eða fangelsi allt að þremur árum fyrir að mæra opinberlega hryðjuverkaárás.

Hann er sakaður um fleiri slíkar færslur í tengslum við stríð Hamas og Ísrael sagði dómsmálaráðherra Peter Hummelgaard í síðustu viku.

Það er ekki bara í Danmörku sem gegnið er hreint til verks fyrir svona verknaði sem hægt er að túlka sem lofsöng fyrir hryðjuverkum Hamas sem hafa verið á hryðjuverkalista Evrópusambandsins síðan 2003.

Blaðið hefur safnað saman nýjustu dæmum frá öðrum löndum.

Bretland

Í Englandi hafa þrír verið dæmir fyrir að hafa tekið þátt í mómælunum Sjálfstæði Palestínu í London þann 14. otkóber. Guardian skrifar um málið. Það eru einstaklingar á aldrinum 26-29 ára og allir dæmdir í 12 mánaða fangelsi.

Mótmælendurnir voru kærðir samkvæmt bresku hryðjuverkalögunum sem fyrir að sýna hlut eða hegðun sem vekur rökstuddan grun um að þeir séu stuðningsmenn hryðjuverkasamtakanna Hamas. Allir höfðu komið með myndir af svifvængjaflugum á mótmælafundinn viku eftir að fjölmiðlar greindu frá hvernig meðlimir Hamas notuðu svifvængjaflugvélar til að fara yfir landamærin frá Gasa til Ísrael í árásinni 7. október.

Allir segjast saklausir.

Í Bretlandi varðar aðild að og stuðningur við bönnuð samtök eins og Hamas refsingu allt að 14 ára fangelsi. Í janúar var einnig sett bann á samtökin Hizb ut-Tahrir á þeim forsendum að þau hefðu fagnað árásum Hamas 7. október og þannig stutt hryðjuverk.

Þýskaland

Annan nóvember auglýsti Þýskaland bann við starfsemi Hamas og hópum sem eru hliðhollir Palestínumönnum og grunaðir eru um að dreifa hugmyndum gegn Gyðingum og Ísrael. Þetta þýddi meðal annars að Samidoun netið var bannað. Landið hefur einnig bannað nokkrar mótmælagöngur hliðhollar Palestínu síðan í október, jafnvel þótt þær séu ekki skipulagðar af fólki með tengsl við Hamas.

Í október var skólum í Berlín gefinn kostur á að banna nemendum að bera palestínsk tákn eins og hefðbundinn palestínskan ,,keffiyeh” höfuðklút. Ekki er vitað hvort skólar hafi nýtt sér bannið.

Samkvæmt CNN er það einnig glæpsamlegt í Þýskalandi að nota slagorðið ,,frá ánni til hafsins." Kristelige Dagblade hefur áður lýst því hvernig sumir líta á slagorðið sem gyðingahatur en það má óbeint túlka sem útrýma eigi gyðingum af svæðinu og að notkun orðanna hafni tilverurétt Ísrael.

Frakkland

Franski innanryksráðherrann Gérald Darmanin, reyndi í október s.l. að banna mótmæli til stuðning Palestínu þar á meðal mótmæli sem skipulögð eru af aðgerðasinnum sem kalla eftir vopnahléi. Hins vegar greip æðsti dómstóll landsins inn í málið og úrskurðaði að dæma þyrfti í hverju máli fyrir sig. Dómstóllinn segir að ekki sé hægt að leggja almennt bann við mótmælunum á grunvelli tjáningar- og fundarfrelsis.

Austurríki

Annars staðar hefur hins vegar verið ákveðið að banna mótmæli hliðholl Palestínumönnum. Þetta á við um Ungverjaland, Sviss og Austurríki. Í síðastnefnda landinu bannaði lögreglan mótmælendum að fara út á götur vegna hættu á ofbeldisfullum átökum.

Árið 2018 settu þáverandi stjórnvöld í Austurríki bann við því að sýna fána Hamas sem sýnir trúarjátningu íslams á grænum bakgrunni. Sama er að segja um fána sjítahreyfingarinnar Hezbollah sem er hreyfing studd af írönsku klerkastjórninni sem Ísrael og Bandaríkin hafa stimplað sem hryðjuverkasamtök.

Hér má sjá blogg um svipað málefni.

Hér má lesa meira um málið.

 

Landlæknir svarar ekki, af hverju?

Áhugavert að lesa opið bréf til Landlæknis, Ölmu Möller. Hún virðist á einhvern hátt veigra sér við að svara umdeildum spurningum um það sem ég kalla skemmdir á líkama barna. Að gera barn ófrjótt vegna hormónalyfjagjafa eru skemmdarverk. 

Að neðan má sjá bréfið sem Eldur Deville sendir Landlækni. Hægt að lesa það á síðunni hans, kemur frekar óskýrt hér.

Hvenær verða myndir um ofbeldi að ofbeldi?

Er nauðsynlegt að sýna ofbeldi með svo myndrænum hætti og í smáatriðum fyrir börn í leik- og grunnskóla á yngsta stigi? Foreldrasamtök í Noregi spyrja að þessu í tengslum við fjögur myndskeið sem ungum börnum eru sýnd til að þekkja kynferðisleg ofbeldi.

Myndirnar eru sóttar á síðu NKR Super en það er skólahjúkrunarfræðingur sem notar þær í leik- og grunnskólum. Ekki er venja að láta foreldra vita og því ekki hægt að fjarlægja börn sem kunna að hafa orðið fyrir ofbeldi. Hugmyndin er skiljanleg segja norsku foreldrasamtökin, EN!

Hins vegar finnst mörgum foreldrum efnið eins og það er sýnt, myndrænt og lýsir misnotkun nákvæmlega ekki henta svo ungum börnum.

Það hlýtur að vera til önnur leið til að hjálpa börnum sem upplifa kynferðislega áreitni á annan hátt. Hvað hugsar þú? Myndirnar má sjá hér með norsku tali. Aldurstakmark 6 ára.

Hins vegar finnst mörgum foreldrum að ung börn ættu ekki að fá svo myndræna og nákvæma mynd af því hvernig misnotkun lítur út. Textann sem bloggari þýddi má finna á síðu foreldrasamtaka í Noregi.

Á Íslandi

Íslensk menntamálayfirvöld engu fengu leyfi til að þýða myndirnar og þær má finna með íslensku tali hér. Þessi myndbönd eru sýnd víða í skólum, takið eftir fyrir 6-7 ára gömul börn. Sumir kennarar sýna myndirnar í tengslum við viku 6 sem þykir heppileg til að hafa kynferðisleg áhrif á börn í skólakerfinu.

Nú fer af stað herferð í íslenskum grunnskólum undir kjörorðunum ,,Stopp ofbeldi” þar sem umrædd myndbönd er kynnt til sögunar. Sett verður á laggirnar námskeið fyrir kennarar svo þeir geti komið þessu skammlaust frá sér, eða? Hvað finnst foreldrum íslenskra barna í grunnskólanum um myndirnar? Hafa þeir fengið upplýsingar um innihald myndanna? Hafa foreldrar horft á umræddar myndir?

Í Danmörku

Foreldrar velta ábyggilega fyrir sér hvort svona myndbönd gefi börnum hugmynd að ofbeldi. Í dönskum skóla gerðist þetta ,, Fyrir utan nauðgun á þessari níu ára stúlku fékk sex ára barn eitthvað upp í endaþarminn. Móðirin uppgötvaði það í nóvember 2022 þegar barnið vaknaði með óþægindi í endaþarminum að nóttu til. Barnið var rannsakað af lækni sem lét sveitarfélagið vita.”

Stundum veldur góður ásetningur voðaverkum.

 

 

Á Netinu eru ráð til ungra einstaklinga sem vilja vera trans

Samkvæmt foreldrunum barna sem líður illa í eigin skinni fékk helmingur unglinganna ráð frá Netinu eða einhverjum sem þeir þekktu um hvernig ætti að tala foreldrana til, þannig að þeir samþykktu kynskipti.

Ráðin á netinu eru þessi: Mikilvægt að hafa kynskipti strax (35% af unglingunum). Ef foreldrarnir neituðu að börn þeirra fengju strax hormónalyf ættu þau að kalla foreldrar mjög tilfinningalausa og með trans fóbíu (34%). Ef foreldrarnir frestuðu kynskiptum myndu þau síðar sjá eftir því (23%)þ Ef foreldrarnir ynnu gegn þeim ættu þau að segja að það væri mikil hætta á sjálfsmorði meðan trans-unglinga.

Reyndar höfðu 64% af unglingunum sakað foreldra sína trans fóbíu eða kallað þá fanatíska og afturhaldssama, og 31% af unglingunum höfðu nefnt sjálfmorðsáhættu við foreldrana. Það segir sig sjálft þegar svona ofboðslegur þrýstingur er á foreldra eru aðferðirnar árangursríkar til að fá foreldar til að gefa eftir.

Margir unglinganna leið ver eftir að hafa sagt foreldrum sínum að þau vildu kynskipti. Aðeins 7% fékk betra samband við foreldra sína; 57% verra samband og 35% gekk ver í skólanum eftir þetta. Næstum 60% stunduðu einhæf áhugmál.

Kåre Fog líffræðingur fjallaði um málið á bloggsíðu sinni árið 2019, málin hafa þróast á verri veg síðan. 

Foreldrar barna, í Noregi og Svíþjóð, sem líður illa í eigin skinni stofnuðu félag, þau treysta ekki hagsmunasamtökum trans- fólks. Of hlutdræg segja þau. Foreldrarnir hafa auk þess bent á Netið sem slæman vettvang fyrir upplýsingagjöf til barnanna. Þar megi finna margar falsfréttir og upplýsingaóreiðu sem hyllir málaflokkinn.

Hútar: Grýta á 13 manns til dauða fyrir samkynhneigð, þannig er það í mörgum múslímskum löndum

Í mörgum fjölmiðlum eru fyrirferðamiklar frásagnir um þjáningar almennra borgara í Gasa í stríðinu milli Ísrael og Hamas. En við heyrum ekki um þann óhugnað sem á sér stað í múslímskum löndum sem berjast við Ísrael. Af nógu er að taka.

Fyrir stuttu dæmdu Hútar í Jemen 13 manns til dauða. Talið er að þeir séru samkynhneigðir. Öðrum 35 er haldið föngnum af sömu ástæðu skrifar DailyMail. Hútar er uppreisnarhópur sem kennir sig við íslam og styðja hryðjuverkasamtök Hamas. 

Hútar eru bókstafstrúarmenn. Múslímar sem starfa á grundvelli Sharia laga Kóransins og reglum sem þýðir að samkynhneigð er refsiverð og refsingin er oft dauðinn. Samkynhneigðir eru grýttir til dauða skrifar DailyMail.

Dauðadómur og grýttir í fleiri múslímskum löndum

Aftaka þar sem menn eru grýttir fer venjulega fram með því að einstaklingurinn er hálfgrafinn: Menn eru grafnir upp að mitti, konur upp að brjósti. Steinum er kastað þar til menn deyja. Samkvæmt lögum verða steinarnir að vera stórir til að valda sem mestum sársauka, en ekki það stórir að grýtingin leiði fljótt til dauða. Mörg múslímsk lönd refsa samkynhneigðum með dauðadómi: Íran, Saudi-Arabía, Súda, Írak, Jemen, Nígería, Katar og fleiri lönd segir í Politiken.

Íslamska ríkið hafi völd í stórum hluta Írak og Sýrlandi, þeir tóku samkynhneigða af lífi. Þeir drápu þá með því að kasta þeim fram af háum húsum, oft með hundruð áhorfenda. Ef þeir lifðu fallið af voru þeir grýttir til dauða eins og segir í þessari frétt.

Dauðarefsing samkynhneigðra tengist andlýðræðislegum klíkusamfélögum utan Vesturlanda. Oft eru þessi samfélög múslímsk. Sharia reglur og lög eru órjúfanleg við það að vera rétttrúaður múslími. Þannig er það líka hjá þessum múslímum í Danamörku.

Danskur imam (sá sem prédikar í mosku) sagði um samkynhneigð, dauðarefsing og grýtingu

Kristilega dagblaðið er með rafrænan bréfkassa um trúmál. Í kassanum svarar Kassem Rachid imam um refsingu fyrir samkynhneigð.

Samkynhneigð er bönnuð í íslam segir hann og skrifar: ,, Í íslam er litið á samkynhneigð sem kynferðisleg fráviki, brot á mannlegðu eðali og mikla siðspillingu. Í Kóraninum vísar Guð til samkynhneigðra með orðinu ,,fahesha," sem þýðir svívirðing. Sura 6 tilvitnun 152: Gangið ekki nærri svívirðingum, hvort sem þær eru augljósar eða faldar." Allah refsar samkynhneigðum með dauðanum, með föllnum húsum og steinum sem rignir frá himnum:

 ,,Í tengslum við homma (lewat), samkvæmt Kóraninum, er það enn strangara. Fyrstu mennirnir sem gengur hreint til verks voru menn Lots. Spámaður þeirra, Lot, varaði þá við en þeir hlustuðu ekki. Þess vegna refsaði Guð þeim á margan hátt, þar á meðal eyðileggingu og jarðskjálfta. Hann velti húsum þeirra yfir þá, steinum var kastað af himni og svo framvegis." Lesa má um þetta hér.

Heimild.

Grunnskólabarni nauðgað og önnur útsett fyrir ofbeldi í skólanum, aðrir nemendur gerendur

Mamma ég held ég sé með barn í maganum. Svona hljómuðu orð frá níu ára stúlku eitt desemberkvöld árið 2022. Setningin varð upphaf af martröð fjölskyldunnar.

Það sýndi sig að barnið hafði verið nauðgað mörgum sinni af jafnaldra sínum í Borup skóla í Køge. Samhliða því var barninu hótað lífláti og hafði þess vegna ekki þorað að segja neinum.

Þetta er heilt helvíti. Það sem er erfiðast, þó hún vilji ekki í skólann og er leið, er að ég hafi ekki tekið eftir neinu sagði móðirin sem lætur nafn síns ekki getið af tilliti við dótturina.

Saga níu ára stúlkunnar ekki einsdæmi

Samkvæmt læknaskýrslum, rannsóknum og samtölum við forelda barna á skólanum getur TV 2 sagt að önnur börn á aldrinum sex til ellefu ára hafi í u.þ.b. tvö ár verið hótað ofbeldi og kynferðislegri misnotkun af hópi barna í skólanum.

Lögreglna á Mið- og Vestursjálandi hafa líka upplýst um málin, en af því börnin eru ung þá eru það félagsmálayfirvöld sem ber að gera það, segir lögreglan. Börnin sem beita önnur ofbeldi eru enn í Borup skóla.

Stjórnendur reyndu um tíma að leysa vandann og settu reglu um ,,pissufélaga” þar sem tveir og tveir fara saman á klósettið. Í dag mega börnin ekki leika sér eða lesa ein nema undir vökulu auga fullorðins einstaklings.

En 75 reiðir foreldrar telja að ekki sé gengið nógu langt. Í bréfi sem þau sendu skólastjórnendum og sveitarfélaginu benda þau á áhyggjur sína vegna öryggi barnanna og krefjast aðgerða.

Tíu til tólf fyrirspurnir

Þrátt fyrir að sumir atburðanna gerðust fyrir nokkrum árum er það fyrst á liðnum vikum sem almenn vitneskja um þetta varð í skólanum. Í skilboðum á Aula, sem er samskiptamiðill skólans, þann 2. febrúar skrifaði skólastjórnandinn Jakob Dalgas að þau hafi fengið fyrirspurnir frá tíu til tólf foreldrum.

Um tíma höfum við því miður upplifað að nokkur börn voru mjög leið. Það eru aðallega stúlkur sem segja frá upplifun þar sem farið var yfir mörk þeirra skrifar Jakob Dalgas og segir að ,,viðeigandi ráðgjafar og annað yfirvald” hafi komið að málinu.

Samkvæmt upplýsingum sem TV 2 hefur undir höndum er þetta ,,hegðun sem fer yfir mörk” og það eru líflátshótanir, barið með járnstöng og hrein og bein kynferðisleg áreitni.

Missti hluta af fingri

Fyrir utan nauðgun á þessari níu ára stúlku fékk sex ára barn eitthvað upp í endaþarminn. Móðirin uppgötvaði það í nóvember 2022 þegar barnið vaknaði með óþægindi í endaþarminum að nóttu til. Barnið var rannsakað af lækni sem lét sveitarfélagið vita.

Barnið mitt grét þegar það átti að fara í skólann. Það var óhagganlegt segir móðirin sem enn í dag er mörkuð af misnotkuninni. Hún segir TV 2 að henni finnst skólastjórnendur ekki taka ofbeldið alvarlega og að þau kölluðu þetta ,,óheppilegan kynferðislegan leik.” Allan tíma gerðu þeir minna úr málinu en efni stóðu til. Þú getur ekki ímyndað þér hversu svekkt ég er.

Annað barn var þvingað til að fara úr fötunum á klósetti skólans þar sem barnið var síðan barið og kallað öllum illum nöfnum. Börn voru þvinguð til að berja önnur til að koma í veg fyrir að þau sjálf yrðu barin segir móðir við TV 2.

Sjónvarpsstöðin þekkir líka til máls þar sem barn fékk fingur höggvinn af með veltibretti. Móðirin segir að eitt barnanna, sem beitir ofbeldi, hafði upp á hennar barni en þau eru mörg hrædd við það barn. Umrætt barn kastaði rúllubretti í höfuðið á barninu sem síðar lenti á fingri þess. Fingurinn brotnaði og barnið missti fremst af fingrunum.

Hvernig veistu að þetta var ekki bara leikur sem fór úr böndunum? Þetta var ekki leikur. Sonur minn er hræddur við barnið sem útsetur hann fyrir þessi ósköp og hann heldur sig langt í burtu.

Bréf til stjórnenda

Fleiri foreldrar segja við TV 2 að staðblærinn í Borup skóla er undirlagður af óöryggi sem er afleiðing af þessum litla hópi barna sem ,,beitir hryðjuverkum” á önnur börn í skólanum.

Ég er hrædd við að senda barnið í skólann því ofbeldishópurinn er enn í skólanum. Ég er hrædd um að þau skaði barnið mitt segir áhyggjufullt foreldri. Samkvæmt foreldrunum er vinnsla málsins af hálfu stjórnenda mjög gagnrýnisverð.

Margir upplifa að þeir séu ekki teknir alvarlega. Þau hafa tilfinningunni, þrátt fyrir að hafa tilkynnt til sveitarfélagsins og félagsmálayfirvalda, að þau fái engar upplýsingar um hvað skólinn hefur gert til að stoppa ofbeldisverkin.

Skólastjórnendur vísuðu mér burt og sögðu: ,,Ég vil ekki ræða málið við þig” segir móðir sem á eitt af þeim börnum sem urðu fyrir ofbeldinu. Ég vil gjarnan að skólinn hefði tekið málið í sínar hendur í fyrsta skiptið og gripið til aðgerða svo þetta endurtæki sig ekki segir móðir barns sem varð fyrir ofbeldi fyrir nokkrum mánuðum.

Óánægja með stjórnendur varð til að 60 foreldrar hittust og úr varð sameiginlegt bréf til skólastjórnenda og sveitarfélagsins. Við erum áhyggjufull og við getum ekki liðið að börnin okkar séu ekki örugg í skólanum segir m.a. í bréfinu. Við förum fram á að stjórnendur noti öll þau ráð sem til eru til að tryggja að börnin okkar verði ekki fyrir því alvarlegu ofbeldi sem hefur viðgengist í Borup skóla í rúmt ár segja foreldrarnir.

Þið getið verið örugg segir skólastjórnandi

TV2 vildi ræða við Jakob Dalgas er hann hefur ekki gefið kost á viðtali. Samskiptin eiga að fara í gegnum sveitarfélagið sem hefur hafnað viðtali en skrifar: ,,Stjórnendur og starfsfólk í skólanum í samvinnu við Fjölskyldusetrið gera allt sem þau geta til að styðja börnin og fjölskyldur þeirra. Það er mikil vinna sem ég upplifi að skólinn geri vel.”

TV 2 vildi fá að vita af hverju ofbeldisseggirnir séu enn í skólanum.

TV 2 vildi líka spyrja hvort skólinn hafi gripið til annarra úrræða en hafa vökul augu með nemendum.

Sveitarfélagið svaraði í tölvupósti: Í málinu er talað um atburði og verklag sem inniheldur viðkvæmar persónuupplýsingar. Þagnarskylda gildir um einstaka nemanda og fjölskyldur og því getur skóinn ekki verið í beinum samskiptum við stóran hóp foreldra sem eiga ekki börn sem hafa orðið fyrir ofbeldi. Skólinn hefur reynt að taka á óörygginu og ringulreiðinni sem stór hópur foreldra hefur viðrað.

Á samskiptamiðlinum Aula segir stjórnandinn Jakob Dalgas að stjórnendur ,,meðhöndla hvert mál á sem best þau geta á allan hátt.” Mín skoðun er að þið getið verið örugg með að senda börnin ykkar í skólann skrifar hann.

Ofbeldið enn til staðar

Margir foreldrar deila ekki skoðun skólastjórnandans. Þau eru enn hrædd og margir segja við TV 2 að höfði barns var skellt utan í vegg fyrir viku síðan og var hótað lífláti af sama ofbeldishópnum.

Skólastjórnandinn ætti að finna sér aðra vinnu segir áhyggjufullt foreldri. Aðrir láta nægja að taka fram að verulegra úrbóta sé þörf eigi þau að upplifa öryggi og vellíðan með að senda börnin í skólann aftur.

Foreldrarnir benda á að þeir ásaka ekki börnin sem beita ofbeldinu. Það er skólinn sem á að tryggja að ofbeldið eigi sér ekki stað. Skólastjórnendur hefur kallað til foreldrafundar á miðvikudag með von um að geta rætt málið.

Heimild.

Brýtur kennari og stjórnandi í Álfhólfsskóla í Kópavogi á barni og foreldrum?

Hópurinn Foreldrar og verndara barna fengu innlegg í snjáldursíðuhópinn. Þar var kallað eftir viðbrögðum vegna hegðunar kennara og stjórnenda Álfhólfsskóla í Kópavogi. Feitletrun er bloggara.

,,Getið þið gefið mér ráð?

Fyrir tveim dögum síðan var 7 ára stúlka í Álfhólsskóla tekin úr kennslu og tekin á eintal við barnaverndarfulltrúa Kópavogsbæjar. Hún var spurð út í ýmislegt í tengslum við fjölskyldu hennar og heimilishald og meðal annars hvort það ætti sér stað ofbeldi á heimili hennar, líkamlegt eða kynferðislegt. Foreldrar hennar urðu sérdeilis hissa á þessu og spurðu kennarann og forsvarsmenn skólans um það hvort þau vissu um ástæðu þessa og enginn virtist vita neitt né skilja neitt.

Svo töluðu foreldrar barnsins við barnaverndarfulltrúann sjálfan og þá var þeim tjáð að skólinn hefði tilkynnt til barnaverndar, vegna þess að foreldrarnir vildu ekki að barnið fengi kynlífsfræðslu í skólanum og að foreldrar vildu ekki að barnið kæmi heim með ofbeldisfulla Halloween bók til að æfa lestur. Foreldrarnir höfðu sem sagt farið til kennarans sl. haust þegar þau heyrðu um bókina Kyn, kynlíf og allt hitt, og tilkynntu kennaranum að þau vildu ekki að barnið þeirra færi í kynlífskennslu, þar sem það væri aðeins 7 ára gamalt. Kennarinn sagði að það væri bara verið að kenna börnum slíkt í 7.bekk. Svo kom annað í ljós og foreldrarnir leyfðu ekki að barnið sæti slíka kennslu og þá voru þau kærð af skólanum til barnaverndar.

Hvernig haldið þið að foreldrarnir eigi að bregðast við þessu? Mér finnst að þau eigi að kæra kennarann eða skólann fyrir sína óviðeigandi hegðun. Látið mig endilega heyra ykkar sjónarmið.“

Margir lögðu orð í belg. Foreldrar eiga ekki að sætta sig við framferði kennara og stjórnenda Álfhólfsskóla í Kópavogi. Kæra ber alla aðila sem að málinu kom. Það að barn þurfi að sitja undir hugmyndafræði grunnskólakennara t.d. um trans kennslu er óásættanlegt. Foreldrar vilja sjálfir ræða ýmis málefni við börn sín og skólanum ber að virða ósk foreldra.

Mikilvægt er þegar svona atvik koma upp er að foreldrar segi frá opinberlega. Það gefur öðrum foreldrum möguleika á að kanna hjá sínu barni hvernig staðið er að málum.

Í bókinni Kyn, kynlíf og allt hitt má finna gott efni en mikinn áróður inn á milli. Góða efnið i bókinni getur kennari fundið á öðrum stöðum og því þarf ekki að nota þessa bók sem felur í sér mikinn áróður fyrir trans væðingu barna. Helsta markmið bókarinnar er að fjarlægja orðin strákur og stelpa. Gagnkynhneigð virðist vera höfundum bókarinnar Þrándur í götu. Eitthvað sem ber að fjarlægja úr námsefni grunnskólabarna.

Á skólaskrifstofu Kópavogs hafa þeir nýlega farið í gegnum mál þar sem foreldrar vildu ekki trans- fræðslu fyrir börn sín eða áróður í kennslustofum og skólanum fyrir málaflokknum. Þeir nemendur eru í Salarskóla. Í stuttu máli má segja að það tók mjög langan tíma að fá kennara til að fjarlægja áróðurinn en þeir virðast lauma honum inn þrátt fyrir það. Er það hlutverk kennara að vera með áróður í kennslustofum? Svari hver fyrir sig.

Eitthvað virðast skólayfirvöld í sveitarfélögum eiga erfitt með að halda sig frá þeim áróðri sem felst í flöggun trans- fánans, fræðslu um orð sem brennimerkja börn o.s.frv.

Besta ráðið til að berjast gegn þessari trans væðingu í grunnskólum eru raddir foreldra.

Aukaverkanirnar eru of alvarlegar og lítið rannsakaðar

Sem heimilislæknir, vinur og samstarfsmaður hitti ég fólk með kynama segir Kirsti. Ég veit að kyn er meira en líffræðilegt en það finnst fólk sem telur sig ekki eiga heima í þeim líkama sem það fæddist í. Til að fullnægja þörf sinni fyrir þessari upplifun óskar fólk eftir lyfjagjöf. Hér er rætt um hormón og hormónablokkandi lyf fyrir börn.

Meðhöndlunin sem gefin er í Noregi hefur varanlegar og umfangsmiklar breytingar á líkamann því þarf lyfjagjöfin að vera virk og örugg. En við vitum ekki nóg hvernig meðhöndlunin virkar til langs tíma skrifar Kirsti Malterud prófessor við háskólann í Bergen.

Yngri börn með kynama er útsettur hópur sem þarfnast góðrar læknisþjónustu. Sem rannsakandi hef ég lagt áherslu á streitu minnihlutahópa, það auka álag sem myndast vegna fordóma og andstöðu utan frá. Barn og foreldrar upplifa álag, áhyggjur og andspyrnu, líka í heilbrigðisgeiranum.

Sífellt fleiri frá tilvísun til heilbrigðisstofnunar sem sérhæfir sig í kynama. Þar vega menn og meta hvort byrja eigi hormónameðferð. Hormónablokkarar geta bremsað eðlilega þróun kynþroskans. Síðar eru krosshormón gefin til að breyta líkamsbyggingu og kynlíffærum. Skurðaðgerð er venjulegaa ekki nauðsynleg hjá börnum yngri en 16 ára.

Það er ekki óvenjulegt fyrir litla stúlku að upplifa sig sem strák (og öfugt). En fyrir þau sem þannig er komið fyrir þá breytist það þegar þau vaxa út grasi, hægt og rólega. Þau sættast við líkamann sem þau fæddust í. Við vitum lítið um að koma jafnvægi á kynama og það finnst engin örugg meðferð fyrir þann sem glímir við kynama. Við vitum heldur ekki hver fær það betra við meðferð en aukaverkanirnar eru of alvarlegar og lítið rannsakaðar.

Í dag geta rannsóknir veitt áreiðanlegri svör en áður við því hvað telst örugg og árangursrík meðferð. Sem rannsakandi hef ég reynslu af því að meta hvort rannsóknarniðurstöður séu nógu traustar til að hægt sé að nota þær í læknisfræði. Saga sjúklings eða einstaka rannsóknir veita ekki nægilegan grundvöll fyrir meðferð fyrir marga.

Því er þörf á kerfisbundinni rýni á rannsóknarritum samkvæmt vísindalegum stöðlum til að meðferð geti kallast gagnreynd.

Brennimerktu, uppnefndu eða stimpluðu börnin, kvár, stálp og hán

Enginn vill uppnefna eða brennimerkja börn. Börnin sem hafa fengið brennimerkingu eða uppnefningar eiga oft erfitt uppdráttar í skólakerfinu. Brennimerki eða uppnefni er að mati bloggara t.d. feitur, blaðurskjóða, mjóna, frík, frekja, ógeð, fáviti, kvár, stálp, hán o.s.frv. Oft eru það börnin sjálf sem brennimerkja önnur börn en fullorðnir hafa látið til sín taka á því sviði síðasta árið og það í tengslum við trans-hugmyndafræðina.

Í skólakerfinu, leik- og grunnskóla, eru börn sem trans Samtökunum 78, finnst vert að uppnefna eða brennimerkja. Þau leggja meira að segja áherslu á það. Alveg í takt við systursamtök víða um heim. Sennilega er það ekki markmið þeirra að brennimerkja þessi börn en upplifun bloggara er eins og um brennimerkingu eða uppnefni sé að ræða. Að mati bloggara á enginn að nota þessi orð um börn sem lýsir þeim sem eitthvað öðruvísi en önnur börn. Setur börn sem síst þurfa á því að halda í sviðsljósið. Sorglegast í þessu öllu, að mati bloggara, er hlutverk kennara! Þeir af öllum kenna örðum börnum að stimpla einstaka barn í skólakerfinu. Með uppnefningu eða brennimerkingu gera þau börnin öðruvísi en hin, sem þau eru ekki, þeim líður bara öðruvísi í eigin skinni en hinum börnunum. Ekkert sem réttlætir brennimerkingu á þau.

Í sumum kennslustofum, hjá börnum niður á yngsta stig, má sjá þessum orðum flaggað eins og bóndi sem flaggar brennimerkinga græju sinni. Sorglegt að kennarar búi ekki yfir meiri skynsemi en þetta.

Með því að nota tungumál trans samtaka brennimerkjum við börnum. Kennarar taka þátt í þessu. Meira að segja margir kennarar á Dalvík og Akureyri finnst mikilvægt að börnin séu brennimerkt. Þeir líða ekki aðrar skoðanir, hvað þá að þær mega heyrast.

Sennilega má finna kennarar víðar um land sem nota þessar brennimerkingar og kenna þær, jafnvel í andstöðu við foreldra. Kennarasamband Íslands er líka þessarar skoðunar, merkilegt nokk. Formaður KÍ hefur sýnt hug samtakana í verki, brennimerkjum börnin sem líður illa í eigin skinni. Formaður Félags grunnskólakennara, Mjöll Matthíasdóttir sömuleiðis. Ræðum það ekki, þöggum trans-málaflokkinn.

Bloggari hefur þá trú, eftir lestur greina fræðimanna, að börnum sem líður illa í eigin skinni frá barnsaldri kalli ekki eftir svona brennimerkingu á meðan þau sem ákvaða þetta á kynþroskaskeiðinu líta á þetta sem ,,kúl“ og ,,flott“.

Finnski prófessorinn og doktorinn Riittakerttu Kaltiala hefur ítrekað skrifað um hve slæmt það sé að brennimerkja börn sem líður illa í eigin skinni. Aðrir fræðimenn á Norðurlöndunum og á Bretlandi hafa tekið í sama streng. Menn benda á að sérstök fornöfn séu ekki æskileg fyrir þessi börn. Þeim líður nógu illa þannig að brennimerking gerir þeim ógagn frekar en gagn. Doktorinn bendir réttilega á að séu börn kölluð þessu sérfornöfnum, sem trans hreyfingar hafa búið til, eigi þau erfiðara með að snúa til baka en ella. Þeim finnst þau föst. Það er nefnilega þannig að sum börnin eru bara að prófa sig áfram, sem er í góðu lagi, en þá á fullorðna fólkið ekki að brennimerkja þau á prufutímanum eins og víða er gert.

Sætti barn sig ekki við að fornöfnin hann eða hún sé notað um sig ber að nota nafn barnsins. Langflest af þessum börnum glíma við aðra andlega sjúkdóma og því er brennimerking af þessum toga íþyngjandi fyrir þau. Allir sem vinna með börnum eiga að forðast notkun orða sem brennimerkja börn eins og hvert annað dýr í eigu bónda.

Danska regbogaráðið hefur líka bent á að þessi brennimerking er engum til sóma og telja hana slæma á sömu foresendum og Dr. Riittakerttu Kaltiala og fleiri.