Það er nefilega það,

nafngreining á ekki að viðgangast. Engum greiði gerður með því, hvorki þolendum né gerendum.

,,Helgi nefn­ir dóm í máli kvenna í Svíþjóð sem stigu fram með ásak­an­ir gegn nafn­greind­um ein­stak­lingi. Kon­urn­ar voru dæmd­ar í maí fyr­ir meiðyrði gegn ein­stak­lingn­um en í dómn­um seg­ir að kon­urn­ar hafi rétt á sinni reynslu en ekki að nafn­greina ein­stak­ling op­in­ber­lega."

Áhugaverðar vangaveltur hjá honum. Slíkt gefst ekki vel í forsjárdeilum, en gæti gefist vel í kynferðisbrotamálum.

,,Því velt­ir maður fyr­ir sér hvort það vanti ekki eitt­hvað millistig, ákveðna sáttamiðlun eða borg­ar­legt úrræði, sem hægt er að leita til án þess að fara bein­lín­is inn í þetta hefðbundna rétt­ar­kerfi til þess að leita sátta,“ seg­ir Helgi..."

„Viljum ekki sjá málum háttað á þessum grundvelli“

Athugasemdir

[Heiðar Þór Leifsson (IP-tala skráð) 15.7.2021 kl. 23:09]

Ef fólk er ósátt með ranglátt dómskerfi er þá réttlætanlegt að gera ranglætið enn verra?

Nútíma réttlæti virðist ætla að stefna meira í að vera byggt á alnets almennings þrýsti" lækum " vegna sögusagna burtséð frá veruleika.

Helgi Gunn­laugs­son, af­brota­fræðing­ur býður ekki upp á neinar lausnir heldur frekari upplausn.