Annarlega hvatir hjá blaðamanni Mannlífs, Brynjari Birgissyni

Mannlíf birti í gær frétt um fyrirhugaðan blaðamannafund Samtaka 22. Hjá Brynjari Birgissyni liggja annarlegar hvatir að baki skrifunum, því ekki er hægt að kalla þetta frétt sem skrifuð er af alvöru blaðamanni. Brynjar velur að ýja að einhverju um Samtökin 22. Sumir segja, aðrir telja o.s.frv.

Brynjar Birgisson fellur undir það sem Páll Vilhjálmsson framhaldsskólakennari skrifar um blaðamennskuna, siðlaus og fúsk. Brynjar sannar það með því sem hann skrifaði um Samtökin 22, ósvífin vinnubrögð.

Ef Brynjar væri alvöru blaðamaður, og legði annarlegu hvatir sínar til hliðar, myndi hann spyrja gagnrýnna spurninga. Hann myndi rannsaka málið sjálfur.

Brynjar myndi ef hann væri góður blaðamaður spyrja og leita svara á réttum stöðum: Af hverju þurfa Samtökin 22 að hafa þennan háttinn við boðun fundarins? Hvað með að kíkja á heimasíðu Samtaka 22 og sjá hvað stefnuskrá þeirra segir til um Brynjar? Af hverju hlustar þú á og skrifar það sem illgjarnir einstaklingar sem eru fullir af öfund í garð Samtaka 22 láta út úr sér? Hvað með gagnrýna hugsun. Auðvitað getur slíkt verið mönnum um megn, kannski er farið fram á of mikið þegar Brynjar Birgisson er annars vegar.

Á fundinum verður fjallað um skjöl sem láku út, gagnaleka! Mátti ekki en...gerðist samt. Hingað til hefur slíkt þó merkilegt og allir vilja heyra. Því eitt veit góður blaðamaður að slík skjöl innihalda eitthvað sem heimurinn má ekki vita. Góður blaðamaður segir frá því, ekki eigin annarlegum hvötum til að rífa Samtök og einstaklinga niður í blaðagrein.

Stjórn Félags grunnskólakennara

svarar ekki erindi sem bloggari, þá formaður BKNE, sendi á hana. Vegna lögbrota sem komu í ljós eftir aðalfund Bandalags kennara á Norðurlandi eystra leitaði formaður lögfræðiálits á hvort það gæti staðist. Lögfræðingur kostar sitt þegar svona mál eru skoðuð. Óskað var eftir að Félag grunnskólakennara bæri kostnaðinn. Fyrrverandi formaður lagði út fyrir kostnaðnum því aðrir stjórnamenn vildu ekki fá málið á hreint.

Til að gera langa sögu stutta hefur ekkert svar borist frá stjórn Félagi grunnskólakennara. Bloggari er nokkuð viss um að erindið hugnist ekki formanni félagsins, Mjöll Matthíasdóttur. Vill ekki aðstoða þegar lagaágreiningur er uppi ef málið fellur ekki að skoðunum hennar. Hún sýndi það í verki. Félagsmaður á að borga brúsann, þá má tryggja að hann fari ekki lengra með málið. Eins og alþjóð veit er dýrt að leita til lögfræðings, hvað þá ef deila er langvinn og um sé að ræða einstakling gegn stéttarfélagi.

Auðvitað á Félag grunnskólakennara að bera kostnaðinn við að skoða lagalegan ágreining í svæðadeild. Hvort sem menn eru sammála eður ei. Þó það nú væri. Einn horsteinn stéttarfélaga eru lög og reglur. Mjöll Mattíasdóttir, ásamt Villu í Lundarskóla, Sigríði í skólanum á Mývatni, Pollý Rósu og Erlu Rán í Brekkuskóla virða ekki lög og fundarsköp þegar það þjónar tilgangi brotanna. Þessir ágætu ofbeldisseggir verða að muna að málið er ekki lagalega útkljáð. Allt í óvissu enn með það þó valdayfirtaka þeirra hafi tekist. Minnir á verk ribbalda.

Ofbeldisverk þeirra tók ekki vafann af lagalegu hlið málsins. Eftir stendur fundur og kosning í óvissu. Enginn þessara kvenna hafði eða hefur áhuga á að leiða málið til lagalega til lykta.