Gerist það sama fyrir íslenska nemendur í skólakerfinu þegar transhugmyndafræðin

fær að blómstra gagnrýnislaust. Eins og sjá má á myndinni neðst hafa Bretar áhyggjur að börn séu í hættu vegna hugmyndafræðinnar. Vert að velta vögum yfir stöðunni.

Transsamtökin 78 hafa tröllriðið samfélaginu og fær hvern samningi á fætur öðrum hjá sveitarfélögum landsins. GAGNRÝNISLAUST. Þeir sem ákveða að nota fjármagn sveitarfélagsins hafa ekki hugmynd um inntak fræðslunnar. Sá samningur liggur ekki fyrir. Ekki á Akureyri og ekki í Múlaþingi. Hvað með hin sveitarfélögin.

Sveitarstjórnarmenn ákveða að ryðjast inn á vettvang grunnskólakennara og ákveða hvernig fræðsla um samkynhneigð og transheiminn á að vera. Samtökin 78 eru ekki bestu aðilarnir í þá fræðslu, vantar hluleysi. Á síðu Samtaka 78 má lesa fordómafullar fullyrðingar og níðandi skrif um konur. Fyrir utan rangfærslurnar um konur. Þær skipta samtökin engu máli. Sú andúð sem samtökin sýna konum kemur berlega í ljós hér og mér þykir meira en vafasamt að fá fólk þessarar skoðunar inn í grunnskólann.

,, Í gegnum tíðina hafa margir femínistar komið fram og lýst yfir andúð sinni á trans fólki, einkum trans konum. Þessar raddir voru líklega háværastar á áttunda áratug 20. aldar. Til hóps transútilokandi femínista (TERFs) má meðal annars telja þekkta femínista eins og Sheilu Jeffreys, Janice Raymond og Germaine Greer. Hugmynd þessara og fleiri femínista er sú að konur séu undirokaðar og kúgaðar vegna líffræðilegra eiginleika, það er að segja getu þeirra til að eignast börn. Trans konur deili ekki þessari líffræði og geti því ekki talist raunverulegar konur. Þvert á móti sé tilvist trans kvenna sem fara í gegnum læknisfræðilega kynleiðréttingu ein birtingarmynd feðraveldis sem sé að reyna að skapa konur eftir sínum fyrirframgefnu útlitsstöðlum. Trans konur séu í raun karlar sem séu að ráðast inn á svæði og menningu kvenna. Að auki búi þær ekki við þá kúgun sem „alvöru konur“ búi við því þær deili ekki líffræðinni sem þessi hópur femínista telur forsendu allrar kúgunar. Transútilokandi femínistar halda því einnig fram að trans konur búi í raun yfir forréttindum karla því þær hafi verið félagsmótaðar sem drengir í æsku.“ Hér má lesa þetta.

 

 

Vantraust á Heimildina

og ekki að ósekju. Heimildin ætlar að taka við rætinni fréttamennsku Stundarinnar og Edda Falak á að vera þar í forsvari. Missögn er lygi. Ekki flókið. Edda laug upp á saklausa menn sem hún vann ekki einu sinni með. Þórði og Ingibjörgu á Heimildinni finnst það í lagi. Feitletrun er mín.

Hér má sjá vantraustyfirlýsinguna:

Kæra Heimild,

Ég lýsi hér með yfir vantrausti á Heimildinni sem fréttamiðli í ljósi afstöðu hennar til “missagna” Eddu Falak sem gerst hefur sek um það að “missegja” um starfsferil sinn. Ég veit að í mínu starfi sem háskólakennari hefði ég umsvifalaust verið rekin hefði ég gerst sek um slíkt hið sama. En í fjölmiðli sem (kaldhæðnislega) kallar sig “Heimildin” virðast lygar afstæðar. 

Áður fagnaði ég því að Edda skyldi gefa konum tækifæri til þess að tjá reynslu sína vegna þess að oftast er það þeirra eina  úrræði í mjög viðkvæmri stöðu. Þar með gátu þær raungert reynslu sem aðrir reyndu að útmá. Það var mikilvægt og trúverðugleiki þeirra kvenna sem stigu fram er ósnortinn. Hins vegar hefur Edda Falak sýnt fram á að hún hefur ekki burði til þess að sinna þessum erfiða málaflokki. 

Heimildin heldur því fram að um “menningarstríð” sé að ræða þar sem andstæðingar MeToo ráðist gegn  Eddu Falak. Fyrir mig var MeToo bylting sem gaf mér fyrst kleyft að vinna úr hörmulegri reynslu. En að einhver skuli nýta sér ömurlega reynslu fólks til frama í fjölmiðlum er mér ofar skilningi. Til þess að bæta gráu ofan á svart hefur hún síðastliðinn sólarhring hótað “lúserum” ofbeldi  á samfélagsmiðlum.

Ég hef aldrei áður heyrt nafnorðið missögn þrátt fyrir að hafa að miklu leyti eytt minni starfsævi í að skoða íslenskt mál. Ég veit í raun varla hvað orðið þýðir. Það eina sem ég veit er að Edda Falak hefur með mjög alvarlegum hætti grafið undan trúverðugleika sínum. Að Frosti Logason skyldi afhjúpa hana var, að mínu mati, óheppileg tilviljun — en það kemur ekki í veg fyrir þá staðreynd að með lágmarks rannsóknarvinnu hefði hver sem er  getað gert slíkt hið sama. 

Ég skil heldur ekki af hverju ýmsar konur á samfélagsmiðlum styðja Eddu Falak í krafti #afsakið. Ég stal pony-hesti af leikskólanum mínum þegar ég var þriggja ára og laug að mömmu minni um það — þetta hefur ekkert með þá alvarlegu staðreynd að gera að Edda Falak bjó til falskan söguþráð sem varð henni til frama í fjölmiðlum. 

Ég hef reynt það á eigin skinni hvernig það er að vera brotaþoli ofbeldis og veruleika þess að reyna að reka ofbeldismál í dómskerfinu. Það er ekki auðvelt hlutskipti. Að einhver hafi skapað sér svigrúm í umræðunni á grundvelli falskra reynslusagna er vægast sagt móðgun við brotaþola ofbeldis.  Mér blöskrar yfirhylmingin og tvískinnungshátturinn sem birtist í umræðunni um þetta mál. Allt er það í mótsögn við þau gildi sem drifu MeToo-hreyfinguna áfram.

Virðingarfyllst,
Sigríður Mjöll Björnsdóttir (brotaþoli)