Sall Grover tapaði í undirrétti, hún býður eftir málflutningi á æðra dómstigi

Hér má hlusta á viðtal við Sall í tengslum við dóm Hæstaréttar Bretlands, sem kvað skýrt á um að lagaleg kona er kvenkyns fullorðinn einstaklingur.

Þegar æðri dómstóll Ástralíu tekur málið hennar fyrir í upphafi ágúst mánaðar verður vonandi úrskurður Hæstaréttar Bretlands hafður til hliðsjónar. Kvengervill höfðaði mál gegn henni.

Sama má vona um mál Lotte Ingerslev, en hennar mál verður tekið fyrir í Danaveldi 12. ágúst, nánar tiltekið í Lyngby. Kvengervill höfðaði einkamál á hendur henni því lögreglan vildi ekkert með málið gera.

Með því að skýra lögin í Hæstarétti Bretlands eru kvengervlum bannað að taka þátt í kvennaíþróttum, fara inn í einkarými kvenna, kvennafangelsi og kvennaathvörf. Mikil sigur fyrir konur og baráttu þeirra fyrir réttindum sínum, réttindum sem þær höfðu áunnið sér en misstu í trans-æðinu.

Koma þarf orðinu trans-kona út úr íslenskri tungu þannig að karlmönnum sé ekki bendlað við orðið kona á nokkurn hátt.

Sall Grover bendir á að hún geti ekki orðið kvengervill/ trans-kona, því það byggist á líffræðilegu kyni, karlmaður getur bara orðið kvengervill/trans-kona af því hann er líffræðilegur karlmaður.

Kyngervlar geta haldið áfram að lifa eins og þeir gerðu. Engin ástæða til annars. Þessi dómur eru engin hatursskilaboð til kyngervla, nú þarf bara að fara að lögum þegar líffræðilegu kynin eru annars vegar. Sem að sjálfsögðu átti að gera þrátt fyrir trans-æðið.

Það hafa allir kyn, annað hvort karl-eða kvenkyn.

Konur eru enn reiðar þrátt fyrir dóminn

Konur misstu vinnuna. Konur voru lagðar í einelti. Konur voru kallaðar ýmsum nöfnum. Konur fengu hótanir. Konur töpuðu fyrir kvengervlum í íþróttum. Konur notuðu þúsunda punda til að fara í mál. Konur voru fordæmdar. Það vantaði bara að konur væru brenndar á báli. Fyrir hvað; SANNLEIKANN.

Konur og börn eru fórnarlömb þessarar hugmyndafræði. Nú verða stjórnmálamenn að stíga fram og segja sannleikann, kona er fullorðin kvenkyns einstaklingur og það ber að virða í orði og á borði og í öllum lögum.

Lögin voru og eru skýr. Kvengervlar áttu ekkert erindi í kvennaíþróttir eða einkarými kvenna. Menn fóru á svig við lögin til að þóknast örhóp og nú ber að stoppa það.

Enn er beðið eftir ráðherra Bretlands.

Hlustið; "It's An INSULT!" | Supreme Court Rules The Definition Of A 'Woman' Is Biological Sex

Ljóstýran á kertinu breyttist í flóðljós þegar Hæstiréttur Bretlands kvað upp dóm sinn um daginn.

Færslan í dag er tekin af Nútímanum en þar birtist grein eftir mig.

Mikil blessun var það að dómari í Bretlandi skyldi sjá sannleikann og ekki síður lögin. Hann lét ekki plata sig til að hverfa frá raunveruleikanum.

Slóðina má líka finna hér; Hjartað mitt slær, það slær með konum og nemendum - Í fókus

 

 

Lögfræðingarnir á Alþingi Íslendinga

Margir lögfræðingar eru þingmenn. Þeir hafa betri yfirsýn um lög en aðrir, skyldi maður halda. Nú hefur Hæstiréttur Bretlands dæmt, kona er líffræðilegt fullorðið kvekyn.

Þegar þessi dómur liggur fyrir en kýrskýrt, laga þarf lög Íslendinga. Fella þarf lög um kynrænt sjálfræði úr gildi, þau stangast á við dóminn sem féll s.l. miðvikudag. Þó að trans-fólk segi að lögin hafi ekki áhrif hér þá ættum við að láta það gera það. Dómurinn var svo skýr að engin þjóð á að velkjast í vafa um að þetta er hið eina rétta. Skorum á lögfræðingana á þinginu að taka höndum saman og breyta lögum í samræmi við dóm Breta.

Umfjöllun fjölmiðla hér á landi er til skammar. Sýnir hversu djúpt þeir eru sokknir í trans- áróðurinn. Stóru fjölmiðlarnir tala ekki um réttindi kvenna sem nú eru tryggð. Konur eru konur, ekki karlgervill.

Forsætisráðherra Íslands hefur ekkert tjáð sig um dóminn né heldur dómsmálaráðherra, af hverju ekki. Þetta er tímamótadómur fyrir konur um allan heim. Rétturinn til einkarýma, íþrótta, kvennaathvarfa, fangelsa og orða er tryggður.

 Dómurinn er Bretum til sóma og Íslendingar eiga að fylgja í kjölfar þeirra varðandi lagasetningu. Taka út orðin leghafi sem Willum Þór Þórsson, fyrrverandi heilbrigðisráðherra, kom inn og fleiri kjánar á þinginu samþykktu.

Kjartan Kjartansson fréttamaður á Vísi.is virðist hallur undir sína líka, sem skilgreina sig sem konur

Las gleðifrétt í Vísi um að konur væru konur og karlar eru karlar. Víða má finna fréttaflutning af máli Hæstaréttar Bretlands að konur eru skilgreindar fullorðin kvenkyns einstaklingur. Skilgreiningin kom ekki á óvart, enda hefur kona í orði og á borði ekki breyst og mun ekki. Örhópur hefur reynt að ljúga að samfélögum víða um heim að konur geti haft pung og typpi.

Nú á það fólk í basli með sjálft sig og kallar það aðför að trans. Að sjálfsögðu er sannleikurinn aldrei aðför að fólki, en lygin er það hins vegar.

Þetta orðalag vakti forvitni mína í fréttinni sem Kjartan Kjartansson skrifaði ,,Hópur andstæðinga trans fólks háði áralanga baráttu fyrir dómstólum til þess að fá þá niðurstöðu fram." Þetta er rangt hjá Kjartani og ber lit áróðurs. Konur hafa barist fyrir að halda réttindum sínum og um það talar blaðamaðurinn ekki. Því væri áhugavert að Kjartan svaraði eftirfarandi spurningum.

Af hverju heldur þú, Kjartan, að karlmaður, sem skilgreinir sig sem kona, sé kvenkyns fullorðin einstaklingur?

Af hverju þú telur lesbíur andstæðinga trans-fólks?

Af hverju þú telur íþróttakonur sem vilja spila á jafnréttisgrundvelli andstæðinga trans-fólks?

Af hverju þú telur konur sem vilja að einkarými sín séu fyrir konur og stelpur séu andstæðingar trans-fólks?

Telur þú konur ekki vera að berjast fyrir réttindum sínum þegar þær vilja frá viðurkenningu á kyni sínu?

Fréttamaður á Ruv spyr ekki hvaða mannréttindi eru skert

Það var í reynd fyndið, eina ferðina enn, að lesa trans áróður Ruv með viðtali við Þorbjörgu sem titluð er kynningarstjóri trans Samtakanna 78.

Hún fær að halda fram þvílíkum málflutningi að maður finnur til með henni. Mannréttindi trans fólks skert. Bakslag í baráttu trans fólks. Nei það kallast ekki bakslag að fölsuð vegabréf séu leiðrétt. Það kallast ekki bakslag að konur vakni upp úr Þyrnirósarsvefni og átti sig á að mannréttindi voru höfð af þeim, af trans fólki. Það kallast ekki bakslag að foreldrar rísi upp og hafni trans hugmyndafræðinni inn í leik- og grunnskóla.

Þorbjörg kynningastjóri trans Samtakanna 78 fær að rægja önnur samtök og fréttamaðurinn vandar ekki fréttaflutning sinn og ræðir við forsvarsmann þess samtaka, Samtökin 22. Enn og aftur fá fréttamenn falleinkunn líka og Bergsteinn Sigurðsson fékk þegar hann réðist að frambjóðanda Lýðræðisflokksins í stjórnmálaþætti. Vinnubrögð fréttamanna Ruv eru ámælisverð og sýnir hvernig trans aðgerðasinnar vinna. Því miður lætur ríkisfjölmiðill þátt í þessu.

Fréttamaður Ruv gleymir við hvað hann starfar og spyr einskis. Af hverju spurði fréttamaður Ruv kynningastjóri trans Samtakanna 78 ekki eftirfarandi spurninga, rétt eins og við eigum að spyrja biskupinn?

• Er í lagi að karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, taki þátt í kvennaíþróttum?
• Er ásættanlegt að karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, baði sig með stúlkum og konum í baðklefum?
• Ertu sátt við að karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, noti sama salerni og stúlkur og konur, t.d. á skemmtistöðum, skólum og víðar?
• Er í lagi að afmá orð kvenna, s.s. leg, ófrísk, í þeim tilgangi að þóknast trans orðaforðanum?
• Er í lagi að halda fram að karlmaður hafi á klæðum?
• Er í lagi að halda fram að karlmaður fæði barn?
• Er í lagi að halda fram að karlmaður geti gefið barn brjóst?
• Er eðlilegt að börn fái hormónalyf í trássi við rannsóknir sérfræðinga sem sýna hve skaðleg slík lyf eru börnum?
• Er eðlilegt að tala fyrir hormónalyfjagjöfum til barna vitandi um skelfilegar aukaverkanir sem börn glíma við af lyfjunum og gerir þau að sjúklingum ævilangt?
• Er eðlilegt að karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, geti þóst vera lesbía?
• Er það í lagi að ungar lesbíur fari aftur undir jörðina vegna karlmanna, sem kalla sig konur og lesbíur?
• Er í lagi að konum sé refsað fyrir að treysta eigin augum, vegna tilfinningu karlmanns að hann sé kona?
• Er eðlilegt að réttindi kvenna séu skert til að auka réttindin trans fólks?

Sonur minn laðaðist að trans-heiminum á netinu sem hvatti hann til að slíta sambandinu

Hér kemur önnur grein frá foreldri barns sem lenti í transinu og nú var það netið sem hafði áhrif. Heilbrigðisstarfsfólk í þessum geira virðast ekki vakandi þegar kemur að einhverfum og geðveilum börnum og ungmennum. Finnst mönnum það ekki ámælisvert?

Gefum móðurinni orðið, feitletrun er ekki hennar.

Í skjölunum hans kemur fram að hann ,,geti ekki borið ábyrgð á eigin heilsu og öryggi og sé ekki hæfur sökum aldurs.“ Engu að síður er hann nú í hormónameðferð á vegum CKI kynstofunni.

Ég er móður ungmennis, manns með einhverfu sem fær skyndilega þá hugdettu, upp úr þurru, að hann vilji skipta um kyn.

Fram að því hafði hann verið ósköp venjulegur strákur.

Ég segi sögu mína nafnlaust, því samband mitt við soninn er afar viðkvæmt og ég vil ekki missa það.

Ég er sannfærð um að löngun hans til að skipta um kyn stafi af einhverfunni því þeim finnst oft að þeir séu öðruvísi. Einhverfu og meðfylgjandi tilfinningar er ekki hægt að ,,lækna“ með því að skipta um kyn eða fara í óafturkræfa hormónameðferð eða að mínu mati limlestingaraðgerðir.

Hefur áhyggjur af öðrum

Móðirin segist hafa áhyggjur af öðrum, börnum og ungmennum, eins og syni sínum. Hún hefur áhyggjur af að þau séu afvegaleidd af ýmsum hópnum á netinu í leit sinni að samfélagi sem þau tilheyra. Margt einhverft ungt fólk finnur samfélag á Reddit, í LGBTQ+ hópum eða í aðdáendamenningunni í kringum málaflokkinn. Í þessu umhverfi er komið á móts við að þau séu öðruvísi og einstaklingarnir finna samfélag sem þeir sakna.

En vandamálið er, þetta eru ekki heilbrigð samfélög. Hér staðfesta þau, að líklega séu þau ,,trans“ út frá eigin sögum. Þau gefa hvort öðru ráð og leiðbeiningar um hvernig eigi að hefja kynskipti eða hvernig á að bregðast við þeim sem staðfesta þau ekki.

Áhrifavaldar á netinu

Finna má mismunandi áhrifavalda á netinu sem hefur áhrif á þessa einstaklinga. Til dæmis Jeffrey Marsh, líffræðilegur karlmaður sem segist vera kynsegin. Hann hvetur ungt fólk til að slíta sambandi við foreldra sína.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ungt fólk festist í orðræðu um að það eigi að fjarlægja sig frá hverjum þeim sem sýnir efasemdir eða varkárni- jafnvel eigin foreldra.

Samkynhneigður og án föðurímyndunar

Sonur minn er samkynhneigður og hefur ekki haft föðurímynd í lífi sínu, svo það eru margir þættir sem koma við sögu. Í rannsóknarskjölunum hans kemur fram að hann ,,geti ekki borið ábyrgð á eigin heilsu og öryggi og sé ekki hæfur sökum aldurs.“

Hann er nú í hormónameðferð á einni af þremur kynfræðistofum (CKI) í Danmörku. Ég upplifi þau sem mjög hugmyndafræðilega drifin og fólkið þar sýnir ekki umburðarlyndi gagnvart foreldrum. Sonur minn er lögráða, hvað get ég gert?

Vantar varkárni hjá CKI

Það truflar mig að kynfræðistofan CKI sé ekki varkárari þegar sjúklingum með einhverfu og geðraskanir er boðin hormónameðferð og skurðaðgerðir. Ég skil ekki hvers vegna læknar sem starfa samkvæmt lögum geti gefið svona viðkvæmri manneskju, eins og syni mínum, krosshormóna.

Kynfræðistofurnar eru þrjár og þær vinna á mismunandi hátt þegar kemur að hormónagjöfum. Hver fær og hver ekki. Á spjallborðinu Transnord skrifa notendur að það sé mun auðveldara að fá hormón hjá CKI Álaborg en hinum tveimur og menn ættu að óska eftir tilvísun þangað.

Í nýbirtum samráðssvörum við nýjum leiðbeiningum um ,,kynleiðréttingu“ má sjá mjög ólíkar skoðanir hjá CKI stofunum. Stofan í Álaborg sker sig þar úr, nánast engar áhyggjur er að finna hjá stofunni. Á stofunum í Óðinsvéum og Kaupmannahöfn lýsa menn áhyggjum yfir gildrunni sem einhverfa er. Samtök einhverfra og Asperger hafa hringt viðvörunarbjöllum.

En á meðan blæðir móðurhjartað. Í fjögur ár hafa martraðirnar haldið áfram um að missa son minn í þessari tilraun. Ég verð aldrei heil aftur eða systkini hans.

Ég vildi að ég gæti varað son minn við. Að ég gæti talað við hann, hjálpað og stutt á annan hátt, en því miður hoppaði hann á ,,no contact“ hugmyndina. Hann lítur ekki á mig sem einhvern sem getur stutt hann því ég hef verið gagnrýnin og bent á að þetta sé ekki rétt leið fyrir hann. Ég hef líka sagt honum að einhverfan sé með í spilinu og að það sé óhollt að vera í nethópum.

Vinalaus, nema á netinu

Hann hefur ýtt öllum gömlum vinum í burt og á í dag enga aðra vini en þá sem hann hefur hitt á netinu.

Mér hefur tekist að halda smá sambandi, en aðeins vegna þess að við vorum náin áður. En ég þori ekki lengur að sýna efasemdir mínar svo ég neyðist til að virða án samþykkis og vona að hann fari ekki í aðgerð.

Ég er sannfærð um að sonur minn sjái eftir þessu einn daginn.

Sá dagur mun renna upp að menn þurfi að svara fyrir sig; Stjórnmálamenn, læknar, geðlæknar, sálfræðingar, kennarar, málstjórar og aðrir. Heilbrigðisráðuneytið, sjúklingavernd og fjölmiðlar og aðrir sem hafa leitt son minn í þessa blekkingu með því að játast hugmyndum hans í blindni.

Liðhlaupi, hver tekur þá við honum

En hver tekur við honum þegar hann verður einn af ,,liðhlaupunum“, hinum svokölluðu afskiptu sem hafa sett líkama sinn og líf í tilraunameðferð án nokkurra sönnunargagna á bak við tilraunina? Svarið er ég; móðir hans! Allir aðrir standa í biðröð við vaskinn! Þegar það gerist munu ,,vinir“ hans á netinu gufa upp eins og dögg fyrir sólu.

Ég hefði aldrei lifað þessa martröð af ef ég hefði ekki fundið stuðningsnet foreldra í sömu stöðu. Ég hef daglegt samband við þau. Við rífum hvort annað upp þegar málin verða of erfið eða óviðráðanleg.

Mín von er, að við hættum að bjóða ungu fólki með heilbrigðan líkama hormónameðferð og skurðaðgerðir og að í staðinn hjálpum við þeim að skilja sjálfa sig. Ég vona líka að við getum brotið upp staðalímyndir samfélagsins þannig að það sé pláss til að vera sá sem þú ert- án þess að þurfa að vera á lyfjum eða skera í líkamann.

Hér má lesa grein móðurinnar.

Transfólk og meðfylgjendur þeirra kúga konur- Andri Sigurðsson

Áhugavert var að lesa þessi orð í grein Andra á Vísi í gær ,,Þetta þýðir ekki að við eigum að hunsa þá kúgun sem konur, hinsegin fólk eða aðrir hópar upplifa. Þvert á móti þurfum við að skilja hvernig kapítalisminn notar og viðheldur þessari kúgun til að viðhalda stéttaskiptingu.“

Það er nákvæmlega það sem hefur gerst, kúgun kvenna í íþróttum er hundsuð af því örhópur (hinsegin) kúgar þær. Hvers konar kúgun búa íþróttakonur við. Jú karlmaður sem nær ekki góðum árangri í karlaflokki fær hugmynd, hrindir henni í framkvæmd og ákveður að skilgreina sig sem konu, en heldur typpi og pung, og keppir með og við konur. Þannig sigrar hann og hleypur af stað með gullverðlaun sem tilheyrir konu.

Það er ekki kapítalisminn sem kúgar íþróttakonurnar, nei það eru svokallaðar trans-konur. Ekki nóg með að konur séu kúgaðar af þessum körlum, sem skilgreina sig sem konur, heldur hafa þeir náð ákveðinni samúð með vók-tali og þess vegna ná þeir í mark. Þessum körlum á að vera vorkunn af því þeir tilheyra minnihlutahópi. Minnihlutahópi sem kúgar konur!

Andri segir líka í grein sinni „Vókismi er tengdur þeirri hugmynd að ef þú ert ósammála okkur, hafir þú ekki aðeins rangt fyrir þér, heldur sér þú vond persóna.“ — Vivek Chibber“

Þetta er nákvæmlega meðferðin sem fólk fær sem hafnar körlum í kvennaíþróttir og inn í einkarými kvenna. Íþróttakonurnar sjálfar hafa orðið fyrir barðinu á vókisma.

Orðið TERF var búið til um fólkið sem stendur með konum sem vilja vernda réttindi sín, engin forréttindi eins og hinsegin hópurinn fær. Ekki nóg með það, refsivöndurinn óspart notaður af þessum minnihlutahópi til að kúga konur enn frekar. Og merkilegt nokk, þá eru það alltaf karlarnir sem kúga konurnar. 

Trans er hugmyndafræði

Arna Magnea Danks hefur farið mikinn að undanförnu eftir að hafa ásakað Brotkast fólk um óviðeigandi einkaskilaboð. Eitt af því sem Arna Magnea hefur sagt er að trans sé ekki hugmyndafræði. Þar greinir okkur verulega á.

Að sjálfsögðu er það hugmyndafræði ef menn halda því fram að kyn sé breytanlegt. Ekki gerist það að sjálfu sér. Það kviknar hugmynd í huga fólks, líkt og hjá stúlkunni sem sagt er frá hér, í geðrofi. Stúlkan var uppfull af þeirri hugmynd, af því henni leið illa sem stúlku, að hún gæti breytt kyni sínu. Samfélagsmiðlar hjálpuðu til. Hugmynd, ekki staðreynd. Því miður er fullt af svona stúlkum þarna úti og ekki allar jafn heppnar að eiga svona trausta og umhyggjusama foreldra.

Síðan er spurning hvort hugmyndinni sé hrint í framkvæmd. Yfirvöld og heilbrigðisstarfsfólk var langt komið með það í dæmi stúlkunnar gegn vilja foreldra. Sumir eru á eigin vegum og hrinda hugmyndinni í framkvæmd.

Það að barn sé fætt í röngum líkama er hugmynd fullorðinna, trans hugmynd, ekki staðreynd eða líffræðin. Hugmyndafræði sem m.a. kynjafræðingar reyna að koma inn hjá börnum.

Stúlkur fá hugmynd að þær séu strákar og öfugt. Hugmynd enn og aftur. Engar staðreyndir. Sumir prófa hugmyndina í einhvern tíma en ákveða síðan að þeir eru ekki gagnstæða kynið. Hægt að hætta við hugmynd eða snúa henni við, það er ekki hægt með staðreyndir eða líffræðina.

Það verður ekki annað séð en trans sé hugmyndafræði.

Dóttir mín vildi kynleiðréttingu sem skyndilausn vegna geðrænna vandamála

Hér á eftir kemur frásögn móður sem missti næstum því dóttur sína í transið. Hún lýsir hvernig þetta gekk fyrir sig og hvernig danskar stofnanir og heilbrigðisstarfsfólk vann gegn foreldunum. Feitletrun er ekki móðurinnar.

Gefum móðurinni orðið, upprunalegu greinina má lesa hér;

Þeir sem hafa ekki kynnt sér hvað krosshormónameðferð felur í sér geta yfirleitt ekki séð vandamálið við að verða ,,trans". Þeir vilja bara vera réttu megin í pólitíkinni. En þeir hafa ekki hugmynd um hvað þeir tala um.

Óhamingja dóttur minnar hófst á kynþroska aldrinum. Breytingar á líkamanum fóru illa í hana og tilfinningarnar urðu erfiðar. Sama með félagslífið. Hún einangraðist.

Einn daginn brotnaði hún niður. Við leituðum til þjónustunnar fyrir einmanna ungt fólk. Henni var vísað á Barna- og unglingageðdeild eftir spjall við starfsfólkið. Hún var skoðuð af fagfólki og fékk greiningu; Asparger (breyttist síðar í ofsóknargeðklofa). Á sama tíma létu hugsanir um að hún væri ,,strákur“ á sér kræla.

Talaði um að vera trans

Í samtölunum við starfsmenn Barna- og unglingageðdeildarinnar talaði hún mikið um að vera trans og þegar hún varð 15 ára var henni vísað á kynskiptastofu.

Þetta var gegn okkar vilja.

Við foreldrarnir litum svo á að vanlíðan hennar væri vegna greiningarinnar og hún leitaði auðveldra lausna á vandanum. Hún hafði séð á netinu að maður gæti orðið allt annar ,,bara“ við að taka lyf og fara í aðgerð. Hún heillaðist af tilhugsuninni- svo auðvelt var það að hafa áhrif á dóttur mína. En af því hún var orðin 15 ára höfðum við foreldrarnir ekkert að segja.

Viðtöl á kynfræðistofnuninni fór fram á kóvid-tímanum. Samtöl við hana og okkur foreldrum boðið í sum þeirra.

Okkur var boðið á fjölskyldudaga þar sem Samtök við transbörn (FTSB) mættu. Ramminn hjá þeim er játandi nálgun væri eina leiðin til að mæta transgendersisma og ekkert talað um heilsufarslegar afleiðingar (sem við á eigin spýtur höfðum aflað okkur). Við ákváðum að taka ekki þátt, héldum að það myndi styrkja löngun hennar að fara þessa leið.

Ferlið

Á meðan ferlinu stóð á kynfræðistofnuninni er henni- gegn okkar vilja- vísað á deildina á Bispebjerg sjúkrahúsinu til að fá skýringar á hvort hægt sé að meðhöndla hana með hormónum. Hún var alvarlega þunglynd og í geðrofi á þeim tíma og þeir mega ekki meðhöndla hana. Henni er svo vísað frá stofnuninni með þeim orðum að hægt sé að vísa henni þangað aftur þegar hún er eldri og hefur dafnað.

Þrátt fyrir að vera vísað frá, án meðferðar, breyta stofnanir hegðun sinni gagnvart henni þegar þær hitta hana; kalla hana strákanafni og spyrja hvað hún vilji heita. Það var líka í pappírum hennar. Þetta er sveitarfélagið, geðlækningar og heilbrigðisþjónustan. Ég hef farið með hana í skoðun hjá kvensjúkdómalækni og þeir kölluðu hana inn með strákanafni. Það var mjög furðulegt.

Svo hélt þetta áfram

Þegar veru hennar lauk hjá Barna- og unglingageðdeildinni var hún flutt yfir í OPUS sem er meðferðarúrræði fyrir 18-35 ára börn með geðrofssjúkdóma. Hér fær hún góða meðferð við geðklofa. Því miður heldur hún áfram umræðunni um trans og þau byggðu undir það. Þeir boðuðu okkur í viðtal í sitthvoru lagi til að ræða ,,kynvitund“ hennar.

Ég var erfiði aðilinn, var efins og á móti meðferð. Fundurinn sem í reynd var fyrirsát var með mér, meðferðaraðila, dóttur minni og læknis. Enginn hlustaði á áhyggjur mínar. Þeir vildu bara sannfæra mig um að staðfesta meðferðina sem myndi ekki hafa nein áhrif eins og upplýsingar mínar gæfu til kynna. Óhætt að láta stelpuna í hormónameðferð. Þau töluðu síðan saman og að lokum sagði læknirinn harkalega og niðurlægjandi við mig ,,þetta snýst ekki um hvað ÞÚ vilt!“ Þarna sat ég og sýndi einlæga umhyggju fyrir frjósemi dóttur minnar og heilsu og þá fékk ég slík skilaboð!

Á endanum vísaði OPUS dóttur minni á kynfræðistofnunina Center for Gender Identity (CKI), áður en þeir slepptu henni.

Aðkoma kennara

Samhliða meðferðinni átti dóttir mín góðan ,,félaga“ í gegnum sveitarfélagið- félagsfræðikennara sem hefur fylgst með henni frá því hún veiktist og þar til nú. Hún er besti kennari í heimi og hefur hjálpað dóttur minni mikið. Hins vegar hefur kennarinn aldrei vilja kalla dóttur mína strákanafni. Hún sagði við dóttur mína ef að hún léti breyta sér myndi hún nota strákanafn. Dóttir mín brosti að því og þær töluðu ekki meira um það. Það þyrftu fleiri að vera eins og kennarinn þarna úti!

Sleppir trans-hugmyndinni

Við 19 ára aldur sleppur hún loks hugmyndinni um vera trans því hún fékk meðhöndlun við geðklofanum. Hún fékk skólatilboð í framhaldsskóla, þriggja ára nám. Þar mætti hún sem stelpa.

Hún fór að nota brjósthaldara í stað bindis yfir brjóstin, málaði sig og fór í kjóla. Leyfði hárinu að vaxa. Hún komst að því að öðru ungu fólki líkaði við hana og sumum fannst hún jafnvel mjög aðlaðandi!

Þegar fyrsta viðtalið hjá CKI kynfræðistofnuninni var boðað hafði hún sleppt hugmyndinni að vera ,,karlmaður.“ Hún vildi ekki hormónameðferð eða skurðaðgerð svo meðferð hennar lauk. Síðan þá hefur hún ekki litið til baka.

Stúlkan í dag

Hún er 22 ára gömul, hefur sætt sig við líkama sinn og vill vera móðir einn daginn. Hún er ánægð með brjóstin og kringlótta rassinn sinn. Henni finnst hún aðlaðandi og virðuleg. Þetta er andstaða við það sem áður var þegar sjálfsmynd hennar var brotin og hún hataði sig. Lengi vel leið henni svo illa að persónulegt hreinlæti var ekki gott. Ég efast að fólk hafi þurft að horfa á hana með röngum gleraugum.

En að hitta annað berskjaldað ungt fólk, eins og hana sjálfa, sem faðmar hana og líkar vel við hana skiptir miklu máli og skyndilega skorti ekki stað fyrir hana til að tilheyra. Það hefur líka þýtt að trans-hugmyndafræðin er ekki mikilvæg fyrir hana lengur.

Hræðilegt sem foreldri

Þrátt fyrir að þetta hafi endað vel var það hræðilegt að vera foreldri barn með trans löngun, því það hlustaði enginn ef maður var efins.

Ég hef upplifað að starfsfólk hrópaði á mig vegna þess að ég vildi ekki vísa í hana sem ,,hann.“ Ég hef neitað þessu afdráttarlaust vegna þess að ég taldi þetta ekki þjóna hagsmunum hennar. Mín tilfinning var rétt!

Það var nákvæmlega það sem ég hélt, óhamingja hennar vegna greiningarinnar sem var ástæðan fyrir lönguninni til að skipta um kyn. Þessi ósk hvarf þegar hún varð heil! Hún er ekki ,,fædd í röngum líkama.“

Mun samfélagið skaða barnið okkar

En árin hafa verið okkur foreldrunum erfið, áhyggjur og óvissu hvort samfélagið myndi skaða barnið okkar- án þess að við gætum nokkuð gert til að koma í veg fyrir það.

Þeir sem hafa ekki kynnt sér hvað þýðir að fá ,,kynleiðréttingu“ sjá yfirleitt ekki vandamálið við að verða ,,trans.“ Þetta á við um opinberar persónur, stjórnmálamenn og herra og frú Hamburgerback. Fyrir marga vilja þeir bara gera pólitískt rétt svo þeir halda að allt sé í lagi og ,,það sé gott að standa með því hver maður er.“ Þeir munu styðja það ef það gagnast þeim sjálfum með umtali, velvilja og atkvæðum! En! Þeir hafa ekki hugmynd um hvað þeir eru að tala, þeir grenja bara með kórnum. Að fara með straumnum eins og læmingjar.

Áróður transhreyfingarinnar

Villandi áróður LGBT+ Danmörk gerir ástandið ekki betra. Þeir krefjast sérstakrar tillitssemi frá hægri og vinstri. Þeir myndu jafnvel kenna börnum kynvitund í skólum. Og ef þú segir eitthvað sem trans heiminum líkar ekki þá eru transfóbískur og TERF.

Þeir skjóta sig í fótinn að halda því fram að transgengerismi sé eitt. Á einum tímapunkti vísaði LGBT+ Danmörk meira að segja fólki í DIY hormónameðferð erlendis og fóru fram hjá danska heilbrigðiskerfinu.

Því miður hefur árásargjörn nálgun þeirra neikvæðar afleiðingar fyrir allt það LGBT fólk sem vill bara lifa í friði. Hvað sem því líður hef ég sjálf misst alla virðingu fyrir aktívistahlutanum segir móðirin að lokum.