Árlegur dagur kvenna ætti að snúast um kvenfólk!

Já ég veit. Ég er nú þegar í því ferli í lífinu að koma mér í  átök – vegna þess að ef þú ert alvöru, nútíma femínisti, þá trúir þú því að allir eigi að vera með á deginum og að það sé bara gamaldags ,,boomer“ sem einblína (ennþá) bara á kvenkynið.

Það er allt í lagi – ég ætla samt að tjá mig, vegna þess að konur eru helmingur jarðarbúa og svo lengi sem við erum ekki jöfn í samfélaginu og á jörðinni verða minnihlutahópar heldur það aldrei. Og konur eru mjög útsettar sem kyn á þessum tímum.

Undanfarna tvo áratugi hef ég stöðugt tekið þátt í jafnréttisumræðunni og kynjaumræðunni með áherslu á konur og ósýnilega stöðu okkar í samfélaginu. Afstaða sem um aldir hefur verið – og er enn – ójöfn.

Konur eru helmingur jarðarbúa og ná yfir alla þjóðfélagshópa í heiminum; veikir, heilbrigðir, aldraðir, ungir, menntaðir, ómenntaðir, þjóðerni, trúarbrögð o.s.frv. Með því að valdefla konur getum við skapað hreyfil fyrir samfélagsbreytingar. Staða kvenna virkar sem eimreiðin sem dregur restina af lestarvögnunum. Þó við reynum að ýta einstökum lestarvögnum mun enginn þeirra halda áfram – vegna þess að þá skortir kraft og hreyfingu. Konur geta skapað þá hreyfingu.

Afskipti af umræðunni veita mótstöðu

Margar konur þora – skiljanlega – ekki að blanda sér í opinbera umræðu og ef þær gera það er það oft innan takmarkaðs ramma sem leiðir ekki til alvarlegra barsmíða: Skortur á umönnun? Andlegt álag? Fóstureyðingar? Frjósemi? Við þorum að tala um svona dæmigerð ,,kvennamál." Jafnvel þó að þeir mæti einhverri mótstöðu, þá er líka nóg af þeirra líkum þegar kemur að þessum efnum.

Ekki misskilja mig - það er gott og mikilvægt! En við þurfum að líta dýpra – og við þurfum fleiri til að krefjast þess að horfa opinberlega á heiminn með augnaráði konu, þar á meðal að benda á hundadellur sem liggja og lykta án þess að mjög margir taki þær upp:

Staðreyndin er sú, að þegar konur skrifa um önnur nauðsynleg efni breytist tónninn:

• Segir þú að leiðtogagildin í samfélaginu séu sjúk og að flestar konur þola þau ekki - þá færðu mótspyrnu, bæði frá körlum og konum
• Skrifaðu um hvernig það er í raun enginn hvati í samfélaginu, sérstaklega í viðskiptum og stjórnmálum, til að breyta kerfinu og að besti kosturinn fyrir konur sé að ,,passa inn og taka sig saman" – þá er allt frekar rólegt
• Talaðu um ósýnilega augnaráðið á líkama konunnar (gervi fullkomnun, skurðaðgerðir o.s.frv.) og fjöldi ,,like“ minnkar og mótstaðan eykst– líka meðal kvenna.
• Rökræður um misnotkun og kynjamismunun án þess að bæta #notallmen – þá er settur upp fingur.
• Ályktun um að trans konur séu ekki konur – þá færðu hörð orð í umræðuþráðum.

… En fólk sem þorir ekki að gefa þér opinbert ,,like“ skrifa í einkaskilaboðum og þakkar þér fyrir að opna munninn…af því þeir þora ekki sjálfir.  Af ótta við hefndaraðgerðir.

Hefndaraðgerðir fyrir að segja grundvallar sannleika? Nei sko – að minnsta kosti ekki opinberlega

Opinberlega hef ég ekki upplifað að vera útilokuð frá settum ramma. Sennilega vegna þess að ég tengi skilaboðin mín alltaf við hafsjó af tenglum og skjölum sem gera það erfitt að fara utan við efnið. En ég hef upplifað að:

• Ég er varla lengur bókuð í stjórnendahópa og tengslanet eftir að ég fór inn í umræðuna um kyn
• Færslur mínar á samfélagsmiðlum hafa fengið minna útbreiðslu - að minnsta kosti opinber ,,like“
• Orðalagið í opinberum umræðuþráðum í tengslum við greinar er orðið harðara, en ég held að þetta sé almenn þróun.

Á sama tíma finn ég að fleiri vilja tengjast – þannig að ég skynja að ég á marga skuggafylgjendur sem finnst skilaboðin mín mikilvæg án þess að þora að standa við það. Þessi hegðun er í sjálfu sér lýðræðislegt vandamál – því ef við búum við samfélag þar sem fólk er hrætt við að taka opinbera afstöðu fær hávær og oft illa ígrunduð umræða tekur yfirhöndina – án viðeigandi blæbrigða og spurninga.

Við ættum öll að vera meðvituð um þessa þróun - óháð því hvort við erum karlar eða konur. Sérstaklega konur, þar sem karlar fá og taka enn um 75% af ræðutímanum í almennum fjölmiðlum.

Konur eru deyjandi tegund – í opinberri frásögn um kyn

Aðaláhersla mín í rökræðum er kerfisbundin, ósýnileg hlutdrægni sem er til staðar gegn konum. Jafnvel í (að því er talið er jafnréttasta) samfélögum er hlutdrægni til staðar - og oft í svo lúmsku formi að konur taka ekki einu sinni eftir þeim, vegna þess að ramminn er oft ,,jafnrétti, þátttaka og umburðarlyndi."

Og hvaða kona vill ekki vera án aðgreiningar og umburðarlynd?

Kannski er þetta ástæðan fyrir því að hin nýja, útvíkkaða skilgreining á kyni hefur náð svo miklum vinsældum, sérstaklega meðal yngri kynslóða. Því jafnvel hinir frjálsustu og umburðarlyndustu - oft ungir, aldir upp í umhverfi þar sem allt er mögulegt og þar sem frelsið er óendanlegt - lætur undan sögulegri þörf kvenna til að koma til móts við og faðma. Nú er framsetningin bara öðruvísi, sem gefur nýrri tegund kúgunar á konum lausan tauminn: þá sem konur stjórna á eigin spýtur – í nafni frelsis og jafnréttis. Í stuttu máli er kúgunin innbyrðis.

Í nútíma kynjafrásögn, bæði hinu félagslega og lagalega, er kyni pakkað inn í órökstudda frásögn þar sem hið ,,fundna" kyn verður mikilvægara en ,,fædda" kynið.

Kostnaðurinn er nú farinn að láta á sér kræla erlendis þar sem fljótandi frásögn um kyn hefur lengi verið ríkjandi og sum lönd eru farin að toga í handbremsuna vegna þess að ,,frjálst val" reynist hafa kostnað í för með sér, fyrst og fremst fyrir konur:

• Í sögunni um valkvæða kynið verður orðið ,,kona" að ,,eign hversdagsmanns"
• Kvenleiki er nú staðalímynd, ytri einkenni sem allir geta hermt eftir
• Örugg rými kvenna eru eignuð
• Líkamar kvenna eru nýlenduvæddir

Með öðrum orðum, margvísleg 100 ára saga okkar endurtekur sig - í nafni inngildingar. Afleiðingin er sú að ef ,,allir" geta verið konur, þá verða brátt ,,engar" konur. Jafnvel þó að raunveruleikinn sé að karlmaður getur aldrei orðið kona. Hann gæti orðið eins og augnaráð karlmanns er á konum. Og það er eitthvað allt annað - nefnilega...Hlutdrægni. Þess vegna krefst ég þess að segja; #mændbestårkvinderforgår.

Birgitte Baadegaard er fyrirlesari, rithöfundur og samfélagsrýnir og hægt er að fylgjast með henni á @birgittebadegaard

Greinin á frummáli, birtist í tengslum við réttindadag kvenna 8. mars.

Baráttudagur kvenna í dag

Í dag, 8. mars, er hátíðardagur femínista, en einnig dagur þar sem hugað er að bakslögum kvennabaráttunnar. Réttindi eru skrifuð í sand og femínistar vita að það eru alltaf hópar sem leita að tækifærum til að má skrifin burt.

Þessir hópar hafa meðvind. Ört vaxandi hópur ungra karla segist tilheyra hægriflokkum sem segja jafnrétti kynjanna ganga of langt. Það er hljómur í þessu, og ekki bara frá ungu fólki. Á sama tíma skjóta femínistar sig í fótinn í gegnum áralangan klofning sem eyðileggur vináttu og bandalög.

Ástæða klofningsins eru aðallega spurningar um hvort karlar geti verið konur og hvort femínistar eigi að forgangsraða baráttunni, fyrir trans-fólk og aðra minnihlutahópa, ofar baráttu kvenna. Konurnar sem segja já við báðum spurningum hafa haft sterka rödd í fjölmiðlum og stjórnmálum í áratugi í samfloti við trans ,,lobbýistana.“

Á baráttudegi kvenna mun Kvinderettigheder.dk bjóða upp á greinar, skrifaðar af konum í Danmörku sem eru út í kuldanum. Þessar konur trúa því að hluti trans hugmyndafræðinnar kosti konur, viðkvæma unglinga – og sérstaklega stúlkur – og fyrir tjáningarfrelsi. Það eru ekki aðeins trúarlegir myrkramenn sem krefjast þess, að málfrelsi sé takmarkað vegna eigin tilfinninga.

Greinar

Í greinunum segja átta nafngreindar konur hvers vegna þeim finnst barátta þeirra nauðsynleg. Meðal radda eru lesbíur sem eru smánaðar fyrir að vilja ekki karlmenn sem skilgreina sig sem lesbískar konur eða kynsegin lesbíur. Kaupsýslukona segir frá hvernig framgangan hafi kostað sitt,  en einnig að henni sé þakkað á bak við tjöldin fyrir að þora að stíga fram. Háskólastarfsmaður veltir því fyrir sér hvers vegna kynhneigð er útilokuð frá trans umræðunni og hvers vegna þess er krafist að augum okkar sé ekki treystandi. Það eru líka sögur af áreitni, útilokun og nýjan, en nauðsynlegan, félagsskap.

Að lokum má hlusta á viðvörun brautryðjanda umræðunnar um hvernig má vinna gegn því að detta niður í ,,kanínuholuna" og verða jafn heltekin og gróf og nokkrir áberandi trans aðgerðasinnar eru.

Fyrstu tveir þættirnir, af átta, birtast í dag, 8. mars. Síðustu tveir á þriðjudag. En femínistar hafa áður staðið frammi fyrir nánast svipuðu vandamáli, en það var á 8. áratugnum. Á þeim tíma var baráttan sem eingöngu var fyrir konur illa séð meðal efri millistéttar vinstrimanna. ,,Engin kvennabarátta án stéttabaráttu," hljómaði það þá. Í dag er slagorðið ,,Engin kvennabarátta án transbaráttu o.s.frv." – baráttan á að vera fyrir alla sem ekki tilheyra hópnum ,,forréttindahvítir karlmenn." Nema, ef þeir ,,skilgreini" sig sem konur.

Kvennabaráttan

Hin sterka kvennabarátta 8. áratugarins var ekki aðeins ávinningur, heldur skildi einnig eftir vængjaða hreyfingu. Þegar þeir lengst til vinstri missti móðinn töpuðu rauðsokkurnar tvöfalt. Margra ára óþol gagnvart fólki sem hugsar öðruvísi tók sinn toll og árum saman hafði fjölda karlmanna óbeit á rauðsokkum sem höfðu eyðilagt einkalíf þeirra.

Að þessu sinni hafa karlar engu að tapa. Það eru heldur ekki karlar í valdstöðum sem hygla körlunum sem ,,líður eins og konum." Femínistar sem telja sig vera framsækna sjá heldur enga tapara, þvert á móti. Málstaður kvenna er styrktur með því að karlar séu teknir inn í flokk kvenna, segir þar, og boðskapurinn hefur mætt velvilja hjá ,,Parnassus“, en er það sigurstefna? Eða mun það enda með annarri veikingu femínismans?

Heimild.

Tvenn dönsk barnalæknasamtök stíga fram vegna lyfjameðferða barna

Það eru margir óvissuþættir þegar aukaverkanir hormónalyfja er annars vegar segja talsmenn samtakana.   

Kristeligt Dagblad tók viðtal við yfirlækninn Kirsten Arntz Boisen, formann Ungdomsmedicinsk Udvalg i Dansk Pædiatrisk Selskab, og yfirlækninn Nina Tejs Jørring, sem fer fyrir i Børne- og Ungdomspsykiatrisk Selskab.

Samtökin gagnrýna leiðbeiningar Landlæknis um meðhöndlun fólks sem líður illa í eigin skinni.

Samtökin hafa sent inn álit vegna breytinga á nýjum lögum vegna fólks með ,,kynama.“ Hvatt er til varúðar. Sett er ofan í við embætti landlæknis, þar á bæ hafa menn ekki tekið tillit til nýjustu þekkingar á málaflokknum sem fram hefur komið á undanförnum árum. Menn vita meira í dag en fyrir 5 árum sem dæmi Cass skrýrslan.

Samtökin tala um tilraunarmeðferðir á börnum af því maður veit ekki nóg um langvarandi aukaverkanir af völdum lyfjanna.

Talsmaður transbarna

Formaður félags transbarna, sem á sjálfur barn sem hefur farið í gegnum þessar hremmingar, segir að ummæli læknasamtakanna séu barnaleg. Hann segir það barnalegt að halda að læknar geti framkvæmt einhver inngrip án aukaverkana eða áhættu. Hann er sem sagt tilbúinn að leggja, ekki bara sitt barn í þessa hættu, heldur annarra manna börn líka. Hann segir líka það barnalegt að halda að engar aukaverkanir séu af engri meðhöndlun.

Þeir sem aðhyllast trans hugmyndafærðina segja að ekkert sé að börnum sem finna fyrir ónotum í eigin líkama eða halda fram að þau séu ,,fædd í röngum líkama.“ Eðlilegt ástand. Standist það skoðun, af hverju þarf læknisfræðileg inngrip hjá þessum börnum?

Íhlutun heilbrigðiskerfisins er vegna kvilla hjá mannfólkinu.

Fór stjórnandi/kennari í skóla á Suðurlandi yfir mörkin?

Það bárust fréttir, kennari í litlum skóla á Suðurlandi sýndi 11 ára nemendum óviðeigandi efni í svokallaðri kynfræðslu. Móðir stúlku birti færslu í hópi sem fjallar um klámvæðingu í samfélaginu. Vitað er, að í gegnum samfélagsmiðla birtist börnum klám, alls konar. Þegar sumar skólabækur eru skoðaðar, bækur sem standa börnum til boða í kennslustofunni og á skólabókasafni, sést að þær jafn slæmar og það klám sem bitist börnum á samfélagsmiðlum. En hver ber ábyrgð á því?

Lét skólann vita, en var hundsuð

Umrædd móðir hafði látið kennarann vita, hún kærði sig ekki um þá fræðslu sem hann ætlaði að bjóða upp á. Þættirnir eru norskir og voru sýndir á Ruv. Leyfum móðurinni að lýsa þessu með eigin orðum; ,,Tölvupóstur var sendur til foreldra kl.11 til að hvetja okkur að skoða þáttinn og leyfa eða banna okkar barni að sjá hann. Ég svaraði neitandi kl.11:30. Þegar ég spurði hana eftir að hún kom heim staðfesti dóttir mín að þeim hefðu verið sýndir fyrstu þrír þættirnir. Kennarinn lét krakkana trúa að foreldrar þeirra hefðu samþykkt sýningu og þar með þyrftu allir að horfa; mættu ekki fara frá.“

Til hvers að senda svona fyrirspurn til foreldra þegar ekkert er gert með niðurstöðuna?

Í einum af þáttunum er talað um lim karlmanns og að um hann liggi margir taugaendar og það sé gott að fitla við hann. Með orðunum sýna þeir liminn þar sem kóngurinn er úti. Við erum að tala sem 11 ára gömlum börnum var sýnt.

Þegar pósta átti myndinni á samfélagsmiðla kom tilkynning, myndin er fjarlægð. Þykir óviðeigandi. Í alvöru, 11 ára gömul börn horfa á hana í skólanum.

Skáldið skrifaði á síðuna sína

Kristján Hreinsson skáld ásamt mörgum hafa ekki legið á skoðunum sínum þegar kemur að klámvæðingu innan skólakerfisins. Vissulega er munur á kennurum, þeir ráða ferðinni og efninu sem notað er og sýnt í kynfræðslu. Skáldið segir;,, Skólakerfið er í dag afar lélegt kerfi sem státar að ráðgjafahlutverkum og sérfræðingasúpu. Hreinu og kláru bulli er troðið að börnum í gegnum vókisma, hvorugkynssýki og klámvæðingu. Þorgrímur Þráinsson er þverfræðingur í þessu máli. Hann greinir vandann og bendir á að keisarinn er klæðalaus. Þann sannleika vill fólk ekki sjá.“

Tilgangur fræðslunnar

Það er ljóst að kennari getur frætt börnin um sama efni og er í þáttunum, en á mun mildari hátt. Það er tvennt ólíkt að kennari spjalli við börnin út frá námsefni sem er ekki jafn gróft og þessir þættir. Menn ræða um að svona þættir séu forvarnir, en mörg 11 ára gömul börn eru ekki tilbúin né undirbúin fyrir svona óviðeigandi lifandi myndefni.

Lestu hvað móðir stúlkunnar segir; ,, Strax í fyrsta þætti eru myndir af alvöru fólki og kynfærum í notkun, sýnikennsla um sleik, sjálfsfróun, samkynja kynlíf o.s.frv. allt á jákvæðum nótum, með hvatningu til að prófa. Hvernig í ósköpunum getur skólinn kallað þetta varnir eða kennslu þegar flestir krakkar á þessum aldri eru ekkert að pæla um kynlíf?“

Kvartað til stjórnenda

Þegar foreldrar kvarta til stjórnenda um fræðslu sem þau kæra sig ekki um fyrir börn sín, hvort sem það er kynfræðsla af þessu tagi eða trans hugmyndafræðina grípa þeir til Aðalnámskrá grunnskóla. Vissulega stendur í námskránni að fræða beri börnin um þessi mál, en ekki hvernig.

Margir kennarar hafa þekkingu og hæfni til að ræða þessi mál við ung börn án þess að gera það með svo grófum hætti eins og móðirin lýsti.

Sama með kynvitund fólks, kennarar geta séð um þá fræðslu. Það þarf ekki utanaðkomandi pólitísk hagsmunasamtök til að fræða börn um jafn einfalda hluti. Slík samtök eiga ekki að hafa aðgang að skólabörnum sem kennarar og stjórnendur hafa í umsjá í nokkrar klukkustundir á dag. Sveitarstjórnarmenn eiga að hafa vit á að halda svona samtökum frá skólum hvers sveitarfélags úr því fagfólk innan skólanna hefur það ekki.

Fyrst og fremst eiga stjórnendur og kennarar að bera virðingu fyrir vali foreldra í þessum málaflokki. Það skilur þá góðu og þá slæmu að sem starfa í skólakerfinu.

Fjárfestum í kennurum!

 

Úkraínsk málstefna mismunar rússneskumælandi – og er þyrnir í augum Pútíns

Frá árinu 2017 hefur Úkraína innleitt tungumálalög sem mismuna sérstaklega rússneskumælandi minnihluta. Ómögulegt hefur verið að gefa út dagblöð og bækur á rússnesku og að minnsta kosti 80 prósent af kennslu þarf að fara fram á úkraínsku frá 5. bekk, skrifar Jes Henningsen, dósent emeritus, árið 2022.

Úkraínu er lýst fyrirvaralaust á Vesturlöndum sem lýðræðislegum útverði sem ver hugsjónir okkar. Staðreyndir sem hér eru settar fram fá ekki miklar undirtektir í umræðunni, en ég mun reyna segir hann.

Smá sögukennsla

Lítil saga sem fáir vita um: Þegar Bismarck tók við embætti kanslari þýska keisaradæmisins Prússlands árið 1871 hóf hann germanavæðingu í Norður-Slésvík – nú Suður-Jótlandi – og verkfærið var tungumálalög. Árið 1876 varð þýska eina leyfilega stjórnsýslutungumálið. Árið 1878 var þýska tekin upp sem kennslutungumál og það var um helmingur kennslutímans. Árið 1888 varð þýska eina leyfilega kennslutungumálið nema í trúarbrögðum. Afi minn, sem var kennari í þorpsskóla á Suður-Jótlandi, neyddist til að kenna dönskumælandi nemendum sínum þýsku.

Fyrrverandi forseti Úkraínu

Porosjenkó, fyrrverandi forseti Úkraínu, hafði lært af Bismarck. Árið 2017 undirritaði hann rammalög um menntun sem gerðu úkraínsku að eina kennslutungumálinu frá 5. bekk og upp úr, með undantekningum fyrir ákveðin minnihlutatungumál, en ekki rússnesku. Árið 2019, sem eitt af síðustu embættisverkum sínum, undirritaði hann víðtækari lög um að ,,styðja við virkni úkraínskrar tungu sem ríkistungumáls." Það leiddi af sér að úkraínska er eina opinbera tungumálið í öllum málefnum samfélagsins, nema trúarathafnir.

Fyrir útvarp og sjónvarp var tekinn upp kvóti fyrir úkraínska, að lágmarki 90 prósent fyrir innlenda fjölmiðla og 80 prósent fyrir staðbundna fjölmiðla. Prentað rit má aðeins gefa út á öðrum tungumálum ef samhliða úkraínsk útgáfa er gefin út á sama tíma með sama útliti, letri, prenttækni o.s.frv.

Undantekningar frá þessari reglu eru enska og öll 24 opinber tungumál ESB, en ekki rússneska. Með því að tvöfalda framleiðslukostnað með þessum hætti þýðir það í raun stöðvun prentaðra útgáfu á rússnesku í Úkraínu.

Innleitt í áföngum

Allt þetta verður að innleiða í áföngum til ársins 2024 og það verður einnig að gilda að fullu í Austur-Úkraínu, þar sem allt að 85 prósent íbúanna hafa rússnesku að móðurmáli. Bæði lögin hafa verið tekin til skoðunar af Feneyjanefnd Evrópuráðsins, sem hefur kallað þau mismunun og bent á að þau innihaldi þætti sem brjóta gegn tjáningar- og fundafrelsi.

Feneyjanefndin kemst að þeirri niðurstöðu að lögin frá 2019 ,,nái ekki sanngjörnu jafnvægi milli lögmæts markmiðs um að styrkja og efla úkraínska tungu og tryggja fullnægjandi vernd tungumálaréttinda minnihlutahópa."

Zelensky hefur ekki breytt um stefnu

Zelensky var efins um tungumálalögin þegar hann tók við embætti í maí 2019 en það hefur ekki haft neinar afleiðingar fyrir löggjöfina. Framhaldslög frá 16.janúar 2020 um kennslutungumál, frá 5. bekk og upp úr, tilgreina að kvóti fyrir kennslu á úkraínsku fyrir minnihlutahópa sem tala eitt af 24 opinberum tungumálum ESB verði að vera í áföngum, úr að minnsta kosti 20 prósentum í 5. bekk í að minnsta kosti 60 prósent í 10.-12. bekk, en kvóti rússneskumælandi verður að vera að minnsta kosti 80 prósent frá 5. til 12. bekk.

Tvær þjóðir í einu landi

Úkraína er í grundvallaratriðum ríki sem samanstendur af tveimur þjóðum, hvor með sína tungumála-, menningarlegu og pólitísku sjálfsmynd. Með stefnu sinni vill núverandi stjórn Úkraínu einsleitt ríki á forsendu ríkisins og tungumálalögin er markviss stefna til að uppræta rússneska tungu sem menningarlegan þátt í Austur-Úkraínu.

Vesturlönd bera hluta af ábyrgð á núverandi kreppu með því að viðurkenna gagnrýnislaust að Úkraína brjóti allar lýðræðislegar reglur um hvernig eigi að meðhöndla tungumálaminnihluta, sem í núverandi tilviki samanstendur af um 30 prósentum íbúanna.  

Pútín hefur nokkrum sinnum lýst yfir áhyggjum af stórum rússneskumælandi minnihlutahópum í fyrrverandi Sovétlýðveldum. Hvað Úkraínu varðar hafa áhyggjurnar verið á rökum reistar, þó þær geti auðvitað ekki á nokkurn hátt réttlætt innrás.

Jes Henningsen, dósent emeritus í eðlisfræði

 

Hótað lífsláti

Það kostar að verja konur. Það fékk þingmaðurinn, Nancy Mace, að finna fyrir þegar hún hafnaði aðgengi karlmanns, sem skilgreinir sig sem konu, að salernum kvenna í þinghúsinu. Hún vill leggja fram frumvarp sem bannar svona tegund karla inn á kvennasalerni.

Margir risu upp á afturfæturna. Virðist sama um réttindi kvenna, ekki borin virðing fyrir þeim. Trans-kona er m.a. þeirra sem hafa hótað þingmanninum lífláti fyrir að segja upphátt sem vel flestar konur hugsa og vilja. Engir karlmenn, sem skilgreina sig sem konu, inn á kvennaklósettin.

Þingmanninum var nauðgað þegar hún var 16 ára og finnst óboðlegt að karlar mæti inn á kvennaklósett. Konur mega vera stoltar af þessari konu. Hún segðist ekki gefast upp, hlustið

Loksins verður látið sverfa til stáls

Mikið getur heimurinn glaðst. Helsti hryðjuverkamaðurinn í skemmdum á líkömum barna verður lögsóttur. Komið hefur í ljós að konan, sem er læknir, hefur boðið frekar ungum börnum eyðileggingu á líkama sínum. Hún hefur líka hundsað öll geðræn vandamál barnanna.

Nú skal láta sverfa til stáls. Stúlka sem telur lækninn hafa farið offari fer nú í mál við lækninn. Hlustið á þetta, þið fræðist mikið um ástand mála í þessum málaflokki sem íslenskir fjölmiðlar hafa ekkert fjallað um nema hylla hann.

Vonandi verður þessi læknir dæmdur og það hart. Nauðsynlegt að taka leyfi af svona læknum sem leggja sig fram um að skemma heilbrigða líkama.

Karlmaður sem skilgreinir sig sem konu, braut á konum

Mika Lin Katz, karlmaður sem skilgreinir sig sem konu, er þekktur sem Michael Collins. Hann er ákærður fyrir að hafa brotið kynferðislega á fjórum konum í kvennaathvarfi í Edmonton, Alberta.

Þann 24. Janúar s.l. gaf lögreglan í Edmonton (EPS) út fréttatilkynningu um atvikin og upplýsti að Katz hefði fyrst vakið athygli þeirra í ágúst 2024 eftir að tvær konur stigu fram og sögðust vera fórnarlömb Katz.  Eftir rannsókn var Katz handtekinn og ákærður fyrir tvö kynferðisbrot.

Þrátt fyrir að ákærurnar væru alvarlega var Katz látinn laus með skilyrðum, þar á meðal að hafa ekki samband við eða samskipti við neinn af kærendunum; eiga ekki vopn, skotvopn eða skotfæri; og halda sig í 50 metra fjarlægð frá kvennaathvörfum í Alberta.

Fleiri stigu fram

Tvö fórnarlömb stigu fram sem höfðu orðið fyrir ofbeldi af hálfu Katz í kvennaathvarfinu. Þann 23. janúar var hann handtekinn að nýju og á yfir höfði sér ákærur fyrir áreitni og kynferðisbrot.

Óskað er eftir þeir sem hafa lent í honum gefið sig fram, því fórnarlömd Katz eru sennilega fleiri.

Reduxx hefur bent á samfélagsmiðla sem talið er að tilheyri Katz. Á einum miðlinum segir hann frá að hann hafi byrjað að taka kynhormón í janúar 2024. Katz auðkennir sig með fornöfnunum ,,hún/hún/þeir/þeir" og notar ,,transgender pride" borða á nokkrum Fasbókar-reikningum sínum.

Á einum af Instagram-reikningum sínum kallar Katz sig ,,konu sem er föst í líkama karlmanns" og hann fylgist með fjölda klámreikninga með áherslu á transfólk og lesbíur.

Katz rak einnig prófíl á ChatKK, ókeypis spjallsíðu, þar sem leitað var sérstaklega að ,,kvenkyns vinum" og sagðist vera ,,ekkja vegna ófyrirséðra" aðstæðna.

Fleiri hafa gert það sama

Þetta er ekki fyrsta atvikið þar sem karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, er sakaður um kynferðisbrot gegn konum í kvennaathvarfi í Kanada.

Í apríl 2023 var karlmaður handtekinn í Windsor, Ontario, í tengslum við kynferðisbrot sem átti sér stað í kvennaathvarfi á staðnum. Lögreglan í Windsor bar kennsl á hinn grunaða sem hinn 32 ára gamla Desiree Anderson, einnig þekktur sem Cody D'Entremont. Anderson var síðar sýknaður af ákærunum eftir að lögfræðingur hans hélt því fram að fórnarlambið væri ekki trúverðugt.

Að sama skapi, árið 2022, var greint frá því að konu hafi verið nauðgað af kynferðisafbrotamanni í kvennaathvarfi í West Parry Sound eftir að hann hafði skilgreint sig sem konu til að fá aðgengi að kvennaathvarfinu.

Shane Jacob Green, 25 ára, var handtekinn 24. ágúst 2022 af lögreglunni í Ontario héraði (OPP). Á þeim tíma gaf OPP út tilkynningu þar sem fram kom að Green hefði verið ákærður fyrir tvö kynferðisbrot, fjórar ákærur fyrir að hafa ekki farið að skilorðsúrskurði og eina ákæru fyrir að hafa ekki farið að lausnarskipun. En síðar kom í ljós að glæpirnir höfðu átt sér stað á meðan Green dvaldi í kvennaathvarfi á staðnum.

Vancouver Rape Relief (VRR), staðsett í Bresku Kólumbíu, er elsta neyðarathvarf Kanada fyrir þolendur nauðgana. Árið 2019 var það svipt borgarstyrkjum sínum eftir að starfsmenn héldu fram að þeir hefðu rétt á að veita kynbundna þjónustu, bara fyrir konur.

Trans aðgerðasinnar þrýstu á borgaryfirvöld og gerðu kröfu um að gera fjármögnun athvarfsins háð því að taka við körlum sem skilgreindu sig sem konu, eða trans.

Vegna harðlínuafstöðu VRR um að vera eingöngu fyrir konur í neyð, var VRR ítrekað skotmark trans aðgerðasinna. Ýmis skemmdarverk voru unni m.a. negldu þeir upp lík dauðra dýra á hurð góðgerðarstofnunarinnar.

Heimild.

Hefndarhugur karlmanns, konur ekki með fordóma

Eins ótrúlegt og það hljómar dæmdi ástralskur dómari Sall Grover í óhag. Kom verulega á óvart. Hún áfrýjaði dómnum og málflutningur verður í apríl. Tapi hún verður það næsta dómstig. Hún segir að tapi hann muni hann áfrýja.

Nú hefur karlmaðurinn, Roxy, ákveðið að stefna henni aftur, í hagnaðarskini. Þegar hann uppgötvaði að á bak við hana stæði her manna, með fjármagn til að berjast gegn honum gerðist hann gráðugur. Hún heldur úti söfnunarsíðu.

Hann höfðaði annað mál, fer fram á tvöföldun skaðabóta. Þetta er persónuleg krossferð segir Sall Grover í viðtali sem má hlusta á hér.

Nú er að vona að hæfari dómari dæmi í báðum málunum og hafni öllum kröfum karlsins. Viðurkenna þarf að kona sé fullorðin kvenkyns einstaklingur, ekki karlmaður sem skilgreinir sig sem konu.

Reið út í stjórnmálamenn

Sall fer ekki í grafgötur með að hún er öskureið út í stjórnmálamenn fyrir að búa til svona kjánaleg lög. Að karlmaður sem skilgreini sig sem konu, hafi aðgang að kvennarýmum, íþróttum, fangelsum kvenna o.s.frv. Lögin hafa orðið til þess að lesbíur fóru undir jörðina segir hún, til að forðast karlmennina sem upplifa sig sem konur.

Það hefur farið af stað hreyfing í Ástralíu til að berjast gegn þessu. Auðvitað þarf þetta baráttufólk að komast á þing, þar sem lög eru ákveðin.

Barátta Sall og annarra kvenna, sem berjast á svipuðum nótum, er fyrir komandi kynslóðir kvenna. Að þær þurfi hvorki að sætta sig við né upplifa að karlmenn sem skilgreina sig sem konur hafi aðgang að einkarýmum þeirra og íþróttum. Með baráttunni heyrir það vonandi sögunni til.

Eftir tilkomu laga um kynrænt sjálfræði versnaði staða kvenna, því nú telja karlmenn sig eiga rétt á öllu því sem viðkemur konum. Í Danaveldi töluðu stjórnmálamenn skýrt, það fylgja engin réttindi þessum lögum, nema öðruvísi skráning í þjóðskrá.

Fordómar

Margir halda að um fordóma gegn karlmönnum, sem skilgreina sig sem konur, sé um að ræða. Nei það er ekki svo, réttindi kvenna eru undir.

Konum ber að varast fordóma en óttast ekki að setja skýr siðgæðismörk. Að auki þurfa þær að vera öruggar í trúnni án þess að hvika, það ber merki um staðfestu. Það hafa baráttukonur fyrir réttindum kvenna sýnt og segja.

Hér má hlusta á Sall þegar hún talar um að konur sé heilaþvegnar af þeirri vitleysu að karlar geti verið konur.

Þeir eru allir eins- Ragnar Þór Ingólfsson líka

Stundum verður manni orðavant. Þegar í ljós kom að Ragnar Þór Ingólfsson þiggur rúmar 8 milljónir í biðlaun gerðist það. Réttlætismaðurinn mikli.

Vissulega lækkaði hann laun sín sem formaður, en hann var ekki illa haldinn af því sem eftir var.2

Að sjálfsögðu á að gera upp orlof við Ragnar Þór, en biðlaun, í alvöru. Hann stekkur inn í vel launað starf sem hann verður í næstu 4 ár. Segja má að hér bregðast krosstré sem önnur tré.

Kom ferskur inn- frekar morkinn út

Þegar Ragnar Þór kom inn í baráttu verkalýðsins var hann mjög ferskur. Talað hátt og mikið um þá sem vilja græða og bara græða. Hann benti á að leita þurfti leiða til að stoppa svona fólk.

Ragnar Þór talaði um að lífeyriskerfinu þurfi að breyta. Nú er hann í aðstöðu því þingið setur reglurnar. Nú mun hann nota séraðstöðu lífeyriskerfisins, sem þingmaður. Taktu þér tak og láttu á það að reyna.

Trygging segir Rangar Þór fyrir sig og fjölskylduna. Segja má að hér sé um sérhagsmuni að ræða, geta allir sem segja starfi sínu lausu eignast svona tryggingasjóð?

Taka þarf á biðlaunarétti

Í ljósi þess sem hefur gerst í biðlaunamálum þarf að endurskoða réttinn. Það getur ekki talið eðlilegt að biðlaunarétturinn sé virkur þegar menn hverfa til annarra starfa. Það er hins vegar eðlilegt ef menn fá ekki vinnu.

Ragnar Þór er nú ekkert skárri en þeir sem hann hefur gagnrýnt, því miður. En eins og segir, hann kom ferskur inn- fer morkinn út.