Borin von að ASÍ nái sér

eftir útgöngu félaganna þriggja. Spurning hvort félögin myndi bandalag og láti ASÍ róa. Eða þau félög sem eru eftir myndi annað bandalag, mun minna í sniðum. Gæti hugsanlega gerst.

Áhugavert að hlusta á Kastljós, þar sem Vilhjálmur ræddi málið. Auðvitað eiga stéttarfélög að ræða markmið, leiðir og stefnu, ekki manneskjur. Menn fara misvel með vald. Ekki öllum gefið að nýta það til góðra verka. 

Framhaldið verður áhugavert.

ASÍ standi ekki undir sér án Eflingar og VR

Kúgun er það leiðin,

maður spyr sig. Mig grunar að þetta fólk hafi lítið innsýn í hve íþyngjandi það er hverju samfélagi að fá inn fleiri hælisleitendur, flóttamenn og fjárhagsflóttamenn en landið getur tekið á móti. Ljóst að hér leika tilfinningar lausum hala ekki raunsæi. Að sjálfsögðu getur flugfélagið ekkert gert í málinu. Ríkisvaldið tekur ákvörðun samkvæmt lögum og reglum sem við höfum í samfélaginu, ekki tilfinningum. Þannig á ákvörðun að liggja fyrir. 

Hvað vilja aðstandendur hátíðarinnar taka á móti mörgum flóttamönnum, hver á að hljóta náð fyrir augum laganna. Hver á að standa straum af kostnaðnum og hvar á fólkið að búa. Á að leggja meira á grunnskólakennara en nú er. Mörg börn fylgja sem þurfa skólagöngu. Hver borgar aðstoðina sem börnin þurfa. Hingað til er það að mestu álag á kennara sem nú þegar starfa í skólakerfinu. Börnin fá í mörgum skólum ekki þá þjónustu sem við ættum að veita. Sveitarfélögin eru rekin með tapi, mörg hver ef ekki öll. Menn prenta ekki peninga, vegna tilfinninga aðstandenda hátíðarinnar. Hvað þá tilfinninga stjórnmálamanna.

Kjánalegur gjörningur.

Hvetja listafólk til að spila ekki á Airwaves