Hvað skal segja...drengir!

Alda segir  ,,Ef við ræðum þetta ekki, ef við fræðum ekki dreng­ina okk­ar þá erum við ekki að fara að bæta þetta. Sam­fé­lagið þarf að taka þessa umræðu.“

Það mætti halda að Alda gangi út frá að foreldrar drengja viti um kaup þeirra á vændi. Veit eiginlega ekki hvað mér finnst um þessa orð. Ég er jafn viss um að drengir ekki frekar en stúlkur hugsi um vændi á uppvaxtarárum sínum, nema hafa það fyrir augum sér. Hversu margir drengir kaupa sér vændi? Er þetta ekki í nánast öllum tilfellum karlmenn, giftir karlmenn þar á meðal, sjálfráða karlmenn? Foreldrar hafa ekkert yfir lífi lögráða sona sinna að segja.

Væri óskandi að við gætum upprætt vændi en samtal við drengi er kannski ekki lausnin, það ætlar sér enginn drengur að kaupa vændi væri hann spurður. 

Því miður er ég ekki með ráð uppi í erminni.

Fimm ára stúlkur ætla sér ekki í vændi