Stúlkur þvingaðar inn í sálfræðilega sérhyggju transfólks

Enginn hefur fært gild rök fyrir því af hverju stúlkur eigi að sætta sig við þátttöku karlmanna í kvennaíþróttum. ENGINN!

Rökin gegn karlkyni í kvennaíþróttum eru hins vegar gild, líkamsburðir þeirra eru afgerandi, styrkur meiri og þeir eru af öðru kyni. Ekki hægt að hrekja þessi rök.

Flest öll siðakerfi hvetur manninn til að þess að haga sér af óeigingirni. Stúlkur eiga að taka tillit til hagsmuna karlmanna, sem skilgreina sig sem konur, í hegðun sinni og ákvörðunum. Svo ekki sé minnst á kærleikann sem þær eiga að sýna og góðvildina til karlanna, sem eru í andlegri klemmu og ákveða markvisst að verða ,,trans-konur“ og keppa við konur. Stelpur eiga ekki að skaða þá, heldur vera hjálplegar hvenær sem færi gefst, jafnvel þó þær þurfi að fórna einhverju sjálfar. Þetta er uppistaða röksemdarfærslu þeirra sem vilja karlmenn í kvennaíþróttir.

Auðvitað eiga stúlkur að vera eigingjarnar þegar kemur að íþróttaiðkun og einkarýmum. Karlar sem  ásælast í réttindin kvenna hugsa bara um eigin rass, það hefur margoft komið í ljós. Láttu hugann reika í boxhringinn, kvennakeppnina, á OL síðasta sumar.

Heilbrigt siðferði verður að byggja á raunsærri afstöðu til þess hvað maðurinn getur, og hann getur ekki skipt um kyn. Að halda því fram hlýtur þá að vera óheilbrigt, eða?

Finnst í einhverjum þetta sanngjarnt?

Forseti Bandaríkjanna lagðist á sveif með íþróttastúlkum. Hann bannaði karlmönnum, sem skilgreina sig sem konur, að keppa í kvennaflokki. Bara sanngjarnt.

Hér segir stúlka frá hvernig hlaupatitlum var rænt af henni af karlmanni. Fyrst hóf einn keppni og svo bættist annar við. Hefur ábyggilega séð hvað hinum karlmanninum gekk vel og slóst í hópinn.

Stúlkan segir frá; daginn áður en hún átti að keppa sögðu foreldrar hennar að líffræðilegur karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, myndi keppa á móti stúlkunum. Hún vissi ekki þá hvað það þýddi, en eftir á sá hún það. Nú talar hún, bendir á að karlmaður fékk fern verðlaun sem voru hennar í kvennakeppni.

Íþróttasambönd hafa leyft þetta og nú reyna stúlkur og áhangendur þeirra að fá þessu hnekkt. Gengur misvel í fylkjunum. Málaflokkurinn er ekki nýr af nálinni, hér er rætt við stúlkur fyrir fimm árum. Biden stjórninni fannst þetta í lagi og gerði ekkert í málinu. Þessir aumingjar, sem ég kalla þessa karlmenn reyna að réttlæta þátttöku sína í kvennaflokki, það má sjá í myndbandinu.

 

Vestræn pólitísk rétthugsun kostar líf kvenna og réttindi

Það sýnir sig í Evrópu, að vilji er fyrir hendi að neita óþægilegum staðreyndum, líka þeim sem hafa afleiðingar fyrir stúkur og konur. Staðreyndin er, að öryggi stúlkna og kvenna er ógnað í samfélagi sem lítur á sjálft sig sem land jafnréttis og innleiðingar. Það á líka við í Danaveldi, segir Birgitte Baadegaard.

Lífi kvenna ógnað víða um heim

Það er ekki bara í fjarlægum löndum sem kvenkyninu er ógnað, það gerist í Evrópu og Danmörku. Viða um heim má drepa niður fæti, Afganistan; konur eru þyrnir í augum karlanna. Í Írak má gifta 9 ára stúlkur. Ein af hverjum 66 í Shara deyr af völdum meðgöngu og fæðingar. Í Asíu er talið að það ,,vanti“ um 60 milljónir kvenna af því stúlkubörn voru borin út eða dóu sökum umhyggjuleysi og hungurs.

En í okkar eigin litlu andartjörn, Vesturlöndum og Evrópu, á sér stað annars konar kúgun. Kúgun sem er til staðar vegna skjalfests ofbeldis sem nýlega komu til, ógnandi réttinda til fóstureyðinga og skipulögð misnotkun á konum og stúlkum sem eiga sér stað í gegnum (líkamleg og sýndar) net bæði í Frakklandi, Þýskalandi og öðrum löndum. Þessi kúgun er lúmskari og þar með líka hættuleg, vegna þess að hún á sér stað í nafni þátttöku og er studd af stjórnmálamönnum, samtökum og fjölmiðlum, þar á meðal í lögum, reglum, fréttagreinum og tungumáli:

Í Englandi var ungum stúlkum nauðgað markviss og skipulega af mönnum sem lögreglan þorði ekki að hafa afskipti af ótta við átök.

Í Danmörku og Svíþjóð er það sama upp á teningnum. Áfallareynsla stúlkna og kvenna skiptir minna máli en þráin eftir friði, reglu og (opinberu) samræmi. Lögreglan þvær hendur sínar af málum.

Í dönskum lögum hefur orðið kona verið fjarlægt og kona nú er skilgreind ,,einstaklingur með leg“ og ,,einstaklingur með kvenlegan brjóstvef.“ Í Ástralíu og á Bretlandi eru réttarhöld í gangi þar sem tekist er á um hvað kona sé.

Í stórum fjölmiðlum eins og New York Times er vísað til kvenna sem ,,ekki trans" – þ.e. 50% þjóðarinnar eru nú skilgreind af fjölmiðlum af minnihluta fæddra karla sem kalla sig konur. Í Danmörku notar Politiken fyrirsögnina ,,Í fyrsta skipti er það kona eins og Alex Monette Consani sem hlýtur titilinn fyrirsæta ársins" Þetta segir blaðið í umfjöllun sinni um sigur trans konu í fegurðarsamkeppni – fyrir konur. Og DBU (eins og KSÍ) trúir því að ,,hver manneskja viti best hvernig eigi að bera kennsl á sig" – líka þegar kemur að fótbolta í kvennaflokki.

Lífi kvenna er ógnað af stjórnmálalegri rétthugsun

Það hefur sýnt sig víða í Evrópu að menn eru tilbúnir að slökkva fyrir staðreyndir, henti þeim það, þrátt fyrir að slíkt kosti fyrir líf kvenna og stúlkna. Þversagnakennda afleiðingin er sú að tilverurétti stúlkna og kvenna og (lagalegt) öryggi er einmitt ögrað í þeim samfélögum sem telja sig vera jöfnust. Þetta á einnig við um Danmörku.

Þegar málefni sem hafa sérstaklega afleiðingar fyrir líf stúlkna og kvenna eru hunsuð eða gerð ,,pólitískt smekklegri" af samtökum, fjölmiðlum og stjórnmálamönnum, er það hlutdrægni. Það er kynjahlutdrægni. Það er hlutdrægni – gegn konum. Í nafni þátttöku. Og ef við getum ekki talað opinskátt um þessa óþægilegu staðreynd mun þúsund ára saga okkar haldast: ójöfn kjör kvenna heldur áfram. Vegna þess að það eru engar líkur á að hvorki einstaklingar né kerfi breytist ef við getum ekki talað opinskátt um staðreyndir.

Þetta á við hvort sem um er að ræða skipulagðar (hóp)nauðganir, þvegin lögreglumál, áskoranir í núverandi frásögn um kyn, gerð lagatexta og laga, eða gagnrýnislausar fyrirsagnir og málnotkun fjölmiðla í greinum.

Staðreyndin er: Ef stjórnmálaleg sýn, þar á meðal í Danmörku, er ótengd við raunveruleikann, en samt haldið við af stjórnmálamönnum, fjölmiðlum og samtökum er það vandamál í lýðræðislegu samfélagi. Við verðum að geta talað opinskátt um þá staðreynd að stúlkur og konur eru berskjaldaðar á þessum tímum- líka í Evrópu.

Og við verðum að geta talað um þá staðreynd að þær eru sérstaklega afhjúpaðar vegna opinberra frásagna sem eru ekki tengdar (hluti af) raunveruleikanum – því nei, raunveruleikinn er ekki bara þannig. Það eru líka margir aðrir góðir straumar - sem betur fer. Þetta breytir þó ekki þeirri staðreynd að undirliggjandi mynstur sem ég lýsi hér er til staðar og við verðum að geta talað opinskátt um það.

Þögn, forðast átök og sniðganga sannleikann kostar líf stúlkna og kvenna, velferð og réttindi alls staðar á Vesturlöndum á hverjum einasta degi – líka hér á landi. Það er löngu kominn tími til að sjá mynstrið. Ekki til að skamma einstaka hópa, heldur til að fleiri sjái undirliggjandi mynstur: Við stöndum frammi fyrir lýðræðislegri áskorun vegna þess að stjórnmálamenn, stofnanir og fjölmiðlar eru tilbúnir til að afbaka veruleika borgaranna til að viðhalda tálsýn um samfélag sem er ekki alveg eins ákjósanlegt og það er sett fram, segir hún að lokum.

Heimild

Danska ríkissjónvarpið þurrkar út ummæli, íslenska ríkissjónvarpið talar ekki um málið

Hver einn og einasti sem tjáði sig, undir frétt DR 1 um karla í kvennabolta, sögðu að þeir vilja ekki karlmenn í kvennaíþróttir. Þeir upplifðu að ríkismiðillinn fjarlægði athugasemdirnar, og það á nokkrum sekúndum.

En þá þarf bara að búa til eigið innlegg segir á síðu Julie Hansen.

Stelpurnar eru ekki spurðar hvor þær vilji þá sem eru líffræðilegir karlar/drengir í liðin þeirra, t.d. í fótboltann þar sem slíkt skiptir verulegu máli hvort kynin þú fæddist.

Fædd stúlka í strákaliði mun sjaldan valda usla því í langflestum, ef ekki öllum tilfellum, yrði hún veikasti hlekkurinn. Svo ef það bitnar á einhverjum er það á henni sjálfri.

En fæddur drengur í stelpuliði er einfaldlega ekki íþróttamannslegt og mjög ósanngjarnt. Þeir hafa fleiri vöðva, sem eru í senn sterkari og stærri, þeir geta hlaupið lengra og hraðar. Það er munur á karlmannlíkama og kvennalíkama.

Þetta er svo óréttlátt gagnvart stelpunum.

Það er ógeðfellt að um leið og þvinga á stelpurnar til að taka á móti þessum körlum, sem skilgreina sig sem konur, þannig að þeir séu í búningsklefanum og Nei þetta eru ekki samkynhneigðir menn en stór hluti þeirra er gagnkynhneigðir. Þeir eru sem sagt líffræðilegir karlar sem klæða sig eins og konur og vilja hafa mök við konur. Svo geta þeir setið í búningsklefanum og gefið nöktum stúlkum auga.

Hvar í fjandanum er tillitsemin við konur?

Menn velja að taka tillit til fámenns hóp, sem transið er, en gefur skít í stelpurnar!

Á Íslandi er staðan engu betri

Hér á landi er staðan ekki eins slæm og víða annars staðar. Reyndar tilheyra tvö met sem féllu í nafni ,,kvenna“ skráð hér á landi. Kona mun aldrei slá þau met því þær hafa ekki þann styrk sem til þarf og munu aldrei hafa.

Íþróttasamband Íslands lagði félögum sínum reglur, þeir ákveða sjálfir hvernig þetta á að vera. Til viðmiðunar nota þeir reglur að utan frá 2021.

En syndin er, að það þurfi yfirhöfuð að ræða þetta. Karlmenn eiga ekki að koma inn í kvennaíþróttir burtséð frá skilgreiningu sinni, hvorki hér á landi sé í útlöndum. Lögin um kynrænt sjálfræði kom þessum óskapnaði af stað.

Íþróttafréttamenn fjalla aldrei um óréttlætið sem felst í að blanda körlum, sem skilgreina sig sem konur, í kvennaíþróttirnar. Þegar boxarinn síkáti, barði stúlkur á ÓL s.l. sumar átu íþróttafréttamenn hér á landi upp rullu trans-samfélaga. Vegabréfið laug og þá var allt í lagi. Skráning er mannanna verk. Líkaminn er sköpun sem ekki verður breytt.

Tálmun og tíðarandinn

,,Afsögn ráðherra mennta- og barnamála í síðustu viku vegna sambands hennar við unglingsdreng innan trúarsafnaðar vekur upp áhugaverða umræðu um tálmun og foreldraútilokun. Ásthildur Lóa Þórsdóttir og Eiríkur Ásmundsson eignuðust dreng þegar hún var 22 ára og hann 16 ára. Fram hefur komið að Eiríki stóð einungis til boða að hitta barnið í tvær klukkustundir í mánuði eftir að Ásthildur Lóa hóf samband við núverandi mann sinn þegar drengurinn var ársgamall."

og áfram segir;

,,Í viðtali í Kastljósi kom fram að Ásthildi hafi komið á óvart að fá kröfu frá dómsmálaráðuneytinu um umgengni aðra hvora helgi, þar sem Eiríkur hefði einungis haft umgengni við barnið tvisvar áður innan þeirra marka sem hún setti. Hún lagði áherslu á að ábyrgðin á þessum skorti á umgengni væri hjá barnsföðurnum – að hefði hún fengið „eðlilegt símtal“ þar sem hann lýsti vilja til að hitta barnið, hefði staðan mögulega verið önnur. Hún sagðist hins vegar ekki hafa treyst honum og ekki vitað hvar hann bjó, og því hafi hún ekki talið það koma til greina að senda tveggja ára barn til manns sem það þekkti ekki. Ákvörðun sína hafi hún tekið með hag barnsins í huga."

Lesa má framhald hér, áhugaverð grein um eðli tálmunar.

NCAA meistaramóti mínu var stolið

Ég var fyrsta háskólakonan sem fékk að vita að sigur minn væri minna virði en tilfinningar karlmanns.

Það eru þrjú ár síðan sundkonan Lia Thomas (fædd William) vann gullverðlaun í 500 metra skriðsundi á NCAA Division I Women's Championship. Það var ekki fyrr en tilskipun Trump forseta frá 5. Febrúar, um að halda körlum frá kvennaíþróttum, var gefin út að bandarísk stjórnvöld settu skýra stefnu til að vernda réttindi kvennaíþrótta.

Þetta skref, þó það sé kærkomið, er ekki nóg. Opinber úrslit fyrri keppna ætti að leiðrétta til að vera nær raunveruleikanum. Fjarlægja ætti karlkyns keppendur og hækka stöðu kvenna sem verða fyrir áhrifum í samræmi við það.

Þetta er persónulegt

Árið 2019, þegar ég var á öðru ári í East Texas A&M háskólanum, var mér úthlutað öðru sæti í úrslitum NCAA Division II 400 metra hindrunarhlaups kvenna. Myndbandið frá þeim viðburði sýnir mig keppa á áttundu braut. Á braut 4 er CeCé Telfer frá Franklin Pierce háskólanum - sem keppti fyrir karlalið þess skóla 2016 og 2017. Craig Telfer var í 390. sæti yfir NCAA deild II karla. CeCé Telfer eyðilagði kvennakeppnina og fór yfir marklínuna næstum tveimur sekúndum á undan mér og varð þar með fyrsti þekkti trans-íþróttamaðurinn til að vinna NCAA titil.

Það gerði mig að fyrstu háskólakonunni sem var sagt að sigur hennar væri minna virði en tilfinningar karlmanns. Ég grét mikið þennan dag – ekki vegna þess að ég tapaði, heldur vegna þess hvernig ég tapaði. Ég vissi líka að ég var ekki eina fórnarlambið. Í hvert skipti sem karlkyns íþróttamaður tekur þátt í kvennakeppni er kona skorin út af listanum til að búa til pláss.

Yfirburðir og áreiti

Karlar hafa gríðarlega íþróttalega yfirburði yfir konur og þess vegna eru hindranir kvenna 9 tommum styttri en karla. Tími til gullverðlauna á Ólympíuleikunum í 400 metra hindrunarhlaupi karla er um fimm sekúndum hraðari en hjá konum. Það er munur upp á um 10% - heil eilífð í svona íþrótt.

Ég þóknast fólki og líkar illa að styggja það – staðalímynd kvenkyns eiginleika sem trans aðgerðasinnar nýta sér oft til að bæla niður andóf. Það tók mig ár áður en ég fann kjark til að segja frá tilfinningum mínum um hlaupið á Instagram. Þegar Cecé Telfer gerði stuðningsmönnum viðvart um færsluna var ég fordæmd og sögð með ,,transfóbíu" og að ég væri rasisti, ég fékk hótanir og varð fyrir áreitni.

Cecé Telfer hélt áfram að skrifa bók og fjallað var um ,,hana" í tímaritinu New York Times í langri grein sem bar titilinn ,,For My People': A Transgender Woman Succeeds an Olympic Dream." Sá draumur hrundi árið 2021 þegar hann féll á testósterónprófi.

Mun ekki njóta sannmælis

Ég býst ekki við að ég verði nokkurn tímann sýnd í Fawing tímaritsgrein. En ég afrekaði eitt sem mun alltaf vera mjög stolt af: Árið 2019 var ég fljótasta kvenkyns 400 metra hindrunarhlaupari í öllum NCAA skóladeildum II.

Það eru fimm ár síðan þessum heiðri var stolið frá mér. Ég vil heiðurinn til baka.

Heimild.

Hættið að nota trans-fornöfn í kynferðisglæpamálum segja dómarar

Viðvörunin kemur í kjölfar vaxandi reiði baráttufólks vegna orðanotkunar ,,hún“ um karlkyns sakborninga fyrir dómi sem skilgreina sig konu.

Dómarar hafa verið varaðir við því að það sé ,,afar óviðeigandi" að vísa til karlkyns nauðgara sem segist skilgreina sig sem konur með þeim fornöfnum sem þeir kjósa.

Leiðbeiningar dómsmálaráðuneytisins koma í kjölfar vaxandi reiði baráttufólks vegna trans sakborninga sem eru líffræðilegir karlar og hafa beitt konur kynferðislegu ofbeldi og eru kallaðar ,,hún" fyrir dómi.

Dómurum hefur einnig verið sagt að þeir verði að forðast að álíta sakborninga sem gagnstætt kyn í málum sem varða ofbeldisbrot eins og heimilisofbeldi.

Tilskipun og leiðbeiningar

Tilskipunin, sem send var í síðasta mánuði til allra dómaraembætta í Englandi og Wales, vísaði þeim á uppfærðar leiðbeiningar í Equal Treatment Bench Book (ETBB) - opinberum leiðbeiningum um hvernig meðhöndla eigi einstaklinga fyrir dómstólum.

,,Í uppfærðri útgáfu ensku og velsku ETBB kemur skýrt fram að í sumum tilfellum er það þó ekki viðeigandi, eða jafnvel mjög óviðeigandi, að dómarinn noti fornöfn sakbornings sem hann kýs, til dæmis í tilfellum ofbeldis- eða kynferðisglæpa trans-geranda."

Í frekari leiðbeiningum var dómurum sagt að hætta að nota valin fornöfn trans-fólks í málum sem eru háð viðurkenningu á líffræðilegu kyni einstaklings til að forðast hlutdrægni.

Dómarar hvattir til að ,,lágmarka móðgun"

Það hefur orðið aukning í fjölskyldudómsmálum, þar sem foreldrar eiga í lagalegum deilum um að börnum þeirra sé heimilt að skipta um kyn. Dómarar eru hvattir til að vanda sig þannig að ekki halli á annan aðilann.

Dómurum er þess í stað ráðlagt að nota nafn trans einstaklingsins eða vísa til hans með kynhlutlausu fornafninu ,,þeir" til að ,,lágmarka móðgun".

Nýjustu ráðleggingar dómstólaembættisins voru gefnar út til að bregðast við nýlegum úrskurði um notkun fornafna í vinnudómi sem er til meðferðar í Skotlandi.

Mál hjúkrunarfræðingsins fordæmisgefandi

Hjúkrunarfræðingurinn Sandie Peggie, sem var vikið frá störfum hjá NHS Fife eftir að hafa kvartað undan að henni hafi  verið gert að nota búningsklefa með karlmanni, sem skilgreinir  sig konu og sagðist hafa orðið fyrir áreitni samkvæmt jafnréttislögum.

Ráðgjöfin var gefin út til að bregðast við úrskurði í vinnudómsins þar sem mál hjúkrunarfræðingsins Sandie Peggie er til meðferðar. Hún kvartaði yfir því að henni var skylt að nota sama búningsklefa og skipta um föt við hlið trans-læknis, sem hefur kynfæri karlmanns.

Dómarinn Sandy Kemp, sem hefur umsjón með málinu, úrskurðaði í síðasta mánuði að Peggie mætti vísa til Upton læknis sem karlmanns í gegnum dómstólinn svo framarlega sem það væri ekki gert  á ,,móðgandi hátt" eða af ,,tilefnislausu."

Hins vegar hafa áhyggjur meðal kvenréttindahópa aukist vegna dómara sem heimila að karlkyns kynferðisofbeldismönnum sem segjast vera trans sé vísað til með kvenkyns fornöfnum fyrir dómstólum.

Í september síðastliðnum var trans-nauðgari, Lexi Secker, sem var dæmd í meira en sex ára karlfangelsi, kölluð ,,hún" af dómara og lögfræðingum í réttarhöldunum í Swindon.

Kærkomið framfaraskref

Maya Forstater, framkvæmdastjóri baráttuhópsins Sex Matters, sagði við The Telegraph: ,,Það er léttir að sjá þessa viðurkenningu dómsmálaráðuneytisins að kyn skipti alltaf máli þegar vísað er til meintra gerenda ofbeldis og kynferðisofbeldis, þar sem þessir glæpir eru oftast framdir af körlum.“

,,Í of langan tíma hafa fórnarlömb þessara glæpa ekki aðeins þurft að heyra karlkyns gerendur kallaða ,,konur" og ,,hún/hana" fyrir dómstólum, heldur hafa þær sjálfar verið þvingaðar til að ávarpa gerandann sem ,,konur.“  

Sarah Phillimore, lögfræðingur í fjölskyldurétti, sagði: ,,Ég er mjög ánægð að sjá þetta - þetta er kærkomið skref fram á við, að viðurkenna að hugmyndafræði kynvitundar sé umdeild og ætti einfaldlega ekki að vera samþykkt af dómskerfinu.

,,Ég hef verið mjög undrandi sem fjölskyldulögfræðingur, að sjá dómara ekki aðeins samþykkja meinta kynvitund barns, heldur taka hana opnum örmum, að því marki að samþykkja óafturkræfa skurðaðgerð."

Heimild

Trans-aðgerðasinnar létu eins og fábjánar á baráttudegi KVENNA, alvöru kvenna

Konur komu saman í Aberdeen til að ræða réttindi kvenna. RÉTTINDI KVENNA. Viti menn, transaðgerðasinnar, fábjánar eins og hann sagði, mættu á staðinn í þeim eina tilgangi að skemma fyrir konum og þeim sem mættu.

Hér má sjá samantekt um viðburðinn. Þáttastjórnandinn, mrmanno, er samkynhneigður karlmaður sem bendir á að trans-fólk sé haldið fordómum gagnvart samkynhneigðum og vilja helst ekki fjalla um þá kynhneigð. Sem er í reynd skondið, því kynhneigðirnar eru bara tvær, sam- eða gagnkynhneigður.

Ekki nóg með að fábjánar mæti á svæðið, þeir þora ekki allir að sýna andlitið. Hverju skyldi það sæta?

Vitað var af mótmælunum, trans-aðgerðasinnar höfðu látið boð út ganga. Þegar mrmanno mætti á svæðið mátti heyra í trans-aðgerðasinnum. Lögreglan hafði girt af svæðið, því áður var kvartað undan að lögreglan verndaði ekki svæði kvenna þegar þær funduðu.

Heyra má þáttastjórnandann senda þeim boðskap um sannleikann. Trans-konur eru karlar, engin lesbía er með lim.

Þar sem viðburðurinn fór fram í Skotlandi þá var tungumálið þeirra notað og mrmenno útskýrir nokkur orð sem notuð eru í myndbandinu.

Kjánaskapinn má sjá í allri sinni mynd. Hættið hatri, veit ekki hvort fólk sé svona vitlaust, þetta hefur ekkert með hatur að gera, heldur réttindi kvenna. En þessum aðgerðasinnum er mikið í mun að fara með rangfærslur. Reynt að ná samúð þjóðarinnar með svona bulli.

Mrmanno talar um upprunalega regnbogafánann sem honum finnst vænt um. Það er búið að eyðileggja fánann, en hann hafði merkingu á sínum tíma þegar samkynhneigðir börðust fyrir réttindum sínum. Að unga fólkið haldi að regnbogafáninn tilheyri transinu er skortur á söguþekkingu.

Komið var inn á Sandie Peggie málið sem er fyrir rétti í Skotlandi. Hann ásamt annarri gerði smá leikþátt um málið hennar.

Hann talar um, að það sé tilgangslaust að ræða við trans-aðgerðasinna því þeir vilja bara öskra og trufla. Þessi hópur manna vill ekki eiga í vitrænum samræður. Reiði þeirra er blinduð af hatri til þeirra sem aðhyllast ekki trans-málaflokkinn.

Hann kemur inn á hvað trans-aðgerðasinnar hafa gert ungum konum víðs vegar um heiminn. Þarf að gefa þeim rými svo þær geti hist og verður unnið að því samkvæmt honum.

Hann bendir á hversu mikilvægt það er að hópurinn ,,leyfum konum að tala“ starfi áfram, aldrei mikilvægari en nú.

Viðburðurinn fékk athygli fjölmiðla og er það vel. Löngu tímabært að konur fái meiri áheyrn um réttindi kvenna sem hafa glatast með lögum um kynrænt sjálfræði.

 

Aðeins 13 ára og neyddar til að afklæðast með strák sem skilgreinir sig sem stelpu

Grunnskóli í Illinois neyddi 13 ára stúlkur til að afklæðast í búningsklefa kvenna á meðan strákur, sem segist vera stelpa, var þar líka. Ein stúlknanna sagði móður sinni frá sem að sjálfsögðu ver dóttur sína.

Móðirin mætti á fund skólanefndar Deerfield skólaumdæmis og sagði dóttur sína hafa verið í uppnámi eftir að hafa hitt strák á kvennaklósettinu. Lögfræðingur sagði skólanum ef strákurinn kýs að skilgreina sig sem stelpu er rétturinn hans að nota kvennaklósett.

En þetta átti eftir að versna. Þá er komið að búningsklefanum þegar íþróttatíminn hófst. Stúlkurnar neituð að afklæðast á meðan hann væri inni í klefanum. Daginn eftir dró aðstoðarskólastjórinn Cathy Van Treese stúlkurnar inn á skrifstofu sína og lét þær heyra það. Að því loknu fylgdi hún þeim í kvennaklefann og neyddi þær til að afklæðast á meðan drengurinn var inni. Joanna Forde öryggisvörður lagði stjóranum lið, ásamt forstöðumanni nemendaþjónustunnar Ginger Logemann.

Dóttir mín hafnar því að skólinn brjóti sé á friðhelgi einkalífsins. Hún hljóp út og hringdi í mig og bað um hjálp. Lausnin sem skólinn kom með var að hús skipti um íþróttatíma. Ekki til að tala um.

Samkvæmt mannréttindaráðuneyti ríkisins eru ,,óþægindi eða áhyggjur af friðhelgi einkalífi annarra nemenda, kennara eða foreldra eru ekki gildar ástæður til að neita eða takmarka fulla og jafna notkun aðstöðu á grundvelli kyntengdrar sjálfsmyndar nemanda. Þess í stað ætti að koma til móts við hvern nemanda, kennara eða annan einstakling sem leitar meira næði með því að veita þeim einstaklingi persónulegri valkost samkvæmt eigin beiðni, ef mögulegt er."

Ljóst að þeir gefa skít í réttindi stúlkna og kvenna. Þær njóta ekki mannréttinda.

Búið er að kvarta yfir þessari meðferð á stúlkunum, því eftir að Trump gaf út tilskipunina er það gerlegra. Þær vilja bara fá að vera í friði, segir móðir stúlkunnar. Það eru til úrræði fyrir trans-nemendur, kynhlutlaust svæði og það eiga þessir nemendur að nota. Móðirin benti á slæmt fordæmi með þessari ákvörðun, að heimila karlmanni aðgang að kvennarýmum. Skólastjóri virðir að vettugi friðhelgi einkalífsins og öryggi kvenna.

Matt Walhs ræðir málið hér. Það er hryllingur að hlusta á fullorðið fólk sem lýsir því yfir að það sá í lagi að stúlkurnar séu niðurlægðar og neyddar til að afklæðast með strák, limur og pungur til staðar. Það sýnir okkur hve lágt þessi trans-hreyfing leggst til að ná yfirráðum yfir einkarýmum kvenna.

Það er ekki flókið að sjá og þekkja mun á kynjunum, þó einstaka kjáni þykist ekki þekkja muninn.

Heimild

Ef Gísli Þorgeir skilgreindi sig sem konu, ætti hann þá að spila í kvennalandsliðinu í handbolta Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir?

Utanríkisráðherra vor er landi og þjóð til skammar. Ekki bara að hún sé stríðsóð heldur fer hún með þvælu á útlenskri grund. Íslendingar, nema kannski örfáir, styðja ekki að karlmenn yfirtaki íþróttir kvenna eins og hún lét í veðri vaka. Þorgerður heldur fram að við séum mikil trans-þjóð og séum þar í forystu.

Það er dapurt að trans-réttindi hafi af konum réttindi og Þorgerður státar sig af því.

Þorgerður Katrín segist verja transið, allt í góðu upp að ákveðnu marki. En, þegar það bitnar á stúlkum og konum eiga stjórnmálamenn að segja hingað og ekki lengra. Skyldi svar Þorgerðar verða á þessa leið ef hún er spurð?

Nei, ekki ráðherra í ríkisstjórn Íslands. Vók-stefna hentar Þorgerði Katrínu ágætlega. Hún vill leggja karlmönnum lið til að eyðileggja kvenna íþróttirnar, já íþróttakonan sjálf.

Því spyr ég utanríkisráðherrann sem á son í karlalandsliðinu í handbolta. Ef Gísli Þorgeir skilgreindi sig sem konu, ætti hann þá að spila í kvennalandsliðinu í handbolta Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir?

 

Tommy Robinson neitar sök

Það sem öll frjáls lönd óttast hefur nú gerst í Bretlandi. Óháði baráttu- og blaðamaðurinn Tommy Robinson neitar sök í máli sem breska ríkið höfðar gegn honum. Viðauki við hryðjuverkalögin eru frá 2000 og á grundvelli þeirra er Tommy í haldi. Lögin heimila gæsluvarðhald og yfirheyrslur án sannana um hryðjuverkatengda starfsemi.

Réttarhöldin fara fram í næstu viku, 20. -21. mars og er það nýjast kaflinn í baráttu hans gegn því sem hann segir, spillingu og hlutdrægt réttarkerfi í Bretlandi.

Einangrun vegna birtingar

Tommy Robinson var settur í 18 mánaða einangrun, en hann var handtekinn í lok október á síðasta ári. Hann er sakaðu um að birta mynd sem afhjúpaði spillingu og hlutdrægni laga í Bretlandi.

Hér er um nýjar ákærur að ræða sem eiga rætur sínar að rekja til hryðjuverkalaganna. Vissulega vekja þessar ákærur upp áhyggjur, málfrelsið er í húfi og notkun ríkisins á harkalegum lögum til að þagga niður í fólki.

Málið hefur vakið mikla athygli og stuðningsmenn hans fylkja sér á baki við hann sem baráttumann fyrir fjölmiðlafrelsi og tjáningarfrelsinu.

Sheila Gunn Reid hjá Rebel News fjallar um réttarhöldin frá fyrstu hendi og tryggir að réttlæti og borgaraleg réttindi verði áfram í sviðsljósinu.

Niðurstaða réttarhaldanna yfir Robinson gæti haft djúpstæð áhrif á tjáningarfrelsið í Bretlandi.

Fjölmiðlar segja ekki frá

Í Bretlandi getur frávik við frásögn stjórnvalda leitt til fangelsisdóma, hrollvekjandi veruleiki þar sem ríkið hótar að þagga niður í andófi.

Ef þeir geta fangelsað Tommy Robinson fyrir að tjá sig, þá er enginn borgari óhultur fyrir að gagnrýna stefnumál stjórnvalda. Þar sem Tommy er bannaður frá flestum kerfum þar sem hann gæti varið sig, er ekki hægt að treysta almennum fjölmiðlum til að koma sögu hans á framfæri á sanngjarnan hátt.

Rebel News telur að heimurinn verði að vita og verða vitni að sannleikanum um Tommy Robinson og skilja víðtækari afleiðingar baráttu hans. Þess vegna skrifa þeir um málið.