Transfólk og meðfylgjendur þeirra kúga konur- Andri Vigfússon

Áhugavert var að lesa þessi orð í grein Andra á Vísi í gær ,,Þetta þýðir ekki að við eigum að hunsa þá kúgun sem konur, hinsegin fólk eða aðrir hópar upplifa. Þvert á móti þurfum við að skilja hvernig kapítalisminn notar og viðheldur þessari kúgun til að viðhalda stéttaskiptingu.“

Það er nákvæmlega það sem hefur gerst, kúgun kvenna í íþróttum er hundsuð af því örhópur (hinsegin) kúgar þær. Hvers konar kúgun búa íþróttakonur við. Jú karlmaður sem nær ekki góðum árangri í karlaflokki fær hugmynd, hrindir henni í framkvæmd og ákveður að skilgreina sig sem konu, en heldur typpi og pung, og keppir með og við konur. Þannig sigrar hann og hleypur af stað með gullverðlaun sem tilheyrir konu.

Það er ekki kapítalisminn sem kúgar íþróttakonurnar, nei það eru svokallaðar trans-konur. Ekki nóg með að konur séu kúgaðar af þessum körlum, sem skilgreina sig sem konur, heldur hafa þeir náð ákveðinni samúð með vók-tali og þess vegna ná þeir í mark. Þessum körlum á að vera vorkunn af því þeir tilheyra minnihlutahópi. Minnihlutahópi sem kúgar konur!

Andri segir líka í grein sinni „Vókismi er tengdur þeirri hugmynd að ef þú ert ósammála okkur, hafir þú ekki aðeins rangt fyrir þér, heldur sér þú vond persóna.“ — Vivek Chibber“

Þetta er nákvæmlega meðferðin sem fólk fær sem hafnar körlum í kvennaíþróttir og inn í einkarými kvenna. Íþróttakonurnar sjálfar hafa orðið fyrir barðinu á vókisma.

Orðið TERF var búið til um fólkið sem stendur með konum sem vilja vernda réttindi sín, engin forréttindi eins og hinsegin hópurinn fær. Ekki nóg með það, refsivöndurinn óspart notaður af þessum minnihlutahópi til að kúga konur enn frekar. Og merkilegt nokk, þá eru það alltaf karlarnir sem kúga konurnar. 

Trans er hugmyndafræði

Arna Magnea Danks hefur farið mikinn að undanförnu eftir að hafa ásakað Brotkast fólk um óviðeigandi einkaskilaboð. Eitt af því sem Arna Magnea hefur sagt er að trans sé ekki hugmyndafræði. Þar greinir okkur verulega á.

Að sjálfsögðu er það hugmyndafræði ef menn halda því fram að kyn sé breytanlegt. Ekki gerist það að sjálfu sér. Það kviknar hugmynd í huga fólks, líkt og hjá stúlkunni sem sagt er frá hér, í geðrofi. Stúlkan var uppfull af þeirri hugmynd, af því henni leið illa sem stúlku, að hún gæti breytt kyni sínu. Samfélagsmiðlar hjálpuðu til. Hugmynd, ekki staðreynd. Því miður er fullt af svona stúlkum þarna úti og ekki allar jafn heppnar að eiga svona trausta og umhyggjusama foreldra.

Síðan er spurning hvort hugmyndinni sé hrint í framkvæmd. Yfirvöld og heilbrigðisstarfsfólk var langt komið með það í dæmi stúlkunnar gegn vilja foreldra. Sumir eru á eigin vegum og hrinda hugmyndinni í framkvæmd.

Það að barn sé fætt í röngum líkama er hugmynd fullorðinna, trans hugmynd, ekki staðreynd eða líffræðin. Hugmyndafræði sem m.a. kynjafræðingar reyna að koma inn hjá börnum.

Stúlkur fá hugmynd að þær séu strákar og öfugt. Hugmynd enn og aftur. Engar staðreyndir. Sumir prófa hugmyndina í einhvern tíma en ákveða síðan að þeir eru ekki gagnstæða kynið. Hægt að hætta við hugmynd eða snúa henni við, það er ekki hægt með staðreyndir eða líffræðina.

Það verður ekki annað séð en trans sé hugmyndafræði.

Dóttir mín vildi kynleiðréttingu sem skyndilausn vegna geðrænna vandamála

Hér á eftir kemur frásögn móður sem missti næstum því dóttur sína í transið. Hún lýsir hvernig þetta gekk fyrir sig og hvernig danskar stofnanir og heilbrigðisstarfsfólk vann gegn foreldunum. Feitletrun er ekki móðurinnar.

Gefum móðurinni orðið, upprunalegu greinina má lesa hér;

Þeir sem hafa ekki kynnt sér hvað krosshormónameðferð felur í sér geta yfirleitt ekki séð vandamálið við að verða ,,trans". Þeir vilja bara vera réttu megin í pólitíkinni. En þeir hafa ekki hugmynd um hvað þeir tala um.

Óhamingja dóttur minnar hófst á kynþroska aldrinum. Breytingar á líkamanum fóru illa í hana og tilfinningarnar urðu erfiðar. Sama með félagslífið. Hún einangraðist.

Einn daginn brotnaði hún niður. Við leituðum til þjónustunnar fyrir einmanna ungt fólk. Henni var vísað á Barna- og unglingageðdeild eftir spjall við starfsfólkið. Hún var skoðuð af fagfólki og fékk greiningu; Asparger (breyttist síðar í ofsóknargeðklofa). Á sama tíma létu hugsanir um að hún væri ,,strákur“ á sér kræla.

Talaði um að vera trans

Í samtölunum við starfsmenn Barna- og unglingageðdeildarinnar talaði hún mikið um að vera trans og þegar hún varð 15 ára var henni vísað á kynskiptastofu.

Þetta var gegn okkar vilja.

Við foreldrarnir litum svo á að vanlíðan hennar væri vegna greiningarinnar og hún leitaði auðveldra lausna á vandanum. Hún hafði séð á netinu að maður gæti orðið allt annar ,,bara“ við að taka lyf og fara í aðgerð. Hún heillaðist af tilhugsuninni- svo auðvelt var það að hafa áhrif á dóttur mína. En af því hún var orðin 15 ára höfðum við foreldrarnir ekkert að segja.

Viðtöl á kynfræðistofnuninni fór fram á kóvid-tímanum. Samtöl við hana og okkur foreldrum boðið í sum þeirra.

Okkur var boðið á fjölskyldudaga þar sem Samtök við transbörn (FTSB) mættu. Ramminn hjá þeim er játandi nálgun væri eina leiðin til að mæta transgendersisma og ekkert talað um heilsufarslegar afleiðingar (sem við á eigin spýtur höfðum aflað okkur). Við ákváðum að taka ekki þátt, héldum að það myndi styrkja löngun hennar að fara þessa leið.

Ferlið

Á meðan ferlinu stóð á kynfræðistofnuninni er henni- gegn okkar vilja- vísað á deildina á Bispebjerg sjúkrahúsinu til að fá skýringar á hvort hægt sé að meðhöndla hana með hormónum. Hún var alvarlega þunglynd og í geðrofi á þeim tíma og þeir mega ekki meðhöndla hana. Henni er svo vísað frá stofnuninni með þeim orðum að hægt sé að vísa henni þangað aftur þegar hún er eldri og hefur dafnað.

Þrátt fyrir að vera vísað frá, án meðferðar, breyta stofnanir hegðun sinni gagnvart henni þegar þær hitta hana; kalla hana strákanafni og spyrja hvað hún vilji heita. Það var líka í pappírum hennar. Þetta er sveitarfélagið, geðlækningar og heilbrigðisþjónustan. Ég hef farið með hana í skoðun hjá kvensjúkdómalækni og þeir kölluðu hana inn með strákanafni. Það var mjög furðulegt.

Svo hélt þetta áfram

Þegar veru hennar lauk hjá Barna- og unglingageðdeildinni var hún flutt yfir í OPUS sem er meðferðarúrræði fyrir 18-35 ára börn með geðrofssjúkdóma. Hér fær hún góða meðferð við geðklofa. Því miður heldur hún áfram umræðunni um trans og þau byggðu undir það. Þeir boðuðu okkur í viðtal í sitthvoru lagi til að ræða ,,kynvitund“ hennar.

Ég var erfiði aðilinn, var efins og á móti meðferð. Fundurinn sem í reynd var fyrirsát var með mér, meðferðaraðila, dóttur minni og læknis. Enginn hlustaði á áhyggjur mínar. Þeir vildu bara sannfæra mig um að staðfesta meðferðina sem myndi ekki hafa nein áhrif eins og upplýsingar mínar gæfu til kynna. Óhætt að láta stelpuna í hormónameðferð. Þau töluðu síðan saman og að lokum sagði læknirinn harkalega og niðurlægjandi við mig ,,þetta snýst ekki um hvað ÞÚ vilt!“ Þarna sat ég og sýndi einlæga umhyggju fyrir frjósemi dóttur minnar og heilsu og þá fékk ég slík skilaboð!

Á endanum vísaði OPUS dóttur minni á kynfræðistofnunina Center for Gender Identity (CKI), áður en þeir slepptu henni.

Aðkoma kennara

Samhliða meðferðinni átti dóttir mín góðan ,,félaga“ í gegnum sveitarfélagið- félagsfræðikennara sem hefur fylgst með henni frá því hún veiktist og þar til nú. Hún er besti kennari í heimi og hefur hjálpað dóttur minni mikið. Hins vegar hefur kennarinn aldrei vilja kalla dóttur mína strákanafni. Hún sagði við dóttur mína ef að hún léti breyta sér myndi hún nota strákanafn. Dóttir mín brosti að því og þær töluðu ekki meira um það. Það þyrftu fleiri að vera eins og kennarinn þarna úti!

Sleppir trans-hugmyndinni

Við 19 ára aldur sleppur hún loks hugmyndinni um vera trans því hún fékk meðhöndlun við geðklofanum. Hún fékk skólatilboð í framhaldsskóla, þriggja ára nám. Þar mætti hún sem stelpa.

Hún fór að nota brjósthaldara í stað bindis yfir brjóstin, málaði sig og fór í kjóla. Leyfði hárinu að vaxa. Hún komst að því að öðru ungu fólki líkaði við hana og sumum fannst hún jafnvel mjög aðlaðandi!

Þegar fyrsta viðtalið hjá CKI kynfræðistofnuninni var boðað hafði hún sleppt hugmyndinni að vera ,,karlmaður.“ Hún vildi ekki hormónameðferð eða skurðaðgerð svo meðferð hennar lauk. Síðan þá hefur hún ekki litið til baka.

Stúlkan í dag

Hún er 22 ára gömul, hefur sætt sig við líkama sinn og vill vera móðir einn daginn. Hún er ánægð með brjóstin og kringlótta rassinn sinn. Henni finnst hún aðlaðandi og virðuleg. Þetta er andstaða við það sem áður var þegar sjálfsmynd hennar var brotin og hún hataði sig. Lengi vel leið henni svo illa að persónulegt hreinlæti var ekki gott. Ég efast að fólk hafi þurft að horfa á hana með röngum gleraugum.

En að hitta annað berskjaldað ungt fólk, eins og hana sjálfa, sem faðmar hana og líkar vel við hana skiptir miklu máli og skyndilega skorti ekki stað fyrir hana til að tilheyra. Það hefur líka þýtt að trans-hugmyndafræðin er ekki mikilvæg fyrir hana lengur.

Hræðilegt sem foreldri

Þrátt fyrir að þetta hafi endað vel var það hræðilegt að vera foreldri barn með trans löngun, því það hlustaði enginn ef maður var efins.

Ég hef upplifað að starfsfólk hrópaði á mig vegna þess að ég vildi ekki vísa í hana sem ,,hann.“ Ég hef neitað þessu afdráttarlaust vegna þess að ég taldi þetta ekki þjóna hagsmunum hennar. Mín tilfinning var rétt!

Það var nákvæmlega það sem ég hélt, óhamingja hennar vegna greiningarinnar sem var ástæðan fyrir lönguninni til að skipta um kyn. Þessi ósk hvarf þegar hún varð heil! Hún er ekki ,,fædd í röngum líkama.“

Mun samfélagið skaða barnið okkar

En árin hafa verið okkur foreldrunum erfið, áhyggjur og óvissu hvort samfélagið myndi skaða barnið okkar- án þess að við gætum nokkuð gert til að koma í veg fyrir það.

Þeir sem hafa ekki kynnt sér hvað þýðir að fá ,,kynleiðréttingu“ sjá yfirleitt ekki vandamálið við að verða ,,trans.“ Þetta á við um opinberar persónur, stjórnmálamenn og herra og frú Hamburgerback. Fyrir marga vilja þeir bara gera pólitískt rétt svo þeir halda að allt sé í lagi og ,,það sé gott að standa með því hver maður er.“ Þeir munu styðja það ef það gagnast þeim sjálfum með umtali, velvilja og atkvæðum! En! Þeir hafa ekki hugmynd um hvað þeir eru að tala, þeir grenja bara með kórnum. Að fara með straumnum eins og læmingjar.

Áróður transhreyfingarinnar

Villandi áróður LGBT+ Danmörk gerir ástandið ekki betra. Þeir krefjast sérstakrar tillitssemi frá hægri og vinstri. Þeir myndu jafnvel kenna börnum kynvitund í skólum. Og ef þú segir eitthvað sem trans heiminum líkar ekki þá eru transfóbískur og TERF.

Þeir skjóta sig í fótinn að halda því fram að transgengerismi sé eitt. Á einum tímapunkti vísaði LGBT+ Danmörk meira að segja fólki í DIY hormónameðferð erlendis og fóru fram hjá danska heilbrigðiskerfinu.

Því miður hefur árásargjörn nálgun þeirra neikvæðar afleiðingar fyrir allt það LGBT fólk sem vill bara lifa í friði. Hvað sem því líður hef ég sjálf misst alla virðingu fyrir aktívistahlutanum segir móðirin að lokum.

Tveir Norðmenn undir refsivönd

Samkvæmt orðum Örnu Magneu Danks er uppistaðan í kynjafræðinni að menn séu góðir hvor við annan. Mannréttindi höfð í hávegum og allir góður. Sá hópur sem Arna Magnea Danks tilheyrir, örlítill minnihlutahópur karlmanna sem skilgreinir sig sem konur, hefur þetta ekki að leiðarljósi. Hluti Þessara karlmanna, sem skilgreina sig sem konur, velja refsivöndinn fyrir konur.

Tvær konur voru dregnar fyrir dómstóla því þær sögðu eins og satt er, trans-kona er karlmaður, ekki kona. Þeir sem móðgast vegna sannleikans hafa fengið vopn í hendur til að ráðast á konur sem segja sannleikann. Það sýnir listinn með þeim 20 konum sem mega sæta ákæru umræddra karlmanna.

Tonje Gjevjon og Christina Ellingsen eru hetjur í augum margra. Ekki bara að þær hafi sagt eins og satt er heldur berjast þær fyrir réttindum kvenna í kolrugluðu samfélagi sem Noregur er orðið þegar trans-hugmyndafræðin er annars vegar. Rétt eins og Ísland og Danmörk. Þingmönnum um að kenna þeir láta teyma sig á asnaeyrum kynjafræðinnar.

Þær halda báðar fram sannleikanum, ekkert barn fæðist í röngum líkama, þvert á kynjafræðina. Þær benda líka á staðreyndina að kynin séu tvö, þvert á kynjafræðina. Þær benda á að karlmaður geti ekki verið kona, þvert á kynjafræðina.

Báðar unnu þær mál sitt, en áttu á hættu að sitja þrjú ár í fangelsi fyrir sannleikann og staðreyndir um líffræðilegt kyn.

Manngæska þessa örhóps á sér engin takmörk.

Brjótagjafasérfræðingur með refsivöndinn á bakinu

Ástralskur brjóstagjafasérfræðingur, Jasmine Sussex, stendur frammi fyrir málsókn 2024 í Queensland Civil and Administrative Tribunal (QCAT) réttinum. Það sem á að taka fyrir er ,,rógburður" hennar á X-inu, vegna þess að hún gagnrýnir karlmann sem reynir að hafa barn á brjósti. Hún var rekin úr samtökum um brjóstagjafir árið 2022 fyrir að neita að nota kynhlutlaust orðalag og fullyrða að aðeins mæður gætu haft barn á brjósti. Málaferlin hófust í upphafi þessa árs.

Hér er hægt að lesa um mál hennar en hún segir m.a. ,,Ég hef ekkert haft samband við þennan karlmann en hann hefur barist á netinu í mörg ár, bókstaflega síðan hann breyttist, til að normalisera það að trans-konur reyni að framkalla brjóstamjólk. Það tók mannréttinda nefnd Queensland mjög langan tíma að vinna úr kvörtun hans svo ég hélt að hann hefði sætt sig við ólíkar skoðanir í samfélaginu, en það er augljóst, svo er ekki.“  

Hefur klikkunin náð til landsins?

Löndin eru misdjúpt sokkin í þessa kynjaþvælu. Ástralía og Ísland eiga það sameiginlegt að vera djúpt sokkin í trans-hugmyndafræðina. Síðan má nefna Bretland, Noreg og Danmörku.

Hér á landi liggur ein kæra fyrir hjá lögreglu þar sem hommi er kærður fyrir gagnrýni á útlenskan karlmann sem tekur lyf til að framkalla brjóstamjólk til að uppfylla blæti sitt að láta barn sjúga geirvörturnar. Slíka brjóstamjólk er uppfull af lyfjarestum og því myndu flestir hafna slíku. Homminn lét ummælin falla á ensku, enda um enskumælandi karlmann, sem telur sig konu, að ræða sem reynir að gefa barni brjóst.

Ef skoðanakönnun væri gerð hér á landi og fólk spurt hvort karlmaður, sem telur sig konu, geti haft barn á brjósti myndu sennilega flestir ef ekki allir svara NEI. Það ætti að láta á það reyna hvort kennarastéttin hér á landi myndi svara NEI, en stéttin er djúpt sokkin í þessa hugmyndafræði og tilbúin að kvenna þvæluna sem leynist í kynjafræðinni á öllum skólastigum. Sama með Kennarasamband Íslands. Skyldu þingmenn svara NEI við slíkri spurningu?

Refsivöndinn skal nota á konur

Hér áður fyrr voru nornaveiðar í gangi. Konur voru eltar uppi fyrir eitthvað sem þær höfuð gert sem körlum, sýslumönnum og prestum, líkaði ekki. Jafnvel fundin sök til að ná í skottið á þeim. Konur dæmdar og sumar hengdar. Erum við á þeirri leið í baráttu kvenna fyrir réttindum sínum?

Mannskepnan hefur búið til undarlegt samfélag, svo ekki sé meira sagt. Konur víðs vegar um heiminn eru eltar uppi af karlmönnum sem telja að þær hafi troðið á tilfinningum sínum. Karlar í konulíki vilja nota refsivönd á konur. Því miður taka alþingismenn, íþróttahrefyfingar, lögregla og dómskerfið þátt í því.

Sökin þessara 20 kvenna er, þær segja sannleikann; karlmaður er ekki kona.

Hér er listi  yfir 20 konur sem hafa orðið fyrir refsivendinum. Lesa má um mál hverrar og einnar. Kannski eru konurnar miklu fleiri sem eru undir refsivendinum. 

Hin margumtalaða kynjafræði, sem er gervivísindi eða hreinn uppspuni, heldur fram að karlar geti verið konur og kynin mörg. Nei- það er ekki hægt. Líffræðin sér til þess.

Barátta kvenna og stúlkna

Að viðurkenna ekki karla sem konur, og þeim réttindum sem fylgir því að vera kona, er baráttumál kvenna um víða veröld. Líka karla. Klikkunin sem hefur átt sér stað undanfarin áratug þar sem grafið er undan réttindum kvenna, af körlum sem eiga í basli með tilfinningar sínar, ríður sérstaklega yfir hinn vestræna heim. Þetta er eitthvað sem þarf að stoppa, réttindi kvenna til einkarýma, íþrótta, fangelsa og kvennaorða eru í húfi.

Nú er það komið í tísku að karlmenn sem sitja í karlafangelsum þykjast vera konur og vilja afplána í kvennafangelsi. Verið að hleypa úlfi inn í hænsnakofa. Kynjafræðin styður það.

Umræða um mannréttindabrot á konum hefur aukist undanfarin ár, en betur má ef duga skal. Karlkonurnar bregðast við með því að lögsækja konur sem verja réttindi kvenna og benda á hið augljósa, karlmaður er ekki kona. Trans-sinnar kalla þetta bakslag.

Auðvitað er ekki um bakslag að ræða. Konur vöknuðu upp við vondan draum, því þær sváfu á verðinum. Öllum er frjálst að lifa eins og hann vill. Allar mannverur hafa sömu réttindi víða um heim. Trans-fólk hefur sérréttindi, sem felst í að taka réttindi af konum. Þær verða að endurheimta réttindi sín, það kallar á baráttu.

Þingmenn hafa svikið konur, íþróttahreyfingar hafa svikið konur, lögreglan hefur svikið konur og dómskerfið hefur svikið konur. Mál af þessum toga eiga ekki einu sinni að sjást í málaskrá lögreglu, hvað þá að farið sé lengra með mál sem byggja á tilfinningum karlmanns sem vill vera kona en getur ekki.

Aðalritari kynjafræðinga- svarar engu efnislega

Snorri Másson gerði vel að standa í pontu í þingsal og benda á starf kynjafræðinga. Það vita allir sem það vilja vita að ekki er um fræðigrein að ræða. Kynjafræðin byggir á að kynin séu fleiri en tvö- sem er gegn staðreyndum og vísindum. Kynjafræðin eins og Þorsteinn V ber hana á borð í samfélaginu vinnur gegn drengjum. Hanna Björg Vilhjálmsdóttir kynjafræðingur sagði þegar þau systkin voru í spjalli að enginn vissi hve mörg kynin væru, gætu verið 72, en bróðir hennar stóð fastur á að þau væru tvö- sannleikanum samkvæmt.

Kynjafræðingurinn fór með fleipur í nafni ,,fræðigreinar."

Ef aðalritari kynjafræðinga getur lagt fram rannsókn og staðreyndir um t.d. mörg kyn væri nú gaman að sjá þá rannsókn. Það væri líka gaman að sjá hvaða litninga öll þessi kyn bera, hvaða kynfæri og svo framvegis. Kynjafræðingar hafa komið þessari þvælu inn í leik- og grunnskóla og hafa nú baðað framhaldsskólanema upp úr þvælunni. Vona að nemarnir séu skynsamari en svo að trúa þeim ,,fræðum“ sem kynjafræðingar bera á borð fyrir nemana.

María Hjálmtýsdóttir svara ekki ræðu Snorra Mássonar efnislega, ekki orði. Þekktur stíll kynjafræðinga sem hafa geist fram á ritvöllinn til að níða skóinn af öðrum í stað málefnanlegrar umræðu.

Félagar í Kvenréttindafélagi Íslands vita ekki hvað kona er og þess vegna býður þjóin eftir að þingmaður á hinu háa Alþingi, væri ekki verra ef það væri kona, standi upp til að segja afdráttarlaust hvað kona er. Kona er ekki tilfinning, kona er ekki skilgreining, kona er ekki hlutverk. Kona er fullorðin kvenkyns einstaklingur sem getur gengið með og fætt barn sem dæmi.

 Umfjöllun um skrif Maríu; S03E24 | Löngu tímabær umræða um kynjafræði - Brotkast

Kona er ekki eitthvað sem þú skilgreinir þig

Margir hallast að þeirri skoðun að orðið kona sé skilgreining. Ekki líffræðileg fullorðin kvenkyns einstaklingur. Þessi ruglingur hefur orðið til á síðustu árum. Evrópusambandið hefur gengið hvað harðast fram í að afskræma orðið kona.

Íslendingar hafa tekið þátt í þessu.

https://youtu.be/m8xJxPlmlxc

Réttindi kvenna þarf að vernda...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Biskup á villgötum- konur eiga ekki að vera þægar og þegja

Rætt var við biskup Íslands á Sprengisandi 9. mars. Þáttastjórnandi hóf umræðu um trans málin við hana. Hann benti á nettröll í því samhengi þar sem biskup fékk yfir sig ýmislegt þegar hún talaði fyrir transinu.

Það er leitt að heyra ef menn eru ekki málefnalegir. Hins vegar má biskup vita, þetta gengur í báðar áttir. Þeir sem halda sig við raunveruleikann verða líka fyrir nettröllum.

Það var hjákátlegt að hlusta á málfar biskups, hún talaði alltaf um börn og dýr. Hún niðurlægði fullorðið fólk með því að tala um það sem hvorugkyn.

Staða transins

Biskup sagðist hafa áhyggjur af stöðu trans fólks. Satt best að segja beið hlustandi eftir að hún segði stúlkum og konum líka, því ákveðin réttindi trans fólks hafa yfirtekið réttindi kvennahópa.

Stjórnandi sagði Íslendinga svo framarlega í þessum málum, s.s. umburðarlyndi og lagasetningu þessum hópi, transinu, til handa. Hvorugt þeirra talaði um það sem þessi umburðarlynda lagasetning kostaði konur og stúlkur, einkarýmin, orð kvenna, íþróttir o.s.frv. Hvorugt þeirra.

Það er alltaf sama sagan, kvenkynið á að þegja og vera umburðarlynt. Konur eiga að vera umhyggjusamar, tillitsamar og láta troða á réttindum sínum, allt fyrir karlmenn. Í einn stað eiga þær að berjast og í annan stað að vera undirgefnar á réttindi sín.

Hið margfræga bakslag

Biskup sagði bakslag um allan heim, hluti og áhrif þeirra væru líka hér á landi. Verið væri að taka réttindi trans fólks og svo bætti hún við kvenna án þess að fara nánar út í það. Þáttastjórnandi spurði ekki frekar.

Enn og aftur, hvorugt þeirra minnist á réttindamissi kvenna við kolómögulega lagasetningu hér og í útlöndum. Aðrar þjóðir hafa vaknað upp við vondan draum og reyna nú að rétta af þessa gerræðislegu lagasetningu, að ímyndað kyn sé ofar fæddu kyni. Kannski það sé bakslagið.

Nei það er ekki verið að taka nein réttindi af trans fólki, alls ekki. Menn fara fram á að ekki sé hægt að ljúga lengur, t.d. að karlar geti verið konur, að karlar geti gefið ungviðum brjóst. Líffræðin er tilfinningunni ofar, getur aldrei kallast bakslag.

Biskup talar um áróður á Tiktok gegn trans og konum. Bíddu, en sá áróður um að það sé svo frábært að láta fjarlægja brjóstin, að vera strákur frekar en stelpa, að kynin séu mörg, að transið sé svo æðislegt að fólk ætti bara að prófa. Allt án þess að geðrænu kvillarnir séu skoðaðir áður. Nei ágæti biskup- þú þarft að skoða umræðuna í víðara samhengi og með hlutlausum gleraugum.

Kirkjan taki umræðuna

Kirkjan þarf að taka umræðuna segir biskup og þess vegna stendur hún í stafni. Kolrangt hjá henni, hún tekur umræðuna, og aðrir prestar, því þeir hafa hagsmuna að gæta. Kirkjan er notuð, eins og margir skólar, sem áróðurstofnun fyrir málaflokknum.

Sorglega staðreyndin er hins vegar sú að málflutningur þeirra sem aðhyllast ekki trans hugmyndafræðina, eins og hún er borin á borð, fær ekki að heyrast. Vísir.is er einn þeirra miðla sem takmarka mjög greinar fólks sem færa rök fyrir andstöðu sinni en þeir sem hylla málaflokkinn fá óheft pláss, s.s. eins og biskup Íslands. Svo ekki sé talað um sjónvarpsstöðvarnar, Ruv og Stöð 2. Hina stórum miðlana má líka nefna.

Það er alveg ljóst að trans hugmyndafræðin kemur ekki frá guði heldur mönnum sem voru tilbúnir að gera tilraunir á fólki þá, og eru nú tilbúnir að gera tilraunir á börnum með hormónalyfjum og skurðaðgerðum.

Bloggari veltir upp hvort biskup hafi svar við eftirfarandi spurningum.

• Er í lagi að karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, taki þátt í kvennaíþróttum?
• Er ásættanlegt að karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, baði sig með stúlkum og konum í baðklefum?
• Ertu sátt við að karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, noti sama salerni og stúlkur og konur, t.d. á skemmtistöðum, skólum og víðar?
• Er í lagi að afmá orð kvenna, s.s. leg, ófrísk, í þeim tilgangi að þóknast trans orðaforðanum?
• Er í lagi að halda fram að karlmaður hafi á klæðum?
• Er í lagi að halda fram að karlmaður fæði barn?
• Er í lagi að halda fram að karlmaður geti gefið barn brjóst?
• Er eðlilegt að börn fái hormónalyf í trássi við rannsóknir sérfræðinga sem sýna hve skaðleg slík lyf eru börnum?
• Er eðlilegt að tala fyrir hormónalyfjagjöfum til barna vitandi um skelfilegar aukaverkanir sem börn glíma við af lyfjunum og gerir þau að sjúklingum ævilangt?
• Er eðlilegt að karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, geti þóst vera lesbía?
• Er það í lagi að ungar lesbíur fari aftur undir jörðina vegna karlmanna, sem kalla sig konur og lesbíur?
• Er í lagi að konum sé refsað fyrir að treysta eigin augum, vegna tilfinningu karlmanns að hann sé kona?
• Er eðlilegt að réttindi kvenna séu skert til að auka réttindin trans fólks?