Stjórnandi sem umber tjáningarfrelsi og skoðanir fólks

Á fundi sem bloggari sat fyrir nokkru kom spurning, ef þú væri stjórnandi hvaða kostir eru mikilvægastir í fari stjórnanda. Fyrir bloggara er svarið auðvelt. Stjórnandi sem virðir tjáningarfrelsi og ólíkar skoðanir er hæfur og góður stjórnandi. Þegar tjáningarfrelsi er virt skapast umræður um ólík málefni sem fær gagnrýna umræðu. Hjá stjórnanda sem hefur tjáningarfrelsið ekki í heiðri verður öll umræða einhliða.

Aðrir á fundinum töluðu um allt annað. Að mati bloggara skiptir það minna máli, því ríki ekki tjáningarfrelsi og virðing fyrir skoðunum annarra hverfur margt annað, á vinnustað, stjórn- og í félagsmálum.

Allt okkar samfélag byggist á lýðræðislegum skoðunum og málfrelsi. Það ætti ekki að skerða á nokkurn hátt. Sá sem tjáir sig ber ábyrgð á orðum sínum, sögðum og rituðum.

Geir Ágústson skrifaði grein sem birtist á Krossgötum og lesa má hér. í greininni stendur: ,, Málfrelsi með litlu emmi er raunverulegt umburðarlyndi fyrir tjáningu annarra, hvort sem menn fylgjast með henni eða ekki. Menn geta verið ósammála eða ekki, sannað með óyggjandi hætti að einhver sé að ljúga eða hlaðinn fordómum og hatri og þar fram eftir götunum. En við viljum ekki þvinga með valdi neinn til að þegja og hvað þá svipta frelsinu fyrir að tjá sig. Sumir telja jafnvel að málefnalegt aðhald sé ekki mögulegt nema tjáning sé algjörlega frjáls – að öðrum kosti myndast bara bergmálshellar sem fá enga viðspyrnu.“

Gordon bendir á að mörgum stjórnendum finnst flókið og óþægilegt að leysa ágreining. Hann getur valdið þeim áhyggjum, kvíða reiði eða gremju gagnvart því fólki sem hann er ósammála. Sumir stjórnendur líta á ágreining sem merki um vanhæfni sína eða yfirvofandi ósigur. Þetta er ekki óalgeng viðbrögð og eiga ræður að rekja til bakgrunns einstaklinga, Habitus þeirra. Að þessu sögðu er góð vísa aldrei of oft kveðin, tjáningarfrelsið ber að vernda.

Brynjar Níelsson skrifaði, og á einkar vel við þessa umræðu. ,, Þeir sem hæst tala um mannréttindi eru iðulega mjög uppteknir af tjáningarfrelsinu. Þegar betur er að gáð hafa þeir engan áhuga á tjáningarfrelsi nema tjáningin samræmist þeirra eigin skoðun. Annars er hún skaðleg samfélaginu eða bitnar á einhverjum einstaklingum eða hópum. Þá eru aðrir hagsmunir settir ofar tjáningarfrelsinu. Það var aldrei hugsunin með tjáningarfrelsinu.“

Heiða Björg Guðjónsdóttir grunnskólakennara hugnast ekki málfrelsi fyrir aðra. Í kjölfar greinar þar sem spurt var hvort námefni trans Samtakanna 78 brjóti gegn barnalögum og barnasáttmálanum ákvað hún að fara í manninn ekki málefnið.

Heiða Björg, grunnskólakennari, nýtir tjáningarfrelsið, það mátti sjá þegar hún tjáði sig um blaðgreinina. Heiða Björg ber ábyrgð á orðum sínum. Hún fellur inn í hóp þeirra sem vilja beita útilokunar menningu. Tískan var fyrir slíku í samfélaginu fyrir nokkru og ber vott um lágan siðferðisþröskuld. Vonandi er það á undanhaldi. Heiða Björg vildi láta þvinga kennara úr starfi, svipta hann lífsviðurværi sínu og málfrelsinu, jafnvel þó það gæti kostað bæjarfélagið bótaskyldu. Menn hafa vonandi náð áttum og skilja betur út á hvað málfrelsi gengur. 

Í þessu skjáskoti svarar Heiða Björg vini sínum á snjáldursíðu. Smellið á ummælin og lesið.

Samkvæmt kæru vill Álfur Birkir trans-konur inn í kvennafangelsi, íþróttir og einkasvæði kvenna

Eins og margir lesendur vita var bloggari kærður fyrir lýðræðislega umræðu á bloggsíðunni. Málefni tengt trans-málaflokknum móðgaði Álf Birki og skiptir þá engu hvaðan umfjöllunin kom. Það er dyggð að geta móðgast fyrir hönd margra. Skyldi það sama ekki eiga við um bloggara? Má hann móðgast fyrir hönd kvenna þegar karlmaður (og transaðgeðrasinnar) sem skilgreinir sig sem konu staðhæfir að hann sé kona? Það er hvorutveggja í senn særandi og móðgandi fyrir konur, því þessir aðilar eiga fátt sameiginlegt. Líffræði kynjanna er ólík.

Álfur Birkir tekur ekki upp hanskann fyrir stúlkur og konur. Honum virðist skítsama um þær og þeirra réttindi. Þegar hann leggst svo lágt að kæra setninguna ,,Í skjóli hugmyndafræðinnar má ýmislegt gera. Karlar gerast transkonur til að komast í kvennafangelsi, í kvenníþróttir og inn á einkasvæði kvenna.“ Ekki verður annað séð en að hin kærðu ummæli segi meira um álit Álfs Birkis á konum en margt annað. Mega konur ekki móðgast og mómæla innrás karlmanna á svæði og athafnir kvenna? Sama um lesbíur, þær eiga undir högg að sækja vegna innrásar karlmanna, hlustið hér.

Menn þurfa ekki að leita lengi til að sjá staðreyndir í þessari setningu. Landsréttur í Danaveldi sló því föstu að trans-kona er líffræðilega fæddur karlmaður og skal sitja í karlafangelsi. Umræddur fangi gerði sér upp kynskipti til að komst inn í kvennafangelsi. Til eru mörg dæmi sem verða ekki tíunduð hér.

Lesa má um sundkonuna Raily Gaines sem keppti við trans-konu með kynfæri karlmanns í sundi og hefur barist fyrir rétti kvenna í kvennaíþróttum. Karlmenn hafa unnið um 300 titlar í hinum ýmsu íþróttum í nafni trans stöðu sinnar.

Eva Hauksdóttir lögmaður setur spurningamerki við túlkun Reykjavíkurborgar á lögum um kynrænt sjálfræði þar sem stúlkur og konur verða að sætta sig við trans-konu með kynfæri karlmanns í einkarýmum. Það á ekki bara við hér á landi heldur í þeim löndum sem slík lög hafa verið staðfest á kostnað kvenna.

Það hryggir mig að Álfur Birkir sem segist berjast fyrir mannréttindum skuli gleyma helmingi mannskynsins í þeirri baráttu, konum. Barátta hans fyrir karlmenn sem skilgreina sig sem konur gengur svo langt að lögreglukæra er staðreynd gegn þeim sem berst fyrir stúlkur og konur.

Hef mikla samúð með baráttumanninum og málefnum Álfs Birkis, sýnir okkur og sannar hvar manngæskan liggur. Hjá karlmönnum. OL- nefndin er sem betur fer á öðrum máli en Álfur Birkir og þeirra sem fylgja honum að málum. Stúlkur sigruðu!

Álfur Birkir sannar máltækið: ,,Sannleikanum verður hver sárreiðastur.“

Brýtur Smáraskóli í Kópavogi á börnum?

Mæður sem hafa barist fyrir að ung börn þeirra þurfi ekki að sitja undir hinsegin fræslu í Smáraskóla mæta fálæti. Kennarar í Smáraskóla hafa misboðið börnunum. Þeim er mikið í mun að fræða börnin um hugmyndafræði sem á ekki við rök að styðjast í heimi vísindanna. Hugmyndafræði sem gerjast í kollinum á fólk sem líður illa í eigin skinni.

Kennararnir sem eru konur, konur sem prédika tran hugmyndafræðina fyrir börnin. Umræddir kennarar hafa alls konar trans áróður inni í kennslustofum. Kennarar hafa persónunöfn trans hreyfinga uppi í kennslustofunni hjá ungum börnum. Engum ber skylda, hvorki til að ræða né nota þessi fornöfn og því er með ólíkindum að þetta viðgangist. Hvað þá að kennari boði þennan áróður með slíkum þunga sem gerist í Smáraskóla.

Kennarar, skólastjóri í Smáraskóla og fræðsluyfirvöld ættu að lesa Cass skýrsluna, þar er EKKI mælt með svona starfsháttum vegna barna sem eru ósátt í eigin kyni. 

Fræðsluyfirvöld í Kópavogi hafa svikið börnin. Þeir taka ekki á málinu af festu og stoppa áróður kennara og einstaka skóla. Flöggun trans fána er áróður skólakerfisins.

Fyrsti maí er dagur verkalýðsins, fánadagur. Margir skólar höfðu ekki fyrir því að flagga íslenska fánanum heldur héldu uppi áróðrinum fyrir kynhneigðir fólks.

Í Smáraskóla í Kópavogi bendir hver á annan þegar móðir vill útskýringar á af hverju áróðurinn sé viðhafður í skólanum. Af hverju, er ekki stjórnandi á staðnum sem tekur af skarið og bannar áróðurinn?

Börnin tala orðið illa um kennara því þeir koma svona heimsku á framfæri. Kennarasamtökin láta ekki í sér heyra þrátt fyrir brot félagsmanna þeirra á mörgum greinum Barnasáttmálans og fleiri sáttmála sem gilda um börn.

Er ekki tímabært að stjórnendur leik- og grunnskóla endurmeti stöðuna? Er eðlilegt að foreldrar þurfi lögfræðiaðstoð til að sinna skyldu sinni og vernda börn sín fyrir kennurum og skólastarfi?

Hér er farið yfir málið, hvet fólk til að hlusta.

Er þetta það sem koma skal fyrir afkomendur okkar

Íslamskir öfgamenn úr samtökum sem kalla sig ,,Muslim Interactive" efndu til mótmæla í Hamborg.

Íslamskir mótmælendur kröfðust stofnunar íslamsks ríkis, ,,einræði steinaldar", eins og þýska dagblaðið BILD varaði við.

Aftur og aftur meðan á mótmælunum stóð yfir heyrðust söngvar ,,Allahu Akbar". Þátttakendur gerðu lýðnum ljóst að þeir höfnuðu Þýskalandi og kölluðu eftir a‘ binda endi á gildi einræðis og stuðnings við Ísrael, skrifar Welt.

,,Kalífa er lausnin," heitir það. Kalífa þýðir upplausn lýðræðis og stofnun múslimasamfélags sem stjórnast af lögum og reglum Kóransins, Sharia. Yfir 1000 manns tóku þátt í göngunni. En hópurinn ,,Muslim Interactive" er víðar. Þeir eru í sambandi við tugi þúsunda á netinu, skrifar Welt. TalsmaÄ‘ur þeirra er 25 ára kennaranemi. Meðan hann hvetur róttæka unga múslima, lærir hann að verða kennari, skrifar BILD.

Lögreglan gaf grænt ljós

Mótmælin eru með leyfi lögreglunnar. Stjórnvöld í Hamborg gátu komið í veg fyrir mótmælin rétt eins og þau bönnuðu mótmæli nasista. En það gerðu menn ekki. Mótmælendurnir fengu óhindrað að boða hatur sitt á lýðræði í nafni laga Íslam.

Stóri, hófsami flokkurinn, CDU, reyndi með ályktun á fylkisþinginu í Hamborg að stöðva svívirðilega árás á lýðræðið. En pólitískur meirihluti í Hamborg hafði ekki vit á því. Fjendur lýðræðisins fengu leyfi að sýna sig. Á myndinni sem fylgir fréttinni fær maður á tilfinninguna hvers konar fólk er hér á ferð með þá köllun að sýna hatur sitt á lýðræðinu.

Sé með dönskum augum er þetta sérstaklega óþægilegt Það veldur áhyggjum að svona nokkuð gerist sunnan við landamærin við Þýskaland. Fyrir Dani er hatrið í garð lýðræðisins óhugnanleg hugsun, sem maður þekkir frá nasistum, sem fái að þróast rétt hjá okkur.

Það er engin trygging fyrir því að í þetta sinn séu hatursárásir gegn lýðræðinu ekki gerðar í nafni nasismans, heldur í nafni íslamista. Í öllu falli er markmiðið að eyðileggja lýðræðið.

Að þessu sinni eru það ekki einkennisbúningar og herganga. Andlýðræðisofstækismenn nútímans – þar á meðal í Hamborg – gætu jafnvel litið út eins og ,,hversdagslegar" námsmannatýpur í stuttermabolum og gallabuxum.

En innra með þeim er fullt af ljótum hugsunum. Hugsanir um að eyðileggja lýðræðið. Hugsanir um að neita kvenfrelsi með karlrembulegri kúgun. Hugsanir um að skipta lýðræðinu út fyrir viðbjóðslega, uppáþrengjandi og ofbeldisfulla harðstjórn.

Þetta er ekki bara skelfilegt fyrir Dani sem ólust upp við sterka frelsishefð. Það er bein ógn við samfélag okkar og siðmenningu.

Það er engin afsökun fyrir því að bera svona viðhorf á torg. Það er engin afsökun fyrir því að hneppa konur í dulbúna þræla af eiginmönnum sínum. Það er engin afsökun fyrir því að predika svo mikið hatur á lýðræði og fyrirlitningu á kvenfrelsi.

Nær en við höldum

Talsmenn umburðarleysis og íslamskrar tortryggni stíga í auknum mæli fram, einnig í löndum þar sem sterk hefð er fyrir hugsana- og lýðræðisfrelsi – Danmörk sem dæmi.

Rétt sunnan við landamæri okkar er andi myrkra afla yfirvofandi og árásargjarnt umburðarleysi í uppsiglingu. Of margir Danir, Þjóðverjar og aðrir hafa gert lítið úr hatri íslamistana á menningu okkar og gildum. Það hefur gefið þeim byr undir báða vængi.

Komið hefur í ljós að hóparnir verða fjölmennari í samfélaginu okkar og skyldum vestrænum samfélögum sem marsera undir merkjum skertu frelsi, kúgun kvenna, ofbeldis og fána ofstækis. Fáni íslamista.

Það krefst mikillar ákveðni og aðgerða ef við ætlum að eiga nokkra möguleika á að koma í veg fyrir að öfl umburðarleysis, óskýrleika og upphafningar ofbeldis taki völdin frá okkur.

Blindan á öfl harðstjórnar og ofstækis er ógnvekjandi. Brýn þörf er á nýrri frelsisbaráttu – uppgjöri við íslamista segir í blaðinu.

Fréttina má finni í Den korte avis.

 

 

Sigur fyrir kvennaíþróttirnar

Hvað er hægt að hugsa sér dásamlegra fyrir kvenfólk en þær fréttir að trans-konan (karlmaður sem skilgreinir sig sem konu) Lia Thomson megi keppa á Olympíuleikunum. Keppa við aðra karla, sama kyn og hann er fæddur. Dásamlegt að hann megi halda áfram keppni nú við sama kyn og hann er.

Lia Thomson hefur haft yfirburði í kvennaflokki þannig að eftir var tekið. Það gerist iðulega þegar kynjunum er blandað saman í flokka. Karlmenn hafa meiri styrk en konur og því árangur þeirra betri. Þetta má sjá í öllum íþróttagreinunum þar sem menn hafa ekki haft þor til að taka á málunum. Ekki haft dug í sér að stoppa trans-konur (karlmenn sem skilgreina sig sem konur). Konurnar blæða. Konurnar tapa. Vanvirðing við konur.

Vonandi líður ekki á löngu þar til þessi tegund af karlmönnum (trans-konur) verði útilokaðir frá öllum kvennaíþróttum.

Lesa má um málið hér.

Minnislaust forsetaefni og trans aðgerðasinni- par á Bessastaði!

Íslendingar vilja ekki minnislausan forseta á Bessastaði. Slíkt gæti hafa afdrifaríkar afleiðingar og verið þjóðinni til skammar til lengri tíma litið. Baldur varð sér til skammar þegar hann sagðist ekki muna hvernig hann kaus. Hann vildi ekki gangast við Icesave.

Minnislausa forsetaefnið býður upp á tvo fyrir einn. Ekkert annað forsetaefni gerir það. Sá minnislausi býður þjóðinni upp á trans- aðgerðasinna sem lítillækkar konur. Viðhengið vill bjóða konum upp á karlmenn, sem skilgreina sig sem konur, í búningsklefa kvenna, íþróttir kvenna. Hann vill afmá og smána orð sem á eingöngu við um konur. 

Baldur heldur því líka fram að trans-aðgerðasinninn sem vill á Bessastaði muni tjá sig öðruvísi þar. Það sem hann hefur sagt gleymist ekki, hann er enn sömu skoðunar á konum og kvennalíkamanum. Hann verður að bera ábyrgð á orðum sínum. Fyrirlitning í garð kvenna skín í gegn hjá viðhenginu.

Viðhengi minnislausa forsetaefnisins hefur haldið fram að lesbíur séu með typpi, í alvöru! Getur nokkur maður verið svona heimskur? Vill þjóðin slíkt par á Bessastaði þegar úr betri kostum er að velja, maður spyr sig.

Felix þú ert ekki svona vitlaus skrifaði hópur kvenna, sem berst fyrir réttindum kvenna. Felix ræddi ímyndað bakslag trans hreyfinga, sem í heitir í reynd að þjóðin vakni til vitundar um þann yfirgang sem á sér stað.

Konurnar segja m.a. annars við trans-aðgerðasinnan:

,, Lesbíur eru EKKI með typpi og typpi geta ALDREI kallað sig lesbíur eða ertu búin að endurskilgreina hvað samkynhneigð er? Snérist það kannski aldrei um að laðast að sama kyni? Ert þú kannski til í að vera með píku í dag? Er það það sem þú ert að segja að hommar laðist líka að píkum?“

Gleðilega hátíð ágæti verkalýður.

Nú er nóg komið. Það á ekki að yfirtaka kynið okkar.

,,Kvennalíkaminn er vígvöllur“

Þessi setning var einu sinni frasi og hægt að horfa á með kaldhæðnislegri fjarlægð. Við konur höfum öðlast það frelsi sem rauðsokkurnar börðust fyrir í kringum 1970.

Þannig held ég að margir hafi upplifað stöðu kvenna í samfélagið undanfarin 50 ár. En svo gerðist eitthvað sem gerði slagorðið ,,konulíkamann er vígvöllur“  að ógnvænlegri baráttu aftur.

Aðgerðasinnar trans hugmyndafræðinnar réðust inn í háskólana í kringum 2010. Nú átti að læra um hugtök eins og cis-konur og cis-maður. Hugtök byggð á latneska orðinu cis, sem táknar eitthvað sem er hérna megin, en trans þýðir á sama hátt hinu megin.

Við urðum að læra að kyn er litróf, tilfinning, sjálfsmynd og vísindin urðu að víkja fyrir hinu heilaga nafni, án aðgreiningar.

Fáar konur létu í sér heyra

Í upphafi vildu flestir hafa transfólk í flokkunum kona og karl. Þegar öllu er á botninn hvolft erum við umburðarlynt fólk. Ef maður var svolítið gagnrýninn, eða ef þú náðir ekki tökum á akademísku tungumáli trans aðgerðasinna á nýja forréttindaleiknum, varstu kallaður transfóbískur eða hataðir trans fólk.

Vissulega vill enginn láta telja sig afturhaldssama risaeðlu sem sýnir blygðunarlausa vanhæfni til að fylgjast með tímanum eða vera hatursfullur án þess að vita eða vilja það.

Margir lýstu yfir samúð vegna og með transfólki. Sérstaklega trans konurnar, sem voru sviðsettar sem viðkvæmasti minnihlutinn af þeim öllum. Aðrir völdu viturlega að þegja en nokkrar konur kusu að tjá sig.

Ég tilheyrði síðasta hópnum

Ég kafaði ofan í efnið með auknum óþægindum. Þegar öllu er á botninn hvolft, hvernig er hægt að leggja konur og trans konur að jöfnu þegar við höfum gjörólíka líkamlega upphafspunkta? Og getur maður talað um að vera lagður að jöfnu þegar hollasti jaðarhópur trans aðgerðasinna fer í krossferð sem mun leyfa trans konur í kvennaíþróttum, kvennaathvörfum, búningsklefum og öðrum öruggum rýmum sem konur hafa barist fyrir?

Síðan kom tungumálið sem á að þóknast trans fólki og öðrum kynjaminnihlutahópum. Bandaríska tilboðið fyrir hugtak á kynfærum kvenna er ,,fremra gatið“ og sumir aðgerðasinnar telja að við eigum að kalla trans konur konur og kalla konur cis-konur.

Að auki verður tungumálið að vera án aðgreiningar gagnvart transfólki og öðrum kynjaminnihlutahópum. Bandaríska tilboðið um innifalið hugtak fyrir kynfæri kvenna varð ,,fremra gat" og sumir aðgerðarsinnar telja að við ættum að kalla trans konur konur og konur cis konur.

Ég er ekki cis-kona sem þýðir einstaklingur sem fær úthlutað kyni við fæðingu og getur skilgreint sig sem konu.

Kyni er ekki deilt úr við fæðingu. Ljósmóðirin hefur ekki hatt með miðum við hlið skæranna sem á að klippa naflastrenginn með og dregur miða um leið og móðirin kemur fylgjunni út.

Ég skilgreini mig ekki sem konu. Ég ER kona. Það er líffræðileg staðreynd.

Sem lýðháskólakennari spyr ég stundum nemendur mína hvenær þeim líður eins og alvöru karli eða alvöru kona. Viðbrögð þeirra eru oft þau að þegar þau lyfta þungum lóðum eða klæða sig upp fyrir partý. Þetta eru fín svör, en þau snúast öll um kynhlutverk, ekki kyn.

Maður er hvorki meiri né minni kona að vera í kjól, eða meiri eða minni maður af því að þjálfa með þungum lóðum.

Kvennalíkaminn er tabú

Þess vegna var ég líka ánægð þegar rithópurinn á bak við bókina ,,Kona þekktu líkama þinn" tilkynnti að 2025 útgáfan verði skrifuð af og fyrir konur, kynlausa, AFAB fólk og trans femínistum.

Að vísu varð ég í fyrstu öskureið eins og róttækur femínisti getur verið.

Hins vegar hafa viðbrögð síðustu daga yljað mér um hjartarætur. Vegna þess að konur segja nei við því að láta útvatna kyn okkar og taka yfir. Konur segja nei við því að fella liminn inn sem eitthvað sem getur setið á konu. Nú er nóg komið.

Þegar fyrsta bókin ,,Kona þekktu líkama þinn" kom út árið 1975 var það bylting. Hér var bók sem sagði frá tabú kvenkyns líkama. Sögur um brjóstagjafir voru horfnar sem talað var um í felum. Horfin var Smánarblettur á kynhneigð kvenna var horfin og firring líkamans hvarf líka.

Bókin ,,Kona þekktu líkama þinn“ gaf konum tungumál um eigin líkama. Tungumál til frjálsra nota og jafnréttisgrundvelli.

Ég held að flestum konum sé eðlislægt að það er einmitt kvenlíkaminn sem hefur verið mikilvægasta verkfæri kúgunar í árþúsundir.

Við höfum heyrt skelfilegar sögur af konum sem fara í ólöglega fóstureyðingu á eldhúsborðum og af konum sem þurfa að þola misnotkun af hálfu karla með valdi. Við sjáum hvernig konur um allan heim þjást enn af þessari kúgun og við sjáum hvernig bakkað er með réttinn til fóstureyðinga í löndum þar sem við töldum það ekki mögulegt.

Við vitum að ef þeir taka tungumál okkar fyrir eigin líkama, þá getum við ekki viðhaldið frelsi okkar.

Þetta mál er allt of alvarlegt til að við látum undan af ótta við smán og stimpla eins og trans-fóbíu.

Trans hugmyndafræðin hefur breytt kvenlíkamanum í vígvöll á ný. Sem konur verðum við að vinna þá orrustu.

Greinina skrifaði femínistinn Trine Steen. Bloggari þýddi, breiðletrun er bloggara.

Skóli transvæddi stúlku án vitneskju foreldra- skylduáhorf fyrir kennara

Í myndbandinu segir móðir, January Littlejohn, frá ástandi dóttur sinni. Móðirin er menntuð innan geðgeirans.

Stúlkan er einhverf og á við ákveðinn vanda að stríða. Stelpan er listhneigð. Hún upplifir sig utan gátta o.s.frv. Móðir hennar lýsir þessu vel á fyrstu mínútunum.

Fékk spurningar varðandi fána, persónufornafn og skilgreinda kynhneigð til að ganga í klúbbinn. Skólinn transvæddi hana félagslega.

Stúlkan gat ekki svarað hvað er að vera eins og strákur. Rætt var við kennarana. Stelpan breytti skilgreiningu sinni fjórum sinnum á tveimur árum.

Foreldrar máttu ekki vera með á fundi. Skólinn varinn af lögum, ekki foreldrarnir.

Trans hreyfingar þjálfuðu skólafólk án vitneskju foreldra og þessir kennarar notuðu svo þekkingu sína á börnin. Allt byggir þetta á sjálfsskilgreiningu, það kom móðurinn verulega á óvart.

Ef skólinn virðir ekki að þú ráðir yfir barni þínu, taktu það úr skólanum segir móðirin.

Þrýstingur af hálfu hinsegin samfélagsins kemur greinilega í ljós í þessum fyrirlestri. Venjulegur maður getur öskrað…af reiði. Hvílíkur heilaþvottur.

Hér segja hjón frá lögsókn. Enn og aftur, stelpa fórnarlamb skólans sem transvæddi barnið þeirra. Lygar virðast vera einkunnarorð skóla þegar hinsegin málaflokkurinn er annars vegar. Faðirinn segir réttilega, ég vil ekki horfa framan í aðra foreldra sem lenda í því sama og segja, ég gerði ekki neitt.

Margir foreldrar barna í íslenska skólakerfinu upplifa orðið það sama og þessir foreldrar- leyndin í kringum námsefni og komur fulltrúa trans-Samtakanna 78. 

Heilbrigðisyfirvöld í Noregi herða tökin

Cass skýrslan hefur vakið menn til umhugsunar. Reyndar ekki Ölmu Möller landlækni en það er önnur saga. Í Noregi segjast yfirvöld heilbrigðismála ætla að herða tökin hvað varðar órannsakaðar meðferðir á börnum. Notkun hormóna og krosshormóna á börn.

Í blaðinu segir:

-Heilbrigðisyfirvöld eru sammála um að slíkar meðferðir falli undir skilgreininguna ,,tilraunameðferð". Þetta kom fram á fundi norska landlæknisembættisins og svæðisbundinna heilbrigðisyfirvalda á Radisson Blue í Gardermoen í gær.

-Fjögur heilsuumdæmi hafa ákveðið að þetta sé tilraunameðferð. Við styðjum það, segir Bjørn Guldvog forstjóri Embættis landlæknis eftir fundinn.

-Næsta skref er að finna fyrirmynd að þessu. Háskólasjúkrahúsinu í Osló var falið þetta verkefni. Þegar við sjáum hvernig það virkar munum við gera breytingar á stefnu okkar.“

Þessu ber að fagna. Norskir snjáldurvinir hafa fjallað um blaðagreinina. Þeir undra sig á að FRI (systursamtök trans Samtakanna 78) skuli enn berja hausnum við steininn og krefjast tilrauna á börnum. Og það þrátt fyrir allar skýrslur og rannsóknir um skaðsemi lyfjanna. Hvern vernda þeir, sjálfa sig? Er hugmyndafræðin mikilvægari en líf og lífsgæði barna? Ljóst að börnin eru ekki í forgangi hjá samtökunum. Ekki það trans Samtökin 78 virðast á sömu línu. Í það minnsta á tjáningarfrelsið ekki að blómstra fái þau að ráða.

Því er spáð að innan fárra ára mun enginn kannast við að hafa talað fyrir tilraunameðferðum á börnum sem líður illa í eigin skinni. Hvað þá að hafa notað þær. Menn munu benda hvor á annan og að lokum munu foreldrar barnanna sitja í súpunni.

 

Af fósturvísum sem urðu börn

Það gengur ekki jafn vel fyrir allar konur að verða ófrískar. Þá er gripið til tækninnar. Við erum svo tæknivædd að hægt er að búa til fósturvísa á tilraunastofu og setja upp hjá konu. Margir leita þessarar leiða til að eignast barn. Stundum tekst það, stundum ekki.

Þeir sem bjóða upp á þessa meðferð búa oft til fleiri fósturvísa en á að nota. Frysta fósturvísana. Síðan er þeim sem ekki eru notaðir fleygt, siðferðilega skylda og í samráði við foreldra. Er það alltaf svo!

Nú hafa hjónin Gunnar og Hlédís stigið fram og segja farir sínar ekki sléttar. Þau fengu að vita í gegnum gagnaleka að fósturvísar þeirra hafi verið notaðir til að setja upp hjá öðrum konum. Þau segja sjálf frá málinu.

Gunnar og Hlédís voru grunlaus. Það var ekki fyrr en þessari óhugnanlegu frétt var laumað að Gunnari á förnum vegi að þau vissu um málið. Einhver sem vissi meira en þau sagði frá. Þetta varð upphafið af þrautargöngu hjónanna til að fá úr því skorið hvort umrædd börn séu þeirra. Að fósturvísum þeirra hafi verið stolið af læknastofunni. Að læknir hafi stolið ,,fóstrum“ þeirra og látið öðrum þá í té.

Vissulega eftirtektarvert að enginn vill hjálpa þeim að finna út úr málinu. Þau vilja taka af allan vafa, fara veg sannleikans. Gunnar og Hlédís segja líka að þau sé undir það búin að þetta eigi ekki við rök að styðjast. Til að skera úr um það þarf erfðafræðilega rannsókn.

Gunnar og Hlédís hafa beðið öll viðeigandi yfirvöld um aðstoð. Þeim er mætt með tómlæti. Af hverju? Er eitthvað til í lekanum? Í stað þess að einhenda sér í að fá málið á hreint þá rekast hjónin á vegg hvað eftir annað. Búið er að króa hjónin út í horn með afskiptaleysi og nú hafa þau nafngreint þessa foreldra sem fengu stolna fósturvísa. Þau hafa beðið þessa foreldra að sýna fram á að börnin séu þeirra, ekkert gerist. Er það ekki hagur barnanna og foreldranna að fá botn í þetta mál hverra þá?

Getur nokkurt foreldri með góðri samvisku tekið við stolnum fósturvísum? Höfðu foreldrarnir vitneskju um stolna fósturvísa? Var það bara læknirinn sem er meintur brotamaður? Hvað er í gangi sem má ekki líta dagsins ljós?

,,Fyrir hverja góða ástæðu til að ljúga- er ein betri til að segja sannleikann“ – Bo Benett.