formannslíf

Þegar konur er skrifaðar fyrir glæpum og árásum sem karlmenn framkvæma fær maður hroll.

Lögreglan leitar að ,,konu."

Fjölmiðlar eru svo á skjön við raunveruleikann að maður finnur stundum til. En ljósið lifir, það er einn og einn sem segir okkur sannleikann eins og kom fram í þessum stutta myndbandi.

Okkur er sagt að við eigum að trúa körlum sem segjast konur og þar með lögregla og fangelsismálayfirvöld.

Glæpir sem karlmenn fremja eru skráðar á konur. Lygin er allsráðandi. Af hverju sætta konur sig við þetta og af hverju sættir samfélag sig við þetta?

Minnir á Nýju fötin keisarans. Verið að blekkja fólk.

Það er í reynd ótrúlegt að menn þurfi að upplifa hlutdræga lögreglu. 

Með hlutdrægni, eins og segir frá í þessari grein, missa menn réttinn til að fjalla um ákveðin mál. Sá næsti sem verið kærður af trans Samtökunum 78 eða einhverjum sem tengist þeim hlýtur að hafa efasemdir um heilindi lögreglunnar á Akureyri.

Í upphafi skýrslutöku segir rannsóknarlögreglumaður að efni kærunnar endurspegli ekki þeirra skoðun eða afstöðu. Annað hefur komið á daginn í máli bloggara. Trans-fáninn hangir á lögreglustöð Akureyrar og með því sýnir lögreglan afstöðu. Greinilega afstöðu. 

Hér er fjallað um hversu langt lögreglan gengur erinda trans Samtaka 78 til að misþyrma borgurum. Ein sýkna, þrjú mál í bið, eitt hjá lögreglunni á Akureyri sem hefur sýnt afstöðu.

Í lögum um lögregluna segir skýrt, litabreyting er bloggara:

III. kafli. Skyldur lögreglumanna og framkvæmd lögreglustarfa.
 13. gr. Almennar reglur.
 1. Handhafa lögregluvalds ber að sýna árvekni í starfi sínu og kunna glögg skil á skyldum sínum og þeirri ábyrgð sem starfinu fylgir.
 2. Handhafa lögregluvalds ber að rækja starfa sinn af kostgæfni og samviskusemi og ávallt gæta fyllstu hlutlægni og réttsýni. Þeir skulu gæta þess að mönnum verði ekki gert tjón, óhagræði eða miski framar en óhjákvæmilegt er eftir því sem á stendur...

Við sigrum baráttuna eða töpum í gegnum þau orð sem við notum. Það vita trans-aðgerðasinnar. Við þurfum líka að gera okkur grein fyrir því segir Lotte Ingerslev. Svo hér eru viðbrögð mín við notkun orðsins ,,trans-einstaklingur.“

,,Trans-einstaklingur“ er orð sem segir að þetta fólk skilji sig frá öðrum. Þess vegna er upplagt að úthluta þeim sérréttindum.

Ef þetta orð er notað aftur og aftur fær það fólk til að trúa að það sé eitthvað sérstakt við þessa einstaklinga- t.d. að þeir hafa heila frá hinu kyninu. Að menn geti til dæmis verið konur ,,inni í sér.“ Því annars myndi maður ekki segja að þeir væru ,,trans.“

Mér finnst mikilvægt, segir Lotte, að beina sviðsljósinu að hegðun þessara einstaklinga. Á það sem þeir gera. Og samtímis vekja athygli á að þeir eru ekkert annað en það kyn sem þeir eru.

Þeir herma eftir einhverju með litlum eða miklum árangri en þeir ,,eru“ ekki það sem þeir herma eftir.

Á þennan hátt verður það líka auðveldara að fá ríkisstyrk sem dæmi, til að planta gervibrjóstum í karlmenn.

Það verður líka auðveldra að fá börn og ungmenni til að skilja hvað er verið að kynna þau fyrir.

Þetta er engin umbreyting í að herma eftir.

Þetta er bara mína hugrenningar um notkun orðsins. Enn og aftur, þetta er ekki til að ákveða hvað orð fólk notar. Þetta eru bara mínar vangaveltur.

Sem sagt, þetta er áminning um að baráttan vinnst eða tapast í gengum orðin sem við notum. Það vita trans-aðgerðasinnar. Við þurfum að vígbúast.

Í athugasemd við færsluna segir ein ,, Þetta er svo mikilvægt, Lotte. Sama með orðið ,,transgender"... Fólk sem hefur ekki kynnt sér það gæti haldið að þetta sé sérstakt, öðruvísi ,,kyn" sem þú getur komið í heiminn með. Svolítið eins og sumt fólk sé samkynhneigt eða örvhent. En allt fólk er annað hvort karl eða kona og þú getur bara haft það kyn sem þú hefur. ,,Trans" er ekki eitthvað sem þú ERT, það er eitthvað sem þú gerir, til að reyna að fela kyn þitt. Margir hafa ekki skilið hversu skaðleg þessi tilraun er. Þú verður bara að setja þjóðerni í stað kyns og fáránleikinn verður kristaltær.“

Það er umhugsunarvert þegar landlæknir talar um ljósabekki og skaðsemi þeirra á börn og ungmenni. Húðlæknar hafa lagt fram tillögu um að banna alfarið notkun þeirra. Gott mál, hún hlustar.

Hvar er hins vegar landlæknir þegar rætt er um hormónablokka og krosshormón sem notuð eru á börn? Læknar almennt? Af hverju tjáir landlæknir sig ekki um skaðsemi þeirra?

Fyrrverandi landlæknir og núverandi heilbrigðisráðherra var jafn þögull um skaðsemi lyfjanna. Varla er um vanþekkingu þeirra að ræða? Varla er um lesskilningsvandi á rannsóknir að ræða eða Cass skýrsluna!

Í dag er ekki hægt að segja að enginn viti um skaðsemina. Heldur ekki landlæknir, nema hann blekki landsmenn vísvitandi.

Í Bitinu sagði María ,, „Vegna þess hvað þetta er hættulegt, sérstaklega fyrir unga fólkið okkar. Það er á okkar ábyrgð að passa upp á börnin okkar og unga fólkið…,“ segir María. 

María Heimisdóttir er það ekki á okkar ábyrgð að passa upp á börnin okkar og unga fólkið þegar kemur að notkun hormónablokka og krosshormóna. Vitað er um marga fylgikvilla sem fylgja lyfjagjöfinni, en þú þegir þunnu hljóði. Af hverju?

Áfram heldur landlæknir ,, „Það er sjálfsagt að hlusta á það líka en vísindin segja okkur alveg söguna...“ En María Heimisdóttir, hvað segja vísindin okkur um notkun hormónablokka og krosshormón?

Er það hlutverk landlæknisembættisins að setja bindi fyrir augun, eyrnatappa í eyrun og límband fyrir munninn þegar kemur að þessari skaðlegu lyfjgjöf fyrir börn og ungmenni?

Grípum aðeins niður í þessa grein

,, Gildi þessarar greinar felst í víðsýnni sýn hennar á áhættu sem aðgerðasinnar og læknahópar hafa of oft gert lítið úr eða hunsað. Þó að niðurstöðurnar séu ekki óyggjandi sönnun fyrir skaða í öllum tilvikum, færa þær sannfærandi rök fyrir varkárni, gagnsæi og vísindalegum heilindum - eiginleika sem oft vantar þegar menn flýta sér að grípa til læknisfræðilegra inngripa vegna ónota einstaklings í eigin skinni.“  

Víða um heim hafa menn látið af þessum skemmdarverkum á líkömum barna og ungmenna, en ekki á Íslandi. Það má sjá hér og hér sem dæmi.

Eftir hverju bíða landlæknirinn María Heimisdóttir og Alma Möller heilbrigðisráðherra?

Það er áhugavert að fylgjast með framvindu trans-málaflokksins í Ástralíu, eins og víða annars staðar. Rétt eins og hér var það kvenforsætisráðherra sem stendur í brúnni til að mylja niður kvenréttindi.

Nú á sér stað vakning víða um heim. Og, það kallast ekki bakslag.

Hvernig er hægt að vernda réttindi kvenna þegar menn vita ekki hvað kona er! Hugsið um það.

Hér á landi var það Katrín Jakobsdóttir sem fór fremst í flokki til að afnema réttindi kvenna.

Ráðskonurnar þrjár, Kristrún, Þorgerður og Inga, halda réttindabrotum kvenna áfram. Þær taka ekki upp hanskann fyrir mannréttindi kvenna á Íslandi. Halda áfram að brjóta þau á bak aftur.

Nútíminn birti grein um mál sem fer fyrir alríkisdómstól í Syndey í upphafi næsta mánaðar. Snýst að öllu leyti um réttindi kvenna. Forsætisráðherrann þar í landi braut 150 ára gamla sögu kvenréttinda í landinu, KVENKYNS ráðherra.

Fyrrverandi forsætisráðherra Skotlands Nicola Sturgeon lék sama leikinn. Hún hefur ekki hugmynd um hvað kona er og gat því ekki varið réttindi þeirra.

Mette Fredriksen gerði konum í landinu mikinn grikk þegar kemur að réttindum kvenna. Það gerðist þegar ,,jurdisk kønskifte” (vottað kyn) var samþykkt.

Sanna Mirella Marin fyrrverandi forsætisráðherra Finnlands lét sitt ekki eftir liggja í til að rústa kvenréttinum þar í landi.

Gro Harlem Brundtland (AP) var forsætisráðherra Noregs, féll í sömu gryfju og afnam réttindi kvenna í Noregi. Hún lýsir áhyggjum sínum á ,,fölskum upplýsingum“ og ,,fölsku fréttum.“ Árið 2018 sagði hún ,,við erum að missa stjórnina á því hvað fólk er sagt". Í dag kynnir norska ríkið eigin stefnu um falskar upplýsingar m.a. um mörg kyn og að börn geti verið fædd í röngum líkama rétt eins og hinir ráðherrarnir.

Það er ekki að spyrja að þessum forsætisráðherrum.

Allar þessar konur eiga það sameiginlega að vera hliðhollar ESB og þeirri stefnu að trans-væða eigi börn. Því fleiri því betra. Í það minnsta er ekki hægt að lesa annað út úr stefnu ESB og Sameinuðu þjóðanna, afmá allt sem viðkemur konu og stúlku. Kynlaus tilvera er ofarlega  á óskalistanum og gelda sem flesta í gegnum það sem þeir kalla umönnun kyngervla, læknisfræðileg inngrip.