Að halda, telja, hafa skoðun á að kynin séu tvö

Þess konar orðalag þurfum við út úr tungumálinu. Það er ekkert að halda, telja eða hafa skoðun á. Kynin eru tvö. Einfalt. Það hefur engin þróun orðið á mannslíkamanum sem hefur breytt því. Þetta virðist vera uppáhald kynjafræðinga, þróun!

Foreldrar í Noregi, líkt og Drenglyndi, eru með báðar fætur á jörðinni þegar kemur að líffræðinni. Á síðunni foreldre.net stendur:

Kynin eru aðeins tvö. Allir menn eru afurð frjóvgunar milli kynfrumna frá tveimur ólíkum foreldrum. Annað framleiðir stórar kynfrumur, eggfrumur, á meðan hitt framleiðir smáar kynfrumur, sæðisfrumur. Foreldrar sem framleiða stórar eru kvenkyns og foreldrar sem framleiða smáar eru karlkyns. Þannig að það er faðir og móðir. Fyrir menn eru þetta alltaf konur og karlar. Kyn er tvískipað og líffræðileg aðferð til æxlunar.

Líffræðin er ekki flókin og líffræðin er ekki samningsmál. Líffræðin er hlutlægt. Vissulega eru sárafáir í heiminum með kvilla sem ruglar kerfið, en kynin eru samt tvö.

Hugarleikfimi einstaklinga er hins vegar allt önnur Ella. Í þeirri leikfimi geta menn leikið hvað sem er, upplifað hvað sem er, skilgreint sig hvað sem er, en það hefur ekki með staðreynd eða vísindi að gera.

Að vera kona er hvorki upplifun né tilfinninga. Að vera kona er að hafa þau líffæri sem tilheyrir kvenkyninu. Ekki flókið!

Þegar kona vill vera karlmaður getur hún látið skera kjötstykki úr handleggnum á sér til að fá ,,lim.“ Slíkt krefst skurðaðgerða og skemmda á líkamanum. Ekki hægt að kalla það lækningu. Myndina birti lýtalæknir á ráðstefnu Genspect þegar hann fjallaði um málið.