Ein ósýnileg áhrif trans-hreyfingarinnar er aðskilnaður fjölskyldunnar

Fjórða sagan

Bara að hugsa um son okkar, sem hefur ákveðið í annað sinn síðan 2023 að hafa ,,ekkert samband" við okkur, fær mig til að tárast. Við erum ósýnilegu foreldrarnir sem hafa verið misnotaðir af þeim sem þrýstu á og halda áfram að ýta undir þessa illu hugmyndafræði. Þeir ollu þessum geðsjúkdómi hjá þeim sem voru í lagi.

Sonur okkar Alex, nú 25 ára, lýsti því yfir að hann væri ,,transgender" laugardaginn 15. október 2022 í gegnum ,,Facetime" þar sem hann bjó  (staðsetningu haldið leyndri) með háskólakærustunni sinni og við höfðum nýlega farið á eftirlaun til Karólínu. Í aðdraganda þessa ,,Facetime" símtals sagðist hann hafa eitthvað ,,mjög mikilvægt" að segja okkur. Algjört áfall voru okkar viðbrögð. Ég fór að gráta og var svo agndofa að ég gat ekki haldið símtalinu áfram.

Heimur okkar snerist á hvolf og hefur ekki verið samur síðan. Síðast þegar ég faðmaði son minn (með förðun) var í desember 2022. Honum líkaði ekki að ég staðfesti hann ekki sem konu þegar ég lýsti áhyggjum mínum af líkamlegri og andlegri vellíðan hans. Í þeirri heimsókn hafði ég rannsakað málið og var tilbúinn að ræða kynbreytingu; sagði honum að fylgja peningum lækningaiðnaðarsamstæðunnar sem væri tilbúin að valda honum óbætanlegum skaða. Á áttunda og níunda áratugunum var ég í sölu lækningatækja; eyddi tíma í Johns Hopkins háskólanum og var meðvitaður um Dr. John Money og kynstofu hans.

Sonur okkar fæddist þegar ég var 43 ára gamall og ég þakkaði Guði fyrir þessa blessun. Frá fyrra hjónabandi átti ég þegar 15 ára son þegar þessi fæddist.

Hann var okkur sönn gleði og mér fannst ég svo heppin að geta kallað hann son minn. Hann var mjög félagslyndur drengur, skaraði fram úr í skólanum, ekki vegna þess að við þrýstum á hann, heldur var það ákveðni hans.

Maðurinn minn eyddi miklum tíma með honum þar sem þeir hjóluðu saman og fóru í útivistarferðir þegar ég var upptekinn í  vinnunni.

Spólum áfram í háskóla - hann komst inn í háskólann í Maryland, College Park og lauk BS í tölvunarfræði og BA í heimspeki í maí 2021. Það var á síðasta árinu hans sem við tókum eftir því að hárið á honum síkkaði; Hann gerðist vegan, vegna áhrifa frá kærustu sinni. COVID lokanirnar í Maryland voru hræðilegar, flestir tímar hans voru í fjarnámi áriðn 2020 og 2021.

Í maí 2020 sagði hann okkur að við værum hvítt forréttindafólk og annað í þeim dúr. Við reyndum að ræða við hann um ýmis málefni líðandi stundar; það var þá sem ég áttaði mig á innrætingu hjá syni okkar. Eftir útskrift sagði Alex okkur að hann væri að flytja með kærustunni sinni (móðir hennar og stjúpfaðir bjuggu þar). Skjálftamiðja brjálæðis sem ég vissi ekki á þeim tíma.

Í dag - við höfum ekki talað við Alex síðan hann átti afmæli 9. september 2024. Síðustu textaskilaboðin frá honum voru ,,Ég er ekki tilbúinn að tala við þig aftur."

Hann hafði ekkert samband við okkur frá mars til september 2023 en byrjaði aðeins að tala við okkur aftur að beiðni systur minnar.

Eins og er vitum við ekki hvar hann býr, þó við teljum að hann sé í Massachusetts eða Vermont. Hann hætti í Brown háskólann vorið 2024; hætti með kærustunni sinni. Það síðasta sem við vissum var hann að vinna á bóndabæ í Vestur-Massachusetts og vann sjálfstætt í upplýsingatæknivinnu sem við studdum, í von um að það gæti hjálpað til við almenna geðheilsu hans.

Við erum miður okkar og niðurbrotin. Ég hef snúið mér til Guðs, bæn og einbeitt mér að velferð minni og mannsins míns. Við höfum stuðning nokkurra fjölskyldumeðlima og mjög náinna vina sem skilja að sjúkir aðgerðasinnar og heilbrigðisstarfsmenn ýttu undir þessa róttæku hugmyndafræði. Því miður veit enginn hvað hann á að gera fyrir okkur nema að biðja.

Graham Linehan sem safnaði sögunum þakkaði öllum þeim hugrökku foreldrum sem deildu sögum sínum; raddir ykkar skipta máli og þú ert ekki einn.