Í stjórn Kennarafélags Reykjavíkur er kennari sem þekkir ekki líffræðilegu kynin, eða hún er ,,vókisti“

Rakel Linda Kristjánsdóttir kennari og stjórnarmaður í Kennarafélagi Reykjavíkur (KRF) opinberar vanþekkingu sína sem kennari á líffræði mannsins. Þessari sömu konu treysta foreldrar henni fyrir börnum sínum, að hún miðli þeim vísindalegri þekkingu og staðreyndum. Vonandi er hún skynsamari en svo að ræða fáfræðina í kennslustofunni. Hún skrifar grein sem ber heitið ,,Það er ekki nóg að vera klár stelpa/strákur/stálp.“ Hvað hún á við með ,,stálp“ má guð einn vita eða aðgerðasinnar. Eitt veit bloggari, það er ekkert slíkt til í líffræðinni, þar er talað um annað tveggja konu og karl, stúlku og dreng. Ekkert hvorugkyn, nema orðið barn, eða tvö kyn í einum líkama. Finnst ekki, hefur ekki gert og mun aldrei gera.

Rakel Linda, sem kennari, eltist við orðaforða trans-hugmyndafræðinnar. Hugmyndafræði ekki staðreyndir. Hún virðist setja trans skör hærra en almenna skynsemi. Ef ,,stálp“ er í huga Rakelar stúlka þá ætti hún bara að nota það orð. Líffræðin býður okkur ekki upp á annað. Ef Rakel eltist við hugsanir fólks og langanir gæti listinn orðið langur af alls konar orðleysu. 

Gefi bloggari sér að Rakel Linda sé að tala um stelpur sem ,,stálp“ þá hlýtur sá einstaklegur að hafa leg, eggjastokka og XX litninga, sem gerir kvenkynið að því sem það er. Því verður vandséð að kennari sem notar ekki orðið stúlka um slíkan einstakling gerir lítið úr orðinu kona/stúlka, kvenkyninu. Og að mati bloggara barni líka. Ekkert barn óskar að hafa viðurnefni, þeir fullorðnu hafa búið þetta til.

Noti Rakel Linda svona hugmyndafræðilegt orðatak í störfum sínum í grunnskóla má með sanni segja að það sé hluti af innrætingu í skólakerfinu, kenna börnum málgalla. Við þurfum að taka höndum saman og vekja athygli á þeim kennurum sem stunda innrætingu hinsegin málefna og orðaforða þeirra í leik- og grunnskólum.

Vil benda Rakel Lindu og öðrum kennurum sem falla fyrir orðaforða aðgerðasinnum að lesa þessa skýrslu, held að Rakel myndi læra mikið á því um hinsegin hugmyndafræðina og hvernig ber að meðhöndla börn sem líður illa í eigin skinni. Af fræðingum er talið að félagsleg umskipti eigi ekki að nota um börn.