Kona kærð fyrir vörslu barnakláms

Hvers vegna að skekkja raunveruleikann?

Þegar líffræðilegur karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, brýtur alvarlega af sér velur norska sjónvarpið að tala um geranda sem ,,unga konu.“ Þetta er ekki bara hagræðing á sannleikanum heldur líka svik gegn þolanda. Þolandi fær að vita að um konu var að ræða en í reynd var gerandinn karlmaður. Hvers vegnar á hugmyndafræði að vega meira en staðreyndir? Norskur almenningur á skilið sanna og nákvæma fréttamennsku, ekki útfærslu sem skekkir veruleikann. Þetta gæti allt eins átt við um íslenska fréttamennsku líka.

Því miður gerist þetta ekki bara í Noregi, finna má svona fréttir víða úr heiminum. Þegar svona nokkuð gerist heyrist lítið frá þeim samtökum sem segjast standa með konum og berjast fyrir réttindum kvenna. Í svona tilfellum skekkist tölfræðin konum í óhag þegar ofbeldisverk eru framin, en það er bara kannski allt í lagi af því örhópar samfélaga eiga rétt á því, að tölfræðin sé röng.

Raunverulegir baráttumenn kvenna líða þetta ekki og benda á rangfærsluna. Réttilega. Líffræðilegur karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, getur aldrei verið líffræðileg kona. Til þess vantar hann XX litningana og þeim verður ekki breytt. Þú berð þina karl- eða kvenlitninga frá vöggu til grafar.