Að vera kona- er ekki upplifun eða tilfinning

Það er beinhörð líffræðileg staðreynd. Blæðingar, ólétta, fæðing, breytingarskeiðið o.s.frv. sem gerir það að verkum að þetta er hluti af grunnstoðum kvennasamfélagsins.

Við viljum ekki útiloka neinn, við erum ekki blindar á þá staðreynd að aðrir hópar og minnihlutahópar glíma við áskoranir og vandamál. En við viljum fá að vera konur í líffræðilegum veruleika okkar. Og við viljum halda í réttindi okkar sem við höfum barist fyrir, sögu um kyn okkar og samfélag okkar sem fæddist í baráttunni fyrir því að fá að vera sjálfstæðar, frjálsar verur.

Það er ekki hatursfullt. Það er ekki útilokun. Það er sjálfsbjargarviðleitni.

Það er einmitt málið.

Þannig er það!

Svo mörg voru orð Line Appel.

Karin Joy bætti athugasemd við færslu Line: ,,Og svo þetta smáatriði, maður getur ekki sjálfur VALIÐ hvort maður er kona því það gerist sjálfkrafa þegar við fæðumst sem stúlka. Það gerist líka fyrir þá sem vilja vera drengur. Kyn ákvarðast rétt eftir frjóvgun og varir allt lífið burtséð frá hvað okkur finnst um það.“

Athugasemdir

[Sigurður Kristján Hjaltested, 16.6.2024 kl. 15:03]

Þetta er voðalega einfalt. Ef karlmaður upplifir sig sem konu í röngum líkama og

svo öfugt, þá þarf viðkomandi á sálfræðiaðstoð að halda en ekki hvatningu

til að halda áfram í geðveikinni.