Hyskinn Kristinn Guðnason blaðamaður Dv lifir á gúrkutímum fjölmiðla

ef marka má fréttaflutning hans í blaðinu. Kristinn Guðnason leggur ekki mikið á sig, að mínu mati, til að flytja gagnrýnar fréttir. Hann virðist ekki setja sig í spor rannsakanda og skoðar mál sem hann skrifar um. Hann virðist hallur að því sem ég kalla lélega blaðamennsku, afrita frá öðrum og líma á skjalið sitt.

Kristinn Guðnason blaðamanni finnst í lagi að fólk með typpi mæti í búningsklefa stúlkna og kvenna. Annað get ég ekki lesið út úr skrifum hans um trans-málaflokkinn. Hann ýjar að hatursorðræðu annarra ef þeir vilja ekki typpin inn í kvennaklefana. Hvað býr undir hjá blaðamanninum, af hverju er honum í mun að ungar stúlkur séu hrelldar með typpum ókunnugra á meðan þær afklæðast og eru naktar?

Hvað með að blaðamaðurinn færi í rannsóknarvinnu í kjölfar þessara skrifa. Hann er kannski lydda og því lætur hann ekki vaða.

Blaðamaður í gúrkutíð eins og Kristinn Guðnason hjá Dv ætti að taka sig taki, læra og fræðast. Ástæða til að skrifa alvöru fréttir í stað þeirra innhaldslausu. Á mig virkar hann eins og margir aðrir blaðamenn, værukær.

Þar sem ég hlusta og les þó nokkuð um transmálaflokkinn, úr ólíkum áttum, í þeim tilgangi að fræðast bendi ég Kristni Guðnasyni á fróðleik. Eftir áhorf, lestur og smá rannsóknarvinnu gæti Kristinn haft hæfni, færni og þekkingu til að skrifa alvörufréttir og eitthvað af viti um trans-málaflokkinn sem honum virðist umhugað um. Frá mínum bæjardyrum séð virðist honum hugleikið að skrifa bara á einn veg, með gaspri og góli annarra manna. Kannski breytist það nenni hann í rannsóknarvinnu.

Kristinn, gott efni, hér, hér, hér og hér. Mál til komið að hysja upp um sig.