Afnema á kynrænt sjálfræði

segir Ulf, sem er stjórnmálamaður í Danaveldi. Hann skrifaði færslu um það á mæðradaginn.

,,Ulf  vill afnema að menn geti skráð sig það kyn sem hugurinn segir til um. Líffræðilegu kyni er ekki hægt að breyta. Meira þurfi að liggja að baki áður en skráning geti farið fram að hans mati.“ Ég er sammála honum.

,,Einhverra hluta vegna virðast karlmenn sækja meira í að skrá sig sem konu en öfugt. Maður heyri allavega meira um það. Karlmenn sem keppa í íþróttum kvenna. Karlmenn sem vilja afplána í kvennafangelsi. Karlmenn sem vilja aðgang að búningsherbergjum kvenna. Réttindin kvenna er fótum troðin í nafni kynræns sjálfræðis.

Allt þetta fæst þegar menn mega stjórna kynskráningu sinni. Þarf ekki einu sinni sönnun á að þeir upplifi sig sem konur. Skráning er nóg. Svo eru hinir sem hafa þessa tilfinningu frá hjartanu, þeir karlmenn valda ekki vandanum.“

Mér var sagt frá karlmanni sem skilgreinir sig sem konu. Öll herlegheitin undir honum. Hann mætir í sund, fer í kvennaklefann, og horfir á skólastelpur þegar þær mæta í skólasund. Aðspurðir sögðu sundlaugarverðir ekkert geta gert, hann er ,,kona.“ Þetta er á Íslandi. Ætli Orri Páll þingmaður verði viðkvæmur stúlknanna vegna, eða karlsins? Hann sagði á Sprengisandi sig vera sérstaklega viðkvæman þegar þessi umræða bæri á góma. Stúlkurnar eða karlinn! Ég veit hvar minn hugur er, hjá stúlkunum.

Stúlkubörn, unglingsstúlkur og konur mega sætta sig við að karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, hafi aðgang að einkarýmum kvenna. Þökk sé þingmönnum. Ætli þeir hafi sé þetta fyrir! Stúlkur brotnar niður með áhorfi karla í kvennaklefa. Varla. Ætla þeir að taka á því. Varla. Láta þeir þetta fara fyrir brjóstið á sér. Varla. Þingkonur, hvar eru þið?

Vona að sveitarfélögin hafi tekið á slíkum málum og bannað fólki með typpi að mæta í kvennaklefa burtséð frá kynskráningu.

Í útlöndum eru íþróttir kvenna undir, klósettin í skólum, kvennafangelsin. Hvað ætli líði langur tími þar til við hér á landi fáum þessi verkefni í fangið. Varla mjög langur. Byrgjum brunninn áður en barnið dettur ofan í hann og afnemum persónulega kynræna skráningu.

Á Írlandi setti veitingamaður upp skilti fyrir framan kvennaklósettið að sá sem væri með typpi mætti ekki nota klósettið. Hann segist bera virðingu fyrir konum, hann á móður, konu, systur og dætur. Hann vill ekki að þær upplifi að karlmaður noti sama klósett og þær. Viðskiptin jukust til muna. Skyldu málin þróast í þessa átt hér á landi, maður veltir því fyrir sér.

Haraldur Erlendsson geðlæknir segir að gríðarlegt upplýsingaflóð og upplýsingaáreiti sé ein helsta ógn við geðheilsuna og þar með ein helsta áskorun samtímans. Því verður ekki neitað að margir sem telja sig hinsegin ströggla með geðheilsuna. Getur ekki verið að áreiti miðla sé m.a. ástæða þess að fólk telji sig ekki þrífast í eigin kyni, í stað þess að leita að rót vandans. Leita sálfræðimeðferðar. Oftar en ekki er um önnur andleg veikindi að stríða eins og ég hef bent á í pistlum mínum og vísað í heimildir.

Hér má lesa um íþróttaafrek ,,konu“ sem er karlmaður.

Hér má lesa um fangelsismál.

Orri Páll og fleiri af hans sauðahúsi ættu að hlusta á þetta. Menn hrópa án þess að hlusta á þann sem hrópað er á.

Eins og Binary segir: ,,Being a woman is not something you decide. You either are or you aren't one. No amount of makeup, dress wearing, or high heel walking will ever change that."