Boðorð trans Samtakanna 78

Boðorð lífsskoðunarfélagsins trans Samtaka 78 eru á margan hátt áhugaverð. Margir stjórnmálamenn hafa tekið þessi boðorð sér til fyrirmyndar m.a. Þorsteinn Einarsson framsóknarmaður og borgarfulltrúi sem hlýtur að svara Þórarni um hve mörg kynin eru en í viðtengdri frétt spyr hann Einar.

Boðorðin

Sannleikurinn um tvö kyn er hatursorðræða.

Hjólaðu í manninn ekki málefni.

Að menn meini annað en þeir segja.

Hafðu engin rök fyrir máli þínu.

Réttindin kvenna og stúlkna eru ekki eins rétthá og þeirra sem skilgreina sig trans.

Haltu fram að menn innleiði sannleikann um tvö kyn frá útlöndum.

Allir þeir sem segja sannleikann fremja hatursglæp, það fær maður á tilfinninguna þegar maður hlustar á umrætt fólk. Sér fólk í alvöru ekki í gegnum þennan rógburð. Þennan áróður.

Þessi lífsskoðun um að kynin séu mörg og að menn geti breytt líkama sínum á hvergi heima nema í sértrúarsöfnuði. Það getur enginn skipt líffræðilegum líkama sínum út, bara breytt honum.

Fátt er um svör þegar stórt er spurt. Þegar meðlimir lífsskoðunarfélagsins, og aðdáendur þeirra, eru spurðir hvað kynin séu mörg verður fátt um svör. En það má bara ekki segja sannleikann, þau eru tvö.

Hvernig breytir maður líkama konu í líkama karlmanns. Jú viðkomandi fær hormónalyf til að breyta ákveðinni starfsemi líkamans t.d. fá skeggvöxt, en karllíkami verður það aldrei. Síðan er tekið kjötstykki úr læri eða handlegg til að búa til ímyndað typpi. Að læknar taki að sér að limlesta líkama á þennan hátt er undarlegt. Samt sem áður fólk má skilgreina sig sem það vill, en forðumst falsfréttir.

Verra er að í námsbókinni Náttúrulega 3 er börnum sagt að sumir fari í kynskipti. Hafa kennarar menntun og þekkingu til að segja frá slíku? Hvaða afleiðingar læknisfræðileg inngrip hafi á líkama og sál. Segja kennarar að sjálfsvígshætta fólks sem hefur farið í ,,kynskipti“ sé hærri hjá þeim en öðrum og að það sé margt hættulegt við kynskipti. Efast. Börn eru látin halda að inngripin séu eins og kaupa nammi í sælgætisbúð.

 

Þingmaður í heita sætinu: „Hvað eru mörg kyn?“

Félagsleg umskipti getur skapað börnum hættu

Vegna umræðu Snorra og Þorbjargar um kynin tvö og transhugmyndafræðina er nauðsynlegt að rifja upp staðreyndir.

Samfélagssmit er staðreynd þegar transhugmyndafræðin er annars vegar, menn geta ekki neitað fyrir það.  Víða hafa er bent á þá miklu aukningu stúlkna sem allt í einu segja sig stráka, eða kynlausa. Fagfólk m.a. norsku læknarnir tala um það og lýsa áhyggjum sínum. Á slíkt ber að hlusta, ekki bara í Noregi heldur á Íslandi líka.

Í Cass skýrslunni kemur fram að jafnvel félagsleg umskipti (t.d. að breyta nöfnum og fornöfnum) sé ekki hlutlaus athöfn og geti stuðlað að langtíma afleiðingum fyrir börn bæði sálrænum og þroskalegum. Skýrslan mælir með varfærinni, gagnreyndri nálgun á kynbundinni vanlíðan hjá börnum, sem miðast við vernd og klínískt eftirlit frekar en staðfestingu eins og tákn gera, s.s. fáninn.

Það er ekki að ástæðulausu að foreldrar á Akureyri hafi áhyggjur. Bærinn er undirlagður af áróðurstáknum og eru stofnanir bæjarins hvað verstar.

Endurheimta kynin

Skýrsla SÞ staðfestir hversu brýnt þar er að endurheimta mikilvægi kyns til að skilja umfang ofbeldis gegn konum.

Að viðurkenna líffræðilegt kyn er EKKI það sama og „hatur“ eða að neita tilvist einhvers, eins og trans-aðgerðasinnar halda oft fram. Þvert á móti er það alger nauðsyn fyrir markvissar og árangursríkar aðgerðir til að fyrirbyggja ofbeldi gegn konum.

Konur eiga að hafa rétt til að tala um kyn og eigin reynslu án þess að eiga yfir höfði sér refsingu eða önnur viðurlög. Það er mikilvægt að muna, til þess að vera kvengervill þarf að vera með XY-litninga og þar af leiðandi karlmaður.