Kvenréttindafélag Íslands er hitt trans félagið á Íslandi

Það er synd og skömm að sjá Kvenréttindafélag Íslands fara í hundana. Þær og þeir (kvengervlar eru í félaginu) hafa gleymt baráttumálum kvenna til að þóknast trans hugmyndafræðinni.

Í reynd má segja að trans aðgerðasinnar hafi yfirtekið félag sem byggði á réttindabaráttu kvenna.

Kvenréttindafélagið er gott dæmi um það sem Reem Alsalem, sérstakur erindreki um ofbeldi gegn konum og stúlkum, bendir á þegar hún ræðir um ofbeldi gagnvart konum og börnum.

Kvenréttindafélagið berst nú sem önnur trans hreyfing á Íslandi og fær til þess fé úr opinberum sjóðum. Skömm að almenningur sé látinn greiða fyrir áróður trans málefna félagsins. Það þarf ekki annað en hlusta á forsvarsmenn félagsins og kíkja á snjáldursíðu þeirra.

Sérfræðingur Sameinuðu þjóðanna, Reem Alsalem, bendir réttilega á, í nýútkominni skýrslu, að árétta beri mikilvægi kyns í lýsingu á ofbeldi gegn konum og stúlkum. Það verður að endurreisa mikilvægi kyns og reynslu af mismunun og ofbeldi til að koma í veg fyrir og bregðast við vaxandi ofbeldi gegn konum og stúlkum á alþjóðavísu segir hún.

Þessi orð eru ekki sögð út í bláinn. Víða um heim þykjast karlar konur til að komast inn í kvennafangelsi. Nýlegt dæmi í Noregi sýnir hve mikilvægt er að kynin (kk eða kvk) séu rétt. Tveir karlmenn NAUÐGUÐU 13 ára stúlku, þeir skilgreina sig sem konur og vilja láta tala um sig sem konur. Þeir vilja afplána í kvennafangelsi.

Að sjálfsögðu skekur málið samfélagið í Noregi, hver vill tvo nauðgara inn í kvennafangelsi? Hver vill láta skrá glæpinn á konur? Trans hreyfingar hafa talað fyrir því að það sé í góðu lagi, er það svo? Rökin eru að karlar eru konur ef þeir segjast vera það.

Finnst konum, líka þeim sem eru í Kvenréttindafélagi Íslands, í lagi að nauðgarar afpláni í kvennafangelsi og að brotin séu skráð á konur?

Verðum að halda í sannleikann

Reem Alsalem heldur áfram; að viðurkenna ekki þessa hlutlægu staðreynd um kynin hefur dregið úr sameiginlegri getu okkar til að lýsa og skilja ofbeldi karla gegn konum og stúlkum og til að bregðast við því á áhrifaríkan hátt. Maður hefði haldið að Kvenréttindafélagi Íslands væri umhugað um konur og börn. Efast!

Skýrsla hennar varpar ljósi á hvernig rof á kynbundnu tungumáli, og samruni kyns og kynvitundar, hefur leitt til gallaðra gagna, ófullnægjandi þjónustu við kvenkyns fórnarlömb ofbeldis og almennt veikari vernd fyrir konur og stúlkur, þar á meðal lesbíur og stúlkur sem upplifa ónot í eigin líkama.

Kvenréttindafélag Íslands hefur verið þátttakandi í að afmá orð kvenna og gerst trans aðgerðasinnar til að koma konum og kvennaorðum á kné. Notuð eru tilbúin orð trans hreyfinga sem hafa í sjálfu sér enga merkingu, allt í þeirri vegferð að koma kvennaorðum burt til að mæta því rugli sem heitir ,,kynjaleysi“.

Hefði maður ekki haldið að Kvenréttindafélag Íslands stæði á torgum og strætum og berðust fyrir konur og kvennaorðum líkt og hefur verið víða annars staðar í heiminum.

Nei þetta félag er orðið hinn trans félagsskapurinn.