Hvað á þetta sameiginlegt?

Þýskaland: Á valdatíma Adolfs Hitler (1933-1945) var hakakrossfáni þjóðernissósíalista lögboðinn á öllum opinberum byggingum. Þetta var liður í viðleitni stjórnarinnar til að skapa sameinaða hugmyndafræðilega sjálfsmynd og efla gildi þjóðernisfélagshyggju.

Sovétríkin: Í Sovétríkjunum (1922-1991) var skylt að flagga rauða fánanum með hamri og sigð á opinberum byggingum og við opinberar athafnir. Þetta tákn táknaði kommúnisma og yfirburði verkalýðsins.

Ítalía: Á tímum fasistastjórnar Benito Mussolini (1922-1943) var skylda að nota fasistatáknið, sem innihélt fasisma, á fána og aðrar opinberar sýningar. Þessu var ætlað að styrkja hugmyndafræðileg tök stjórnarinnar á íbúum.

Kína: Í Alþýðulýðveldinu, sérstaklega á tímum menningarbyltingarinnar (1966-1976) sem Mao Zedong átti frumkvæði að, tíðkaðist að nota rauða fána og borða með tilvitnunum og myndum Maós. Þetta var liður í baráttunni fyrir kommúnískri hugmyndafræði Maós.

Norður-Kórea: Í dag er notkun þjóðlegra og hugmyndafræðilegra tákna enn skylda í Norður-Kóreu. Fáni Alþýðulýðveldisins Kóreu, ásamt myndum af Kim fjölskyldunni og öðrum kommúnistatáknum, er alls staðar nálægur í almenningsrými.

Í Noregi, eins og hér á landi, hafa menn rumskað og áttað sig á yfirgengilegum áróðri trans hreyfinga. Með flöggun trans fána við opinberar byggingar, m.a. leik- og grunnskóla, skal hugmyndafræðinni troðið í landann. Kirkjur hafa ekki látið sitt eftir liggja, a.m.k. ekki hér á landi og í sumum kirkjum er ekki hægt að ganga í kirkjuna nema ganga yfir áróðurinn, málaðan á gagnstétt eða tröppur.

Marianne Brattgjerd er meðlimur í foreldrafélaginu í Noregi sem vill ekki áróður hinsegin hreyfinganna inn í skólakerfið. Hér má lesa færsluna um fánana.

Undir færslunni hennar skrifar einn: ,,Þessi dæmi sýna til hvers áróður ríkisins leiðir, afnám tjáningarfrelsis.“