Dæmd kona...ógn við samfélagið!

Norðmenn dæmdu hana í fangelsi, 3 og hálft ár, fyrir að styðja og vinna með hryðjuverkasamtökum. Vera heimavinnandi húsmóðir fyrir hryðjuverkamenn. Skiptar skoðanir voru á norska þinginu hvort sækja ætti konuna en eitt af börnum hennar er veikt. Norskir þingmenn segja þeim dönsku að hafa löggjöfina í lagi svo hægt sé að dæma þessar konur, helst að sækja þær ekki. Vilji þær börnunum sínum það besta þá leyfa þær börnunum að fara frá búðunum sem þessar konur búa. Einn þingmaður norðmanna orðaði það svo: ,,Við eigum ekki að fórna mörgum fyrir einn." Þeir líta á þessar konur sem ógn við samfélagið. Ekki bara Norðmenn heldur allar þjóðir sem eiga landa í búðunum. Þær eru í engu skárri en karlarnir.

 

,, Den norske tingret har med den her dom slået fast, at dét at føde børn og passe hjemmet i Islamisk Stat, er at deltage aktivt i en terrororganisation."

 

Hér má lesa fréttina frá DR!

Fljótt skipast veður í lofti

Fallegt. Ferlegt. Kjánalegt. Kæra er ekki sama og sekt. Kært er til að finna út hvort einstaklingur sé sekur. Mál Sölva er dæmi um þær öfgar sem eru í samfélaginu. Jónas Sigurðsson hefur sýnt þær báðar. Trúa og ekki trúa.

Réttarkerfið mun taka á málinu. Þjóðin þarf ekki að skipa sér í fylkingar, með eða móti. Dæma á alla ofbeldismenn, karla og konur. Allir aðilar málsins hafa sína sögu að segja. Dómstólar munu finna út hvort sekt eða sakleysi sannist. Dómstóll götunnar hefur engar forsendur til að dæma í málum, hvorki máli Sölva né annarra.

Þegar ég hugsa til málsins þar sem 17 ára drengur er sýknaður af nauðgun 13 ára stúlku sem fór sjálfviljug með honum inn í tjald verð ég hálfdöpur. Þótti sannað að hann nauðgaði henni ekki þó hún 6 árum síðar fann þörf hjá sér til að kæra hann. Stúlkan hafði ekki fyrir því að segja honum að hún væri 13 ára og þannig koma í veg fyrir mök. Hér er um tvö börn að ræða. MeToo konur vilja nota þetta dæmi um mann sem sleppur við nauðgunardóm. Þeim virðist sama hvort fólk sé dæmt saklaust.

Hef rætt það áður og ítreka enn. Mörgum stúlkum liggur svo á að verða fullorðnar að þær haga sér og klæða sig sem slíkar barnungar. Verðum að grípa til forvarna á því sviði. Foreldrar hafa þar mest að segja.

 

„Ég gerðist skólabókardæmi um meðvirkni“