Þrjár löggur á eitt barn

Barnið sem strauk að heiman, því mamman neitar að flytja lögheimili þess, hitt þrjá lögreglumenn, af báðum kynjum, þegar það steig út úr strætó í Borgarnesi. Lögreglumennirnir voru kurteisir og spurðu hvort barnið ætlaði langt. Nei, bara fyrir hornið var svarið. Í því koma pabbi barnsins.

Velti fyrir mér hvort það sé ekki heldur vel í lagt að senda þrjá lögreglumenn til að hitta barn. Tveir hefðu geta beðið í bílnum á meðan einn talaði við það. Nema þeir hafi átt von á óeirðum!

Sveitarfélag pabbans sýndi miskunn, ekki gerir móðir það. Leyfir barninu að vera í skóla þar til lausn finnst. Lausnin er að móðir flytji lögheimilið eins og barnið vill. Fjárhagslegur ávinningur kemur í veg fyrir það. Kerfið okkar er stórgallað þó svo barnamálaráðherra þykist hafa lagað það til hins betra.

Barnið tekur þetta með í reynslubankann, þegar mamma sendi lögguna á sig. 

Þessi súpa öll eru nú kölluð á Íslandi ,,kynjafræði,“

Kynjamyndir í skólastarfi 1

Árið 2005 sameinuðust helstu kvenfrelsunarfræðingar æðri menntastofnana á Íslandi, þ.e. Háskóla Íslands og Kennaraháskóla Íslands, í því sameinaða átaki að skrifa bók um kvenfrelsun og menntun. Um er að ræða ritgerðasafn. Ritstýrur þess eru: Arna H. Jónsdóttir, Steinunn Helga Lárusdóttir og Þórdís Þórðardóttir. Bókin er gefin út af Rannsóknarstofnun Kennaraháskóla Íslands. Bókarhöfundar eru átta og starfa við Kennaraháskóla Íslands og Háskóla Íslands.

Ritgerðir eru þessar: Femínismi og kvennahreyfingar; Hvers vegna á kynjafræði erindi í kennaramenntun; Kynbundin sýn á grunnskólakennarastarfið; Konur og kennsla; Þau kunna mannganginn; Kynjamunur á starfsáhuga; Fagþróun leikskólakennara; Er grunnskólinn kvenlæg stofnun; „Ég veit alveg fullt af hlutum …“ Hin kynjaða greindarorðræða og birtingarmyndir hennar meðal unglinga í bekkjardeild; Karlar í útrýmingarhættu? Um stöðu kvenna og karla í framhaldsskólum og háskólum; Leiðtogar og lífsgildi.

„Bókin Kynjamyndir í skólastarfi er ætluð nemendum og kennurum á ýmsum skólastigum en ætti að nýtast öllum þeim sem áhuga hafa á efninu. Í bókinni sameina tvær kynslóðir kvenna við tvo elstu háskóla landsins krafta sína. … Allar hafa þær með einum eða öðrum hætti látið jafnréttismál til sín taka með erindum, fræðastörfum og kennslu.“ … „Það er von höfunda að bókin verði skólafólki og öðrum sem áhuga hafa á jafnréttismálum til gagns. Vonandi verður hún jafnframt lóð á vogarskálar jafnréttis í íslensku samfélagi.“

Orðskýringar höfunda eru gagnlegar. Þeir eiga lof skilið: „Femínismi er oft skilgreindur sem kvenfrelsisstefna sem berst fyrir pólitískum, efnahagslegum og félagslegum jöfnuði kynjanna Til eru margir femínismar og femínismi getur m.a. verið baráttuhreyfing, lífsskoðun, fræðasvið, kenning, þekkingarfræði og pólitík. Í tímans rás hafa baráttumál og áherslur verið misjöfn [misjafnar vildu höfundar líklega sagt hafa]. Saga femínismans er yfirleitt talin hefjast um miðja 19. öld.“ (Enskt málfar er höfundum fjötur um fót eins og víðar má sjá; stefna getur ekki barist fyrir nokkrum hluti. Hún er baráttutæki, en ekki gerandi. En látum það liggja milli hluta.) Höfundar hefðu má bæta því við, að kvenfrelsun sé þrungin allra handa mótsögnum á nær öllum sviðum. Trúin á undirskipun kvenna, kúgun af karla hálfu og fólsku þeirra, er oft og tíðum það einasta, sem þeir í raun og sannleika geta sameinast um.

„Kyngervi er samheiti yfir félagslegt kyn en er yngra í málinu (e. gender). Hugtakið vísar til þess hvernig kynin læra viðeigandi hegðun í gegnum félagslega mótun og menningu.“ Þetta orðskrípi varð til við þýðingu á kafla úr verki norður-ameríska heimspekingsins og kvenfrelsarans, Judith Pamela Butler (f. 1956), einhverrar skærustu stjörnu kvenfrelsunarfræðimanna, sem lagt hafa átrúnað á þá kennisetningu, að eiginlega sé kyn ekki til frá náttúrunnar hendi, heldur smíðað í samfélagsspjalli. (Því má við bæta, að Judith þessi er annáluð fyrir að skrifa torskiljanlegan texta.)

Ofangreind bábilja er eins og rauður þráður í umsögn ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur með frumvarpi um „kynrænt sjálfræði.“ „Gender“ á ensku er samheiti „sex,“ sem á íslensku merkir kyn eða kynferði og hefur því ekkert sérstaklega með „félagslegt“ kyn að gera. (Alþingi hefur reyndar bætt við einu orðskrípi í viðbót: kynverund.) Kvenfrelsunarfræðimenn hafa notað þennan tilbúna orðgeðklofa, þ.e. kyn og kyngervi (sex og gender) til að rugla fólk í ríminu og kallar sig kynjafræðinga. Næsta orðskýring höfunda er lýsandi í þessu sambandi:

„Kynjafræði er fjölbreytt, sjálfstætt fræðasvið þar sem femínísku sjónarhorni er beitt til þess að skoða kynferði og stöðu kynjanna í ólíkum samfélögum og menningarsvæðum. Kynjafræði er arftaki hugtaksins kvennafræði og er merking þess mun víðari.“ Þetta er eins og að framan er ýjað að, hluti sannleikans. Kvennafræði eða „woman studies“ fékk byr undir báða vængi á níunda áratugi síðustu aldar, samtímis því, að kynfræði (e. sexology, d. sexologi, fr. sexologie, þ. sexologie) var tekin eins konar hernámi af fræðilegri kvenfrelsun eða „feminism.“ Þessi súpa öll eru nú kölluð á Íslandi „kynjafræði,“ „gender studies“ eða „feminist studies“ við háskóla í enskumælandi löndum. Þó virðist vera boðið upp á nám í kynfræði við HÍ. Tveir kennarar eru þar tilgreindir, annar hjúkrunar- og kynheilsufræðingur (eða svo virðist mér vera) og hinn guðfræðingur. (Samkvæmt fyrirliggjandi upplýsingum er erfitt að henda nákvæmlega reiður á þessu námi.)

Kynfræði er fræðigrein, sem átti upptök sín í mannfræði um miðja nítjándu öldina. Hún varð snemma þverfagleg. Kynfræðingar sækja þekkingu sína í sögu, samfélagsfræði ýmis konar, lífeðlisfræði, líffræði, sálgreiningu og læknisfræði. Undirsvið kynfræði eru t.d. uppeldiskynfræði og sjúkrakynfræði/klínísk kynfræði. Kynfræðin tekur til allra þátta mannlífsins, er kyn snertir. Margir kannast líklega við norður-ameríska dýrafræðinginn, Alfred C. Kinsey (1894-1956), sem lagði grunninn af lífeðlislegri kynfræði, sem nýst hefur vel í klínískri kynfræði.

Kynfræðingar, sem bjóða fólki kynlífsráðgjöf eða kynlífslækningu koma yfirleitt og hefðbundið úr röðum sálfræðinga og lækna. Rannsóknir í greininni hafa yfirleitt verið stundaðar af fyrrnefndum hópum, ásamt erfða-, dýra- og lífeðlisfræðingum.

 

Arnar Sverrisson skrifaði pistilinn á snáldursíðu sína 8. janúar 2021.

Eldmóður barns

Sú staðreynd að barn þurfi að berjast fyrir breyttu lögheimili er þyngra en tárum taki. Ekki laust við að orðspekin ,,Eldmóður er driffjöður lífsins. Án hans getur þú ekkert gert en með honum eru þér allir vegir færir“, hafi komið upp í huga minn þegar ég heyrði um baráttu barnsins. Barnið vill búa hjá föður en móðir neitar að flytja lögheimilið vegna fjármagnsins sem hún fær með barninu. Kerfið hefur hingað til setið hjá. Hvers eiga börn að gjalda?

Barnavernd hefur tekið málið undir sinn verndarvæng, þó fyrr hefði verið. Hvernig málinu lyktar verður fróðlegt að fylgjast með. Margir spá að ekkert gerist því starfsmenn barnaverndarmála hér á landi séu svo hliðholl mæðrum að barn getur ekki treyst á að starfsmennirnir vinni faglega. Slæmt til afspurnar.

Barnavernd á að ganga í málið þegar barn strýkur!

Forsjárdeilur fara illa með börn. Yfirvöld eru á stundum sein til verka. Kerfið er of seinlegt. Börn hljóta skaða af. Barn sem þjáist af áhyggjum, kvíða og jafnvel þunglyndi hefur beðið tjón vegna forsjárdeilu. Kerfið notar oft barn sem tilraunadýr í þágu fullorðinna. Barn er notað sem fórnarkostnaður fyrir fullorðinn.

Þegar kallað er á lögreglu vegna barns sem strýkur að heiman ber þeim að tilkynna málið til barnaverndarnefndar. Móðir barnsins sem strauk, sem ég hef sagt frá, opnaði barnaverndarmál á sjálfa sig. Ekki vanþörf á.

Barn sem strýkur frá lögheimili sínu tjáir sig með skýrum hætti. Ekkert réttlætir að halda lögheimili þar sem barn vill ekki búa. Þegar barn sem berst fyrir breyttu lögheimili strýkur má vænta að tekið verði á málinu. Eðli málsins samkvæmt tekur við vinna með barnaverndarnefnd og fólki sem á að hafa vit fyrir foreldri. Barnaverndarnefnd getur vistað barn utan heimilis. Fólk sem á að hugsa um hag barns tekur vonandi af skarið.

Tímabært að fagfólk láti hendur standa fram úr ermum og fari eftir því sem barnið vill. Verður það gert? Fróðlegt að fylgjast með.

Blessað barnið, mjög hugað, er neytt til að taka málið í eigin hendur. Móðir og kerfið hefur brugðist því.

Löggu sigað á barn, í stað flutnings á lögheimili

Barn sem fær ekki lögheimili sitt flutt til föður stakk af. Barninu var neitað um að fara til baka eftir áramótafrí hjá móður, hefur verið hjá föður s.l. fimm mánuði. Lögheimilið er hjá móður. Barnið sá enga aðra leið en að stinga af. Barnið stakk af til að komast á stað sem því líður vel og vill vera á. Móðir neitar lögheimilisflutningi því tekjumissir er yfirvofandi verði það gert.

Barnið var í sambandi við föður sinn daginn sem það stakk af. Faðir lætur móður vita að barnið hafi tekið strætó og sé á leið til sín. Vildi ekki að móðir hefði áhyggjur þegar barnið skilaði sér ekki heim eftir veru hjá vini.

Þegar í Borgarnes kom beið löggan eftir barninu, að beiðni móður. Barnið sá við móður sinni og hafði beðið föður sinn að koma þangað og sækja sig. Löggan gat ekkert aðhafst þvi faðir barnsins var á staðnum. Barnið sá við móður sinni. Barnið berst fyrir lögheimilisflutningi. Barnið vill halda áfram að búa hjá föður eins og það hefur gert s.l. fimm mánuði, í öðru sveitarfélagi. Ganga í skóla þar. Barnið komst í skjól að þessu sinni. Spurning hve lengi.

Móðir neitar að færa lögheimili barns sem vill ekki búa hjá henni

Nýr vinkill í forsjármáli. Barn vill búa hjá föður sínum, sem býr ekki í sama bæjarfélagi og móðir sem er lögheimilisforeldrið. Barnið hefur verið hjá föður sínum frá því í haust og gengur í skóla þar. Barninu líður vel og vill ekki breytingar. Nú vill sveitarfélagið sem faðirinn býr í fá greiðslu með barninu vegna skólagöngu þess. Sveitarfélagið sem móðir býr í neitar. Móðir neitar að færa lögheimili barnsins, þrátt fyrir skýran vilja þess um hvar það vill búa. Móðir er einráð. Faðir sér um barnið og borgar meðlag og hefur gert í nær hálft ár. Ástæða neitunarinnar er að móðir hagnast fjárhagslega á lögheimilinu. Tekjur dragast saman ef hún lætur undan vilja barnsins.

Nú styttist í að barninu verði úthýst úr grunnskóla vegna afstöðu móðurinnar. Kerfið gerir ekkert. Allt sem fer inn í kerfið varðandi barn tekur heila eilífð. Barnaverndarnefnd gæti tekið af skarið en gerir það ekki. Spurning af hverju! Kannski þokast eittvað í málinu þegar barnið fær ekki að stunda lögboðið nám í grunnskóla vegna afstöðu móður.

Bjarni fær skilaboð

Sveinn Hjörtur Guðfinnsson skrifar: Þetta telst vera fyrsti pólitíski pistill minn í tæp tvö ár. Mér blöskrar og ég er búinn að fá nóg af því hvernig þessi maður hagar sér í íslensku samfélagi, stjórnmálum og með vald landsins.

"Opið bréf til Bjarna Benediktssonar ráðherra

 

Sæll Bjarni,

Nú er jólahátíðin að baki og árið senn á enda. Fréttin um 50 manna partýið sem þú sóttir ásamt konu þinni, var nöturlegt innlegg í sjálfan aðfangadaginn. Kvöldið áður þurfti lögreglan að vísa ykkur hjónum og öðrum gestum í burtu sem brotið höfðu sóttvarnarreglur sem ákveðnar eru m.a. af þér sem hluta af ríkisstjórn Íslands.

Þann 25. september s.l. varstu harður á því að við, fólkið í landinu, verðum að átta okkur á því að við séum í sama bátnum.

Nú ætla ég að fara með þig aftur um nokkra mánuði og byrja á því að staldra við síðasta vor.

Þann 15. apríl s.l. lést móðir mín. Hún var á hjúkrunarheimili. Þegar Covid kom upp þá dó eitthvað innra með henni. Vonleysi og söknuður við að geta ekki hitt börnin sín og aðra ættingja og vini, varð henni þungbært. Algjör einangrun og einsemd blasti við. Við urðum að fylgja sóttvarnarreglum. Þennan umrædda dag vorum við börnin hennar kölluð til að kveðja hana. Við vorum með hanska, grímur, og máttum sem minnst vera nálægt henni. Helst áttum við að vera sem fæst inni hjá henni. Þetta var ömurlegt og sárt að reyna að útskýra fyrir mömmu hvers vegna við ættum að bera grímur og hanska, hvers vegna við mættum helst ekki snerta hana, og hvers vegna allt væri svo kalt og ópersónulegt. Mamma var vön að kyssa okkur bless og taka utan um okkur. Um nóttina lést mamma!

Við jarðaförina urðum við að sætta okkur að við athöfnina mættu ekki fleiri en 20 manns vera.

Ég kvaddi ástvini á árinu og vegna takmarkana og reglna var ekki hægt að kveðja með viðeigandi hætti. Jafnvel ekki hægt að fylgja viðkomandi í jarðaförinni. Það eru ótal aðilar sem hafa upplifað þessa upplifun og hún er erfið og sorgleg.

Vinur minn rekur veitingastað. Síðan sóttvarnarreglurnar voru settar á er hann í alvarlegri stöðu með rekstur sinn og lokaði honum á tímabili. Fjárhagslegt tap hans er mikið og honum er bara sagt að við séum í þessu saman!

Ég hef skemmt á aðfangadag fyrir ákveðin félagasamtök sem byggja á kristilegum grunni. Til þess að jólasveinninn mætti koma og skemmta börnunum þessi jól og á aðfangadag, þurfti ég að fara í Covid próf á Þorláksmessu að beiðni Landlæknis. Þar til niðurstaða kæmi um Covid eða ekki og tillit til verkefnisins þá þurfti ég að halda mig frá fólki þar til skemmtunin fór fram daginn eftir. Það var á sama tíma og þú varst í 50 manna partýinu.

Að morgni aðfangadags er aðstoðarmannaliði þínu ljóst að það verði að senda út "tilkynningu" að umræddur ráðherra í partýinu hafi verið þú. Þú áttir víst ekki að hafa áttað þig á stöðunni og fjölda fólksins sem var þarna saman komin. Að þú fattir ekki þegar fjöldin er komin yfir 10 manns er afar ótrúverðugt. Þú vissir vel um stöðuna og vegna athugasemdar í dagbók lögreglunnar og umræðu á internetinu var sett fram "afsökunarbeiðni" frá þér - áður en blaðamenn kæmu fram með frétt um hvaða ráðherra hafi brotið sóttvarnarreglur. Sorglegt er að nú á að skammast í lögreglunni fyrir bókun sína í dagbók hennar.

Þann 21. ágúst s.l. ákvað Land­búnaðarráðherra Írlands að segja af sér eftir að hafa brotið leiðbeinandi sóttvarnareglur stjórnvalda með því að taka þátt í kvöldverði golfsambands þingsins. Sá ráðherra axlaði ábyrgð.

Það er ljóst að þú braust sóttvarnarlög og þér var jafnframt ljóst hver staðan var. Ef ekki væri fyrir árverkni lögreglunnar að hafa stöðvað þetta partý, hefði enginn komist að þessu. Þú hefðir varla farið að tala um það á aðfangadegi á Facebook síðu þinni?

Sóttvarnarreglur stjórnvalda hafa sett mörg fyrirtæki í þrot og víða er staðan mjög erfið vegna harðra reglna, sem þú m.a. virðir ekki. Nemendur framhaldsskóla hafa lagt á sig gríðarlega vinnu og sumir misst af félagslegu mikilvægi í þroska og því að vera í framhaldsskóla. Allt samfélagið leggur sig fram og "hlýðir Víði" - nema þú!

Þér er ekki stætt að komast upp með að brjóta lög. Þú ert ráðherra og berð mikla ábyrgð. Þú ættir að sýna fordæmi og axla þessa ábyrgð og segja af þér strax. Annað er algjörlega siðlaust. Það er svipað og að aka undir áhrifum áfengis, vera tekin af lögreglu og skrifa svo á Facebook "Ég biðst afsökunar" og fá enga sekt og aka í burtu aftur drukkinn því siðleysið ræður og hrokinn!

Það versta er að þú virðist ekki einu sinni kunna að skammast þín..."