Valdamiklir aðgerðasinnar krefjast að valið kyn sé líffræðilega kyninu æðra

Hvað segir þú við þessari tillögu? Ekki þarf að skrá kyn nýfæddra barna á fæðingarvottorð. Skilaboðin eru skína í gegn: barnið sjálft mun vita best eftir nokkur ár.

Hvað segir þú við að bara foreldrar ákveði kynið á fæðingarvottorði barns ef kynið aðskilur sig frá skráðu kyni, t.d. mamma skráð sem pabbi

Hvað segir þú um þá staðreynd að einungis kyn foreldra sem þau ákveða sjálf er skráð á fæðingarvottorð barnsins ef það kyn er annað en það líffræðilega - til dæmis þarf móðirin að vera skráð sem faðir ef sjálfákvarðað kyn fæðandi móður er karlkyn.

Hvað segir þú að einhver sem skilgreinir sig sem hitt kynið hefur rétt á að breyta fæðingar- og skírnarvottorði.

Fyrir einhverja þykir það sjálfsagt, en flestum þykir það langsótt og jarðvegur fyrir villtan kynjarugling í lögum, leiðbeiningum og tölfræði.

Krafan kemur frá valdamiklum aðgerðasinnum en kröfulisti hópsins heitir ,,The yogyakarta principles.“

Hópurinn hefur sterka stöðu hjá Sameinuðu þjóðunum og helstu mannréttindasamtökum auk þess sem hann nýtur stuðnings LGBT-samtaka á öllum vígstöðvum. Saman hafa talsmennirnir náð árangri í að fá fleiri tillögur þýddar í lög og reglugerðir, sérstaklega í löndum eins og Kanada, Bretlandi og Bandaríkjunum.

Fyrir nokkrum árum þrýsti hópurinn helst á löggjöf um öryggi samkynhneigðra og jöfn lífsskilyrði. Hópurinn lagðist gegn umskurði stúlkna en nú er þrýstingurinn lagður í auknu mæli á Vesturlöndin að útrýma líffræðilegu kyni sem mikilvægu í kynbundnu samhengi, ekki síst kvenna.

Dorte bendir á færslu í greininni og segir ,,...eins og þú sérð hér að ofan, er orðið ,,konur" orðið hugtakið konur í öllum sínum fjölbreytileika. Hugtakið er ekki útskýrt, en getur aðeins endurspeglað þrýsting frá aðgerðarsinna. Samkvæmt hópnum eru karlar sem ,,skipta um kyn" konur í öllu samhengi, þar á meðal athvörf fyrir konur sem hafa mátt þola ofbeldi og misþyrmingar.“

Meðal þess sem hópurinn berst fyrir, en finna má langan lista í grein Dorte, er að fólk skal fá að taka þátt í íþróttum þess kyns sem það skilgreinir sig séu ekki rök gegn því (engin skýring á hver slík rök geta verið).

Hópurinn fer fram á að heilbrigðiskerfið og sjúkratryggingar láti fólki í té það sem til þarf til kynskipta, þar með hormóna, krosshormóna, skurðaðgerðir til að fjarlægja brjóst, typpi o.fl. Kerfið á líka að sjá til að gervi kynlíffærum. Fangar eigi rétt á sömu meðferð meðan þeir afplána.

Læt upptalninguna duga, áhugasamir geta seð færslu Lotte Ingerslev þar sem hún segir frá málinu og grein Dorte Toft.

Hér má finna áhugaverða grein sem Dorte vísar til í grein sinni, þessi er á ensku og hér er sú danska.

Félag einhverfra og fölsku vandamálin

,,Hver mun líða mest og lengst ef börnin fá ekki læknisfræðilega meðhöndlun” spyr Danska regnbogaráðið.

Samkvæmt formanni einhverfusamtakana í Danaveldi er erfitt að meta hvort betra sé að meðhöndla of fá eða of mörg börn þegar kemur að kynskiptiaðgerðum: ,,það mun einhver gjalda alveg sama hvað maður velur” sagði hann í viðtalið við fjölmiðil. En reikningsdæmið gengur bara ekki upp.

Rökin að fórnarkostnaðurinn sé sami við að meðhöndla EKKI börn með lyfjum og að að gefa þeim lyf, halda ekki.

Skoðið vinsamlegast eftirfarandi:

1. Fórnarkostnaður við að gefa EKKI lyf vegna kynama áður en kynþroskaskeiðið lýkur, er sálrænt og varir í ákveðinn tíma þar til barnið hefur náð þroska og getur farið í meðferð, ef vandinn er til staðar eftir kynþroskann. Fórnarkostnaðinn á að meðhöndla á annan hátt þar til kynþroskanum er náð.
2. Fórnarkostnaðurinn við að meðhöndla börn með lyfjagjöfum vegna kynama er líkamlegur og óafturkræfur og veldur m.a. beinþynningu, auknar líkur á krabbameini, útlit sem samræmist ekki eigin kyni, vöntun eða vanskapnaður á kynfærum, brjóst vantar, vangeta til að fá fullnægingu og ófrjósemi.
3. Þessi fórnarkostnaður er fyrir lífstíð.

 

Það er á engan hátt sama áhætta fyrir börn að vera meðhöndluð eða ekki. Kostnaðurinn er mun meiri að meðhöndla börn læknisfræðilega vegna kynama.

Það ætti hver maður að skilja, líka formaður einhverfufélagsins sem á að passa betur upp á félagsmenn sína með því að setja sig inn í málin og nota einfalda rökfræði eins og að ofan greinir.

Hér má lesa frétt um málið.

Lotte Ingerslev skrifaði um málið á snjáldursíðu sinni fyrir nokkru.

Transaðgerðasinnar tala ekki fyrir okkur

segja einstaklingar sem glímt hafa við kynmisræmi og þeir geta ekki troðið skoðunum sínum á alla aðra. Ég lofa segir Maria Zähler í grein sem hún skrifaði 2021.

Ég er leið yfir að trans-aðgerðasinnar telji sig talsmenn fyrir alla með kynmisræmi og reyni að koma málunum á dagskrá.

Málefnin fela í sér afneitun á grunvallaratriðum. Nú síðast er það umræða um hvort karlmaður geti fætt barn. Þetta er svo leiðinleg og galin umræða að ég hefði aldrei, sjálfviljug, valið hana.

En þegar þröngur hópur fólk kemur fram með svona fullyrðingar og telur sig tala fyrir hópinn er ég neydd til að stíga fram.

Við getum ekki látið svona fullyrðingar óáreittar. Það er árið 2021 og rökræður um hvort karlmaður geti eignast barn er mikil afneitun á augljósum staðreyndum.

Trans-maður er líffræðileg kona, trans-kona er líffræðilegur karlmaður. Þú getur breytt útliti þínu, hægt á kynþroskanum, lifað og starfað eins og það kyn sem þú telur þig vera og fengið viðurkenningu á því. Litningunum getur þú ekki breytt.

Sum okkar gerum ekki kröfu á að samfélagið aðlagist örhóp. Sum okkar gangast ekki upp í fornöfnum og auglýsum það út um allt.

Lausleg þýðing er bloggara en þetta er brot úr greininni.

Lesa má greinina hér.

Víða berjast menn fyrir einkarýmum kvenna

en gengur misvel. Kona sem skrifaði um að trans-konur eigi ekkert erindi í kvennaathvörf fékk að vita frá yfirmanni sínum að hann hafi fengið bréf. Í því bréfi er hann hvattur til að reka hafa af því hún skrifaði þetta. Guð minn góður! Hvert eru samfélögin komin, spyr bara. Mynd af greininni er neðar.

Konur sem berjast fyrir konur, einkarýmum kvenna, s.s. búningsklefum, kvennaathvörfum, íþróttum og fangelsum eiga að missa starf sitt vegna trans-hugmyndafræðinnar. Þetta er svo galið að mér er óskiljanlegt að nokkur kona taki þátt í þessu.

Lovísa Arnardóttir blaðamaður á Visi.is hikar ekki við að flytja þóðinni falsfréttir

Ótrúlega vitlaus frétt birtist á Vísi.is um konu sem varð ófrísk, gekk með barn og fæddi undir fyrirsögninni, ég er pabbinn sem var óléttur. Nei Lovísa það er ekki hægt. Karlmaður verður ekki óléttur, gengur með barn eða fæðir. Að bera svona þvæla á borð fyrir þjóðina á að vera refsivert. Falsfréttir í sínum versta búning.

Mannréttindadómstóllinn hefur dæmt í málum sem er eins og þetta. Lesið hér. Lovísa ætti að kynna sér dóminn.

Það má vel vera að konan sem fæddi barnið skilgreini sig sem karlmann, ekkert að því. En sem skilgreindur karlmaður gengur hún ekki með eða elur barn. Hvað þá að vera með barn á brjósti.

Kona sem vill vera ófrísk, ganga með barn og fæða er kona, ekki karlmaður. Hefði viðkomandi ekki fæðst með kvennamanns líffæri og xx-litninga hefði þetta ekki gerst. Kona þarf að verða sér út um xy-litninga frá karlmanni til að úr verði barn.

Við hljótum að gera kröfu á að satt og rétt sé farið með þegar líffræðin og staðreyndir eru annars vegar. 

 

Skyldi blaðamaðurinn Kristinn Guðnason á Dv spyrja stjórnendur skóla

hvort börn foreldra sem vilja ekki trans-fræðslu á yngri stigum skóla og í leikskóla megi frávelja  fræðsluna? Held að blaðamaðurinn hafi ekki einurð til þess. Kannski þarf hann að hafa fyrir því og þá er betur heima setið en af stað farið.

Hefur Kristinn Guðnason velt vöngum yfir að kannski er ungt fólk og þeir sem eldri eru komnir með upp í kok af þeim áróðri sem dynur á því. Líka frá honum. Skörpustu hnífana í skúffunni þarf stundum að brýna. Horfðu hér Kristinn, þú fræðist.

Fólk þegir frekar en að segja vegna viðbragða fólks og blaðamanna eins og Kristins Guðnasonar. Höggin látin dynja á fólki fyrir skoðanir sem fela hvorki í sér fordóma eða hatur. Bara sannleik. Velti fyrir mér af hverju blaðamaðurinn þekki ekki sannleikann í trans- málaflokknum. Skyldi afbökun á sannleikanum vera honum mikilvægari en staðreyndir. Hallast að því.

Hópurinn Barátta XX-kvenna fyrir öryggi varð til af nauðsyn. Kristinn hefur ekki fjallað um réttindi kvenna sem hafa glatast eftir að lög um kynrænt sjálfræði varð að veruleika, heldur ekki í allri trans-umræðunni. Kristinn stundar einhliða fréttaflutning. Blaðamaðurinn ætti að kynna sér hvað þessar konur hafa að segja, gæti búið til áhugaverða frétt. Þá er Bleik brugðið.

Hér má hlusta á umræðu fréttamanns um sameiginlega klósettnotkun kynjanna sem mjög margar konur kæra sig ekki um Kristinn Guðnason.

Með því að hlusta á þetta gætir þú búið til alvöru frétt ekki síbylju.  

Blaðamaður Dv ætti að hlusta á þetta viðtal, áhugavert.

Einn snjáldurvinur minn sagði um síðasta innlegg vegna fréttamanns Dv, ,, Ég veit ekki hvort sé við hæfi að gera kröfur til DV og meintra blaðamanna þar á bæ.“ Oft ratast kjöftugum satt orð á munn!

Ég stilli kröfur mína í hóf gagnvart liðleskjum, eða gerir reyndar engar kröfur.

Hyskinn Kristinn Guðnason blaðamaður Dv lifir á gúrkutímum fjölmiðla

ef marka má fréttaflutning hans í blaðinu. Kristinn Guðnason leggur ekki mikið á sig, að mínu mati, til að flytja gagnrýnar fréttir. Hann virðist ekki setja sig í spor rannsakanda og skoðar mál sem hann skrifar um. Hann virðist hallur að því sem ég kalla lélega blaðamennsku, afrita frá öðrum og líma á skjalið sitt.

Kristinn Guðnason blaðamanni finnst í lagi að fólk með typpi mæti í búningsklefa stúlkna og kvenna. Annað get ég ekki lesið út úr skrifum hans um trans-málaflokkinn. Hann ýjar að hatursorðræðu annarra ef þeir vilja ekki typpin inn í kvennaklefana. Hvað býr undir hjá blaðamanninum, af hverju er honum í mun að ungar stúlkur séu hrelldar með typpum ókunnugra á meðan þær afklæðast og eru naktar?

Hvað með að blaðamaðurinn færi í rannsóknarvinnu í kjölfar þessara skrifa. Hann er kannski lydda og því lætur hann ekki vaða.

Blaðamaður í gúrkutíð eins og Kristinn Guðnason hjá Dv ætti að taka sig taki, læra og fræðast. Ástæða til að skrifa alvöru fréttir í stað þeirra innhaldslausu. Á mig virkar hann eins og margir aðrir blaðamenn, værukær.

Þar sem ég hlusta og les þó nokkuð um transmálaflokkinn, úr ólíkum áttum, í þeim tilgangi að fræðast bendi ég Kristni Guðnasyni á fróðleik. Eftir áhorf, lestur og smá rannsóknarvinnu gæti Kristinn haft hæfni, færni og þekkingu til að skrifa alvörufréttir og eitthvað af viti um trans-málaflokkinn sem honum virðist umhugað um. Frá mínum bæjardyrum séð virðist honum hugleikið að skrifa bara á einn veg, með gaspri og góli annarra manna. Kannski breytist það nenni hann í rannsóknarvinnu.

Kristinn, gott efni, hér, hér, hér og hér. Mál til komið að hysja upp um sig.

Hilda Jana Gísladóttir bæjarfulltrúi á Akureyri hefur farið mikinn

í umræðu um fordómafull skrif mín og er verulega upptekin af svokölluðu bakslagi hinsegin baráttunnar. Svo ekki sé minnst á hatursorðræðuna. Allt án rökstuðnings.

Hilda Jana talar ekki um hvaða bakslag er í gangi, aðrir gera það ekki heldur. Umræða um trans-málaflokkinn frá ólíkum hliðum er ekki bakslag. Að vera ósammála trans-hugmyndafræðinni eins og hún er lögð fram er ekki bakslag. Vitundarvakning foreldra og annarra er ekki bakslag. Mannréttindi hinsegin fólks er ekki í hættu, allavega hér á landi, og því ekki bakslag.

Merkilegt að fólk eins og Hilda Jana geti ekki rökstutt málflutning sinn þegar hún geysist fram með fullyrðingar.  

Nú hefur Hilda Jana Gísladóttir bæjarfulltrúi tök á að rökstyðja málflutning sinn.

Sendi henni eftirfarandi bréf og afrit á bæjarstjóra.

Sæl Hilda Jana.

Skrifa til þín sem bæjarfulltrúa.

Þú hefur farið mikinn í að saka mig um hatursorðræðu og fordóma gagnvart trans fólki. Hvergi hef ég séð þig rökstyðja málflutninginn.

Nú vil ég biðja þig að senda mér rökstuðning fyrir fullyrðingum þínum, vitna til hatursummæla, hvar þú finnur þau og hvað gerir þau að hatursorðræðu. 

Ég vil líka biðja þig að finna hvar ég í skrifum mínum sýni trans-fólki fordóma og á hvaða hátt það teljast fordómar.

Kveðja, Helga Dögg

 

Neita því ekki, býð spennt eftir svörunum. Hljóta að fylla 6-10 blaðsíður miðað við gasprið í henni.

Veit að ég ber ekki hatur til trans-fólks frekar en annars fólks, en ég samþykki ekki allt sem haldið er fram í trans-hugmyndafræðinni.

Ég samþykki ekki:

Að kynin séu fleiri en tvö.

Að barn sé fætt í röngum líkama.

Að heilbrigðisstarfsmenn og foreldrar geti sér til um kyn barns.

Að trans-konur með typpi fari inn í einkarými kvenna og stúlkna.

Að hægt sé að skipta um kyn, líffræðilega. XX og XY litningar verða alltaf til staðar.

Að hormóna- og krosshormónameðferðir séu án afleiðinga.

Að það sé eðlilegt að mikill fjöldi unglinga glími allt í einu við kynama.

Að fjarlægja eigi orðin kona, karl, stelpa og strákur út úr tungumálinu.

Ég samþykki:

Að félagslegt kyn geti verið alls konar.Tilfinning og hugsun fólks.

Að börn sem glíma við kynama eigi að fá góða sálfræðiráðgjöf, hlutlausa.

Að börn sem glíma við kynama eiga oft við önnur andlega veikindi að stríða.

Að börn sem glíma við kynama eigi sama rétt og önnur börn.

Að börn sem glíma við kynama fái sömu umönnun, gagnreynda, og öll önnur börn.

Að börn megi vera alls konar, það þarf ekki að ýta þeim inn í kynhlutverk.

Leyfi lýðnum að fylgjast með þegar bæjarfulltrúinn svarar.

Lötu blaðamennirnir ættu kannski að kíkja á þetta líka. 

Kristinn Guðnson blaðamaður á Dv hefur engar fréttir að segja

Þegar blaðamenn vita ekki hvað skal skrifa um velta þeir sér upp úr gömlum fréttum og reyna að krydda þær með samsæriskenningu. Þetta má sjá hjá blaðamanni Dv, Kristni Guðnasyni. Hann telur sig færa þjóðinni fréttir þegar hann segir mig sakaða um hatursorðræðu. Það vill þannig til að enginn hefur getað bent á meinta hatursorðræðu né fordóma í skrifum mínum. Hins vegar er fullt af fólki sem hrópar án ástæðu og hann tekur undir.

Kristinn Guðnason blaðamaður á Dv leggur ekki á sig að lesa bloggið mitt til að finna hatursorðræðu og fordóma til að rökstyðja mál sitt heldur apar hann upp frétt eftir öðrum og reynir að skreyta hana. Þetta heitir að höggva í sama knérunn. Löngu orðið þreytt.

Ég segi nú bara ef blaðamenn hafa ekkert um merkilegra að skrifa þá er varla þörf fyrir þá.

Þröngsýni og leti hrjáir blaðamenn nútímans. Afrita og líma virðist vera aðalstarf þeirra og apa upp gaspur og ósannindi. En launin koma eflaust í launaumslagið þrátt fyrir gúrkutíð.

Það má segja að Kristinn Guðnason sé orðið aðhlátursefni í fréttaflutningi sínum um trans-málaflokkinn.

Til að spara Kristni leit á blogginu mínu þá vísa ég honum á eftirfarandi krækjur sem hann ætti að lesa og fræðast um á hverju skoðanir mínar á trans-hugmyndafræðinni eru byggðar. Öðrum sem saka mig um það sama er velkomið að lesa sér til.

Hér er blaðamaður sem hefur skoðað málið. Legg til að Kristinn taka hana sér til fyrirmyndar í einhverju letikastinu framan við tölvuna í leiknum sem margir blaðamenn leika, afrita/líma.

Hér er átakanlegur þáttur um hormónalyfjagjöf. Kristinn Guðnason ætti sérstaklega að horfa á hann. Þá gæti hann búið til alvöru frétt.

Hér, hér, hér hér og hér.

Kennaranema bregður í námi, talað um mörg kyn

Það vita allir heilbrigðir menn að kynin eru tvö. Karl- og kvenmaður. Samt er reynt að koma því víða inn í kennaramenntuninni að kynin séu fleiri. Las góða grein eftir norskan kennaranema. Dytti einhverjum hér á landi í hug að láta svona frá sér fara  yrði hann miskunarlaust beittur skoðanakúgun af hluta stéttarinnar sem hann menntar sig inn í og fleirum í samfélaginu.  

Hann talar um lygarnar þrjár í greininni.

Fyrsta lygin er að andlegt álag geti skaðað - það er, Það beri að forðast. Eitt dæmi er að allir ættu að vera með í leiknum. Að vera með í leik er auðvitað mikilvægt, en getur líka haft óheppilegar afleiðingar. Börn geta misst möguleika á viðeigandi þroska ef fullorðnir, sem ætla sér allt hið besta, trufli leik og stjórni. Hluti barna verða ekki lengur fyrir nægilegum óþægindum svo sem stríðni, ýta og móðga, sem, samkvæmt Haidt, er nauðsynleg til að virka vel ásamt öðru. Vera kann að það sé óþægilegt að heyra þetta, en ætti engu að síður að upplýsa.

Hægt er að rugla börn um það sem þau sjá og upplifa, hulið vegna þess að það má ekki tala um mál og málefni sem geta verið óþægileg.

Við ættum, á skiljanlegan hátt, að segja börnum sannleikann um kyn; að 98-99 prósent af öllu fólki passar inn í litninga sem byggjast á tveggja kynja líkaninu, XX (kvenkyns) eða XY (karlkyns), og að allir fari í gegnum mismunandi kynþroska og upplifa kannski Ekki að vera annað hvort stelpa eða strákur, jafnvel þótt þau séu það líffræðilega.

En það er kannski auðveldara að segja að kynin séu fjölbreytileg heldur en að vera sá sem segir annað og vera sakaður um að vera uppfullur af hatri og fóbíu?

Önnur lygin er að við eigum að treysta tilfinningum okkar. Það þýðir að ef barni finnst einhver vera vondur, þá er hann vondur. Hefur þetta áhrif? Já því ósannindin gilda líka um tilfinningar sem tengjast kyni.

Kynjahugmyndafræðin skapar ýmis vandamál. Þriggja ára stúlku er sagt í leikskóla að hún megi vera hvaða kyn sem hún vill, og hún útskýrir síðan fyrir foreldrum sínum, þrjósk, að hún sé strákur. Stúlkan hefur nýlega orðið stóra systir, glímir við tengslin við móður en í staðinn eru tengslin við föður sterkari. Sjáum við mynstur hér?

Þriðja lygin er sú að lífið sé barátta góða og vonda fólksins. Ríkjandi kynjahugmyndafræði í dag, sem áður fékk ekki mikla athygli, stuðlar að pólun í samfélaginu. Blæbrigði hverfa, og nemendur segja mér að öruggasta leiðin er ekki að segja hvað þeir meina. Best að halda kjafti, annars eiga þeir á hættu að fá merkimiða á sig sem iðulega er gert við þá sem lúta ekki höfði og fylgja réttri hjörð.“

Lausleg þýðing á greininni er bloggara.