Trans-kona er ekki fullorðinn kvenmaður, ákveðin tegund af karlmanni

Sífellt heyrir maður og les þessi sönnu orð. Með því að láta sér vaxa hár, nota varalit, háa hæla og tösku gerir karlmann ekki að konu. Heldur ekki að breyta kynskráningu sinni og taka þátt í kvennaíþróttum. Vissulega getur viðkomandi upplifað í eigin hjarta og heila að hann sé kona, það verður ekki tekið frá honum. En það er útilokað að karlmaður geti verið líffræðilega kona og um það snúast kynin. Ekki það sem gerist í kollinum á fólki. Karlmaður fæðist ekki í kvenlíkama með líffræði sem tilheyra konum. Hann fæðist ekki með litninga sem tilheyra konum og fær þá aldrei.

Við eigum ekki að láta eins og karlmaður sé kona með réttindi kvenna í einu og öllu, s.s. aðgang að einkarýmum kvenna. Mannveran hefur ákveðin réttindi burtséð frá kyni, á við um bæði kynin. Myndasyrpa sem britist um daginn segir meira en nokkur orð.

Álfur Logi, Arna Magnea Danks, Ragnheiður Stefánsdóttir, Anna Steinunn Þengilsdóttir, Hans Jónsson, Haraldur Davíðsson og Aron Kristinn Lýðsson finna verulega til í hjarta sínu!

Mikið á þetta fólk bágt. Ekki annað hægt en vorkenna þeim sé horft á skrifin þeirra. Það sé ofsjónum yfir að fólk gangi um götur höfuðstaðarins með skilti sem segir sannleikann. Af hverju skyldi fólkinu vera svona illa við þetta?

Er þetta kannski sama fólkið og krefst umburðarlyndis, ástar og kærleika í tengslum við trans- hugmyndafræðina. Gleymdu þau góðu orðunum frá eigin hjarta. Held það bara. Af hverju mega ekki allar staðreyndir koma fram og sannleikur.

Örn Bergmann Jónsson spyr ,,Börn fæðast alltaf í réttum líkama“ Hvernig rökstyður þú þessa fullyrðinu. Tók mig til og svaraði honum. Mjög einfalt þú getur ekki skipt um líkama. Margir vildu óska þess að það væri hægt. Yngja aðeins upp, verða dóttir sín sem er með 30 ára líkama eða sonur sem er með 20 ára líkama. Datt ekki í hug að fólk gæti spurt svona heimskulega. Auðvitað getur enginn skipt um líkama. Þú hefur sama líkamann frá fæðingu til dauðadags. Líkaminn mun eldast með þér hvort sem manni líkar betur eða verr.

JK Rowling sökuð um hatursorð

Hatursorðræða er eitt af tískumálefnum dagsins í dag. Hún er sérstaklega vinsæl ef það á að koma höggi á fólk af því það særir t.d. tilfinningu einhvers.

JK Rowling hefur ekki átt sjö dagana sæla í þeim efnum. Hún er staðföst, eins og allar konur eiga að vera, að trans-kona (sem er karlmaður) eigi ekkert erindi inn í einkarými kvenna. Nú á dögunum var mál gegn henni fellt niður.

Trans konum (tegund af karlmanni) finnst sjálfsagt að troða á réttindum kvenna sem vilja ekki trans-konur inn í búningsklefa kvenna. Skilja trans-konur ekki hvað það er niðurlægjandi fyrir ungar stúlkur og konur?

JK Rowling var kærð fyrir hatursorðræðu í garð trans-konu af því höfundurinn sagði hana karlmann. Að sjálfsögðu var kæran felld niður enda galið að kæra fólk fyrir að segja sannleikann og hvað þá ákæra. Við höfum sé svona þvætting eiga sér stað hér á landi.

Rowling svaraði einni trans-konunni vel: ,,Af hverju ætti að neyða trans konur til að nota karlarými? Skilur þú ekki hve niðurlægjandi það yrði fyrir okkur? Eða er þér alveg sama?" spurði einn og Rowling svaraði: "Einhver hefði í raun átt að útskýra fyrir þér að særðar tilfinningar þínar trompa ekki réttindi annarra.” Lesa má um málið hér.

Í því liggur mergur málsins, réttindi kvenna voru aflögð með lögum um kynrænt sjálfræði.

 

Heiðurinn, kynlíf og gervi meyjarhaft, seinni hluti

Menningarmunurinn

Samkvæmt Kristinu eru málefnin menningarlega og undirtóninn er trúin. Hún bendir á að stúlkur vísi í íslam til að réttlæta gjörðir sínar. Trúarleg rök. 

Kurda Yar, verkefnastjóri hjá Kvennaráðgjöfinni, sem veitir konum úr minnihlutahópum ráðgjöf, bendir á að íslam sem slíkt sé ekki ástæða þess að ungar konur finni fyrir þrýstingi og væntingum frá fjölskyldunni til að lifa eftir ákveðinni menningu. Í ráðgjöfinni ræðir hún við konur á öllum aldri um ýmis málefni, meðal annars við ungar konur um kynlíf.

Við höfum fengið fyrirspurnir vegna átaka milli kynslóða. Það gerist þegar konur vilja ræða meydóminn vegna þess að þær upplifa þrýsting frá fjölskyldu og vinum. Umræðan um meydóm finnst í fleiri trúarbrögðum. Um er að ræða menningarlegan þrýsting frekar en trúarlegan. Kristnar konur t.d. frá Írak og Líbanon hafa sömu menningu og upplifa svipað segir hún og heldur áfram: Það er oft sameiginlegur þrýstingur á stúlkur frá menningarheimum þar sem kynlíf kvenna spilar stórt hlutverk. Sami þrýstingur sést ekki á dönskum stúlkum, því fjölskyldumynstur hefur verið leyst upp fyrir löngu.

Fræðsla um kynlíf

Í samtökunum Kynlíf og samfélag eru menn meðvitaðir um þessa skiptingu meðal kvenna í minnihlutahópum. Nanna Sloth Friis er heilsuhjúkrunarfræðingur og samræmir kynfræðslu fyrir minnihlutahópa. Hún leggur áherslu á að hópur ungmenna sé mjög fjölbreyttur eftir þjóðerni og bakgrunni foreldra. Stór hluti stúlkna hefur marktækt minni þekkingu á meðgöngu og getnaðarvörnum einmitt vegna þess að samkvæmt íslam er bannað að stunda kynlíf fyrir hjónaband.

Af þeim sökum tala ungmennin ekki við foreldra um kynlíf. Það er tabú. Í íslam er kynlíf af hinu góða, en það verður að vera innan marka hjónabandsins. Þess vegna myndast gjá á milli þeirra og danskra vina sem eignast kærasta og prófa kynlíf fyrr og foreldra stúlknanna sem af menningarlegum ástæðum segja að kynlíf fyrir hjónaband komi ekki til greina. Sumir foreldrar trúa að því meira sem þú talar um kynlíf því meira hvetja þau stúlkurnar til að byrja kynlíf snemma, segir Nanna Sloth.

Notkun getnaðarvarna

Nokkrar rannsóknir sýna einnig að þekkingin stúlknanna um kynlíf kemur ekki frá foreldrum þeirra og oft ekki frá skólanum heldur. Það er langt frá því að allar stúlkur taki þátt í kynfræðslu og í sumum múslímskum frjálsum skólum er fræðslan alls ekki í boði.

Hins vegar öðlast múslimskar ungar konur þekkingu um kynlíf frá tengslanetinu. Það getur verið erfitt ef vinir þeirra hafa heldur ekki mikla þekkingu á getnaðarvörnum og kynlífi. Því þá má búast við goðsögnum og fordómum:

Goðsagnirnar um að sjálfsfróun sé skaðleg eða að þú verðir ófrjór af pillunni er möguleiki. Við sjáum tilhneigingu til þess að ungar múslimskar konur nota ekki getnaðarvarnir eins mikið og danskar. Karlmennirnir hafa hins vegar minni andstöðu við smokkanotkun en danskir karlmenn, segir Nanna Sloth Friis.

Fóstureyðingar margfalt fleiri

Það er ekki aðeins í tengslum við gervi meydóm og fóstureyðingar hjá ungum stúlkum undir 18 ára aldri sem innflytjendur og afkomendur eru ráðandi. Í almennri fóstureyðingartölfræði fá innflytjendur og afkomendur þeirra frá múslímskum löndum margfalt fleiri fóstureyðingar en danskar konur. Til dæmis fara 20 af hverjum 1.000 konum af pakistönskum uppruna í fóstureyðingu á meðan aðeins 10 af hverjum 1.000 dönskum konum fara í fóstureyðingu, samkvæmt nýjustu skýrslu (2008) dönsku heilbrigðisyfirvaldanna.

Að sögn Kristinu Aamand er ástæðan sennilega, ólíkt því sem áður var, að konur vilja færri börn. Kannski hafa þær séð slitnar mæður sínar eftir að hafa eignast mörg börn og rímar ekki við löngun þeirra til að mennta sig. Fóstureyðingar meðal ungra kvenna eru líka margar í minnihlutahópum samanborið við danskar ungar konur. Og þetta tengist aftur tvöföldu lífi ungra kvenna.

Meðal pakistanskra fjölskyldna, sem eru aðallega múslímar, eru nokkur mjög íhaldssöm fjölskyldumynstur.

Stúlka stundar ekki kynlíf fyrir hjónaband sem þykir mikil og góð kynferðisleg stjórnun. Hún stundar ekki kynlíf fyrir hjónaband vegna þess að það eru miklar væntingar um hverju hún ætti að ná í lífinu hvað fjölskyldu og menntun varðar. Þess vegna getur konan aldrei sagt að hún hafi orðið þunguð fyrir hjónaband. Þess í stað kjósa margar að láta fjarlægja fóstrið án þess að nokkur viti það, jafnvel þó stúlkan hefði viljað hafa eignast barnið, segir Kristina Aamand.

Heimild.

Heiður fjölskyldu er á milli fóta kvennanna, fyrri hluti

Ungar konur í hefðbundnum múslímskum fjölskyldum lifa oft tvöföldu lífi. Annars vegar er það dönsk menning ungmenna þar sem kærasti og kynlíf er eðlilegt og hins vegar er það þrýstingur frá fjölskyldu að stunda ekki kynlíf og eiga kærastaf fyrir hjónaband. Sundrungin sést í fjölgun fóstureyðinga og beiðnum um gervi meyjarhafti. Þetta kemur fram í grein sem ég þýddi. Greinin er frá 2008 en ljóst að sami vandi getur skotið upp kollinum hér á landi, sé hann nú þegar ekki til staðar, með fjölgun t.d. múslíma.

Abida Hafees 17 ára er ófrísk, gengin 7 vikur. Hún hefur verið með kærasta sínum á laun í fjóra mánuði, þau hætt saman og hann veit ekki um óléttuna. Hún býr í tveggja herbergja íbúð með foreldrum sínum sem flúðu til Danmerkur þegar hún var lítil. Þau eru bókstafstrúar og stjórna öllu sem Abida Hafeez gerir eftir skóla. Þau hafa sagt henni að kynlíf verið ekki liðið fyrir utan hjónaband. Hún hræðist viðbrögð foreldra sinna, að þau verði mjög vonsvikin og reið ef þau finna út að hún sé ófrísk. Þess vegna er hún ein af múslímsku stelpunum sem hafa óskað eftir fóstureyðingu án vitneskju foreldra. En ráðið sem tekur ákvörðum um slíkt sagði nei og áfrýjunarráðið sömuleiðis. Það þarf að vera afgerandi vitneskja eða grunur um að foreldrarnir beiti hana alvarlegu andlegu og líkamlegu ofbeldi segja bæði ráðin.

Fóstureyðing og gervi meyjarhaft

Í langflestum tilfellum er ástæða til að gefa múslímskum stúlkum undir 18 ára, sem óska fóstureyðingar án vitneskju foreldra, leyfi til að halda foreldrum utan við málið. Það er hætta fyrir heilsu stúlknanna og stundum líf þeirra. Þetta eru aðallega stúlkur frá múslímskum fjölskyldum sem óskar eftir fóstureyðingu án vitneskju foreldranna sem fá aldrei að vita um málið. Auk þess fjölgar í þeim hópi múslímskra stúlkna sem óska eftir gervi meyjarhafti af hræðslu við foreldrana og viðbragða fjölskyldunnar. Þær eru hræddar við viðbrögð maka og fjölskyldunnar ef það kemur ekki blóð í lakið á brúðkaupsnóttinni. Í sumum menningarheimum telja menn það merki um að stúlkan sé ekki jómfrú.

Samnefnari fyrir báða stúlknahópana, sem fá fóstureyðingu og gervi meyjarhaft, er tvöfalt líferni. Þær eru klofnar á milli tveggja menningarheima. Þær eru aldar upp í Danmörku og þekkja því hefðir og siði þaðan þar sem kynlíf og kærasti tilheyrir, líka fyrir hjónabandið. En hins vegar er það þrýstingur og væntingar um að lifa upp til hefða sem eru greyptar í múslímatrú, menningu og að kynlíf fyrir hjónaband er bannað. Kynlíf stúlknanna smitast yfir á umtal fjölskyldunnar segir félagsráðgjafinn og hjúkrunarfræðingurinn Kristina Aamand. Hún er sjálfstæður ráðgjafi og vinnur við að ráðleggja útlenskum minnihluta kvennahópum og fagfólki.

Samkvæmt Kristinu lifa margar stúlkur tvöföldu lífi sem sést á fjölda fóstureyðinga og fjölda gervi meyjarhafta sem múslímskar konur fá.

Uppeldið

Stúlkurnar vilja stunda kynlíf. Þær eru margar sem ganga með slæðu, fasta og fara í mosku. En þær eiga kærasta og stunda kynlíf í laumi og lifa þannig tvöföldu lífi. Fjölskyldan hefur auga með stúlkunni. Það er hennar heiður að skapa fjölskyldunni gott umtal. Ef stúlkan er slæm hafa foreldrarnir ekki alið hana almennilega upp. Það er skömm fyrir fjölskylduna segir Kristina Aamand.

Þetta hefur ekki bara með uppeldi að gera. Þetta fjallar líka um að foreldrarnir vilja halda í eitt það mikilvægast í trú og menningu heimalandsins. Kynhneigð kvenna er eitthvað sérstakt.

Heiður fjölskyldunnar er á milli fóta kvennanna. Ef stúlkan er ófær um að halda dyggð sinni og heiðri smitast það á fjölskylduna. Þegar stúlkur stunda kynlíf fyrir hjónaband hafa þær notað kynhneigð sína á tímapunkti sem er ekki viðurkenndur, segir Kristina Aamand.

Bókstafstrúin

Kóraninn talar ekki um meyjarhaftið eða blóðbletti á lakinu en þar stendur líkt og í Biblíunni að kynlíf utan hjónabands sé ekki rétt. Þess vegna túlka sumir að það sé skylda þeirra að athuga hvorki meydómurinn hafi rifnað á brúðkaupsnóttinni jafnvel þó hann hafi rifnað í íþróttum eða á annan hátt. Aðeins ein af hverjum fimm stúlkum blæðir við fyrstu samfarir.

Þetta er gamall siður frá samfélögum þar sem feðraveldið ríkti, líka í samfélögum sem eru ekki múslímar. Morguninn eftir þurftu fjölskyldur að sanna kurteisi brúðarinnar með blóði drifnu laki. Ef það var hvítt og hreint gat fjölskylda brúðgumans krafist ógildingar á hjónabandinu og brúðurin send með skömm í faðm fjölskyldu sinnar.

Refsingin fyrir fjölskylduna gat verið miskunnarlaus og banvæn. En það er ekkert sem bendir til þess að fjölskyldur myrði dætur sínar í dag. Ef svo væri flytu líkin á götunum segir Kristina Aamand.

Aftur á móti fá konurnar morðhótanir frá fjölskyldunni og þess vegna láta þær setja falskt meyjarhaft hjá kvensjúkdómalækni til að geta sýnt blóðblett á lakinu. Samkvæmt Kristinu eru það múslímskar stúlkur, sem þær einu, sem mæta hjá einkafyrirtækjum og sjúkrahúsum til að fá gervi meyjarhaft. Þeim fjölgar ár frá ári í takt við að kynhegðun þeirra. En aðgerðirnar hjálpa ekki ungu konunum segir hún.

Að setja upp gervi meyjarhaft er það sama og að sauma munninn á þeim saman. Það getur verið ágætt með blóðblett á lakinu en það breytir ekki því að það er þrýstingur og væntingar frá fjölskyldunni að stúlkur fari eftir annarri menningu. Það er vandamálið því konurnar lifa áfram tvöföldu lífi. Abida ólst upp í Danmörku og hefur lært í gegnum samfélagið að vera sjálfstæður einstaklingur með sjálfstæða löngun til kynlífs segir Kristina sem telur skóla og lækna ekki leiðbeina og kenna ungum stúlkum um kynhneigð og kynlíf. Þeir setja upp flauelshanskana um leið og stúlkur með slæður mæta og láta vera að upplýsa þær því stúlkurnar stunda ekki kynlíf. En við verður að halda okkur við að múslímskar stúlkur stunda kynlíf bætir Kristina við.

Leki WPATH fjallar ekki um Veigu trans-konu sem vissi lítið

Bítið í morgun fékk tvo menn í viðtal. Eld og Veigu sem er trans-kona. Umræðuefnið átti að vera leki WPATH. Minni hluti þáttarins fór í lekann, því miður. Það var augljóst að Veiga vissi lítið um hann. Veiga byrjaði að ausa skít yfir Eld sennilega í þeim tilgangi að sverta hann. Tókst ekki.

Eina sem Veiga bar á borð í þessum þætti var persónulegt málefni ekki gagnalekann. Veiga fjallaði um heilastarfsemi trans- fólks og benti á hollenska rannsókn tengt því efni. Annmarkar rannsóknarinnar kom ekki fram hjá Veigu og þáttastjórnendur spurðu ekki út í það. Hér er bent á að heilar kynjanna séu nánast eins og að ekki þurfi að kenna strákum öðru vísi en stelpum. Hrekur það sem Veiga sagði ef maður ætlar út í þá sálma. Hér er fjallað um að heilar kynjanna séu eins, hrekur það sem Veiga sagði að heili trans-kvenna sé líkari heilum kvenna er karla. Ekki það, bloggari sest ekki í dómarasæti um heilastarfsemi fólks enda eru trans-mál barna um allt annað.

Þegar ræða á mál í víðu samhengi, eins og gagnalekann, er ekki verið að ræða persónulega reynslu. Þáttastjórnendur féllu í þá gryfju að ræða málefni Veigu persónulega, sennilega til að varpa skugga á lekann.

Veiga viðurkenndi að trans-fólk hafi öll réttindi sem aðrir hafa þegar þáttastjórnendur reyndu að benda fólki á að baráttan væri komin á sama stað og hún var fyrir löngu, án þess að rökstyðja það. Veiga tók af öll tvímæli, trans-fólk nýtur allra réttinda eins og hver annar þegn í samfélaginu. Þannig á það að vera.

Tölum um trans-málefni á víðum grundvelli, líka það sem gerist í útlöndum. Það sem gerist í útlöndum berst til Íslands. Það er vitað að kynþroskablokkarar hafa gífurlegar afleiðingar á líkama barna og þarf ekki annað en horfa á þennan þátt til að sjá það. Beinþynning, aukin hætta á krabbameini, engin fullnæging í kynlífi, minni vöxur á heila, o.s.frv. Hér má sjá fleiri þætti um þróun trans-ferlisins. 

Svona hefðu þáttastjórnendur átt að ræða gagnalekann.

Fámennt landsþing ,,hinsegin" fólks

var haldið í gær laugardag. Þeir sem sátu fyrir utan og mótmæltu þeirri glórulausu stefnu sem trans hugmyndafræðin hefur tekið urðu vitni af því. Mótmælin fólust í að vera með skilti fyrir utan fundarstaðinn, hitta vegfarendur, spjalla við þá og bjóða upp á kaffi. Engin læti í þessum mótmælum.

Frásögn eins mómælandans:

,,Við vorum með heitt á könnunni og buðum upp á kanilsnúða og kleinur þeim sem gengu framhjá og vildu ræða við okkur. Þeir vegfarendur sem stöldruðu við hjá okkur voru ánægðir með framtakið og hrósuðu okkur hástert fyrir að þora að segja þessar augljósu siðferðislega réttar setningar sem voru á spjöldunum.

 

Hinsvegar voru þessir fáu sem voru inni á Iðnó ekki eins áhugasamir að ræða við okkur. Hins vegar kom Sveinn nokkur kokkur, og eiginmaður Viðars Eggertssonar, og skiptist á orðum við mig og lýsti vanþóknun sinni á uppátækinu. Ég útskýrði fyrir honum mína afstöðu en hann virtist ekki gefa mikið fyrir hana og kom með ranga samlíkingu (e. false equivalence) á réttindabaráttu samkynhneigðra og svo þessara krafna kynjasafnaðarins um að fólk taki þátt í ranghugmyndum annarra og meðvirkni þeirra sem stunda tilraunastarfsemi á viðkvæmum hóp barna - sem í nær 80% tilvikum eru að kljást við tauga-og þroskaskerðingar af ýmsu tagi.

Hann spurði mig hvort þetta væri köllun hjá mér og ég játti því. Þá fylgdi spurningin hvenær ég myndi hætta þessu. Ég svaraði honum um hæl að ég myndi hætta þegar þetta þessi barátta ynnist. Þá sagði hann að ég myndi aldrei sigra, því kærleikurinn sigrar alltaf. Það er rétt. Kærleikurinn og sannleikurinn sigrar alltaf. Það er hinsvegar enginn kærleikur fólginn í því að telja börnum trú um að þau geti fæðst rangt og dæla í þau lyf sem hamla bæði andlegum og líkamlegum þroska þeirra - og hvað þá þegar þau eru að glíma við undirliggjandi geð-tauga-og þroskaraskanir.

Ég bauð honum að setjast niður, fá sér kaffi og kleinu og fara yfir rannsóknir og gögn sem ég hafði meðferðis á borðinu. Það afþakkaði hann og sagði að það væru eflaust til aðrar rannsóknir sem stönguðust á við þær sem ég hafði meðferðis.

Þá spurði ég hann: Þannig að það er semsagt vafi hvað væri rétt í þessum efnum?

Hann jánkaði því. Þá bætti ég við: Og eiga þá börnin ekki að njóta þess vafa?

Þá gekk hann á brott."

 

Afhjúpar skelfilega sýn á konur frá fornu fari í menningu múslíma

Í Vín eru 17 grunaðir um nauðgun á 12 ára stúlku. Meintir gerendur hafa tyrkneskan og búlgarskan bakgrunn. Meðal þeirra grunuðu eru börn á aldrinum 13-18 ára.

Þetta er eitt skelfilegast dæmi um kynferðisofbeldi undanfarin ár skrifar Kronen, austurrískt blað.

Þetta byrjaði síðast liðið ár með sambandi tveggja unglinga. Það endaði með mánaðarlöngu ofbeldi, hótunum, þvingunum og hópnauðgunum sem teknar voru upp á síma. Hópnauðganirnar þar sem gerendur voru allt að 8 manns gerðust í bílastæðahúsi, íbúð eða í stigagangi. Meintir gerendur eru sjálfir börn á aldrinum 13-18 ára. Flestir hafa tyrkneskan bakgrunn en líka búlgarskan.

Lagt var hald á fjóra síma þar sem upptökur af nauðgununum var að finna. Tólf ára stúlka og einn drengjanna urðu kærustupar. Hann þrýsti á hana og hótaði að láta vini sína misnota hana. Allt myndað af gerendum. 

Þrátt fyrir hótun um að opinbera myndskeiðin sagði stúlkan móður sinni frá hvað gerðist. Móðirin fór til lögreglunnar. Áður er það gerðist höfðu drengirnir tekið upp nokkrar nauðganir þar sem stúlka var senda á milli drengja.

,,Þetta afhjúpar skelfilegt íslamskt steinaldar hugarfar til kvenna fullt af fyrirlitningu” skrifar Krone-Zeitung.

Eftir yfirheyrslu var þeim öllum 17 sleppt. Þeir segja að stúlkan hafi samþykkt þetta. 

Rannsóknin heldur áfram. Myndskeiðin eru sönnunargögn.

Heimild. 

Orð Hönnu Bjargar Vilhjálmsdóttur framhaldsskólakennara ekki rasísk...

segir mér fróðara fólk á snjáldursíðu minni. Hvítir karlmenn á Íslandi er ekki tiltekinn hópur, hvað þá útlendingar. Hanna Björg kastaði þeirri spurningu út í íslenskt samfélag um hversu lengi við ætluðum að leyfa mönnum að nauðga. Yfirgripsmikill hópur, karlmenn. Nærri helmingur þjóðarinnar. Hanna Björg gefur í skyn að menn séu nauðgarar. Rasísk orð eður ei? Kannski eða ekki? Sennilega eða ósennilega?

Hafi Hanna Björg framhaldsskólakennari ekki gerst sek með orðum sínum um rasísk ummæli má vissulega túlka þau sem karlahatur eða? Er það gott veganesti inn í framtíðina fyrir framhaldsskóladrengi að lesa um. Eða stúlkur sem gætu fengið þá hugmynd að allir drengir nauðgi. Hún bendir líka á möguleikann að þeir nauðgi minna ef það hefði afleiðingar í för með sér. Við hin veitum leyfi til afbrota. Vissulega hárfín lína eða hvað?

Fann þessa skilgreiningu á kynþáttahatri: ,,Kynþáttahatur er að finna til andúðar á tilteknum hópi fólks sem skilgreindur er út frá kynþætti. Kynþáttahatur liggur oft þjóðernisátökum til grundvallar.

Greinarmunur er gerður á kynþáttahatri og útlendingaótta þótt hvort tveggja geti farið saman en útlendingaótti er andúð eða styggð gagnvart útlendingum eða framandi menningu, án kerfislegrar hugmyndafræði. Í daglegu tali er orðið rasismi notað um hverskyns mismunun gagnvart útlendingum, byggða á arfbundnum, útlitslegum, menningarlegum ."

Sé þetta skoðað virðist ekki hægt að skrifa rasísk ummæli um eigin samferðamenn séu þeir hvítir og sami kynstofn.

Blessuð hugtökin og skilgreiningarnar á þeim þvælast stundum fyrir.

 

 

Hanna Björg Vilhjálmsdóttir framhaldsskólakennari heldur stöðu sinni þrátt fyrir rasísk ummæli

Til umræðu var staða kennara sem sagði miður falleg orð um keppanda í söngvakeppni sjónvarpsins. Framkvæmdastjóri keppninnar hlutaðist til um að útlendingur kæmi til landsins til að keppa fyrir hönd landsins. Tilgangur? Hulin ráðgáta.

Annar kennari líkti stjórnmálamanni við Hitler í kennslustund, hér má lesa greiningu á málunum.

Einn framhaldsskólakennari hefur sloppið við umræðuna, það er Hanna Björg Vilhjálmsdóttir. Hún lét rasísk ummæli falla á snjáldursíðu um karlmenn. Hún gefur í skyn að allir karlmenn séu nauðgaðar. Drengir sem sitja hjá henni í kennslustund gætu átt á hættu að verða fyrir svona rasísku ummælum. Kannski einhverju verra, hver veit. Nú má velta fyrir sér af hverju Hanna Björg fékk ekki umtal í fjölmiðlum vegna rasískra ummæla í garð drengja og karlmanna. Hvar voru fjölmiðlar þegar hún birti þessa færslu? 

Af hverju hefur skólastjóri Borgarhólsskóla ekki tekið á málinu. Gæti ástæðan verið að hún er kona, fær mildari meðferð en karlmenn.