Tjáningarfrelsið til umræðu á Barnamálaráðstefnu

Eins og áður er nefnt komu margir fyrirlesarar að ráðstefnunni. Páll Vilhjálmsson flutti erindi um tjáningarfrelsi og þöggun. Áhugaverður fyrirlestur. Hann varpaði ljósi á samþykkta hegðun og ósamþykkta í samfélaginu. Gerði það á skemmtilegan hátt.

Hann nefndi sem dæmi ef karlmaður vill vera kona á laugardögum er ekkert mál að samþykkja það. Við köllum hann Maríu á laugardögum. Konur myndu gera það líka. Hins vegar ef María vill í búningsklefa kvenna væru margar konur sem samþykkja hann ekki lengur sem konu og þá hegðun að vilja inn í kvennaklefann. 

Í kjölfarið ræddi Páll um þöggunina sem oft er fylgifiskur þegar ræða á sannleikann. Von er á öllum fyrirlestrunum frá ráðstefnunni á netið.

Meðmælendur fyrir Lýðræðisflokkinn

Nýtt stjórnmálaafl leitar meðmælenda. Hafir þú áhuga á að mæla með framboði flokksins getur þú gert það hér. Innskráning Ísland.is (island.is)

Listar frambjóðenda verða tilkynntir fljótlega en þeir koma víðs vegar að úr samfélaginu.

Lýðræðisflokkurinn kynnir stefnuskrá sína hér, Heim | Lýðræðisflokkurinn (lydraedisflokkurinn.is)

Lýðræðisflokkurinn er nýtt framboð og vonandi góður kostur í íslenskum stjórnmálum.

 

 

Lýðræðisflokkurinn, nýr kostur

Nýr flokkur í boði. Arnar Þór Jónsson stofnaði Lýðræðisflokkinn eftir að viðræður við Miðflokksmenn sem sigldu í strand. Svoleiðis gerist.

Ríkisstjórnin sleit starfinu og boðið til kosninga. Lýðræðisflokkurinn vinnur hörðum höndum að því að finna fólk á lista víðs vegar um landið. Tíminn er mjög naumur en vonandi tekst þetta.

Flokkurinn opnaði heimasíðu, Heim | Lýðræðisflokkurinn og þar má finna helstu stefnumál flokksins. 

Hvet menn til að skoða stefnuskránna.

 

 

 

Nú hljóta verkfallsboðanir að hrannast upp

Slæm skilboð. Hvorki gott fyrir grunnskólakennara né nemendur. Félagsdómur mun væntanlega skera úr um á næstu dögum hvort verkfallsboðanir séu ólöglegar.

Í kjarasamningi grunnskólakennara er fyrsta hækkun fyrir starfsreynslu 5 ár. Heyra má mikla óánægju með það hjá ungum kennurum, þeim finnst langt að bíða í 5 ár eftir smá hækkun. Skilst að ekki sé verið að semja um neitt slíkt núna.

Við vonum það besta með þessa deilu.

Fundi frestað í deilu KÍ og SÍS: Óvissa með framhaldið

Sveitarstjórnarmál og Barnamálaráðstefnan

Eitt af erindum Barnamálaráðstefnunnar sem haldin var s.l. laugardag kom frá Þresti Jónssyni sveitarstjórnarmanni. Hann talaði um kostnað við skólakerfið og fleira.

Í erindi Þrastar kom fram að í Múlaþingi fara um 60% af tekjum sveitarfélagsins til skólamála. Að hans mati virðist það óvinnandi vegur að fá því breytt eða gagnrýna umræðu um málaflokkinn.

Sveitarstjórnarmaðurinn velti fyrir sér hvort fræðslumálin eigi bara að vera á sjálfsstýringu. Um 60% af tekjum hvers sveitarfélags eru miklir peningar og engin þarf að undrast að menn vilji skoða innihald, verklag og kennslu í skólum á svæðinu.

Þröstur hefur komið inn á hinsegin málefninu fyrir leik- og grunnskólana. Múlaþing eins og mörg önnur sveitarfélög eyða nokkrum milljónum til að fá ófaglært fólk til að ræða hinsegin fræðin sem standast ekki staðreyndir né vísindi. Menn hafa brugðist ókvæða við þó hann hafi töluvert til síns máls. Auðvitað þarf að ræða þennan málaflokk og eyðslu sveitarfélaga í tengslum við hann.

Þröstur hélt fjarerindi þar sem hann komst ekki að austan. Dropinn holar steininn og vonandi heldur Þröstur áfram að vekja athygli á þessu.

 

 

Barnamálaráðstefna haldin í gær

Í Hafnarfirði fór fram áhugaverð ráðstefna, Barnamálaráðstefna, í gær. Hópur fólks tók sig saman og kom henni á koppinn. Fólk víðs vegar að hélt fyrirlestra um málefni er varða börn frá leikskólaaldri og upp að 18 ára aldrei, þegar þau teljast sjálfráða.

Skipuleggjendur ráðstefnunnar buðu skólafólki á höfuðborgarsvæðinu, í hundruða tali, en það lét ekki sjá sig. Merkilegt. Einn kom með þá skýringu að kennarar væru vinstri sinnaðir og ráðstefnan hefði þ.a.l. ekki höfðað til þeirra. Áhugaleysi stéttarinnar sagði annar. Meðvirkni kennara sagði sá þriðji. Ýmsar getgátur á lofti.

Erindi ráðstefnunnar voru tekin upp og samkvæmt skipuleggjendum verður þeim dreift á netið. Málefnin komu úr öllum áttum, tjáningarfrelsið og þöggun, sveitarstjórnarmál eins og þau tengjast skólakerfinu, skólakerfið og hinsegin fræðin, trú og menning í breyttu samfélagi, heilbrigðikerfið og hinsegin fræðin, samfélagsmiðlar og fleiri.

Allt voru þetta áhugaverð erindi og varpaði ljós á margt sem maður vissi ekki áður. Sumir fyrirlestrarnir gefa fólki ástæðu til að kafa dýpra í efnið, því það er takmarkað hverju menn koma frá sér á 20 mín.

Takk þið sem stóðuð að ráðstefnunni, vonandi verður leikurinn endurtekinn.

Svona er hægt að gabba fólk

Þetta er ótrúleg saga: Maður, Josh Seiter sem er þekktur úr bandarísku raunveruleikasjónvarpi (The Bachelor), ,,skipti" um kyn. Það sem hann segir er það sama og allmargir karlar gera í dag og er heita kartaflan í bandarískum stjórnmálum.

Josh Seiter lakkaði neglurnar, setti á sig varalit og gekk í kjólum. Hann safnaði staðreyndum, talaði síðan eins og karlmenn gera af því þeir halda að konur tali svona. Hann tók upp myndbönd og birti, fullt af þeim. Innihaldið var nákvæmlega eins og þau sjálfselsku og kjánalegu myndbönd sem aðrar trans-konur birta á samfélagmiðlunum segir Gregusson.

Margir héldu að hann meinti þetta. Og hvers vegna ættu þeir ekki að gera það? Þegar öllu er á botninn hvolft hefur brjálæðið verið normalíserað, konur jaðarsettar og Josh hegðaði sér bara eins og flestir karlmenn í kvenmannsfötum.

Trans-aðgerðasinnar fögnuðu honum og sögðu hann m.a. hugrakkan. Nú hefur Josh opinberað að þetta var sex mánaða tilraun, bara til að opinbera brjálæðið í málaflokknum.

Þetta er alveg frábært. Reyndar ádeila á Kamalu Harris, einnig norska stjórnmálamenn og blaðamenn sem hafa villst inn í landslag hinsegin málaflokksins án gagnrýnnar hugsunar. Hann opinberaði hversu galið og í reynd mikið brjálæði það er að veita karlmönnum lagalega stöðu konu skrifar Elin P. Gregusson.

Við þetta má bæta að sama brjálæðið er hér í gangi bæði meðal stjórnmála- og blaðamanna. Engin gagnrýn hugsun virðist til staðar þegar hinsegin málaflokkurinn er annars vegar. Börn gerð að tilraunadýrum eins og víða um heim, þeim gefin hormónalyf. Líffræðinni verður ekki breytt með lögum, ekki með lyfjum og ekki með skurðaðgerðum.

Viðtali við Johs Seiter hér.

Fréttamenn ræddu við hann fyrir nokkru síðan, hér.

 

Ótrúlega vitlaus lög, í raunveruleikanum er þetta ekki hægt

Þvælan sem kemur frá Alþingi virðist ekki eiga sér nein takmörk. Því miður stendur enginn þingmaður í lappirnar og segir, nei þetta er ekki hægt. Enginn karlmaður getur fætt barn. Feður framleiðir sæði sem þarf til að frjóvga egg konu og úr verður barn. Það eru mæður, konur, sem verður ólétt, ganga með barn og fæðir það. Mannréttindadómstóllinn dæmdi á þá leið. Hér má lesa um það.

 

Þykir ekki vænlegur kostur

Píratar hafa ekki úr mörgum að velja ef Dóra Björt verður fyrir valinu hjá þeim og hún sett á lista fyrir kosningarnar. Hún hefur ekki verið mjög sannfærandi sem borgarfulltrúi, Margt  umdeilanlegt það sem hún hefur komið að.

Samkvæmt könnun Maskínu fá Píratar fáa þingmenn. Voru Píratar ekki með reglu, bara átta ár á þingi? Ef svo er þá ekki kominn tími á Björn Leví og Þórhildi Sunnu og kannski fleiri!

 

Dóra Björt vill á Alþingi

Hafa beinagrindur kyn

Þetta er fyrirsögn á grein sem ég las, reyndar með aðstoð gervigreindar því hún er á finnsku. Greinin er áhugaverð fyrir þær sakir að ,,woke“ stríðsmenn hafa nú náð inn í mannfræðina og fornleifafræði með hugmyndafræði sína.

Kynin eru tvö og það ber að greina þau

Þegar mannvistarleifar finnast við fornleifauppgröft hefur það verið mikilvægt verkefni mannfræðinga að komast að því hvaða hvort kynið fannst. Stúlkur og strákar þroskast líffræðilega á mismunandi hraða og því eru kyn nauðsynlegar upplýsingar þegar kemur að því að vita hversu gamalt fólk var þegar það dó.

Ef mörg látin börn finnast við uppgröftinn getur það verið merki um að barnamorð hafi verið stunduð í samfélagi. Í þessu tilfelli vilja fornleifafræðingar og mannfræðingar vita kyn barna til að komast að því hvort fyrirbærið hafi aðallega haft áhrif á stúlkur eða drengi.

Mannfræðingar hafa verið að þróa aðferðir til að ákvarða kyn í áratugi. Frá því seint á sjögunda áratugnum hefur verið hægt að ákvarða kyn nokkuð áreiðanlega út frá hlutföllum grindarholsins. Í dag er hægt að ákvarða mjög áreiðanlega í flestum tilfellum með grindarholsbrotum einum saman.

DNA getur einnig hjálpað í tilfellum þar sem það er tiltækt. Og það er ekki bara mannfræði - réttarvísindi nota sömu aðferðir til að ákvarða aldur og kyn fórnarlamba glæpa. Margir réttarfræðingar eru mannfræðingar eða nota mannfræðinga sem sérfræðinga í eigin rannsóknum.

Ársfundur mannfræðinga

Prófessor Elizabeth Weiss prófessor var þetta ofarlega í huga á síðasta ári þegar hún skipulagði kynningu á ársfundi bandarísku og kanadísku mannfræðifélaganna í Toronto.

Í pallborðinu sátu fjórir fyrirlesarar en erindi þeirra vörpuðu ljósi á mikilvægi kynja í mannfræði frá ólíkum sjónarhornum. Tillaga nefndarinnar, ásamt rökstuðningi hennar, hafði verið send skipuleggjendum ársfundarins tímanlega og dagskrá samþykkt án fyrirvara.

Það var engin pallborðsnefnd

Í september, þegar fundurinn nálgaðist, fengu Weiss og aðrir þátttakendur fréttir af því að pallborðinu hefði verið aflýst. Þetta er í eina skiptið sem bandaríska mannfræðifélagið hefur aflýst ráðstefnudagskrá í 122 ára sögu sinni.

Fréttin um aflýsingu olli smá uppnámi í fjölmiðlum og margir fjölmiðlar greindu frá þessu. Að sögn skipuleggjenda var pallborðinu aflýst vegna þess að það var byggt á ,,forsendum sem eru andstæðar viðurkenndum skoðunum í okkar fagi og settar fram á þann hátt sem skaðar viðkvæma meðlimi samfélags okkar."

Hverjar voru þá þessar forsendur, sem voru andstæðar viðteknum skoðunum fagsins? Að það séu tvö líffræðileg kyn og að þetta gæti haft einhverja þýðingu fyrir mannfræðina. Það var ekki hægt að segja það á ársfundi mannfræðinga árið 2023.

Hvar er heimili beina?

Ef þetta væri í fyrsta skipti sem Weiss hefði komist í snertingu við útilokun hefði hún örugglega verið hneyksluð. Hins vegar var þetta bara enn ein vegferðin á ferli sem hefur verið ólgusjór.

Elizabeth Weiss, prófessor emeritus í mannfræði við háskólann í San Jose, hefur vegna stöðu sinnar og skoðana, orðið eldingaleiðari milli ,,woke“ skoðana og líffræðilegrar mannfræði. Hún gerir grein fyrir þessum atburðum í nýlegri bók sinni, On the Warpath: My Battles With Indians, Pretendians, and Woke Warriors.

Bókin gefur góða hugmynd um hvernig ,,woke“ stríðsmenn í Bandaríkjunum geta rekið akademíu – og hvað mannfræði er orðin. Eldri mannfræðingar eiga kannski erfitt með að trúa því sem þeir heyra.

Raunveruleg átök Weiss við ,,woke“ stríðsmenn hafa falið í sér stöðu hennar sem yfirmaður beinasöfnunar við háskólann í San Jose. Háskólinn í San Jose, til dæmis, hýsir Ryan Mound safnið sem inniheldur leifar um þrjú hundruð manna sem fundust á sama svæði - allt frá því fyrir komu Evrópubúa.

Hins vegar eru þessi bein viðfangsefni margra árekstra þar sem indíánaættbálkurinn á staðnum, Muwukme Ohlone, leitar að beinunum til að grafa þau í landi forfeðra sinna.

Og þetta leiðir okkur að kjarna átakanna

Lög sem sett voru árið 1990, Native American Graves Protection and Repatriation Act (NAGPRA) krefjast þess að stofnanir sem fá alríkisaðstoð skili leifum indíána og menningarminjum til alríkisskráðra ættbálka sem tilheyra sömu ætt eða eru menningarlega líkir hinum látna.

Þetta þýðir ekki að nokkur ættbálkur geti gert tilkall til leifanna. Þvert á móti verða þeir að geta sýnt fram á að þeir séu líffræðilega eða menningarlega ,,skyldir" hinum látnu og þar byrja vandamálin.

Til dæmis, þegar um er að ræða 2000 ára látinn einstakling er að ræða er ómögulegt að sanna líffræðileg eða menningarleg tengsl. DNA indíána er með svo áhrifarík blöndu af hvítu og rómönsku DNA að ómögulegt er hægt að greina mismunandi ættbálka með DNA.

Hér er hægt að lesa greinina, sem er mun lengri.