Tveir Norðmenn undir refsivönd

Samkvæmt orðum Örnu Magneu Danks er uppistaðan í kynjafræðinni að menn séu góðir hvor við annan. Mannréttindi höfð í hávegum og allir góður. Sá hópur sem Arna Magnea Danks tilheyrir, örlítill minnihlutahópur karlmanna sem skilgreinir sig sem konur, hefur þetta ekki að leiðarljósi. Hluti Þessara karlmanna, sem skilgreina sig sem konur, velja refsivöndinn fyrir konur.

Tvær konur voru dregnar fyrir dómstóla því þær sögðu eins og satt er, trans-kona er karlmaður, ekki kona. Þeir sem móðgast vegna sannleikans hafa fengið vopn í hendur til að ráðast á konur sem segja sannleikann. Það sýnir listinn með þeim 20 konum sem mega sæta ákæru umræddra karlmanna.

Tonje Gjevjon og Christina Ellingsen eru hetjur í augum margra. Ekki bara að þær hafi sagt eins og satt er heldur berjast þær fyrir réttindum kvenna í kolrugluðu samfélagi sem Noregur er orðið þegar trans-hugmyndafræðin er annars vegar. Rétt eins og Ísland og Danmörk. Þingmönnum um að kenna þeir láta teyma sig á asnaeyrum kynjafræðinnar.

Þær halda báðar fram sannleikanum, ekkert barn fæðist í röngum líkama, þvert á kynjafræðina. Þær benda líka á staðreyndina að kynin séu tvö, þvert á kynjafræðina. Þær benda á að karlmaður geti ekki verið kona, þvert á kynjafræðina.

Báðar unnu þær mál sitt, en áttu á hættu að sitja þrjú ár í fangelsi fyrir sannleikann og staðreyndir um líffræðilegt kyn.

Manngæska þessa örhóps á sér engin takmörk.

Brjótagjafasérfræðingur með refsivöndinn á bakinu

Ástralskur brjóstagjafasérfræðingur, Jasmine Sussex, stendur frammi fyrir málsókn 2024 í Queensland Civil and Administrative Tribunal (QCAT) réttinum. Það sem á að taka fyrir er ,,rógburður" hennar á X-inu, vegna þess að hún gagnrýnir karlmann sem reynir að hafa barn á brjósti. Hún var rekin úr samtökum um brjóstagjafir árið 2022 fyrir að neita að nota kynhlutlaust orðalag og fullyrða að aðeins mæður gætu haft barn á brjósti. Málaferlin hófust í upphafi þessa árs.

Hér er hægt að lesa um mál hennar en hún segir m.a. ,,Ég hef ekkert haft samband við þennan karlmann en hann hefur barist á netinu í mörg ár, bókstaflega síðan hann breyttist, til að normalisera það að trans-konur reyni að framkalla brjóstamjólk. Það tók mannréttinda nefnd Queensland mjög langan tíma að vinna úr kvörtun hans svo ég hélt að hann hefði sætt sig við ólíkar skoðanir í samfélaginu, en það er augljóst, svo er ekki.“  

Hefur klikkunin náð til landsins?

Löndin eru misdjúpt sokkin í þessa kynjaþvælu. Ástralía og Ísland eiga það sameiginlegt að vera djúpt sokkin í trans-hugmyndafræðina. Síðan má nefna Bretland, Noreg og Danmörku.

Hér á landi liggur ein kæra fyrir hjá lögreglu þar sem hommi er kærður fyrir gagnrýni á útlenskan karlmann sem tekur lyf til að framkalla brjóstamjólk til að uppfylla blæti sitt að láta barn sjúga geirvörturnar. Slíka brjóstamjólk er uppfull af lyfjarestum og því myndu flestir hafna slíku. Homminn lét ummælin falla á ensku, enda um enskumælandi karlmann, sem telur sig konu, að ræða sem reynir að gefa barni brjóst.

Ef skoðanakönnun væri gerð hér á landi og fólk spurt hvort karlmaður, sem telur sig konu, geti haft barn á brjósti myndu sennilega flestir ef ekki allir svara NEI. Það ætti að láta á það reyna hvort kennarastéttin hér á landi myndi svara NEI, en stéttin er djúpt sokkin í þessa hugmyndafræði og tilbúin að kvenna þvæluna sem leynist í kynjafræðinni á öllum skólastigum. Sama með Kennarasamband Íslands. Skyldu þingmenn svara NEI við slíkri spurningu?

Refsivöndinn skal nota á konur

Hér áður fyrr voru nornaveiðar í gangi. Konur voru eltar uppi fyrir eitthvað sem þær höfuð gert sem körlum, sýslumönnum og prestum, líkaði ekki. Jafnvel fundin sök til að ná í skottið á þeim. Konur dæmdar og sumar hengdar. Erum við á þeirri leið í baráttu kvenna fyrir réttindum sínum?

Mannskepnan hefur búið til undarlegt samfélag, svo ekki sé meira sagt. Konur víðs vegar um heiminn eru eltar uppi af karlmönnum sem telja að þær hafi troðið á tilfinningum sínum. Karlar í konulíki vilja nota refsivönd á konur. Því miður taka alþingismenn, íþróttahrefyfingar, lögregla og dómskerfið þátt í því.

Sökin þessara 20 kvenna er, þær segja sannleikann; karlmaður er ekki kona.

Hér er listi  yfir 20 konur sem hafa orðið fyrir refsivendinum. Lesa má um mál hverrar og einnar. Kannski eru konurnar miklu fleiri sem eru undir refsivendinum. 

Hin margumtalaða kynjafræði, sem er gervivísindi eða hreinn uppspuni, heldur fram að karlar geti verið konur og kynin mörg. Nei- það er ekki hægt. Líffræðin sér til þess.

Barátta kvenna og stúlkna

Að viðurkenna ekki karla sem konur, og þeim réttindum sem fylgir því að vera kona, er baráttumál kvenna um víða veröld. Líka karla. Klikkunin sem hefur átt sér stað undanfarin áratug þar sem grafið er undan réttindum kvenna, af körlum sem eiga í basli með tilfinningar sínar, ríður sérstaklega yfir hinn vestræna heim. Þetta er eitthvað sem þarf að stoppa, réttindi kvenna til einkarýma, íþrótta, fangelsa og kvennaorða eru í húfi.

Nú er það komið í tísku að karlmenn sem sitja í karlafangelsum þykjast vera konur og vilja afplána í kvennafangelsi. Verið að hleypa úlfi inn í hænsnakofa. Kynjafræðin styður það.

Umræða um mannréttindabrot á konum hefur aukist undanfarin ár, en betur má ef duga skal. Karlkonurnar bregðast við með því að lögsækja konur sem verja réttindi kvenna og benda á hið augljósa, karlmaður er ekki kona. Trans-sinnar kalla þetta bakslag.

Auðvitað er ekki um bakslag að ræða. Konur vöknuðu upp við vondan draum, því þær sváfu á verðinum. Öllum er frjálst að lifa eins og hann vill. Allar mannverur hafa sömu réttindi víða um heim. Trans-fólk hefur sérréttindi, sem felst í að taka réttindi af konum. Þær verða að endurheimta réttindi sín, það kallar á baráttu.

Þingmenn hafa svikið konur, íþróttahreyfingar hafa svikið konur, lögreglan hefur svikið konur og dómskerfið hefur svikið konur. Mál af þessum toga eiga ekki einu sinni að sjást í málaskrá lögreglu, hvað þá að farið sé lengra með mál sem byggja á tilfinningum karlmanns sem vill vera kona en getur ekki.

Aðalritari kynjafræðinga- svarar engu efnislega

Snorri Másson gerði vel að standa í pontu í þingsal og benda á starf kynjafræðinga. Það vita allir sem það vilja vita að ekki er um fræðigrein að ræða. Kynjafræðin byggir á að kynin séu fleiri en tvö- sem er gegn staðreyndum og vísindum. Kynjafræðin eins og Þorsteinn V ber hana á borð í samfélaginu vinnur gegn drengjum. Hanna Björg Vilhjálmsdóttir kynjafræðingur sagði þegar þau systkin voru í spjalli að enginn vissi hve mörg kynin væru, gætu verið 72, en bróðir hennar stóð fastur á að þau væru tvö- sannleikanum samkvæmt.

Kynjafræðingurinn fór með fleipur í nafni ,,fræðigreinar."

Ef aðalritari kynjafræðinga getur lagt fram rannsókn og staðreyndir um t.d. mörg kyn væri nú gaman að sjá þá rannsókn. Það væri líka gaman að sjá hvaða litninga öll þessi kyn bera, hvaða kynfæri og svo framvegis. Kynjafræðingar hafa komið þessari þvælu inn í leik- og grunnskóla og hafa nú baðað framhaldsskólanema upp úr þvælunni. Vona að nemarnir séu skynsamari en svo að trúa þeim ,,fræðum“ sem kynjafræðingar bera á borð fyrir nemana.

María Hjálmtýsdóttir svara ekki ræðu Snorra Mássonar efnislega, ekki orði. Þekktur stíll kynjafræðinga sem hafa geist fram á ritvöllinn til að níða skóinn af öðrum í stað málefnanlegrar umræðu.

Félagar í Kvenréttindafélagi Íslands vita ekki hvað kona er og þess vegna býður þjóin eftir að þingmaður á hinu háa Alþingi, væri ekki verra ef það væri kona, standi upp til að segja afdráttarlaust hvað kona er. Kona er ekki tilfinning, kona er ekki skilgreining, kona er ekki hlutverk. Kona er fullorðin kvenkyns einstaklingur sem getur gengið með og fætt barn sem dæmi.

 Umfjöllun um skrif Maríu; S03E24 | Löngu tímabær umræða um kynjafræði - Brotkast

Kona er ekki eitthvað sem þú skilgreinir þig

Margir hallast að þeirri skoðun að orðið kona sé skilgreining. Ekki líffræðileg fullorðin kvenkyns einstaklingur. Þessi ruglingur hefur orðið til á síðustu árum. Evrópusambandið hefur gengið hvað harðast fram í að afskræma orðið kona.

Íslendingar hafa tekið þátt í þessu.

https://youtu.be/m8xJxPlmlxc

Réttindi kvenna þarf að vernda...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Biskup á villgötum- konur eiga ekki að vera þægar og þegja

Rætt var við biskup Íslands á Sprengisandi 9. mars. Þáttastjórnandi hóf umræðu um trans málin við hana. Hann benti á nettröll í því samhengi þar sem biskup fékk yfir sig ýmislegt þegar hún talaði fyrir transinu.

Það er leitt að heyra ef menn eru ekki málefnalegir. Hins vegar má biskup vita, þetta gengur í báðar áttir. Þeir sem halda sig við raunveruleikann verða líka fyrir nettröllum.

Það var hjákátlegt að hlusta á málfar biskups, hún talaði alltaf um börn og dýr. Hún niðurlægði fullorðið fólk með því að tala um það sem hvorugkyn.

Staða transins

Biskup sagðist hafa áhyggjur af stöðu trans fólks. Satt best að segja beið hlustandi eftir að hún segði stúlkum og konum líka, því ákveðin réttindi trans fólks hafa yfirtekið réttindi kvennahópa.

Stjórnandi sagði Íslendinga svo framarlega í þessum málum, s.s. umburðarlyndi og lagasetningu þessum hópi, transinu, til handa. Hvorugt þeirra talaði um það sem þessi umburðarlynda lagasetning kostaði konur og stúlkur, einkarýmin, orð kvenna, íþróttir o.s.frv. Hvorugt þeirra.

Það er alltaf sama sagan, kvenkynið á að þegja og vera umburðarlynt. Konur eiga að vera umhyggjusamar, tillitsamar og láta troða á réttindum sínum, allt fyrir karlmenn. Í einn stað eiga þær að berjast og í annan stað að vera undirgefnar á réttindi sín.

Hið margfræga bakslag

Biskup sagði bakslag um allan heim, hluti og áhrif þeirra væru líka hér á landi. Verið væri að taka réttindi trans fólks og svo bætti hún við kvenna án þess að fara nánar út í það. Þáttastjórnandi spurði ekki frekar.

Enn og aftur, hvorugt þeirra minnist á réttindamissi kvenna við kolómögulega lagasetningu hér og í útlöndum. Aðrar þjóðir hafa vaknað upp við vondan draum og reyna nú að rétta af þessa gerræðislegu lagasetningu, að ímyndað kyn sé ofar fæddu kyni. Kannski það sé bakslagið.

Nei það er ekki verið að taka nein réttindi af trans fólki, alls ekki. Menn fara fram á að ekki sé hægt að ljúga lengur, t.d. að karlar geti verið konur, að karlar geti gefið ungviðum brjóst. Líffræðin er tilfinningunni ofar, getur aldrei kallast bakslag.

Biskup talar um áróður á Tiktok gegn trans og konum. Bíddu, en sá áróður um að það sé svo frábært að láta fjarlægja brjóstin, að vera strákur frekar en stelpa, að kynin séu mörg, að transið sé svo æðislegt að fólk ætti bara að prófa. Allt án þess að geðrænu kvillarnir séu skoðaðir áður. Nei ágæti biskup- þú þarft að skoða umræðuna í víðara samhengi og með hlutlausum gleraugum.

Kirkjan taki umræðuna

Kirkjan þarf að taka umræðuna segir biskup og þess vegna stendur hún í stafni. Kolrangt hjá henni, hún tekur umræðuna, og aðrir prestar, því þeir hafa hagsmuna að gæta. Kirkjan er notuð, eins og margir skólar, sem áróðurstofnun fyrir málaflokknum.

Sorglega staðreyndin er hins vegar sú að málflutningur þeirra sem aðhyllast ekki trans hugmyndafræðina, eins og hún er borin á borð, fær ekki að heyrast. Vísir.is er einn þeirra miðla sem takmarka mjög greinar fólks sem færa rök fyrir andstöðu sinni en þeir sem hylla málaflokkinn fá óheft pláss, s.s. eins og biskup Íslands. Svo ekki sé talað um sjónvarpsstöðvarnar, Ruv og Stöð 2. Hina stórum miðlana má líka nefna.

Það er alveg ljóst að trans hugmyndafræðin kemur ekki frá guði heldur mönnum sem voru tilbúnir að gera tilraunir á fólki þá, og eru nú tilbúnir að gera tilraunir á börnum með hormónalyfjum og skurðaðgerðum.

Bloggari veltir upp hvort biskup hafi svar við eftirfarandi spurningum.

• Er í lagi að karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, taki þátt í kvennaíþróttum?
• Er ásættanlegt að karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, baði sig með stúlkum og konum í baðklefum?
• Ertu sátt við að karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, noti sama salerni og stúlkur og konur, t.d. á skemmtistöðum, skólum og víðar?
• Er í lagi að afmá orð kvenna, s.s. leg, ófrísk, í þeim tilgangi að þóknast trans orðaforðanum?
• Er í lagi að halda fram að karlmaður hafi á klæðum?
• Er í lagi að halda fram að karlmaður fæði barn?
• Er í lagi að halda fram að karlmaður geti gefið barn brjóst?
• Er eðlilegt að börn fái hormónalyf í trássi við rannsóknir sérfræðinga sem sýna hve skaðleg slík lyf eru börnum?
• Er eðlilegt að tala fyrir hormónalyfjagjöfum til barna vitandi um skelfilegar aukaverkanir sem börn glíma við af lyfjunum og gerir þau að sjúklingum ævilangt?
• Er eðlilegt að karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, geti þóst vera lesbía?
• Er það í lagi að ungar lesbíur fari aftur undir jörðina vegna karlmanna, sem kalla sig konur og lesbíur?
• Er í lagi að konum sé refsað fyrir að treysta eigin augum, vegna tilfinningu karlmanns að hann sé kona?
• Er eðlilegt að réttindi kvenna séu skert til að auka réttindin trans fólks?

Stúlkur þvingaðar inn í sálfræðilega sérhyggju transfólks

Enginn hefur fært gild rök fyrir því af hverju stúlkur eigi að sætta sig við þátttöku karlmanna í kvennaíþróttum. ENGINN!

Rökin gegn karlkyni í kvennaíþróttum eru hins vegar gild, líkamsburðir þeirra eru afgerandi, styrkur meiri og þeir eru af öðru kyni. Ekki hægt að hrekja þessi rök.

Flest öll siðakerfi hvetur manninn til að þess að haga sér af óeigingirni. Stúlkur eiga að taka tillit til hagsmuna karlmanna, sem skilgreina sig sem konur, í hegðun sinni og ákvörðunum. Svo ekki sé minnst á kærleikann sem þær eiga að sýna og góðvildina til karlanna, sem eru í andlegri klemmu og ákveða markvisst að verða ,,trans-konur“ og keppa við konur. Stelpur eiga ekki að skaða þá, heldur vera hjálplegar hvenær sem færi gefst, jafnvel þó þær þurfi að fórna einhverju sjálfar. Þetta er uppistaða röksemdarfærslu þeirra sem vilja karlmenn í kvennaíþróttir.

Auðvitað eiga stúlkur að vera eigingjarnar þegar kemur að íþróttaiðkun og einkarýmum. Karlar sem  ásælast í réttindin kvenna hugsa bara um eigin rass, það hefur margoft komið í ljós. Láttu hugann reika í boxhringinn, kvennakeppnina, á OL síðasta sumar.

Heilbrigt siðferði verður að byggja á raunsærri afstöðu til þess hvað maðurinn getur, og hann getur ekki skipt um kyn. Að halda því fram hlýtur þá að vera óheilbrigt, eða?

Finnst í einhverjum þetta sanngjarnt?

Forseti Bandaríkjanna lagðist á sveif með íþróttastúlkum. Hann bannaði karlmönnum, sem skilgreina sig sem konur, að keppa í kvennaflokki. Bara sanngjarnt.

Hér segir stúlka frá hvernig hlaupatitlum var rænt af henni af karlmanni. Fyrst hóf einn keppni og svo bættist annar við. Hefur ábyggilega séð hvað hinum karlmanninum gekk vel og slóst í hópinn.

Stúlkan segir frá; daginn áður en hún átti að keppa sögðu foreldrar hennar að líffræðilegur karlmaður, sem skilgreinir sig sem konu, myndi keppa á móti stúlkunum. Hún vissi ekki þá hvað það þýddi, en eftir á sá hún það. Nú talar hún, bendir á að karlmaður fékk fern verðlaun sem voru hennar í kvennakeppni.

Íþróttasambönd hafa leyft þetta og nú reyna stúlkur og áhangendur þeirra að fá þessu hnekkt. Gengur misvel í fylkjunum. Málaflokkurinn er ekki nýr af nálinni, hér er rætt við stúlkur fyrir fimm árum. Biden stjórninni fannst þetta í lagi og gerði ekkert í málinu. Þessir aumingjar, sem ég kalla þessa karlmenn reyna að réttlæta þátttöku sína í kvennaflokki, það má sjá í myndbandinu.

 

Vestræn pólitísk rétthugsun kostar líf kvenna og réttindi

Það sýnir sig í Evrópu, að vilji er fyrir hendi að neita óþægilegum staðreyndum, líka þeim sem hafa afleiðingar fyrir stúkur og konur. Staðreyndin er, að öryggi stúlkna og kvenna er ógnað í samfélagi sem lítur á sjálft sig sem land jafnréttis og innleiðingar. Það á líka við í Danaveldi, segir Birgitte Baadegaard.

Lífi kvenna ógnað víða um heim

Það er ekki bara í fjarlægum löndum sem kvenkyninu er ógnað, það gerist í Evrópu og Danmörku. Viða um heim má drepa niður fæti, Afganistan; konur eru þyrnir í augum karlanna. Í Írak má gifta 9 ára stúlkur. Ein af hverjum 66 í Shara deyr af völdum meðgöngu og fæðingar. Í Asíu er talið að það ,,vanti“ um 60 milljónir kvenna af því stúlkubörn voru borin út eða dóu sökum umhyggjuleysi og hungurs.

En í okkar eigin litlu andartjörn, Vesturlöndum og Evrópu, á sér stað annars konar kúgun. Kúgun sem er til staðar vegna skjalfests ofbeldis sem nýlega komu til, ógnandi réttinda til fóstureyðinga og skipulögð misnotkun á konum og stúlkum sem eiga sér stað í gegnum (líkamleg og sýndar) net bæði í Frakklandi, Þýskalandi og öðrum löndum. Þessi kúgun er lúmskari og þar með líka hættuleg, vegna þess að hún á sér stað í nafni þátttöku og er studd af stjórnmálamönnum, samtökum og fjölmiðlum, þar á meðal í lögum, reglum, fréttagreinum og tungumáli:

Í Englandi var ungum stúlkum nauðgað markviss og skipulega af mönnum sem lögreglan þorði ekki að hafa afskipti af ótta við átök.

Í Danmörku og Svíþjóð er það sama upp á teningnum. Áfallareynsla stúlkna og kvenna skiptir minna máli en þráin eftir friði, reglu og (opinberu) samræmi. Lögreglan þvær hendur sínar af málum.

Í dönskum lögum hefur orðið kona verið fjarlægt og kona nú er skilgreind ,,einstaklingur með leg“ og ,,einstaklingur með kvenlegan brjóstvef.“ Í Ástralíu og á Bretlandi eru réttarhöld í gangi þar sem tekist er á um hvað kona sé.

Í stórum fjölmiðlum eins og New York Times er vísað til kvenna sem ,,ekki trans" – þ.e. 50% þjóðarinnar eru nú skilgreind af fjölmiðlum af minnihluta fæddra karla sem kalla sig konur. Í Danmörku notar Politiken fyrirsögnina ,,Í fyrsta skipti er það kona eins og Alex Monette Consani sem hlýtur titilinn fyrirsæta ársins" Þetta segir blaðið í umfjöllun sinni um sigur trans konu í fegurðarsamkeppni – fyrir konur. Og DBU (eins og KSÍ) trúir því að ,,hver manneskja viti best hvernig eigi að bera kennsl á sig" – líka þegar kemur að fótbolta í kvennaflokki.

Lífi kvenna er ógnað af stjórnmálalegri rétthugsun

Það hefur sýnt sig víða í Evrópu að menn eru tilbúnir að slökkva fyrir staðreyndir, henti þeim það, þrátt fyrir að slíkt kosti fyrir líf kvenna og stúlkna. Þversagnakennda afleiðingin er sú að tilverurétti stúlkna og kvenna og (lagalegt) öryggi er einmitt ögrað í þeim samfélögum sem telja sig vera jöfnust. Þetta á einnig við um Danmörku.

Þegar málefni sem hafa sérstaklega afleiðingar fyrir líf stúlkna og kvenna eru hunsuð eða gerð ,,pólitískt smekklegri" af samtökum, fjölmiðlum og stjórnmálamönnum, er það hlutdrægni. Það er kynjahlutdrægni. Það er hlutdrægni – gegn konum. Í nafni þátttöku. Og ef við getum ekki talað opinskátt um þessa óþægilegu staðreynd mun þúsund ára saga okkar haldast: ójöfn kjör kvenna heldur áfram. Vegna þess að það eru engar líkur á að hvorki einstaklingar né kerfi breytist ef við getum ekki talað opinskátt um staðreyndir.

Þetta á við hvort sem um er að ræða skipulagðar (hóp)nauðganir, þvegin lögreglumál, áskoranir í núverandi frásögn um kyn, gerð lagatexta og laga, eða gagnrýnislausar fyrirsagnir og málnotkun fjölmiðla í greinum.

Staðreyndin er: Ef stjórnmálaleg sýn, þar á meðal í Danmörku, er ótengd við raunveruleikann, en samt haldið við af stjórnmálamönnum, fjölmiðlum og samtökum er það vandamál í lýðræðislegu samfélagi. Við verðum að geta talað opinskátt um þá staðreynd að stúlkur og konur eru berskjaldaðar á þessum tímum- líka í Evrópu.

Og við verðum að geta talað um þá staðreynd að þær eru sérstaklega afhjúpaðar vegna opinberra frásagna sem eru ekki tengdar (hluti af) raunveruleikanum – því nei, raunveruleikinn er ekki bara þannig. Það eru líka margir aðrir góðir straumar - sem betur fer. Þetta breytir þó ekki þeirri staðreynd að undirliggjandi mynstur sem ég lýsi hér er til staðar og við verðum að geta talað opinskátt um það.

Þögn, forðast átök og sniðganga sannleikann kostar líf stúlkna og kvenna, velferð og réttindi alls staðar á Vesturlöndum á hverjum einasta degi – líka hér á landi. Það er löngu kominn tími til að sjá mynstrið. Ekki til að skamma einstaka hópa, heldur til að fleiri sjái undirliggjandi mynstur: Við stöndum frammi fyrir lýðræðislegri áskorun vegna þess að stjórnmálamenn, stofnanir og fjölmiðlar eru tilbúnir til að afbaka veruleika borgaranna til að viðhalda tálsýn um samfélag sem er ekki alveg eins ákjósanlegt og það er sett fram, segir hún að lokum.

Heimild

Danska ríkissjónvarpið þurrkar út ummæli, íslenska ríkissjónvarpið talar ekki um málið

Hver einn og einasti sem tjáði sig, undir frétt DR 1 um karla í kvennabolta, sögðu að þeir vilja ekki karlmenn í kvennaíþróttir. Þeir upplifðu að ríkismiðillinn fjarlægði athugasemdirnar, og það á nokkrum sekúndum.

En þá þarf bara að búa til eigið innlegg segir á síðu Julie Hansen.

Stelpurnar eru ekki spurðar hvor þær vilji þá sem eru líffræðilegir karlar/drengir í liðin þeirra, t.d. í fótboltann þar sem slíkt skiptir verulegu máli hvort kynin þú fæddist.

Fædd stúlka í strákaliði mun sjaldan valda usla því í langflestum, ef ekki öllum tilfellum, yrði hún veikasti hlekkurinn. Svo ef það bitnar á einhverjum er það á henni sjálfri.

En fæddur drengur í stelpuliði er einfaldlega ekki íþróttamannslegt og mjög ósanngjarnt. Þeir hafa fleiri vöðva, sem eru í senn sterkari og stærri, þeir geta hlaupið lengra og hraðar. Það er munur á karlmannlíkama og kvennalíkama.

Þetta er svo óréttlátt gagnvart stelpunum.

Það er ógeðfellt að um leið og þvinga á stelpurnar til að taka á móti þessum körlum, sem skilgreina sig sem konur, þannig að þeir séu í búningsklefanum og Nei þetta eru ekki samkynhneigðir menn en stór hluti þeirra er gagnkynhneigðir. Þeir eru sem sagt líffræðilegir karlar sem klæða sig eins og konur og vilja hafa mök við konur. Svo geta þeir setið í búningsklefanum og gefið nöktum stúlkum auga.

Hvar í fjandanum er tillitsemin við konur?

Menn velja að taka tillit til fámenns hóp, sem transið er, en gefur skít í stelpurnar!

Á Íslandi er staðan engu betri

Hér á landi er staðan ekki eins slæm og víða annars staðar. Reyndar tilheyra tvö met sem féllu í nafni ,,kvenna“ skráð hér á landi. Kona mun aldrei slá þau met því þær hafa ekki þann styrk sem til þarf og munu aldrei hafa.

Íþróttasamband Íslands lagði félögum sínum reglur, þeir ákveða sjálfir hvernig þetta á að vera. Til viðmiðunar nota þeir reglur að utan frá 2021.

En syndin er, að það þurfi yfirhöfuð að ræða þetta. Karlmenn eiga ekki að koma inn í kvennaíþróttir burtséð frá skilgreiningu sinni, hvorki hér á landi sé í útlöndum. Lögin um kynrænt sjálfræði kom þessum óskapnaði af stað.

Íþróttafréttamenn fjalla aldrei um óréttlætið sem felst í að blanda körlum, sem skilgreina sig sem konur, í kvennaíþróttirnar. Þegar boxarinn síkáti, barði stúlkur á ÓL s.l. sumar átu íþróttafréttamenn hér á landi upp rullu trans-samfélaga. Vegabréfið laug og þá var allt í lagi. Skráning er mannanna verk. Líkaminn er sköpun sem ekki verður breytt.