,,Foreldar – vandamál fyrir vinnuumhvefi kennara“

Greinin birtist í Kjarnanum í dag.

 

Fyrir nokkrum dögum sögðu læknar frá að mann­orð þeirra og starf væri oft í húfi þegar fólk fer á flug á sam­fé­lags­miðl­um, sér í lagi í lok­uðum hóp­um, um ein­staka lækna. Læknar geta ekki borið hönd fyrir höfuð sér frekar en grunn­skóla­kenn­arar sem lenda í því sama. Á þessum stéttum hvílir rík þagn­ar­skylda um það sem þeir kunna að verða varir við í störfum sínum og geta því ekki svarað fyrir sig. Hvað þá í lok­uðum hópum þar sem þeir hafa ekki aðgang.

Oft mynd­ast orma­gryfjur í svona lok­uðum hópum þar sem eng­inn tekur ábyrgð á orðum sín­um. Allt látið flakka, jafn­vel sak­næm ummæli. Fáir for­eldrar þora í slag­inn við ósátta for­eldra þó þeir viti bet­ur. Sví­virð­ingar þríf­ast. Oft er orð­færi í svona lok­uðum hópi engum til sóma. Fyr­ir­myndir barn­anna bregð­ast. 

Þann 20. jan­úar birt­ist grein í Afton­bla­det í Sví­þjóð um skýrslu frá háskól­anum í Malmö sem lýsir stöð­unni. Hér á eftir kemur laus­leg þýð­ing á grein blaðs­ins.

Ný skýrsla frá háskól­anum í Malmö sýnir hvernig for­eldrar taka kenn­ara fyrir á snjáld­ur­síðum (face­book) – og hvaða áhrif það hefur á skóla­göngu nem­anda og þýð­ingu.

Sam­fé­lags­miðlar geta haft áhrif á breyt­ingar innan hvers skóla. Í snjáld­ur­síðu­hópum ræða for­eldrar um skól­ann og kenn­ara. Á stundum er kenn­ari tek­inn fyr­ir, umræð­urnar grófar og geta jafn­vel verið sak­næm­ar. En hver ber ábyrgð­ina?

Í frétta­til­kynn­ingu segir Rebecka Cowen Fors­sell að for­eldrar til­heyra ekki félagi eða sam­tökum og því hefur skól­inn færri bjarg­ráð til að stöðva eða dempa þetta.

Upp­lýs­inga­full­trúi kenn­ara Åsa Fahlén segir fyr­ir­bærið, að for­eldrar reyni á einn eða annan hátt að hafa áhrif á skóla­starf­ið, vel þekkt. Við gerðum rann­sókn fyrir þremur árum sem sýnir að sjö af hverjum tíu kenn­urum upp­lifa að for­eldrar reyni að hafa áhrif á kennsl­una. Síðan þá hefur vand­inn auk­ist.

Skól­inn getur brugð­ist við með því að upp­lýsa for­eldra um skyldur skól­ans- sem og styðja kenn­ar­ana sína segir Åsa Fahlén. Í víð­ara sam­hengi þró­ast þetta eins og félags­legt fyr­ir­bæri þar sem fólk tjáir sig á gróf­ari hátt en áður og lítur á sig sem við­skipta­vin sem getur gert kröfur segi hún.

„For­eldrar hafa þróað kröfur sínar sem við­skipa­vin­ur“

Nið­ur­stöður skýrsl­unnar frá Malmö sýna að sví­virð­ing­arnar eru árása­gjarn­arnir og bein­sk­eitt­ari þegar gagn­rýn­is­að­il­inn vinnur ekki í sömu stofnun og sá/þeir sem hann fjallar um. Eins og Åsa Fahlén telur rann­sak­and­inn Rebecka Cowen Fors­sell sam­band for­eldra við skól­ann hafi breyst.

Við höfum farið inn í ein­hvers konar þjón­ustu­form við við­skipa­vini og við­skipta­kröf­ur. Ekki það, ekk­ert rangt við að gera kröf­ur. Farið er yfir strikið og það er vanda­málið sem virkar nei­kvætt á vinnu­um­hverfi kenn­ara segir Rebecka Cowen Fors­sell.

Með verk­efn­inu „Ra­f­rænar sví­virð­ingar og net­ein­elti- nýtt vinnu­um­hverfi í skól­um“ reyna rann­sak­endur að auka skiln­ingi á þeim vanda­málum sem við­koma sví­virð­ingum og net­ein­elti gegn kenn­urum og skóla­stjórn­end­um.

Grein­ina má lesa hér.

Að hluta til teng­ist vandi skól­ans hér á landi þessu mál­efni, sem eykst frá ári til árs. Það er ekk­ert leynd­ar­mál að stór hluti grunn­skóla­kenn­ara færu í annað starf væri það fyrir hendi. Skort á grunn­skóla­kenn­urum má m.a. rekja til óhófs­legs vinnu­á­lags og breytt for­eldra­sam­starfs. Fleiri og fleiri kenn­ara vilja segja sig frá umsjón. KÍ hefur aug­lýst eftir þeim grunn­skóla­kenn­urum sem hafa menntun til að kenna en láta ekki sjá sig.

Á lands­byggð­unum er stakk­ur­inn þröngt snið­inn. Grunn­skóla­kenn­arar hafa ekki sama val og kollegar þeirra á höf­uð­borg­ar­svæð­inu því þar eru atvinnu­tæki­færi af skornum skammti fyrir háskóla­menntað fólk.

Illt umtal um skóla og starfs­menn þeirra þarf að heyra sög­unni til. Taka þarf á mála­flokknum víðar en í Sví­þjóð.

Heyrst hefur m.a. að skóla­stjórn­endum sé hótað með að nem­andi fari í annan skóla ef eitt­hvað sé ekki gert sem for­eldri vill. Eins og það sé akkur stjórn­enda að nem­andi sé í skóla þar sem honum líkar illa vist­in. Ætti að vera sjálf­sagt mál að nem­andi færi sig til.

Hverra er að taka á vand­máli sem blasir við? Þegar stórt er spurt er fátt um svör!

Höf­undur er grunn­skóla­kenn­ari.

Kemur það ekki fram í ráðningarferli

Kemur mér verulega á óvart að menn uppgötvi slík eftir svo langan tíma. Er þetta ekki hluti af ráðningarferlinu, kanna hvort bæjarstjóri hafa sömu sýn og þeir sem hann vinnur fyrir. Hefði haldið það! Annars segir ,,Ástæða starfs­loka er sögð ólík sýn á verk­efni á vett­vangi sveit­ar­fé­lags­ins. Telja aðilar það sveit­ar­fé­lag­inu fyr­ir bestu að leiðir skilji, seg­ir þar jafn­framt." 

Svona aukakostnaður fyrir sveitarfélag er með öllu ólíðandi. Það veitir víst ekki af hverri krónu og þegar greiða þarf tveimur bæjarstjórum laun minnkar ráðstöfunarfá bæjarins. Einhverjum kann að þykja það lítilvægt en margt smátt gerir eitt stórt. 

Sveitastjórnarfólk þarf að vanda betur til verka þegar það ræður bæjarstjóra til að fylgja málum úr höfn.

Guðmundur bæjarstjóri Ísafjarðarbæjar lætur af störfum

Skil ekki hvað er svona erfitt

Skil ekki hvað er svona erfitt og flókið við þetta. Mér þykir eðlilegt að fækka vinnustundum  á viku um 5. Það hefði í för með sér 7 tíma vaktir eða átta tíma vaktir og starfsmaður safnar í banka og þegar átta tímar eru komnir er frídagur. Eflaust myndu margir ráða sig í hærra starfshlutfall þegar vinnuvika styttist og mætir að hluta mönnunarþörfinni við styttingu vinnuvikunnar.

 

Öll spjót standa á vaktavinnuhópi

Endemis bull í þessum kellum

Ég er eiginlega hneyksluð á þessum konum. Að þær skuli kalla sig kvenréttindakonur. Auðvitað á með öllum tiltækum ráðum að fækka tímum hvers barns á leikskóla. Að setja það í samhengi við kvennabaráttu er þeim til skammar. Börn sem dvelja rúma 9 tíma á leikskóla eru með lengri vinnudag en foreldrarnir og því ber að breyta.

Vona svo sannarlega að borgin hlusti ekki á samtök sem þessi sem hafna styttri vinnudegi barna á viðkvæmasta aldri.

Frami, kvenréttindi og pólitík á ekki að koma við sögu þegar velferð barna er rædd. Vinna á því með öllum tiltækum ráðum að fækka vinnustundum barna og óskastaða hvers barns er að vera meira með foreldrum sínum. Hverju barni dugar 5-6 tímar á leikskóla, sem hámark. 

Skömm að þessum mótmælum Kvenréttindafélags Íslands.

„Lúalegt“ að ala á samviskubiti foreldra

Andlegt ofbeldi á börnum er jafn alvarlegt og líkamlegt...

Ásta Kristrún Ólafsdóttir, kennari og ráðgjafi skrifaði fyrir 18 árum um andlegt ofbeldi á börnum. Á jafnvel við í dag og þá. Jafnvel betur því foreldraútilokun er betur þekkt í dag en þá. Börn sem beitt eru foreldraútilokun eru beitt andlegu ofbeldi.

Leyfum Ástu að eiga orðið:

BÖRN eiga rétt á vernd gegn líkamlegu, kynferðislegu og andlegu ofbeldi og gegn vanrækslu (19.gr. Barnasáttmála SÞ).

Fæstir foreldrar vilja börnum sínum illt og flestir foreldrar gera eins vel og þeir geta. Fæstir meiða börn sín viljandi eða af illmennsku en sumir gera það sökum andlegrar eða líkamlegrar vanheilsu, alkóhólisma eða annarra fíknisjúkdóma eða vegna vanþroska.

Það fer yfirleitt ekki á milli mála ef barn hefur verið meitt líkamlega eða kynferðislega en það gegnir öðru máli ef barn er beitt andlegu ofbeldi eða það er andlega eða tilfinningalega vanrækt. Andlegt ofbeldi á börnum er ekki síður skaðlegt og í mörgum tilfellum verra en hið líkamlega, einkum vegna þess hve erfitt er að festa hendur á því og hvað það getur staðið lengi yfir.

Það vefst oft fyrir okkur sem erum fullorðin að átta okkur á andlegu ofbeldi og hvernig við getum brugðist við því. Fyrir barn er það enn erfiðara og það á enga möguleika á að verjast því.

Andlegt ofbeldi á börnum getur verið í formi harðstjórnar og kúgunar eða niðurlægingar, vanrækslu og höfnunar. Sumar gerðir refsinga teljast ofbeldi svo og hótanir, öskur, ofurmannlegar kröfur, sum stríðni, háð og uppnefningar.

Þá teljast ásakanir um persónuleikabresti eða vanhæfni til ofbeldis, vanþóknun sýnd með þögn eða píslarvætti, óviðeigandi athugasemdir, stöðug neikvæðni, gagnrýni og tvöföld skilaboð. Það telst til andlegrar vanrækslu þegar andlegum, tilfinningalegum eða vitsmunalegum þörfum er ekki sinnt; ekki sýndur áhugi, ekki spjallað, kennt né leiðrétt. Ekki hrósað, hvatt eða leiðbeint.

Sumt andlegt ofbeldi er alvarlegra og hefur alvarlegri afleiðingar en annað.

Það er alvarlegt andlegt ofbeldi þegar barn er látið bera ábyrgð á fullorðnu fólki og þá látið sinna andlegum, tilfinningalegum eða félagslegum þörfum þess. Dæmi um þetta er þegar barn er gert að trúnaðarvini og þarf að heyra um persónulegar áhyggjur og leyndarmál foreldris síns og jafnvel gert þátttakandi í hjónabandserfiðleikum, stundum kallað andleg eða tilfinningaleg sifjaspell: "Finnst þér að ég ætti að skilja við pabba þinn?" "Ég er að hugsa um að skilja við mömmu þína, ég þoli hana ekki lengur." "Passaðu að pabbi þinn drekki ekki of mikið." "Ég held að mamma þín sé að halda framhjá mér, reyndu að komast að því fyrir mig." "Ég hélt framhjá pabba þínum og ef hann spyr þig, segðu þá að..." "Ég á aldrei eftir að komast yfir allt það sem hann pabbi þinn gerði mér." "Hún mamma þín lagði líf mitt í rúst."

Þá er þess krafist að barnið beri ábyrgð á líðan og velferð foreldris og skynji þarfir þess og bregðist við þeim: "Þú verður að vera heima svo mömmu leiðist ekki." "Aumingja pabbi er alltaf svo þunglyndur, þú verður að reyna að gleðja hann." "Mamma á svo bágt því það hafa allir verið svo vondir við hana, þú ert eina manneskjan sem hún á að." "Ef þú hefðir ekki verið svona óþekkur hefði mamma ekki dottið í það." "Pabbi er kominn með magasár út af frekjunni í þér." "Ef þú færir frá mér myndi ég drepa mig." "Þú áttir að sjá hvernig mér leið, ég átti ekki að þurfa að biðja þig..."

Með þessu er verið að leggja á barn ábyrgð sem það getur ekki borið. Barnið fær ekki að vera barn en er þvingað til að taka á sig óbærilegar byrðar sem jafnvel fullorðnum er um megn að bera.

Andlegt ofbeldi er ekki alltaf svona skýrt eins og í dæmunum hér að ofan og hægt er að beita miklu andlegu ofbeldi án þess að segja eitt einasta orð!

Í mörgum ákvæðum barnaverndarlaga er andlegt ofbeldi á börnum lýst refsivert og segir til dæmis í 64. grein: Hver, sem beitir barn refsingum, hótunum eða ógnunum og ætla má að slíkt skaði barnið andlega eða líkamlega, skal sæta sektum eða fangelsi allt að þremur árum.

Sá skaði sem andlegt ofbeldi veldur er oft mikill og erfitt að bæta. Margir þurfa að glíma við afleiðingar andlegs ofbeldis alla ævi.

Afleiðingar andlegs ofbeldis eru m.a. öryggisleysi, vantraust, erfiðleikar við að tengjast fólki, mikil skömm og vanlíðan, óskýr sjálfsmynd og óljós mörk, sjálfsfyrirlitning, kvíði, þunglyndi, ofbeldi, sálvefræn einkenni, vímuefnanotkun, fíknir, áhættuhegðun og jafnvel sjálfsmorð.

Við getum e.t.v. ekki hindrað að börn okkar verði fyrir barðinu á arfgengum geðsjúkdómum en við getum hlúð að geðheilsu þeirra með því að axla ábyrgð á okkur sjálfum og verndað börnin okkar gegn ofbeldi, hvaða nafni sem það nefnist.

 

Forvitnilegt...

Verður forvitnilegt að sjá hvaða fólki flokkurinn teflir fram. Spurning hvort hann nái að manna lista um allt land. Verkalýðshreyfingin hefur viðrað framboð. Skyldi þeir slá sér saman? Koma tímar, koma ráð. Kannski ekki óraunhæfur möguleiki að ná inn mönnum úr öllum kjördæmum. Flokkur fólksins fellur sennilega af þingi enda lítið sem þau hafa gert, annað en tala.

Sósíalistaflokkurinn undirbýr framboð til Alþingis

Markaðssetning landins dýr

Skelfilegt svo ekki sé meira sagt. Fleiri ferðamenn slasast. Fyrir utan eigin hörmungar kostar þetta samfélagið mikla fjármuni fyrir utan sjálfboðið starf björgunarsveitarfólks.

Ferðalögum er haldið að útlendingum sem hafa ekki kannski ekki þekkingu eða getu til að keyra við íslenskar aðstæður. Stundum með skelfilegum aðstæðum.

Lík á Sólheimasandi og nú þetta skelfilega slys. Vona að betur hafi farið en á horfðist. 

 

Fjórir alvarlega slasaðir — þar af þrjú börn

Algerlega óviðunandi

Ákvörðun ferðaþjónustufyrirtækisins er óviðunandi að öllu leyti. Kalla þetta að leika sér að lífi og limum fólks. Ferðamennirnir voru, að eigin sögn, ekki upplýstir um veðurútlit og fengu þar af leiðandi ekki að taka ákvörðun um hvort þeir tækju áhættuna. 

Ekki nóg með að leggja líf þessa fólks í hættu heldur bætti um betur þegar björgunarliðið var kallað út í snarvitlaust veður. Fleiri lagðir í lífshættu.

Fyrirtækið hefur sér ekkert til málsbóta í þessu máli.

 

Starfsfólk Mountaineers harmar atburðinn

Ný menntastefna Reykjavíkurborgar og Akureyrar, KFR fær pening!

Heyrði á dögunum að kynna ætti nýja menntastefnu á Akureyri. Grunnskólakennarar bíða í ofvæni eftir henni enda hafa þeir ekki verið með í smíðum hennar.

Reykjavíkurborg samdi við Kennarafélag Reykjavíkur (KFR) um margvísleg verkefni í tengslum við nýja menntastefnu borgarinnar. Sjá samning hér. Metnaðarfullt svo ekki sé meira sagt og vissulega öðrum sveitarfélögum til eftirbreytni. Samkvæmt samningnum á starfsáætlun að liggja fyrir og mættu kennarar í Reykjavík flagga góðu plaggi.

Aldrei þessu vant fylgja peningar samstarfinu. KFR fær 3 milljónir árlega, níu milljónir á þremur árum. Vel gert. Töluvert hægt að gera fyrir þá fjárhæð í þágu grunnskólakennara. Ekki á vísan að róa þegar grunnskólinn er annars vegar hvort peningar fylgi verkefnum. Þegar menntastefna Akureyrarbæjar liggur fyrir verður forvitnilegt að sjá hvort sami metnaður verður lagður í að framfylgja henni og hjá borginni.

Fyrir peningana, 3 milljónir árlega, er hægt er að kaupa ráðgjöf frá ólíkum fagstéttum til að fræða kennara og fylgja málum eftir, halda fyrirlestra, námskeið og fleira. Auðveldar KFR að fá fagfólk inn í skólana með fræðslu og annað sem kennarar þurfa á að halda.

Því miður hafa grunnskólakennarar eða trúnaðarmenn ekki haldið þessu góða starfi á lofti og því væntir höfundur mikils af þeirri skýrslu sem fylgja á verkefninu, árlega samkvæmt samningi, þannig að önnur landsfélög geti haft starfið sem viðmið við eigið starf. Beri starf KFR árangur þurfa ekki allir að finna upp hjólið.  Að auki skarast margt í samningnum við starf Vinnuumhverfisnefndar KÍ og því fróðlegt að bera saman bækur um þau málefni. Reykjanesbær ætlar í svipaða vinnu í leikskólum sveitarfélagsins og því tilvalið að horfa til vinnu KFR þegar starfsáætlun er gerð þar í bæ. Eins og segir á vef KÍ ,,Fræðsluráð Reykjanesbæjar ætlar að grípa til aðgerða er varðar starfsumhverfi í leikskólum bæjarins.“

Hér verða nefnd nokkur áhugaverð verkefni samkvæmt 4.gr. samningsins, en þar segir:

• Stuðla að aukinni vellíðan og sjálfseflingu grunnskólakennara í starfi.
• Vinna að jákvæðri ímynd kennarastarfs í grunnskólum Reykjavíkur.
• Annast fræðslu og upplýsingagjöf til kennara í því skyni að auka þátttöku þeirra í starfsþróun og símenntun. Einnig að skapa grunnskólakennurum starfsvettvang þar sem miðlað er reynslu og þekkingu.
• Taka þátt í einstöku verkefnum á vegum skóla- og frístundasviðs Reykjavíkurborgar.

Það verður að fróðlegt heyra um á hvern hátt KFR hefur stuðlað að vellíðan og sjálfseflingu grunnskólakennara í starfi því vitað er að langtímaveikindi kennara eru mikil, bæði í borginni og öðrum sveitafélögum. Eða ætlar sér að gera, öðrum til eftirbreytni.

Til hamingju KFR að ná svona flottum samningi við borgina, við á landsbyggðinni horfum til framkvæmdarinnar og árangursins með eftirvæntingu.

Eitt leyfisbréf- villandi umræða

Í hádegisfréttum RUV í dag var sagt frá einu leyfisbréfi kennarastéttanna. Frá og með áramótum geta kennarar sótt um að fá leyfisbréf á öðrum skólastigum en þeir mennta sig til. Sá misskilningur er í gangi að eitt gangi yfir alla. Svo er ekki. Til að fá leyfisbréf á öllum skólastigum þarf ákveðna hæfni og færni til að kenna. Með lögunum fylgir reglugerð sem fréttamanni láðist að tala um og segja frá. 

Hér má sjá brot úr reglugerðinni og þeir sem þetta lesa átta sig á hvað þarf að vera á bak við leyfisbréfið.

 1. Kennari með sérhæfingu á leikskólastigi býr, auk almennrar hæfni, yfir sérhæfðri hæfni í að lágmarki einu námssviði aðalnámskrár leikskóla og menntunarfræði leikskóla, að lágmarki 90 námseiningar.
    2. Kennari með sérhæfingu á grunnskólastigi býr, auk almennrar hæfni, yfir sérhæfðri hæfni í að lágmarki einu greinasviði aðalnámskrár grunnskóla og menntunarfræði grunnskóla, að lágmarki 90 námseiningar.
    3. Kennari með sérhæfingu til að kenna list- og bóknámsgreinar á 1. hæfniþrepi samkvæmt aðalnámskrá framhaldsskóla eða aðalnámskrá tónlistarskóla býr, auk almennrar hæfni, yfir sérhæfðri hæfni, að lágmarki 90 námseiningar.
    4. Kennari með sérhæfingu til að kenna þriðja tungumál í framhaldsskóla býr, auk almennrar hæfni, að lágmarki yfir sérhæfðri hæfni í viðkomandi tungumáli sem krafist er við námslok á stigi 1.2 samkvæmt viðmiðum um æðri menntun og prófgráður.
    5. Kennari með sérhæfingu til að kenna list- og bóknámsgreinar á 2.–4. hæfniþrepi samkvæmt aðalnámskrá framhaldsskóla eða aðalnámskrá tónlistarskóla býr, auk almennrar hæfni, að lágmarki yfir þeirri hæfni á viðkomandi fræðasviði sem krafist er við námslok á stigi 1.2 samkvæmt viðmiðum um æðri menntun og prófgráður.
    6. Kennari sem lokið hefur starfsréttindaprófi á 3.–4. hæfniþrepi samkvæmt aðalnámskrá framhaldsskóla telst vera með sérhæfingu í starfsmenntun á framhaldsskólastigi eða í verkgrein á grunnskólastigi.

 

Hér má sjá reglugerðina: https://www.althingi.is/lagas/nuna/2019095.html?fbclid=IwAR3CVfAOchLLgDr443ujYpNnUD3p_BVR53CZhL3-xnRgTTwB3WpPoq14lLo