Stjórn félags grunnskólakennara dregur lappirnar

Greinin birtist í Vísi 30. júní 2019.

Fyrir um viku féll refsidómur í Héraðsdómi Reykjavíkur um skattalagabrot. Allir geta misstigið sig en því miður var formaður Kennarafélags Reykjavíkur sá seki. Formaðurinn gegnir ýmsum trúnaðarstörfum fyrir félag grunnskólakennara og sum hver mikilvæg. Áhöld eru um hvort formaðurinn eigi að segja af sér eða halda trúnaðarstörfunum í ljósi refsidómsins. Formaður KÍ segir samvisku hans ráða för.

Grunnskólakennarar hafa nú beðið, of lengi, eftir viðbrögðum stjórnar Félags grunnskólakennara um málið. Enginn fundur boðaður, málið ekki formlega rætt. Mörgum finnst afleitt að einstaklingur með refsidóm á bakinu sinni trúnaðarstörfum fyrir félagið. Hver er ásýnd og ímynd félags undir slíkum kringumstæðum?

Málinu var áfrýjað. Ef málið verður tekið fyrir í Landsrétti kemur niðurstaða frá æðri dómstól. Þar til sá dómur fellur er héraðsdómurinn í fullu gildi, það eru réttaráhrifin sem bíða sem og afplánun.

Mál af þessum toga hefur aldrei komið upp hjá Félagi grunnskólakennara að sögn fyrrverandi formanns Ólafs Loftssonar eða KÍ. Ólafur man eftir tilviki þar sem kennari sagði sig frá öllum trúnaðarstörfum áður en dómur féll. Gott siðgæði það.

Stjórn FG þarf að taka á málinu, þarf að sýna og sanna fyrir félagsmönnum að hún sé í stakk búin að taka á erfiðum málum. Hún þarf að leggja línurnar um svona málefni til framtíðar, úr því ekki var búið að því. Kennarar þurfa að vita hvar félagið stendur gagnvart brotum og dómsúrskurðum þegar sekt er sönnuð og refsing fylgir. Hvað skal gera á meðan áfrýjunarferli er í gangi o.s.frv.

Hvað veldur að stjórn dragi lappirnar skal ósagt látið. Höfundur er helst á því að góð vinátta milli hluta stjórnarmanna og formanns KFR hafi þar eitthvað að segja. Þegar mikil vinátta ríkir er skiljanlegt að erfitt sé að taka á máli sem þessu. Auk þess er hluti stjórnarmanna óhæfir til að taka afstöðu í málinu af sömu sökum. Tveir stjórnarmenn hafa tjáð sig opinberlega, annar segir dómara málsins slá sig til riddara með dómnum og hinn að dómurinn sé rangur sem gerir þá báða óhæfa í að fjalla um málið af hlutleysi. Þrátt fyrir að málið sé óþægilegt verður að taka á því félagsins vegna, hér verða hagsmunir einstaklinga að víkja fyrir hagsmunum heildarinnar.

Þöggun mála er aldrei af hinu góða, sáir óvissufræjum og tortryggni.

Höfundur er grunnskólakennari, trúnaðarmaður og varaformaður Bandalags kennara á Norðurlandi eystra.

Syrgir lifandi dætur

Þetta er ekkert einsdæmi, því miður, að feður syrgi lifandi börn sín. Gerist hér á landi í boði ríkisstjórnarinnar sem þorir ekki að taka á málunum. Stjórnmálamönnum er skítsama og virða ekki Barnasáttmálann. Jafnréttissinnaðir þingmenn eru hvað verstir s.s. Katrín Jakobsdóttir og Svandís Svavarsdóttir, því þær ásamt fleirum kjósa forréttindi kvenna umfram rétt barna.  

,,I am a father of three beautiful children. I have no relationship with any of them. But I am not absent from their lives by choice."

krækja að frásögn mannsins: https://www.mamamia.com.au/alienated-parent/

Ofbeldi gagnvart grunnskólakennurum er algengt

Þessi grein birtist í Kjarnanum 28. júní 2019, Kristbjörn Árnason skrifaði hana.

Það er mjög mik­il­væg umræða sem Helga Dögg Sverr­is­dóttir grunn­skóla­kenn­ari hefur tekið upp um ofbeldi eða ein­elti. Þ.e.a.s. ofbeldi er fjöl­margir grunn­skóla­kenn­arar fá að þola af nem­endum sín­um. Einkum í byrjun starfs­fer­ils ef þeir þá hrökkl­ast ekki úr starfi sem mjög margir gera. Reyndar á öllum skóla­stigum grunn­skól­ans.

Í 25 ár starf­aði ég sem kenn­ari í grunn­skóla og varð hvað eftir annað vitni að því þegar að nýút­skrif­aðir kenn­arar sér­stak­lega komu nán­ast kjökrandi út úr skóla­stof­unum eftir heldur óblíðar mót­tökur nem­enda. Fyrir utan fjöl­margar aðrar ögr­anir og nán­ast hót­anir sem kenn­arar hafa orðið fyr­ir­. Hvers vegna er ég að hafa orð á þessu, kenn­ari á eft­ir­laun­um? Jú það var vegna þess að ein­hverjir grunn­hyggnir grunn­skóla­kenn­arar mót­mæltu þess­ari lýs­ingu Helgu Daggar á vinnu umhverfi grunn­skóla­kenn­ara. En hún er aðeins að segja frá, sann­leik­anum sam­kvæmt.

Það minnti mig auð­vitað á, hversu áhuga­litlir grunn­skóla­kenn­arar í þeim skólum sem ég kenndi voru um vinnu umhverf­is­mál sín. Ég var það sem kallað var „ör­ygg­is­trún­að­ar­mað­ur“ kenn­ara í mörg ár í einum grunn­skóla borg­ar­inn­ar. Ef eitt­hvað kom upp á var ég ævin­lega síð­astur allra að frétta af því. Hvers vegna, hef ég aldrei skil­ið. Ég var á þeirri skoð­un, að Kenn­ara­há­skól­inn hafi van­rækt það hlut­verk sitt að kenna kenn­ara­nemum að takast við sam­skipta­mál í dag­legu starfi kenn­ar­ans. Ný útskrif­aðir kunnu ein­fald­lega ekki að takast á við þetta mót­læti og mót­stöðu nem­enda. Er iðu­leg­ast reyna að kom­ast eins langt og hægt er við að ná yfir­ráðum í stof­unni. Efast reyndar um að Kenn­ara­há­skól­inn hafi til þess sér­hæfða kenn­ara.

Svona ofbeldi sem oft­ast á sér upp­tök hjá ein­stökum nem­endum bitnar ekki bara á kenn­ur­un­um. Heldur bitnar þetta mjög illa á sam­nem­endum óald­ar­seggj­anna og eyði­legur gjarnan nám hjá almennum nem­endum í heilum bekkj­ar­deildum skól­anna. Venju­legir nem­endur þora ekki annað en að vera með í mót­þró­an­um.

Það er a.m.k. öruggt, að þetta ástand hefur mjög slæm áhrif á ein­kunnir í sam­ræmdum námskönn­unum og það er eitt­hvað sem stjórn­völd hafa áhuga á. Þá varð ég aldrei var við að skóla­stjórn­endur við þessa skóla sem starf­aði tækju á þessum málum með skipu­lögðum hætti. Það var raunar bara litið niður á kenn­ara sem voru í svona basli.

Höf­undur er fyrrum kenn­ari.

Gott- þá kemst kannski einhver botn í eitthvað af þessu

Löngu tímabært að annað þeirra taki af skarið. Sorglegt að fjölskyldan berist á banaspjótum í fjölmiðlum. Sennilega óhjákvæmilegt þegar þekktur einstaklingur er annars vegar.  

Jón Baldvin stefnir dóttur sinni

Beðið eftir yfirlýsingu Félags grunnskólakennara

Merkilegt hvað stjórn Félags grunnskólakennarar er þögul þessa dagana. Óskað hefur verið eftir viðbrögðum við dómi sem kennari í trúnaðarstörfum hlaut s.l. mánudag. Mörgum kennurum er illa við að einstaklingur með dóm á bakinu sinni trúnaðarstörfum fyrir félagið og telur það hneisu að ekki hafi verið tekið á málinu. Spurning hvort þagga eigi málið.

 

Borga 55 milljónir fyrir að vera innilokaður í miðbænum

Kemur þetta nokkuð á óvart. Verðið er svo hátt að meðalmaðurinn getur ekki keypt sér íbúð á þessu svæði. Á myndinni að dæma virðist fólk innilokað og sér ekki annað en inn um glugga hjá nágranna sínum. 

Rúmur þriðjungur seldur

Þar lágu Danir í því!

Það verður áhugavert að fylgjast með hvað þingmaðurinn gerir, fer eða verður áfram á þingi. Það er nú líka ótrúlegt að þingmaður sem fær ofgreidda aksturspeninga skuli komast upp með það óáreittur. 

Forsætisnefnd sammála siðanefnd

Þörf á rannsóknum á ofbeldi í garð kennara hér á landi

Greinin birtist í Kjarnanum 24. júní 2019

 

Í greinum mínum um ofbeldi í garð kenn­ara hef ég vitnað til nor­rænu land­anna. Því miður eru engar rann­sóknir til hér á landi og því ekki vitað hve víð­tækur vand­inn er. Eins og við gerum gjarnan þá berum við okkur saman við hin Norð­ur­löndin séu rann­sóknir ekki til um mála­flokk­inn. Í fyrstu grein minni benti ég á könnun Vinnu­um­hverf­is­nefndar KÍ meðal grunn­skóla­kenn­ara í apríl s.l. sem gefur til­efni til frek­ari rann­sókn­ar.

Á sam­tölum mínum við kenn­ara má heyra að margir hafa áhyggjur af ástandi mála. Kenn­arar tala líka um að kryfja þurfi vand­ann til að finna út hvað veldur að nem­andi velji ofbeldi fremur er sam­ræð­ur. Kenn­arar sem sagt hafa frá ofbeldi nefna að nem­andi hafi stungið blý­anti í hand­ar­bak, kastað hlut eftir við­kom­andi, sparkað í fót, rekið blý­ant í höf­uð­ið, sparkað í kvið, lamið í upp­hand­legg, tekið utan um kenn­ara og hald­ið, bit­ið, náms­gögnum sam­nema rutt af borð­um, hurð skellt, borðum og stólum velt o.fl. Munn­legt ofbeldi tíðkast líka og ekki minnka áhyggjur kenn­ara vegna þessa. Mörg ljót orð eru látin falla um kenn­ara, hann er tussa, mella, hel­vítis gömul kerl­ing, fábjáni, fífl, trunta, „fuck­ing“ frekja, o.s.frv. Læt vera að nefna ljót­ustu orð­in.

Rann­sókn og skýrsla danska vinnu­eft­ir­lits­ins frá 2018 sýnir að ofbeldi í garð kenn­ara er stað­reynd. Þeir gerðu rann­sókn í nokkrum skólum í Dana­veldi. Ofbeldið hefur tíðkast og jókst milli rann­sókna. Frá 2012 hefur ofbeldið auk­ist um 6. 3% frá 13% upp í 19.3% og kenn­arar sem hafa upp­lifað hótun af hálfu nem­anda er tæp 23%. Sömu sögu er að segja um til­kynn­ingar um ofbeldi og hót­an­ir, aukn­ing.

Í umfjöllun HRS (Human rigths service) kemur fram að í Sví­þjóð eiga mörg hund­ruð kenn­ara við svefn­leysi og streitu að stríða. Ástæðan er rekin til ofbeldis nem­enda í garð kenn­ara. Fjöl­miðlar hafa ekki gefið mál­efn­inu gaum en þegar þeir fengu rann­sókn sænsku kenn­ara­sam­tak­anna í hend­urnar sáu þeir það svart á hvítu. HRS seg­ir: „For i denne und­er­søkel­sen var det påfallende mange lærere som opp­lyste at de rett og slett er blitt mis­hand­let av sine elever.“

Norð­menn hafa áhyggjur rétt eins og Dan­ir. Norska vinnu­eft­ir­litið hefur áhyggjur af fáum til­kynn­ingum um ofbeldi í garð kenn­ara. Þeir hafa líka áhyggjur af bjarg­ar­leysi kenn­ara þegar þeir mæta ofbeld­is­fullum nem­endum í skól­un­um. Vinnu­eft­ir­litið mun í sam­vinnu við skóla vinna með ofbeldið og bjarg­ráð. Sam­vinna milli stjórn­enda og kenn­ara er gott og menn eru sam­mála um að taka þurfi á ofbeld­inu og hót­unum í garð kenn­ara.

Í jan­úar 2017 komu nýjar reglur sem leggur á herðar vinnu­veit­enda í Nor­egi að koma í veg fyrir ofbeldi og hót­an­ir. Regl­unar gera líka ráð fyrir að vinnu­veit­andi kenni og þjálfi kenn­ara í að takast á við ofbeldi sem og lesa í aðstæð­ur­. ­Sam­kvæmt töl­fræði norska vinnu­eft­ir­lits­ins svör­uðu 14% grunn­skóla­kenn­ara að þeir hefðu mátt þola ofbeldi og hót­anir frá nem­end­um.

Respons Ana­lyse gerði rann­sókn fyrir norsku kenn­ara­sam­tök­in, árið 2017, um ofbeldi og hót­anir í garð kenn­ara. Um 35% grunn­skóla­kenn­ara, yngri barna, segj­ast hafa orðið fyrir ofbeldi síð­ast liðið ár, 7% í ung­linga­deildum (ungdoms­skole) og 1% í fram­halds­skóla. Með­al­talið er 19%. Í 99% til­fella er um einn nem­anda að ræða sem beitir ofbeld­inu. Um 27% af kenn­ur­unum telja ofbeldið alvar­legt eða mjög alvar­legt. Um 4% af kenn­ur­unum í rann­sókn­inni sögð­ust hafa lent fimm sinnum eða oftar í ofbeldi.

Þegar upp­lýs­ingar sem þessar liggja fyrir er ljóst að rann­saka þarf mála­flokk­inn hér á landi. Kenn­ara­sam­tökin eiga að hysja upp um sig bux­urn­ar, þó fyrr hefði verið og rann­saka mála­flokki, greina ástæður og ekki síður finna lausn­ir. Tek hatt­inn ofan fyrir danska mennta­mála­ráð­herr­anum sem fór í mál­ið, hún sætti sig ekki við að kenn­arar landsins byggju við ofbeldi. Kenn­ara­sam­tök hinna Norð­ur­land­anna virðast hafa sýnt mála­flokknum áhuga und­an­farin ár og leitað lausna, annað er hér á landi. Þöggun um ofbeldi.

Full ástæða er til að minna kenn­ara á að til­kynna ofbeldi og þannig safna í töl­fræði­bank­ann. Vinnu­erftilitið tekur við til­kynn­ingum og gætið ykkur kenn­arar það er ekki bara á herðum stjórn­enda að skrá til­vik­ið. Reynslan hefur sýnt að til­kynn­inga­skyldan er ekki virt.

Umræða um ofbeld­is­greinar mínar hafa vissu­lega komið mörgum í opna skjöldu. Ein­hver fer í með­virkn­is­gír­inn og skýtur sendi­boð­ann, mig. Mér hefur verið bent á að fá mér annað starf, ég beri út óhróður um börn og ég er vondur kenn­ara, allt ummæli sem dæma sig sjálf af þeim sem láta svona út úr sér. Við­brögð eins og hringja í skóla­stjór­ann minn og kvarta, jafn­vel að fá mig rekna hjálpar umræð­unni ekk­ert og enn síður þeim kenn­urum sem hafa lent í ofbeldi. Vand­inn hverfur ekki við að ég þagni. Löngu tíma­bært að kenn­ar­ar, kenn­ara­for­ystan og sam­fé­lagið í heild vinni að lausn, vanda­málið er til stað­ar, það sanna frá­sagnir kenn­ara, rétt eins og á hinum Norð­ur­lönd­un­um.

Höfum hug­fast að góð lausn hefst á því að taka skyn­sama ákvörðun um að gera það sem er rétt í óeig­in­gjörnum aðstæð­um. Leggjum þeim kenn­urum lið sem hafa mátt þola ofbeldi, finnum lausn í stað þess að moka vand­an­um, smáum eða stórum, undir tepp­ið. Sýnum þessum kenn­urum sam­stöðu og að okkur sé annt um að þeir haldi heilsu og starfi sínu. Tökum þá að okkur þegar þeir fá vind­inn í fang­ið, sem sam­starfs­menn, yfir­menn og kenn­ara­for­ysta.

Höf­undur er M.Sc. M.Ed. og starfar sem grunn­skóla­kenn­ari og situr í vinnu­um­hverf­is­nefnd KÍ fyrir hönd grunn­skóla­kenn­ara.

Heim­ild­ir:

 

• Det Nationale For­sknings­center for Arbejdsmiljø. (e.d.). Und­er­søgelse af chika­ne, trusler om vold og fysisk vold rettet mod und­ervisn­ings­per­sonale i udval­gte fol­keskoler. Sótt 10. maí 2019 af htt­p://nfa.dk/da/­For­skning/Projekt?docId=27ef2dac-dbbf-4821-a3b9-02a514063a06
• Arbeid­stil­sy­net. (e.d.). Må jobbe bedre med å for­e­bygge vold og trusler. Sótt 10. maí 2019 af https://www.­arbeid­stil­sy­net.no/ny­het­er/ma-jobbe-bedre-­med-a-­for­e­bygge-vold-og-trusler/
• HRS. (e.d.). Sjokker­ende for­hold i svensk skole: Vold og drapstrusler mot lærerne er utbredt. Sótt 10. maí 2019 af https://www.rights.no/2018/01/­sjokker­ende-­for­hold-i-svensk-skole-vold-og-drapstrusler-mot-la­er­er­ne-er-ut­bredt/

Bráðger börn gleymast

það er synd að þessi hópur nemenda gleymist í skólakerfinu. Eins og Meyvant bendir á að í skóla án aðgreiningar eiga þessi börn að fá jafn góða þjónustu og þeir nemendur sem eiga erfitt með nám. Velti fyrir mér hvort hugtakið sé ekki á hreinu þegar nemendum er sinnt. Of mikill tími fer í þau börn sem haga sér illa, það kom fram í könnun meðal unglingakennara, nenna ekki að læra og sýna skólanum ekki áhuga. Bráðgerðu börnin lenda því undir þegar tíma kennarar er úthlutað. Unglingakennarar bentu á að mikill tími færi í að bíða eftir að kennsluhæft yrði, það gera bráðger börn líka. 

Hef oft velt fyrir mér af hverju foreldrar barna sem mæta í skólann til að læra láta slíkt yfir börn sín ganga. Umrædd börn eiga jafnan rétt á námi og þeir sem slakari eru. Þessi gengdarlausa aðgerð að meðalmennskunni er með ólíkindum. Margir grunnskólar veita ekki viðurkenningar fyrir góðan árangur, útaf meðalmennskunni. Ekkert á að vera eðlilegra en í lok grunnskólagöngu að nemandi fái viðurkenningu fyrir góðan námsárgangur. 

Það er löngu tímabært, í anda skóla án aðgreiningar, að nemendum verði skipt upp í hópa, í þeim námsgreinum sem við á, og þeim boðið nám við hæfi, þekkingu, færni og áhuga. 

Í dönsku fréttunum sögðu þeir frá falli nemenda úr grunnskóla, hér er það svo að allir útskrifast burtséð frá getu, hæfni og færni. Framhaldsskólanum ber skylda að taka við nemendum, burtséð frá getu, hæfni og færni. Góð þróun! Má spyrja sig.

Of fáir standa sig afburðavel

Ógnanir eða svívirðingar gagnvart starfsfólki skóla

Í þessari ágætu könnun á starfi kennara (eigið mat) er fátt sem kemur á óvart, allavega þeirra sem vinna í grunnskólanum. Hér er einungis um unglingastig að ræða.

Ánægjulegt að íslenskir kennarar geti vakið áhuga áhugalitra nemenda og noti fjölbreyttar kennsluaðferðir.

Eftirtektarvert þegar grunnskólakennarar segja:

• Agi og bekkjar­stjórn­un eru stærra viðfangs­efni í ís­lensku skóla­kerfi en ger­ist á hinum Norður­lönd­un­um. Ógn­an­ir eða sví­v­irðing­ar gagn­vart starfs­fólki skóla eru þó sjald­gæfari hér á landi en á hinum Norður­lönd­un­um.

Þetta hef ég bent á í skrifum mínum um ofbeldi og hótanir í garð grunnskólakennara, frá 1.-10. bekk. Grunnskólakennarar mega búa við ógnanir og svívirðingar í starfi sínu. Mest um vert er að finna bjargráð til að minnka slíka framkomu unglinga og skólabarna almennt.

 

Meira agaleysi í kennslustofum